Porównanie Makita PLM4628N vs Makita PLM4620

Liczba regulacji wysokości koszenia przewidzianych dla kosiarki. Im więcej takich regulacji (przy tym samym zakresie regulacji), tym dokładniej możesz dobrać wysokość koszenia. Zwróć uwagę, że w niektórych robotach (patrz „Rodzaj”) liczba ta sięga 30 lub więcej w zakresie od 30 do 60 mm; innymi słowy, wysokość można regulować z milimetrową precyzją.

Kierunek wyrzutu trawy skoszonej przez kosiarkę.

Główne opcje kierunku wyrzutu to tylny lub boczny; istnieją również modele, w których można wybrać kierunek. Jednocześnie zauważamy, że w klasycznych kosiarkach wyrzut tylny jest prawie zawsze przeprowadzany do kosza (do tego stopnia, że po wyjęciu kosza otwór jest automatycznie zakrywany pokrywką), natomiast wyrzut boczny może nie zakładać użycia kosza — jest to wygodne na przykład podczas mulczowania (patrz wyżej).

Zwróć też uwagę, że ridery (patrz „Rodzaj”) mają swoją specyfikę: w maszynach z wyrzutem tylnym, po wyjęciu kosza, konieczne jest zainstalowanie specjalnej wtyczki, a wtedy skoszona trawa po prostu pozostanie pod osłoną. W niektórych traktorkach ogrodowych początkowo przewidziana jest podobna metoda pracy (bez kosza); jest również uważana za wyrzut tylny, chociaż trawa nie trafia do tyłu, ale w dół.

Wskaźnik wskazujący stopień zapełnienia kosza. Konstrukcja i możliwości takiego wskaźnika mogą być różne: na przykład w niektórych modelach daje tylko sygnał przepełnienia, w innych — pozwala w dowolnym momencie określić ilość trawy w koszu. Jednak w każdym przypadku funkcja ta zapewnia dodatkową wygodę: pozwala ocenić pełność bez zdejmowania kosza i bez przerywania pracy.

— Samojezdna. W samojezdnych kosiarkach silnik obraca nie tylko część tnącą, ale także koła kosiarki; dzięki temu użytkownik nie musi popychać jej przed sobą – wystarczy tylko ustawić i kontrolować kierunek ruchu. Jest to wygodne, ale takie modele są droższe niż modele bez własnego napędu. Wynika to nie tylko ze złożoności konstrukcji, ale także z faktu, że tego typu urządzenia wymagają mocniejszych silników – w końcu moc trzeba podzielić między osprzętem tnącym a układem jezdznym. Z tego samego powodu urządzenie z własnym napędem będzie mniej wydajne i skuteczne niż odpowiednik bez własnego napędu o tej samej mocy. Jednak niektóre typy kosiarek z definicji są samojezdne – w szczególności są to ciężkie modele profesjonalne, które trudno byłoby pchać rękami, a także ridery (traktorki ogrodowe)(patrz "Rodzaj").

— Regulacja wysokości uchwytu. Możliwość regulacji wysokości uchwytu kosiarki, co pozwala optymalnie dopasować urządzenie do wzrostu użytkownika. Funkcja ta jest szczególnie przydatna dla osób niskich lub odwrotnie wysokich – domyślnie uchwyty kosiarek są wykonane dla osób średniego wzrostu, a bez regulacji wysokości praca z urządzeniem byłaby niewygodna.

— Koła skrętne. Obecność w kosiarce do trawy specjalnych, tzw. samonastawnych kół (podobnych do stosowanych np. w wózkach sklepowych). Koła te skręcają automatyczn...ie w kierunku jazdy urządzenia, co znacznie zmniejsza promień skrętu kosiarki i zwiększa jej zwrotność. Jednocześnie należy zauważyć, że ta konstrukcja jest zwykle stosowana tylko do kół przednich, podczas gdy tylne pozostają sztywno przymocowane do osi. Więc nadal nie da się przesuwać takiej konstrukcji na boki.

