Porównanie MiO MiVue 786 vs MiO MiVue 688

Matryca to kluczowy element każdej kamery cyfrowej; jakość uzyskanego obrazu zależy przede wszystkim od niej i od technologii przetwarzania sygnału. W danym przypadku typ odnosi się raczej do marki matrycy; zwykle wskazywany jest w przypadku gdy rejestrator jest wyposażony w wysokiej jakości czujnik, który znacznie przewyższa większość dostępnych na rynku rozwiązań.

Jednym z najpopularniejszych takich wariantów jest Sony. Konkretna specyfikacja matryc ( IMX179, IMX222, IMX291, IMX307, IMX317, IMX322, IMX323, IMX326, IMX335, IMX415) mogą się różnić, jednak w każdym przypadku taki czujnik jest oznaką wysokiej jakości rejestratora.

Ponadto dostępne są modele wyposażone w matryce innych producentów – Aptina, OmniVision, Samsung(GalaxyCore), Sandvik. Takie rozwiązania są ogólnie uważane za prostsze i bardziej dostępne niż Sony – zarówno pod względem ceny, jak i funkcjonalności. Mimo to, Samsung ma sporo opracowań w dziedzinie elektroniki, i nawet tak stosun...kowo „proste” sensory są zwykle bardziej zaawansowane i wysokiej jakości niż "bezimienne".

Kolejnym producentem, który produkuje matryce dość wysokiej jakości, jest Panasonic. Takie czujniki nie są tak rozpowszechnione jak te opisane powyżej, jednak wciąż można je spotkać w rejestratorach, m.in. w dość zaawansowanych.

Maksymalna rozdzielczość i liczba klatek na sekundę wideo nagrywanego rejestratorem w standardzie Full HD (1080p).

Termin Full HD u wielu kojarzy się z rozdzielczością 1920x1080 — rzeczywiście, rozdzielczość ta jest bardzo popularna, w tym wśród wideorejestratorów. Jednak standard ten obejmuje również inne warianty, w tym w szczególności, 1440x1080(proporcje 4:3) i 1920x540(obniżona o połowę rozdzielczość w pionie). Ogólnie, obsługiwanie tej rozdzielczości jest dobrym wskaźnikiem dla współczesnego rejestratora, sugerujące że urządzenie należy do co najmniej klasy średniej.

Co do liczby klatek na sekundę , to im jest ona wyższa , tym bardziej płynne i niewyraźne będzie wideo, tym lepiej będą widoczne szczegóły na poruszających się obiektach, a także więcej miejsca będą zajmowali nagrywane materiały. Należy podkreślić, że w niedrogich Full HD rejestratorach nagrywanie może odbywać się z bardzo niskimi prędkościami — 15 kl./s lub nawet 10 kl./s. Taka prędkość nagrywania pozwala na w miarę komfortowe oglądanie filmów, ale do normalnego wyświetlania elementów ruchomych, pożądana jest jednak wyższa liczba klatek na sekundę — przynajmniej 25 klatek/s.

Maksymalna rozdzielczość i liczba klatek na sekundę wideo nagrywanego rejestratorem w standardzie Super HD.

Super HD to dość specyficzny standard, który przewyższa Full HD, ale "nie dociąga" do Quad HD. Tradycyjnym rozmiarem kadru dla tego formatu jest rozdzielczość 2304x1296 jednak są modele z niższą rozdzielczością w poziomie — 1728x1296 W każdym razie Super HD jest dość popularny wśród wideorejestratorów: zapewnia doskonałą szczegółowość i nie wymaga szczególnie potężnej platformy sprzętowej.

Co do liczby klatek na sekundę, to im jest ona wyższa, tym bardziej płynne i mniej rozmyte będzie wideo, tym lepiej będą widoczne szczegóły na poruszających się obiektach, a także więcej miejsca będą zajmować nagrane materiały. Zresztą, w modelach Super HD wskaźnik ten wynosi zwykle od 25 do 30 kl./s, i ta różnica raczej nie jest zasadnicza.

