Porównanie Ubiquiti UniFi Video Camera G3 Dome vs Ubiquiti UniFi Video Camera G3

Rodzaj obudowy opisuje nie tylko jej kształt, ale także niektóre możliwości układu, które mogą wpływać na funkcjonalność produktu.

— Kopułkowe (dome). Jak sama nazwa wskazuje, kamera ta ma charakterystyczną przezroczystą kopułkę z obiektywem w środku — zwykle sterowaną PTZ (patrz „Możliwości kamery”). Kopułka nie tylko chroni optykę przed różnymi niekorzystnymi czynnikami (np. brudem czy wilgocią), ale w wielu modelach ukrywa również położenie obiektywu; dlatego jest on zaciemniony. Obiekt obserwacji nie wie więc, dokąd skierowana jest kamera, co w niektórych przypadkach jest przydatne (np. przy obserwowaniu podejrzanego klienta w supermarkecie). Jednocześnie z wielu powodów opcja ta słabo nadaje się do zaawansowanej optyki o dużych wymiarach.

— Tubowe (bullet). Kamery tubowe to kamery, w których obiektyw „patrzy” wzdłuż obudowy. Taki układ pozwala na użycie mocnych obiektywów o dobrej jasności i powiększeniu optycznym (patrz poniżej), ale kamery są również dość nieporęczne.

— Kompaktowe (box, bez obiektywu). Odmiana opisanych powyżej kamer tubowych, która ma wymienne obiektywy; same obiektywy z reguły nie są zawarte w zestawie, należy je kupić osobno. Znaczenie takiej konfiguracji polega na tym, że użytkownik może samodzielnie dobrać optykę do konkretnych potrzeb. Ta kategoria obejmuje głównie dość zaawansowane modele.

— Ukryte. W tej kategorii znajdują się kamery o niewielkich wymiarach, co pozwala na ich dedykowaną instalację — np. we wnęce ściennej. Jednak nawet przy instalacji zewnętrznej (ta opcja jest zwykle dozwolona), takie urządzenia są również bardzo dyskretne ze względu na wspomnianą kompaktowość. Sam w sobie kształt obudowy ukrytych kamer jest najczęściej zbliżony do tubowych kompaktowych (patrz wyżej), chociaż mogą istnieć różne opcje.

— Stacjonarne. Kamery przeznaczone do montażu na blacie lub innej płaskiej poziomej powierzchni. W tym celu w konstrukcji przewidziano odpowiedni stojak; może mieć ruchome mocowania, które umożliwiają nachylanie i obracanie kamery z boku na bok. Główną zaletą takich kamer jest niezwykła łatwość instalacji; to w szczególności czyni je prawie idealnymi do użytku domowego.

— Przenośne z mocowaniem. W rzeczywistości jest to rodzaj kamer stacjonarnych (patrz odpowiedni punkt), w których stojak może służyć nie tylko do montażu na powierzchni poziomej, ale także do montażu na ścianie. Kamery tego typu różnią się od innych odmian „ściennych” — ukrytych i tubowych (patrz odpowiednie punkty) układem: ich obudowa jest zwykle płaska, prostokątna lub owalna, a obiektyw znajduje się na najszerszej krawędzi (podobnie jak odbywa się to w telefonach komórkowych). Uchwyt jest często ruchomy w celu regulacji pochylenia i/lub obrotu.

Jasność obiektywu zamontowanego w kamerze.

Jasność obiektywu charakteryzuje stopień tłumienia strumienia świetlnego podczas przechodzenia od przedniej soczewki obiektywu do matrycy. Jest ona oznaczana jako stosunek średnicy efektywnej przysłony obiektywu do ogniskowej, przy czym wielkość efektywnej przysłony jest oznaczana jako f i przyjmowana jako jednostka — na przykład f/1,4 lub f/2,0. W takim przypadku im niższa liczba w oznaczeniu, tym wyższa jasność obiektywu (w naszym przykładzie druga soczewka będzie ciemniejsza niż pierwsza). W przypadku obiektywów o zmiennej ogniskowej (patrz „Ogniskowa”) rzeczywista jasność z reguły zmienia się wraz ze zmianą ogniskowej; dla takich modeli może się wskazywać zakres wartości jasności lub jej maksymalna wartość.