— Dysza do mycia. Obecność w kosiarce dyszy (złączki) do podłączenia węża ogrodowego; zwykle ta dysza znajduje się na osłonie i jest przeznaczona do standardowego złącza używanego w wężach. Jak sama nazwa wskazuje, funkcja ta pozwala umyć osłonę i nóż urządzenia, usuwając z nich resztki trawy i inne zabrudzenia: w tym celu wystarczy podłączyć wąż, włączyć przystawkę roboczą i dozować wodę. Jest to o wiele wygodniejsze niż zdejmowanie osłony i noża do ręcznego umycia — zwłaszcza jeśli chodzi o ciężką profesjonalną kosiarkę lub rider (patrz "Rodzaj").

— Uchwyt na kubek. Obecność uchwytu na kubek w konstrukcji kosiarki — specjalistycznego stojaka na szklanki i stosunkowo małe butelki. Taki stojak ma zwykle charakterystyczne wgłębienie, w którym montowany jest pojemnik z piciem dla operatora. Często uchwyty na kubki są podwójne, są one umieszczane na osobnym panelu między rurkami rękojeści urządzenia. Uchwyty na kubki spotykane są w tradycyjnych kosiarkach i mini-riderach (traktorkach).

Rodzaj napędu zapewniony w kosiarce samojezdnej (patrz „Osobliwości”). Ten szczegół jest wskazywany w zależności od tego, które koła są napędzane od silnika.

— Tylny. Klasyczny wariant napędu stosowany w zdecydowanej większości urządzeń samojezdnych. Ta popularność wynika z wielu zalet. Po pierwsze, tylne koła znajdują się za elementem tnącym, a podczas jazdy toczą się po już skoszonej trawie. Po drugie, w klasycznych kosiarkach większość ciężaru przenoszą tylne koła; jeśli podczas pracy z tyłu maszyny jest zainstalowany kosz, środek ciężkości przesuwa się jeszcze bardziej do tyłu. Co prawda, uważa się, że takie urządzenia są mniej zwrotne niż z napęd przednim, jednak w większości przypadków ten szczegół nie jest decydujący, ponadto w konstrukcji często przewidziano różne sztuczki ułatwiające skręcanie.

— Przedni. Uważa się, że napęd na przednie koła zapewnia kosiarce najlepszą zwrotność. Traktorki ogrodowe o tej konstrukcji są również mniej podatne na utykanie w strumieniach, kałużach i innych podobnych miejscach: urządzenie z napędem przednim może bezwładnie prześlizgiwać się przez trudny obszar, tak że przednie koła zaczepiają się o twardy grunt, podczas gdy urządzenie z napędem tylnym częściej „utyka” kołami napędowymi w lepkiej glebie. Z drugiej strony, generalnie ta opcja jest mniej odpowiednia dla kosiarek niż napęd na tylne koła — przede wszystkim dlatego, że koła napędowe muszą poruszać się po nieskoszonej trawie (jedynym wyjątkiem są niektó...re ridery, w których element tnący jest zamontowany przed maszyną). Ponadto środek ciężkości urządzenia musi być przesunięty do przodu, aby zapewnić pewny chwyt na podłożu. Jest to szczególnie trudne, gdy do zbierania trawy używany jest kosz montowany z tyłu: gdy kosz się zapełnia, ciężar przesuwa się z przedniej osi na tylną, co w niektórych przypadkach może prowadzić do utraty przyczepności. W konsekwencji napęd na przednie koła jest niezwykle rzadki — głównie w modelach bez kosza i/lub z silnikiem wyraźnie przesuniętym do przodu w celu prawidłowego rozłożenia masy.

— Na wszystkie koła. W tym przypadku chodzi o napęd na wszystkie 4 koła jednocześnie. Jego główną zaletą są doskonałe możliwości przejazdu: urządzenie „czepia się ziemi” wszystkimi czterema kołami, a prawdopodobieństwo, że wszystkie utkną naraz, jest bardzo niskie. Ponadto w konstrukcji mogą się przewidywać specyficzne cechy, które dodatkowo zwiększają zdolność do jazdy w terenie — na przykład blokada mechanizmu różnicowego. Z drugiej strony napęd na cztery koła jest drogi zarówno sam w sobie (ze względu na złożoność konstrukcji), jak i w eksploatacji (ze względu na duże zużycie paliwa). Jedynymi wyjątkami są małe elektryczne roboty koszące (patrz „Rodzaj”), ale produkuje się ich stosunkowo niewiele — większość modeli 4x4 ma silniki benzynowe i są obsługiwane ręcznie. W związku z tym warto zwracać uwagę na tę opcję tylko wtedy, gdy musisz pracować na dużym obszarze o trudnym terenie, z którym maszyna z „jednym napędem” nie będzie w stanie normalnie sobie poradzić. Natomiast kupowanie modelu z napędem na wszystkie koła do pielęgnacji płaskiego trawnika przed prywatnym domem jest mało uzasadnione.