Kąt widzenia, zapewniany przez główną kamerę wideorejestratora. Z reguły jest on podawany według przekątnej kadru, rzadziej – w poziomie, z tego powodu modele z jednakowymi cyframi w specyfikacji mogą nieznacznie różnić się rzeczywistym polem widzenia. Tak że jeżeli masz co do tego wątpliwości, przy wyborze nie zaszkodzi wyszukać i obejrzeć przykładowe wideo z różnych modeli.

Przy ceteris paribus szerszy kąt widzenia pozwala objąć więcej przestrzeni, lecz poszczególne detale w kadrze wychodzą drobniejsze. Ponadto szerokokątne obiektywy powodują geometryczne zniekształcenia obrazu (można jednak zastosować DEWARP, aby je wyeliminować, patrz "Funkcje"). Jeśli chodzi o konkretne dane, kąt widzenia do 120° włącznie uważany jest za stosunkowo mały dla nowoczesnych rejestratorów, wartości 121 – 140° można nazwać średnimi, 141 – 160° – powyżej średnich, a większość szerokokątnych modeli jest w stanie objąć ponad 160° przestrzeni .

Wśród używanych w rejestratorze funkcji foto i wideo możemy wyróżnić G-sensor, obiektyw obrotowy, transmisję na żywo, HDR, WDR, filtr polaryzacyjny, DEWARP oraz Time Lapse. Szczegółowe informacje o nich podano poniżej:

— G-sensor (zapisywanie wideo). Czujnik, który monitoruje wstrząsy i drgania działające na wideorejestrator. Główne zastosowanie tego czujnika — zapewnienie bezpieczeństwa nagranych materiałów w razie wypadku: przy mocnym uderzeniu, charakterystycznym dla zderzenia lub upadku, wideorejestrator z G-sensor automatycznie zapisuje nagrane przed tym wideo w pamięci nieulotnej, która jest zabezpieczona przed przepisywaniem. W ten sposób materiały o wydarzeniu nie tylko są zachowywane, ale z dużym prawdopodobieństwem są one bezpieczne nawet w przypadku uszkodzenia rejestratora. Ponadto, G-sensor jest używany w trybie parkowania — więcej informacji, patrz "Funkcje".

— Obiektyw obrotowy. Możliwość obracania obiektywu rejestratora w pionie lub w poziomie, a w niektórych przypadkach — w obu płaszczyznach. Funkcja ta pozwala na dostosowanie pola widzenia kamery.

— Nagrywanie dźwięku. Możliwość nagrywania wideorejestratorem dźwięku. W pi...erwszej kolejności chodzi o rejestrowanie rozmów we wnętrzu samochodu, co może być dodatkowym argumentem w sytuacjach spornych — na przykład, aby zweryfikować, czy kierowca mówił przez telefon komórkowy w momencie wypadku, czy zauważył sytuację na drodze, jak ją ocenił itp.

— Transmisja na żywo. Umożliwia zdalne łączenie się z rejestratorem i obserwowanie w czasie rzeczywistym, co dzieje się z kamery. Jest to szczególnie przydatne, jeśli we wnętrzu znajduje się dodatkowa kamera i można zbadać sytuację np. w taksówkach, pojazdach kurierskich itp. Funkcja ta będzie również ważna i przydatna w przypadku kradzieży samochodu, kiedy z kamery można nie tylko zobaczyć złodzieja auta, lecz także śledzić trasę jego ruchu.

— HDR (wysoki zakres dynamiczny). Funkcja zwiększająca zakres dynamiczny rejestratora. Zakres dynamiczny — jest to zróżnicowanie między najjaśniejszymi i najciemniejszymi działkami, osiągalne w obrębie jednego kadru. Początkowo cyfrowe matryce nie mogły się pochwalić wysokim wskaźnikiem zakresu dynamicznego, dlatego obraz z większym zróżnicowaniem jasności (np. droga na tle zachodzącego słońca) okazuje się mocno prześwietlony w jasnych obszarach, albo bardzo słaby na ciemnych. HDR eliminuje tę niedogodność, a także poprawia ogólną jakość kolorów. Realizowane jest to w następujący sposób: aparat robi kilka zdjęć z różnymi ustawieniami i już z nich tworzy gotowy obraz. Przy tym technologia ta jest łatwiejsza i tańsza w realizacji, niż podobna o nazwie WDR (patrz poniżej). Główną wadą HDR jest to, że przy nagrywaniu nieco zwiększa się intensywność rozmycia szybko poruszających się obiektów w kadrze.

