Porównanie Hikvision DS-2CD2420F-IW vs Hikvision DS-2CD2410F-I

— LAN. Interfejs LAN (Ethernet) był pierwotnie przeznaczony do budowy przewodowych sieci komputerowych. Kamery z tym złączem z reguły działają również jako urządzenia sieciowe. Przewagą tej opcji nad opisanym poniżej Wi-Fi jest wyższa rzeczywista przepustowość, nad BNC — możliwość połączenia bez dodatkowego sprzętu, bezpośrednio do standardowego routera sieciowego używanego w zwykłej sieci komputerowej. Z niedociągnięć możemy jedynie zauważyć konieczność ciągnięcia przewodu, ale ten punkt jest wspólny dla wszystkich opcji połączenia przewodowego. Jeśli chodzi o resztę funkcji, sieć LAN jest najwygodniejsza, dzięki czemu znalazła szerokie zastosowanie we współczesnych kamerach bezpieczeństwa.

— WiFi. Połączenie Wi-Fi było pierwotnie bezprzewodowym odpowiednikiem opisanej powyżej sieci LAN i służyło do łączenia się z sieciami komputerowymi. Podczas pracy w takich sieciach połączenie to jest podobne do LAN w tym sensie, że umożliwia pracę kamery przez zwykły router (oczywiście obsługujący Wi-Fi). Jednocześnie Wi-Fi jest wygodniejsze ze względu na brak przewodów, jednak przy dużej ilości innych urządzeń bezprzewodowych podłączonych do routera przepustowość kanału i jakość obrazu mogą się zauważalnie pogorszyć. Zwróć uwagę, że od niedawna możliwe jest również korzystanie z tego połączenia w trybie Direct — do bezpośredniego połączenia kamery z innym urządzeniem, na przy...kład podłączenie kamery do smartfona (patrz „Konstrukcja i możliwości — dedykowana aplikacja”). Jednak ta opcja jest mniej powszechna.

— BNC. Skrót dla Bayonet Neill Concelman. Złącze typu bagnetowego powszechnie używane do transmisji analogowego sygnału wideo. Odnosi się do profesjonalnych interfejsów wideo, do pracy z taką kamerą wymagany jest specjalny sprzęt. Jednak same kamery z tego typu złączami z reguły należą do niższego przedziału cenowego. Wynika to z ograniczonej łączności przez BNC – można przez nią przesyłać tylko sygnał wideo, co ogranicza funkcjonalność takich kamer w porównaniu z modelami pracującymi przez sieć LAN lub Wi-Fi (patrz wyżej).

— 3G / 4G. Połączenie z Internetem za pośrednictwem sieci komórkowych 3G / 4G; z reguły w tym celu należy zainstalować w kamerze kartę SIM operatora komórkowego. Prędkość takich sieci pozwala m.in. na nadawanie wideo w dość wysokiej rozdzielczości. Tak więc takie połączenie (oczywiście z zasięgiem) dobrze nadaje się nie tylko jako awaryjne rozwiązanie w przypadku przerw w Internecie, jednak także jako główny kanał komunikacyjny, jeśli w ogóle nie ma stałego połączenia z Internetem. Typowym przykładem drugiej sytuacji jest obserwacja wiejskiego domu położonego „daleko od cywilizacji”, jednak w strefie niezawodnego odbioru telefonii komórkowej. Co więcej, w obu przypadkach można kontaktować się z kamerą przez Internet z dowolnego miejsca na świecie.

Wielkość przetwornika zainstalowanego w kamerze monitorującej (przekątna).

Generalnie większe przetworniki (o tej samej rozdzielczości i tym samym typie) są uważane za bardziej zaawansowane: otrzymują więcej światła, co pozytywnie wpływa na jakość obrazu (szczególnie przy słabym oświetleniu). Z drugiej strony wzrost rozmiaru wpływa na koszt całego urządzenia; w niektórych przypadkach (na przykład, jeśli nie planuje się używania kamery o zmierzchu i ciemności), stosunkowo mały przetwornik może być całkiem odpowiedni.

Jeśli chodzi o konkretne wymiary, to najskromniejsze pod tym względem kamery mają przetworniki 1/4" lub mniej. Dużą popularnością cieszą się modele z przetwornikami 1/3,8" – 1/3" i 1/2,9" – 1/2", wartości te można nazwać średnimi, a w zaawansowanych urządzeniach występują przekątne nawet ponad 1/2" (do 1/1,7").

Rozdzielczość przetwornika kamery w megapikselach (milionach pikseli).