Maksymalna prędkość jazdy kosiarki samojezdnej (patrz „Osobliwości”) podczas pracy.

Przy pozostałych warunkach równych, szybszy model szybciej wykonuje zabiegi, zwłaszcza jeśli chodzi o proste zadania. Z drugiej strony szybka jazda wymaga odpowiedniej mocy silnika, co z kolei wpływa na wagę, koszt i zużycie energii elektrycznej/paliwa. Ponadto, jeśli mówimy o kosiarce o tradycyjnej konstrukcji, przy wyborze należy rozsądnie ocenić swoją zdolność „nadążania” za urządzeniem. Zresztą takie modele rzadko osiągają prędkości powyżej 7 km/h – to szybki krok, który nie stanowi problemu dla mniej lub bardziej zdrowej osoby. Oprócz tego, urządzenia samojezdne często posiadają regulację prędkości (patrz wyżej). Natomiast ridery (patrz „Rodzaj”), na których operator jeździ na maszynie, mogą osiągać wyższe prędkości — około 13 — 14 km/h.

Należy również pamiętać, że przy tej samej mocy silnika wyższa prędkość oznacza mniejszą moc na osprzęcie roboczym. Jeśli więc prędkość tak naprawdę nie ma znaczenia, lepiej nie brać prędkości na zapas, ale wziąć stosunkowo wolne, ale mocniejsze urządzenie.

Model silnika zamontowanego w kosiarce. Główne dane dotyczące osiągów silnika są zwykle wskazywane w danych ogólnych urządzenia. Znając jednak dokładną nazwę silnika, można znaleźć o nim bardziej szczegółowe informacje — od konkretnych danych po opinie i recenzje. Również dane dotyczące modelu silnika mogą być przydatne przy szukaniu części zamiennych lub materiałów eksploatacyjnych.

Pojemność silnika zamontowanego w modelu benzynowym lub wysokoprężnym (patrz „Rodzaj silnika”). Od tego wskaźnika bezpośrednio zależy moc, jednak pod względem pojemności mogą być porównywane tylko silniki tego samego typu (patrz „Rodzaj silnika o spalaniu wewnętrznym”). A nawet w jednostkach tego samego typu o tej samej mocy pojemność może być różna. W takich przypadkach należy pamiętać, że większa pojemność oznacza większe zużycie paliwa, ale sam silnik może kosztować mniej niż silnik o mniejszej pojemności.

Moc silnika kosiarki podana w koniach mechanicznych. Obecnie powszechną jednostką mocy jest wat, jednak w przypadku silników benzynowych i wysokoprężnych (patrz „Rodzaj silnika”) tradycyjnie stosuje się oznaczenie w KM. Niektóre jednostki można łatwo zamienić na inne: 1 KM w przybliżeniu równa się 735 W.

Ogólnie rzecz biorąc, im mocniejszy silnik, tym wydajniejsza kosiarka i tym lepiej radzi sobie z trudnymi zadaniami, takimi jak cięcie gęstej trawy, krzaków itp. Z drugiej strony duża moc ma odpowiedni wpływ na zużycie paliwa, a także wagę i cenę silnika. Ponadto należy pamiętać, że różne typy kosiarek (patrz „Rodzaj”) różnią się wymaganiami dotyczącymi mocy. Na przykład wśród podkaszarek jest wiele modeli o mocy 0,7 – 1,3 KM, w przypadku kosiarek benzynowych minimalna moc jest już w zakresie 1,3 – 2 KM, a kosiarki listwowe wymagają co najmniej 2,5 KM. Tak więc tylko jednostki tego samego typu mogą być porównywane pod względem mocy. Szczegółowe zalecenia dotyczące wyboru kosiarki w zależności od jej rodzaju i cech planowanej pracy można znaleźć w dedykowanych źródłach.