Porównanie Pioneer MVH-S100UI vs Pioneer MVH-190UB

Radioodbiorniki samochodowe posiadające skróconą obudowę.

Skrócona obudowa czyli taka, która ma mniejszą głębokość, niż klasyczne radia samochodowe wyposażone w napędy CD. Dzięki temu takie modele są dość kompaktowe, co w szczególności upraszcza montaż i ułatwia prowadzenie przewodów. Oczywiście, płyty CD/DVD w zasadzie nie są obsługiwane przez takie urządzenia, lecz nie jest to poważna wada – obecnie jest sporo alternatyw dla takich nośników. Należy również pamiętać, że skrócona obudowa nie wpływa na rozmiar montażowy (patrz wyżej) - może to być 1 DIN lub 2 DIN, a standardowe rozwiązania są jeszcze większe.

Rodzaje nośników pamięci, obsługiwanych przez radio samochodowe.

- Płyty CD. Obsługa płyt zazwyczaj zakłada co najmniej kompatybilność z CD, nieco rzadziej możliwość pracy z DVD. Aby uzyskać więcej informacji na temat tych typów, zobacz „Typy płyt”. Tutaj zauważamy, że w naszych czasach płyty są stopniowo zastępowane przez bardziej kompaktowe i funkcjonalne nośniki - w szczególności karty pamięci i urządzenia USB; tak wiele nowoczesnych radioodtwarzaczy samochodowych, także tych z wyższej półki, w ogóle nie ma napędów optycznych.

- Karty pamięci. Możliwość pracy z wymiennymi kartami pamięci, zwykle w formacie SD lub microSD; moduł do ich odczytywania nazywany jest czytnikiem kart. Funkcja ta jest wygodna przede wszystkim dlatego, że takie karty są obsługiwane przez wiele innych urządzeń – w szczególności laptopy i aparaty fotograficzne/wideo. Czytnik kart ułatwia wymianę danych między tymi urządzeniami: np. playlistę muzyki z laptopa można nagrać na kartę pamięci. Zwróć uwagę, że konkretny rodzaj obsługiwanych kart nie zaszkodzi wyjaśnić osobno - format (mikro) SD obejmuje kilka odmian, które nie są ze sobą całkowicie kompatybilne.

- Pamięć USB (przód). Możliwość obsługi radia za pomocą zewnętrznych nośników USB - " pendrive ", dyski twarde..., odtwarzacze MP3 itp. - aby odtwarzać treści bezpośrednio z nich. W tym przypadku oznacza to podłączenie takiego nośnika do złącza USB, znajdującego się na przednim panelu radia - jest to wygodne, ponieważ złącze znajduje się w bliskiej odległości, tuż pod ręką.

- Pamięć USB (tył). Podłączanie napędów USB (patrz wyżej) przez tylny panel. Jednak urządzenie zewnętrzne podłącza się nie bezpośrednio do tylnego panelu, ale do zewnętrznego złącza USB, które z kolei jest połączone z tylnym panelem za pomocą kabla. Takie złącze nie zajmuje miejsca na przednim panelu, ale można je umieścić na półce pod deską rozdzielczą - a podłączony napęd nie będzie wystawał z radia, ale będzie znajdował się na półce. W standardowych radiach samochodowych (patrz wyżej) połączenie „tylne” można wykonać w nieco inny sposób - tam kabel z tylnego panelu za pomocą specjalnego złącza można podłączyć do standardowego gniazda USB na desce rozdzielczej.

- Podłączenie iPoda/iPhone'a. Możliwość podłączenia do radia samochodowego urządzeń przenośnych firmy Apple – przede wszystkim iPodów i smartfonów iPhone – poprzez specjalne złącze dokujące. Nawet najprostsze opcje takiego połączenia, poza odtwarzaniem muzyki, zapewniają szereg dodatkowych funkcji – w szczególności sterowanie funkcjami odtwarzacza (np. przełączanie utworów) z panelu sterowania lub pilota samego radia. A najbardziej zaawansowane modele mają zastrzeżony system CarPlay; więcej szczegółów patrz "Funkcje sterowania".

- Połączenie z Androidem. Możliwość podłączenia do radia samochodowego smartfonów i innych urządzeń opartych na systemie operacyjnym Android. Metody połączenia mogą się różnić: na przykład niektóre modele radioodtwarzaczy samochodowych obsługują tylko połączenie przewodowe, inne mogą korzystać z Bluetooth (patrz „Multimedia”). To samo dotyczy zestawu funkcji dostępnych w każdym przypadku, punkt ten należy wyjaśnić zgodnie z oficjalnymi danymi producenta. Specyficzne funkcje obejmują bezpośrednie odtwarzanie muzyki z telefonu (sterowane przez radio), pracę z zawartością jego dysku, oglądanie filmów, używanie radia jako zestawu samochodowego do odbierania połączeń itp. A w modelach z wyższej półki jest wsparcie dla technologii integracji smartfonów Android Auto; więcej szczegółów patrz "Funkcje zarządzania".