— WDR (szeroki zakres dynamiczny). Funkcja o podobnym przeznaczeniu opisanego powyżej HDR: służy do poprawy jakości "obrazu", która ma silne zróżnicowanie pod kątem jasności. Kluczowa różnica między tymi funkcjami polega na tym, że WDR działa na poziomie sprzętowym — dzięki wysokiej jakości matrycom. Pozwala to na osiągnięcie wymaganego zakresu dynamiki w obrębie jednego kadru i obejść się bez sklejania wielu kadrów — w rezultacie WDR, w przeciwieństwie do HDR, nie daje efektu rozmycia i nie wpływa na szczegółowość ruchomych elementów w kadrze. Wadą takiej jakości jest wysoka cena.

— Filtr polaryzacyjny. Obecność filtra polaryzacyjnego w głównej kamerze rejestratora. Taki filtr zmniejsza jasność refleksów pojawiających się od jasnego światła na szybach, wodzie i innych podobnych powierzchniach. Dzięki temu znacznie poprawia się jakość obrazu, zwłaszcza przy nagrywaniu w słoneczną pogodę.

— DEWARP. Technologia stosowana do korygowania "obrazu", uzyskanego za pomocą obiektywu szerokokątnego. Takie obiektywy są często używane w wideorejestratorach; jedną z ich wad jest skłonność do efektu "rybiego oka" — charakterystycznego zniekształcenia, gdy proste linie w kadrze stają się zaokrąglonymi. Funkcja DEWARP pozwala wyeliminować tę wadę — ona "rozprostowuje z powrotem" krzywe linie, zmieniając geometrię elementów w kadrze. Należy pamiętać, że ulepszenie to nie zawsze działa dokładnie w 100%, jednak obraz przetworzony przez DEWARP okazuje się bardziej wiarygodny, niż bez użycia tej technologii.

— Time Lapse. Specjalny tryb pracy, w którym nagrywanie wideo odbywa się z spowolnioną częstotliwością, co w praktyce jest wykorzystywane głównie do nagrywania powoli zachodzących procesów. Tak więc na przykład wielogodzinowa podróż lub długi zachód słońca zmieści się w 3-minutowym filmie.

— Prędkość na wideo. Możliwość wyświetlania na nagrywanym wideo danych o aktualnej prędkości auto — zwykle w postaci cyfr w jednym z rogów kadru. Zazwyczaj informacje na temat prędkości urządzenie otrzymuje za pośrednictwem wbudowanego GPS-modułu (patrz poniżej). Funkcja ta może być szczególnie przydatna przy analizie niejednoznacznych sytuacji — na przykład, jako dodatkowy dowód na to, że kierowca nie przekroczył dozwolonej prędkości.

— Moduł GPS. Wbudowany moduł nawigacji satelitarnej GPS, który pozwala określić aktualne położenie urządzenia. Konkretne sposoby wykorzystania tej informacji mogą być różne, w zależności od stopnia zawaansowania rejestratora. Tak, to właśnie dane z GPS są używane do wyświetlania prędkości na wideo (patrz wyżej), a także do pracy wspomnianego poniżej informatora GPS i nawigacji GPS. Są też inne warianty, czasami dość oryginalne — na przykład, przy obecności 3G/4G może być przewidziany tryb odbiornika (Lokalizator GPS — patrz poniżej).