Im wyższa rozdzielczość przetwornika, tym wyższa może być rozdzielczość wideo (patrz poniżej), tym bardziej szczegółowy obraz może dostarczyć kamera. Jednocześnie należy pamiętać, że wraz ze wzrostem liczby megapikseli (bez zmiany rozmiaru przetwornika) rozmiar każdego pojedynczego piksela maleje, co zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia szumów i pogorszenia ogólnej jakości obrazu. Dlatego wysoka rozdzielczość sama w sobie niekoniecznie jest oznaką wysokiej jakości – wiele zależy od innych parametrów, na przykład od wielkości przetwornika (patrz wyżej).

Jeśli chodzi o konkretne wartości, to w najskromniejszych przetwornikach nie przekracza 1,3 Mpx, co odpowiada maksymalnie rozdzielczości HD. Sensory 2 Mpx pozwalają zapewnić już rozdzielczość Full HD (zwykle 1920x1080 lub 1600x1200), 3 Mpx, 4 Mpx, 5 Mpx i 6 Mpx są w stanie zapewnić lepszą rozdzielczość, ale nadal nie osiągają 4K, która charakteryzuje się 8 Mpx.

Maksymalna rozdzielczość wideo, jaką może przechwycić kamera.

Im wyższa rozdzielczość wideo, im więcej szczegółów na nim zobaczysz, tym mniej szczegółów będzie rozmazanych. Z drugiej strony wysoka rozdzielczość oznacza duże rozmiary plików wideo, co odpowiednio wymaga pojemnych nośników pamięci i szybkich kanałów komunikacyjnych do nadawania wideo w czasie rzeczywistym. Wskaźnik ten również zauważalnie wpływa na koszt kamery.

Poziomy kąt widzenia kamery monitorującej. W przypadku modeli ze zmienną wartością podawana jest wartość maksymalna, gdyż ważna jest szerokość obrazu, a przy powiększaniu współczynnik powiększenia jest ważniejszy niż kąt. W tym punkcie podawany jest również ogólny kąt widzenia dla modeli z okrągłym polem widzenia — w szczególności kamer z obiektywem typu rybie oko (patrz wyżej).

Im szerszy kąt widzenia, tym więcej miejsca rejestruje kamera, a jednocześnie mniejsze są obrazy poszczególnych obiektów w kadrze. Dlatego wybierając według tego parametru, warto zdecydować, co jest ważniejsze — możliwość oglądania rozległej sceny czy widoczność drobnych szczegółów w stosunkowo wąskim polu widzenia. Zwracamy również uwagę, że przy szerokim polu widzenia (100° i więcej) na krawędziach kadru można zaobserwować charakterystyczne zniekształcenia, a im szerszy kąt, tym są one wyraźniejsze. Zjawisko to można wyeliminować dzięki ujęciu panoramicznym (patrz „Konstrukcja i możliwości”), ale funkcja ta z kolei komplikuje i zwiększa koszt kamery.

Zakres temperatury otoczenia, w którym kamera może normalnie pracować.

Wszystkie nowoczesne kamery monitorujące normalnie tolerują temperatury typowe dla domów/mieszkań, biur i innych pomieszczeń o podobnie łagodnych warunkach. Dlatego warto zwrócić uwagę na parametr ten przede wszystkim, jeśli urządzenie ma być użytkowane na zewnątrz lub w pomieszczeniu, w którym temperatura nie odbiega zbytnio od temperatury na ulicy lub ze względów technicznych powinna być niska (chłodnia, pociąg chłodniczy itp.). W takich przypadkach szczególnie ważny jest dolny próg temperatury: na przykład prawie wszystkie kamery zewnętrzne mają możliwość pracy w niskich temperaturach poniżej 0°, ale wśród modeli wewnętrznych takie możliwości są znacznie mniej powszechne. Jednak urządzenia mrozoodporne (o dopuszczalnej temperaturze -40 °C i poniżej) można znaleźć nie tylko wśród kamer zewnętrznych, ale także wśród kamer wewnętrznych.

Jeśli chodzi o górną granicę temperatury, to zwykle nie jest ona niższa niż +40 °C, co w zupełności wystarcza do korzystania z kamery w klimacie umiarkowanym. W niektórych modelach granica ta sięga +50 °C, a nawet +60 °C, dzięki czemu nadają się nawet do gorących krajów. Należy jednak pamiętać, że mówimy wyłącznie o użytkowaniu w cieniu; możliwość pracy w bezpośrednim świetle słonecznym należy wyjaśnić osobno.