Porównanie Vitals Master EZT 144vs vs Daewoo DABC 1400E

Typ uchwytu przewidzianego w wersji podkaszarki lub wielofunkcyjnej kosiarki (patrz „Typ”).

Wybór według tego parametru zależy przede wszystkim od osobistych preferencji użytkownika, jednak istnieją również dość obiektywne różnice między poszczególnymi typami. Same typy mogą wyglądać następująco:

— Rowerowy. Uchwyt w postaci pary charakterystycznych „rogów” po obu stronach podkaszarki, przypominający, jak sama nazwa wskazuje, kierownicę rowerową. Taka konstrukcja pozwala wygodnie kosić trawę i wykonywać inne podobne prace; dobrze, że ręce użytkownika podczas trzymania narzędzia są w najbardziej naturalnej pozycji. Ponadto zauważamy, że uchwyty są wygodne zarówno dla praworęcznych, jak i leworęcznych. Wadami modeli z uchwytami rowerowymi są stosunkowo duża waga i wymiary, a także słaba przydatność do cięcia gałęzi i innych prac „na wysokości”. Jednak w przypadku podkaszarek taka potrzeba pojawia się niezwykle rzadko (zwłaszcza, że istnieją do tego specjalistyczne odmiany narzędzi ogrodniczych — nożyce do żywopłotu i piły na wysięgniku). Dlatego właśnie ta opcja zyskała największą popularność we współczesnych podkaszarkach.

— W kształcie pętli. Uchwyt przypominający charakterystyczną pętlę, zwykle w kształcie litery D. Rolę drugiego uchwytu w takim narzędziu pełni zazwyczaj tył rury, tam też znajdują się elementy sterujące podkaszarką. Ogólnie rzecz biorąc, taka konstrukcja jest...uważana za mniej wygodną niż rowerowa: użytkownik musi albo trzymać narzędzie z rurą z boku, albo mocno odciągnąć jedną rękę do tyłu. Z drugiej strony uchwyt w kształcie pętli zapewnia dobrą manewrowość w pionie i pozwala na pracę zarówno na poziomie gruntu, jak i znacznie wyżej, a także łatwą zmianę wysokości osprzętu. W rezultacie ta opcja, choć mniej popularna niż „rowerowa”, wciąż jest dość często spotykana, głównie na stosunkowo lekkich i energooszczędnych podkaszarkach.

— Regulacja nachylenia wysięgnika. Możliwość nachylenia wysięgnika lub głowicy roboczej względem wysięgnika. Możliwość regulacji przyda się do koszenia trawy w trudno dostępnych miejscach. Podkaszarkami z tą funkcją znacznie wygodniej pracuje się pod huśtawkami, ławkami i meblami ogrodowymi. Ponadto, regulując nachylenie wysięgnika, można dopasować chwyt podkaszarki do wzrostu użytkownika.

— Teleskopowa rura. Możliwość wydłużenia podkaszarki poprzez wydłużenie rury. Ze względu na cechy konstrukcyjne rozwiązanie to jest dostępne tylko dla modeli z silnikiem u dołu, pozwala ono zmaksymalizować dopasowanie urządzenia do osoby o dowolnym wzroście.

— Składana rura. Możliwość demontażu rury podkaszarki na kilka części. Ta cecha znacznie upraszcza przechowywanie i transport: pakowanie, przenoszenie i transport elementów złożonych obok siebie jest łatwiejsze niż w przypadku solidnej długiej rury. Teoretycznie ta konstrukcja jest mniej niezawodna niż jednoczęściowa, jednak podkaszarki zwykle nie są poddawane tak dużym obciążeniom, że jest to zauważalne.

— Pas nośny. Pas do noszenia podkaszarki na ramieniu — również podczas pracy. Taka konstrukcja znacznie upraszcza zadanie operatora i zmniejsza zmęczenie: noszenie na ramieniu nie jest tak męczące, jak trzymanie w rękach „w powietrzu”. Należy pamiętać, że w modelach bez...pasa nośnego można go kupić osobno; jednak łatwiej (i często taniej) kupić narzędzie z tym akcesorium od razu.

— Kabłąk ochronny. Kabłąk, czyli drut zagięty w pałąk, pełni funkcję ogranicznika i służy do ochrony roślin wysokich (potrzebnych) przed żyłką tnącą. Innymi słowy, można wysunąć mały element konstrukcyjny u podstawy rury, który zbliżając się do krzewów odepchnie je na bok, tym samym nie odcinając. Kabłąk sprawdzi się również podczas pielęgnacji terenu z ogrodzeniem, dekoracyjnego krajobrazu z wieloma elementami, które mogą ulec uszkodzeniu podczas koszenia lub same mogą „skrócić” żyłkę odcinając jej końce.