— Informator GPS. Funkcja, która dostarcza kierowcy wiele przydatnych informacji związanych z aktualną lokalizacją. Zgodnie z nazwą, sama lokalizacja jest określana za pomocą GPS. Jeden z najbardziej popularnych sposobów wykorzystania informatora GPS — ostrzeżenie o zbliżaniu się do kamer d...rogowych, posterunków policji i systemów kontroli prędkości, które nie są rejestrowane przez tradycyjny detektor radarów. Oprócz tego, przewidywane są i inne podobne funkcje — na przykład, komunikat o odcinku z większym prawdopodobieństwem wystąpienia wypadków drogowych lub obecność dużej dziury w drodze. Do pracy informatora GPS w pamięci urządzenia jest rejestrowana baza danych z właściwymi obiektami; przy zakupie nie zaszkodzi sprawdzić, co dokładnie zawiera ta baza, jak ona jest świeża i czy dopuszcza możliwość aktualizacji i ręcznego dodawania punktów.

— Nawigacja GPS. Możliwość pracy urządzenia w trybie pełnowartościowego GPS. Do tego, oprócz modułu GPS, w konstrukcji przewidziane są wbudowane mapy, a także dość duży wyświetlacz, aby móc je wyświetlić. Pozwala to obejść się bez zakupu i korzystania z oddzielnej nawigacji, jednak ta funkcja nie zyskała szczególnej popularności we współczesnych wideorejestratorach. Po pierwsze, znacznie wpływa na koszt urządzenia; po drugie, do poruszania się po drogach publicznych często wystarcza zwykły smartfon lub tablet z GPS; po trzecie, rejestratory najczęściej mają dość skromne możliwości nawigacyjne i często ustępują nawet smartfonom/tabletom, nie mówiąc już o specjalistycznych urządzeniach.

— Lokalizator GPS. Jeszcze jedna funkcja, spotykana w rejestratorach z modułem GPS (patrz wyżej). Lokalizator GPS pozwala urządzeniu pracować w trybie odbiornika, stale rejestrującego dane o lokalizacji konkretnego pojazdu— może być wykorzystywane przez firmy taksówkarskie, w przypadku przewozu ładunku itp. Podobne odbiorniki są sprzedawane w postaci osobnych urządzeń, jednak łatwiej (a czasem i taniej) jest kupić i zainstalować rejestrator z tą funkcją. W każdym razie warto pamiętać, że do transmisji danych jest zwykle używany 3G/4G modem (patrz poniżej) — tak, że do korzystania z lokalizatora należy kupić kartę SIM i regularnie płacić za telefonię komórkową.

— GLONASS. Urządzenie obsługuje system nawigacji GLONASS — rosyjskiego odpowiednika opisanego powyżej GPS. Najczęściej funkcja ta jest obecna w połączeniu z modułem-GPS: jednoczesne korzystanie z dwóch systemów poprawia szybkość i dokładność pozycjonowania, a także daje dodatkową gwarancję na wypadek awarii jednej z nich.

— Galileo. Europejski system nawigacji satelitarnej, stworzony jako alternatywa dla amerykańskiego GPS. Należy zauważyć, że znajduje się on pod kontrolą departamentów cywilnych, a nie wojskowych. Przy pełnej flocie składającej się z 24 aktywnych satelitów system zapewnia dokładność do 1 m w trybie publicznym oraz do 20 cm z serwisem GHA. Działając w połączeniu z GPS, system Galileo zapewnia dokładniejsze określanie lokalizacji, zwłaszcza w gęsto zaludnionych obszarach.

Rozdzielczość wyświetlacza zainstalowanego w rejestratorze.

Im wyższa rozdzielczość (przy tej samej przekątnej) — tym bardziej wyraźny jest obraz i droższy sam ekran. Równocześnie do instalacji kamery w żądanej pozycji i do pracy z podstawowymi ustawieniami urządzenia wysokie rozdzielczości nie są potrzebne. Więc zwracać uwagę na parametr ten należy tylko w przypadku, jeśli planujesz korzystać z dodatkowych funkcji, które wymagają wysokiej jakości obrazu— na przykład, nawigacji GPS (patrz "Funkcje") lub zewnętrznej kamery pełniącą rolę kamery cofania.