Parametr ten sam w sobie charakteryzuje przede wszystkim to, jak jasny okazuje się obraz zrobiony przez obiektyw, przy pozostałych warunkach równych. Wysokie wartości są ważne przede wszystkim podczas nagrywania w warunkach słabego oświetlenia: obiektyw o dużej jasności pozwala uzyskać obraz wystarczająco wysokiej jakości bez zwiększania czułości matrycy, co jest obarczone szumami i rozmyciem obrazu. Z drugiej strony rzeczywista jakość pracy kamery (również w zaciemnionych warunkach) zależy także od wielu innych przyczyn – rodzaju i wielkości matrycy, charakterystyki przetwarzania sygnału itp. Dlatego wartość jasności obiektywu w większości przypadków jest raczej punktem odniesienia niż praktycznie istotn...ym parametrem.

Ogniskowa obiektywu kamery.

Ogniskowa to odległość od obiektywu do matrycy, przy której na matrycy uzyskuje się wyraźny obraz (gdy obiektyw jest zogniskowany na nieskończoność). Od tego wskaźnika zależą przede wszystkim kąty widzenia obiektywu (patrz poniżej): im jest on mniejszy, tym szersze kąty widzenia i mniejsze obiekty w kadrze (i odwrotnie). Jednocześnie należy zaznaczyć, że o rzeczywistym kącie widzenia decyduje nie tylko ogniskowa, ale także wielkość matrycy (patrz wyżej). W praktyce oznacza to, że przy różnych rozmiarach matryc obiektywy o tej samej ogniskowej będą miały różne kąty widzenia. Dlatego według tego wskaźnika mogą być ze sobą porównywane tylko kamery o tej samej wielkości matrycy. Popularne wśród kamer CCTV są obiektywy o ogniskowych 2,8 mm, 3,6 mm, 4 mm i 6 mm.

W modelach ze zmienną ogniskową (patrz wyżej) w tym przypadku wskazywany jest zakres od minimalnej do maksymalnej odległości. Ponadto na podstawie tych danych można wywnioskować współczynnik powiększenia optycznego takiego obiektywu: w tym celu wartość maksymalną należy podzielić przez minimalną (więcej szczegółów poniżej).

Poziomy kąt widzenia kamery monitorującej. W przypadku modeli ze zmienną wartością podawana jest wartość maksymalna, gdyż ważna jest szerokość obrazu, a przy powiększaniu współczynnik powiększenia jest ważniejszy niż kąt. W tym punkcie podawany jest również ogólny kąt widzenia dla modeli z okrągłym polem widzenia — w szczególności kamer z obiektywem typu rybie oko (patrz wyżej).

Im szerszy kąt widzenia, tym więcej miejsca rejestruje kamera, a jednocześnie mniejsze są obrazy poszczególnych obiektów w kadrze. Dlatego wybierając według tego parametru, warto zdecydować, co jest ważniejsze — możliwość oglądania rozległej sceny czy widoczność drobnych szczegółów w stosunkowo wąskim polu widzenia. Zwracamy również uwagę, że przy szerokim polu widzenia (100° i więcej) na krawędziach kadru można zaobserwować charakterystyczne zniekształcenia, a im szerszy kąt, tym są one wyraźniejsze. Zjawisko to można wyeliminować dzięki ujęciu panoramicznym (patrz „Konstrukcja i możliwości”), ale funkcja ta z kolei komplikuje i zwiększa koszt kamery.

Pionowy kąt widzenia kamery monitorującej. W modelach o zmiennej wartości dla kompletności obrazu podawana jest maksymalna wartość, a kąt przy przybliżeniu nie jest tak ważny.