Liczba ustawień wstępnych (presetów), dostępnych w korektorze radia samochodowego.

Obecność takich ustawień może znacznie uprościć regulację: wybór odpowiedniego ustawienia wstępnego jest łatwiejszy, niż ręczna regulacja każdego pasma korektora. Przy czym ustawienia wstępne są często dobierane przez producenta pod określone gatunki muzyki i mają odpowiednie nazwy - „Rock”, „Pop”, „Jazz” itp .; to jeszcze bardziej ułatwia zadanie. A im więcej ustawień wstępnych w urządzeniu, tym szerszy wybór dla użytkownika. W niektórych radiach samochodowych, oprócz tych, których oprogramowanie układowe było zaktualizowane z góry, dostępne są również presety użytkownika - można je wcześniej zaprogramować i włączyć w ten sam sposób jak te wstępne.

Rodzaj regulatora głośności, przewidziany w radiu samochodowym. Najczęściej, w tej roli wykorzystywane są pokrętła, czujniki dotykowe lub przyciski mechaniczne; tutaj znajduje się bardziej szczegółowy opis każdej z tych opcji.

- Pokrętło. Tradycyjny regulator w postaci okrągłego pokrętła, które w naszych czasach nie traci popularności - to właśnie ono jest montowane w większości nowoczesnych radioodbiorników samochodowych. Przewaga ta wynika m.in. z tego, że pokrętło jest kompatybilne zarówno z cyfrowymi, jak i analogowymi układami regulacji głośności, co oznacza, że może być stosowane w urządzeniach o dowolnym poziomie, od najbardziej zaawansowanych po najprostsze i niedrogie. Dodatkowo, taki regulator zauważalnie wyróżnia się na panelu radia, dzięki czemu można go znaleźć i obrócić nawet nie patrząc na niego, nie odwracając uwagi od drogi. Do wad pokręteł można odnieść tylko pewną uciążliwość w porównaniu z przyciskami i czujnikami, ale ten punkt rzadko ma znaczenie.

- Przyciski mechaniczne. Tradycyjne przyciski mechaniczne - a dokładniej, najczęściej tylko jeden dwukierunkowy przycisk, pionowy lub poziomy. W przeciwieństwie do opisanych powyżej pokręteł, mogą być używane tylko z pętlami cyfrowej regulacji głośności; Dlatego, większość radioodtwarzaczy z przyciskami - to zaawansowane urządzenia o rozbudowanej funkcjonalności i standardowym rozmiarze co najmn...iej 2DIN (lub ekranie co najmniej 5”, dla standardowych modeli). W takich przypadkach przewaga przycisków nad pokrętłami jest taka, że taki przycisk można zrobić bardzo wąskim i zamontować nawet na bardzo cienkiej ramie ekranu, natomiast uchwyt wymaga dość szerokiego dodatkowego panelu. A jeśli porównamy opcję tę z czujnikami, przyciski mechaniczne są nieco tańsze i można nimi sterować na ślepo, nie odrywając wzroku od drogi. Z drugiej strony, mechaniczne przyciski zużywają się w trakcie użytkowania, co zmniejsza niezawodność, a wielu użytkowników po prostu preferuje czujniki bardziej, niż przyciski. Z tych czy innych powodów, opcja ta jest stosunkowo rzadka.

- Przyciski dotykowe. Sterowanie w postaci przycisków, które reagują nie na naciśnięcie, a na dotyk. Podobnie, jak przyciski mechaniczne (patrz wyżej), taki regulator jest kompatybilny tylko z cyfrową regulacją głośności i jest używany głównie w zaawansowanych radioodbiornikach z dużymi ekranami. Jednocześnie, przyciski dotykowe nadają urządzeniu najbardziej zaawansowany i „technologiczny” wygląd, który jest atrakcyjny dla wielu użytkowników z estetycznego punktu widzenia. Główną wadą opcji tej jest to, że przyciski dotykowe zwykle nie wystają z panelu - więc prawie niemożliwe jest znalezienie pożądanego czujnika na ślepo i podczas sterowania trzeba odwracać uwagę od drogi. Jednak, przy mniej lub bardziej przyzwoitych umiejętnościach prowadzenia pojazdu i należytej staranności, szczegół ten nie jest poważnym mankamentem, dlatego tego typu sterowanie w radioodtwarzaczach wysokiej jakości stosuje się znacznie częściej, niż tradycyjne przyciski.

- Zdalne sterowanie. Radioodtwarzacz posiada pilot w zestawie. Funkcja ta będzie wygodna przede wszystkim dla pasażerów siedzących za kierowcą - nie można dosięgnąć radia z tylnych siedzeń. Ponadto, piloty często mają więcej klawiszy, niż standardowy panel sterowania, co pozwala na dostęp do różnych dodatkowych funkcji w podróży, bez zagłębiania się w ustawienia.