— Obrotowa głowica tnąca. Możliwość obracania pracującej głowicy żyłkowej na rurze. Zazwyczaj funkcja ta służy do przesuwania systemu tnącego z poziomu na pion. Przycinanie pionowe może być przydatne na przykład do wyrównywania krawędzi i tworzenia granic na trawnikach.

— Przycinarka do brzegów trawnika. Przycinarka (krawędziarka) jest niezbędna do zgrabnego „cięcia” między trawnikiem a chodnikiem. Występuje w modelach z głowicą obrotową i jest przeznaczona do wygodniejszej pracy. Ponieważ urządzenie nie musi być trzymane w powietrzu, opierając się na nim, znacznie łatwiej jest wykonać obrzeża klombów, elementów dekoracyjnych na trawniku, krawężników itp.

— Koła podporowe. Specjalne koła zamontowane na głowicy tnącej podkaszarki. Dzięki takim kołom możesz oprzeć głowicę o ziemię i toczyć narzędzie przed sobą — jest to wygodniejsze niż noszenie go "na sobie". Kolejną zaletą jest to, że koła utrzymują osprzęt roboczy na tej samej wysokości, co oznacza, że koszenie jest tak dokładne, jak to możliwe, prawie jak przy użyciu zwykłej kosiarki (ze wszystkimi zaletami podkaszarki). Głównymi wadami modeli z kołami są wysoki koszt i zwiększona waga, która utrudnia pracę „w oderwaniu od ziemi”.

Obecność systemu miękkiego rozruchu w silniku kosiarki.

Cechy konstrukcyjne silników elektrycznych są takie, że przy bezpośrednim zasilaniu rozruch następuje bardzo gwałtownie — zarówno w sensie mechanicznym, jak i elektrycznym. Po pierwsze, sam silnik kręci się z szarpnięciem, w bardzo krótkim czasie, co zwiększa zużycie jego części. Po drugie, w momencie rozruchu następuje gwałtowny skok natężenia prądu, co powoduje znaczne obciążenia sieci energetycznej (lub akumulatorów urządzenia). System miękkiego ruzruchu eliminuje te zjawiska, ograniczając prąd rozruchowy, umożliwiając płynne przyspieszanie silnika i zapobiegając skokom napięcia.

Z drugiej strony, dodatkowe obwody elektroniczne mają wpływ na koszt, czasami dość dramatyczny. W naszych czasach jest więc niewiele modeli z tą cechą i warto zwrócić na nie uwagę głównie w przypadkach, gdy wspomniane zalety mają fundamentalne znaczenie – np. jeśli urządzenie jest kupowane do domu ze słabym okablowaniem, które nie toleruje skoków napięcia.

Poziom hałasu wytwarzanego przez urządzenie podczas pracy. Z reguły w charakterystyce wskazywany jest pewien średni wskaźnik — w standardowym trybie działania; jednak rzeczywiste wartości zwykle nie różnią się zbytnio od podanych.

Im niższy poziom hałasu, tym wygodniejsza jest obsługa maszyny i mniejsze zmęczenie operatora. W przypadku kosiarek jest to szczególnie ważne, ponieważ te urządzenia są dość głośne — nawet najcichsze modele (niektóre roboty koszące) dają około 47 — 48 dB, co jest porównywalne z mówieniem ze średnią głośnością. Należy zauważyć, że decybel jest wielkością nieliniową, a najłatwiejszym sposobem oszacowania rzeczywistej głośności jest wykorzystanie tabel porównawczych. Oto prosta tabela dla wartości występujących we współczesnych kosiarkach:

— 60 — 65 dB — rozmowa na podniesionych tonach w odległości około 1 m;
70 dB — głośna rozmowa kilku osób w tej samej odległości;
75 dB — głośny śmiech z odległości 1 m;
80 dB — silnik motocyklowy, odkurzacz o średniej mocy.
90 dB — głośne krzyki, wagon towarowy w odległości 7 — 10 m;
100 dB — pociąg metra lub głośny sygnał samochodowy w odległości 5 — 7 m, warsztat przemysłowy;
110 dB — silnik ciągnika w odległości około 1 m.

Oprócz subiektywnych odczuć istnieją określone normy sanitarne, które ograniczają narażenie na silny hałas. Tak więc, zgodnie z normami europejskimi, hałas o poziomie 85 dB można słuchać bez sprzętu ochronnego przez 8 h, 91 dB — 2...godziny, 97 dB — pół godziny, a 103 dB — tylko 7 minut. Dlatego przy wyborze jednostki warto wziąć pod uwagę czas pracy z nią – przy dużym poziomie hałasu mogą być potrzebne słuchawki ochronne.