Im szerszy kąt widzenia, tym więcej miejsca rejestruje kamera, a jednocześnie mniejsze są obrazy poszczególnych obiektów w kadrze. Dlatego wybierając według tego parametru, warto zdecydować, co jest ważniejsze – możliwość oglądania rozległej sceny czy widoczność drobnych szczegółów w stosunkowo wąskim polu widzenia.

Napięcie lub typ zasilania używanego przez kamerę.

Należy powiedzieć, że wśród takich urządzeń dość rzadko spotyka się modele pierwotnie zaprojektowane na 230 V — znacznie bardziej powszechne są urządzenia o niższych napięciach zasilania, w szczególności 5 V, 6,5 V, 9 V, 12 V, 14 V oraz 24 V. Do pracy takiej kamery z gniazdka elektrycznego potrzebny jest zasilacz; może on być dołączony do zestawu, lecz ten szczegół należy wyjaśnić osobno. Możliwe są również bardziej specyficzne sposoby dostarczania zasilania – na przykład poprzez specjalnie zorganizowaną sieć niskiego napięcia lub z akumulatora samochodowego (dla modeli 12- i 24-woltowych). Oddzielnie zauważamy, że przy pracy przez POE (patrz „Konstrukcja i możliwości”) napięcie zasilania wynosi standardowo 48 V, więc dla modeli z POE cechy zasilania nie są określane.

Specyficzną kategorią są kamery z zasilaniem akumulatorowym. Takie zasilanie zapewnia autonomię i niezależność od przewodów, lecz czas pracy jest ograniczony — gdy bateria się wyczerpie, kamerę przyjdzie podłączyć do źródła energii w celu naładowania. Dlatego modeli akumulatorowych wypuszczanych jest bardzo niewiele — w większości są to kompaktowe rozwiązania z podłączeni...em bezprzewodowym, na przykład przez Wi-Fi (patrz wyżej).

Kolejnym niezwykłym wariantem są kamery zasilane przez panel fotowoltaiczny. Zasilanie z paneli fotowoltaicznych jest stosowane w ulicznych modelach kamer CCTV. W ciągu dnia są one zasilane energią z promieni słonecznych i jednocześnie gromadzą poziom naładowania akumulatora, którego wystarcza do zapewnienia pracy systemu monitoringu w ciemności. Panele słoneczne do zapewnienia własnych potrzeb umieszcza się bezpośrednio na obudowie kamery lub gdzieś obok niej. Kamery zasilane energią słoneczną to najbardziej optymalny wariant do instalacji z dala od elektryczności.

Moc pobierana przez kamery IP podczas pracy. Znając wskaźnik zużycia energii, można np. obliczyć czas autonomicznej pracy urządzenia z zasilacza awaryjnego lub wybrać odpowiedni zasilacz awaryjny. Również przy wsparciu dla technologii PoE warto wziąć pod uwagę pobór mocy przy wyborze switcha PoE lub adaptera PoE.

Główny materiał użyty w konstrukcji obudowy kamery.

— Plastik. Niedrogi i jednocześnie całkiem praktyczny materiał. Plastik jest lekki, dość mocny (nie tak mocny jak metal, ale w większości przypadków całkiem wystarczająco), chemicznie obojętny (co oznacza, że nie podlega korozji i niewrażliwe na wilgoć), a także ma stosunkowo niską przewodność cieplną (co zapewnia dodatkową ochronę w przypadku nagłych zmian temperatury). Z tego powodu materiał ten jest bardzo popularny w kamerach wewnętrznych (patrz „Zastosowanie”). Jednocześnie nieco mniej nadaje się do pracy na zewnątrz.

— Metal. Główną zaletą metalu, w porównaniu z plastikiem, w przypadku kamer CCTV jest wysoka wytrzymałość i niezawodność. Dzięki temu można go używać nawet w modelach zewnętrznych, które działają w trudnych warunkach i muszą mieć pewną odporność na wandalizm (przynajmniej nie od razu „poddawać się” przy próbie rozbicia lub stłuczenia). Jednocześnie taki materiał kosztuje znacznie więcej i dlatego jest mniej powszechny.