- Pilot na kierownicę. Pilot (patrz wyżej) z możliwością montażu na kierownicy. Taki pilot pozwala kierowcy sterować funkcjami radia bez zdejmowania rąk z kierownicy, a tym samym nie rozpraszając się podczas jazdy.

- Sterowanie za pomocą standardowych przycisków na kierownicy. Możliwość sterowania radiem samochodowym za pomocą standardowych przycisków, przewidzianych na kierownicy do tego celu. Funkcja ta jest podobna do opisanego powyżej pilota w kierownicy, z tą różnicą, że „pilot” w tym przypadku jest wbudowany bezpośrednio w kierownicę. Przed zakupem takiego radia konieczne jest wyjaśnienie jego kompatybilności z konkretnym modelem samochodu.

- Sterowanie ze smartfona. Dostępność oprogramowania (aplikacji) umożliwiającego sterowanie radiem samochodowym za pomocą smartfona, tabletu itp. Nie chodzi tylko o przełączanie utworów w telefonie, ale o pełną regulację wszystkich funkcji urządzenia.

- Sterowanie głosem. Mo...żliwość sterowania radiem samochodowym za pomocą poleceń głosowych. Implementacja takiej kontroli może być różna: w niektórych modelach, aby ją aktywować, trzeba nacisnąć przycisk, podczas gdy inne nieustannie „słuchają” otoczenia i natychmiast reagują na słowa kodowe. W każdym razie, funkcja ta pozwala kierowcy sterować radiem bez odwracania wzroku od drogi, co ma pozytywny wpływ na bezpieczeństwo ruchu. Należy zauważyć, że w czystej postaci sterowanie głosem we współczesnych radiach samochodowych staje się coraz mniej powszechne, wypierane przez zaawansowane technologie, takie jak CarPlay i Android Auto (patrz „Funkcje sterowania”), które obejmują również funkcje głosowe.

- system Apple CarPlay. Radio samochodowe obsługuje technologię CarPlay. Technologia ta jest przeznaczona do łączenia z radiem samochodowym urządzeń przenośnych firmy Apple, przede wszystkim iPhone'a, chociaż technicznie możliwa jest praca z dowolnym gadżetem „Apple” z systemem iOS 7.1 lub nowszym, a także firmowym złączem 8-pin Lightning. Dzięki tej technologii wiele funkcji smartfona (m.in. asystent głosowy Siri, nawigacja, sterowanie połączeniami i wiadomościami, a także muzyka) są zintegrowane do radia; korzystanie z nich za pośrednictwem elektroniki pokładowej może być znacznie wygodniejsze niż trzymanie iPhone'a w rękach. Przy tym CarPlay kładzie szczególny nacisk na bezpieczeństwo: został zaprojektowany z maksymalnym wykorzystaniem sterowania głosowego, tak aby kierowca jak najmniej patrzył na ekran radia. Przykładowo, wspomniane komunikaty można dyktować głosem i odsłuchiwać „w wykonaniu” Siri. Samo połączenie odbywa się przewodowo, poprzez wspomniane złącze Lightning.

- System Android Auto. Radio samochodowe obsługuje technologię Android Auto. Podobnie, jak opisany powyżej CarPlay, technologia ta ma na celu łączenie urządzeń przenośnych z pokładową elektroniką samochodową – tylko, jak można się domyślić po nazwie, w tym przypadku mówimy o gadżetach z systemem operacyjnym Android. Po podłączeniu takiego gadżetu radio samochodowe faktycznie pełni rolę zewnętrznego wyświetlacza urządzenia mobilnego, z zoptymalizowanym interfejsem i odpowiednimi możliwościami. Funkcje dostępne w Android Auto obejmują nawigację (w tym dostęp do zewnętrznych anten i modułów GPS przez urządzenia mobilne), sterowanie muzyką, odbieranie i wykonywanie połączeń, słuchanie i pisanie SMS-ów oraz surfowanie w Internecie. Praca z Android Auto jest dostępna tylko dla wersji Android 5.0 Lollipop i nowszych; ponadto, jeśli urządzenie mobilne korzysta z zastrzeżonego oprogramowania, jego kompatybilność z radiem warto wyjaśnić osobno.

Liczba wyjść liniowych (patrz wyżej) przewidziana w konstrukcji radia. Należy zauważyć, że zwykle te wyjścia wykorzystują złącza RCA ("cinch"), a format analogowy pozwala na przesyłanie tylko jednego kanału audio. Dlatego do pracy z sygnałem stereo potrzebne są dwa złącza RCA, a para takich gniazd jest uważana za jedno wyjście liniowe - zestaw przeznaczony do jednego zestawu głośników stereo. Główną różnicą między tym interfejsem a tym samym RCA, którym podłącza się głośniki (patrz wyżej), jest to, że wyjście liniowe otrzymuje sygnał z przedwzmacniacza, który nie nadaje się do zasilania pasywnej akustyki. Sygnał ten należy skierować do głośników aktywnych lub zewnętrznego wzmacniacza (gdy głośnik jest podłączony do wyjścia wzmacniacza mocy przeznaczonego dla głośników pasywnych).