Porównanie Partizan IPD-1SP-IR SE 1.1 vs Partizan IPO-1SP SE 1.1

Rodzaj obudowy opisuje nie tylko jej kształt, ale także niektóre możliwości układu, które mogą wpływać na funkcjonalność produktu.

— Kopułkowe (dome). Jak sama nazwa wskazuje, kamera ta ma charakterystyczną przezroczystą kopułkę z obiektywem w środku — zwykle sterowaną PTZ (patrz „Możliwości kamery”). Kopułka nie tylko chroni optykę przed różnymi niekorzystnymi czynnikami (np. brudem czy wilgocią), ale w wielu modelach ukrywa również położenie obiektywu; dlatego jest on zaciemniony. Obiekt obserwacji nie wie więc, dokąd skierowana jest kamera, co w niektórych przypadkach jest przydatne (np. przy obserwowaniu podejrzanego klienta w supermarkecie). Jednocześnie z wielu powodów opcja ta słabo nadaje się do zaawansowanej optyki o dużych wymiarach.

— Tubowe (bullet). Kamery tubowe to kamery, w których obiektyw „patrzy” wzdłuż obudowy. Taki układ pozwala na użycie mocnych obiektywów o dobrej jasności i powiększeniu optycznym (patrz poniżej), ale kamery są również dość nieporęczne.

— Kompaktowe (box, bez obiektywu). Odmiana opisanych powyżej kamer tubowych, która ma wymienne obiektywy; same obiektywy z reguły nie są zawarte w zestawie, należy je kupić osobno. Znaczenie takiej konfiguracji polega na tym, że użytkownik może samodzielnie dobrać optykę do konkretnych potrzeb. Ta kategoria obejmuje głównie dość zaawansowane modele.

— Ukryte. W tej kategorii znajdują się kamery o niewielkich wymiarach, co pozwala na ich dedykowaną instalację — np. we wnęce ściennej. Jednak nawet przy instalacji zewnętrznej (ta opcja jest zwykle dozwolona), takie urządzenia są również bardzo dyskretne ze względu na wspomnianą kompaktowość. Sam w sobie kształt obudowy ukrytych kamer jest najczęściej zbliżony do tubowych kompaktowych (patrz wyżej), chociaż mogą istnieć różne opcje.

— Stacjonarne. Kamery przeznaczone do montażu na blacie lub innej płaskiej poziomej powierzchni. W tym celu w konstrukcji przewidziano odpowiedni stojak; może mieć ruchome mocowania, które umożliwiają nachylanie i obracanie kamery z boku na bok. Główną zaletą takich kamer jest niezwykła łatwość instalacji; to w szczególności czyni je prawie idealnymi do użytku domowego.

— Przenośne z mocowaniem. W rzeczywistości jest to rodzaj kamer stacjonarnych (patrz odpowiedni punkt), w których stojak może służyć nie tylko do montażu na powierzchni poziomej, ale także do montażu na ścianie. Kamery tego typu różnią się od innych odmian „ściennych” — ukrytych i tubowych (patrz odpowiednie punkty) układem: ich obudowa jest zwykle płaska, prostokątna lub owalna, a obiektyw znajduje się na najszerszej krawędzi (podobnie jak odbywa się to w telefonach komórkowych). Uchwyt jest często ruchomy w celu regulacji pochylenia i/lub obrotu.

Model przetwornika obrazu zainstalowanego w kamerze monitorującej. Znając dokładną nazwę modelu, możesz znaleźć szczegółowe informacje o jego pracy — od szczegółowych parametrów technicznych po recenzje prawdziwych użytkowników — i ocenić, w jaki sposób ta opcja spełnia Twoje wymagania.

Najmniejszy stopień oświetlenia nagrywanej sceny, przy którym kamera jest w stanie zapewnić normalną widoczność. Z reguły ten punkt określa wartości dla pracy w dzień (w trybie nocnym minimalne oświetlenie w wielu modelach może w ogóle wynosić zero, ponieważ w takich przypadkach włącza się oświetlacz IR , patrz „Konstrukcja i możliwości”). Jeśli kamera jest w stanie nagrywać w kolorze, oznacza to zwykle najniższe oświetlenie wymagane do uzyskania kolorowego obrazu.

Im niższy jest wskaźnik ten, tym lepiej kamera pracuje w warunkach słabego oświetlenia, tym jaśniejszy i wyraźniej widoczny obraz jest w stanie zapewnić w takich warunkach. Jednocześnie należy pamiętać, że przy słabym oświetleniu często preferowany jest tryb nocny, a w obecności wspomnianego oświetlacza IR należy raczej skupić się na zasięgu jego działania (patrz wyżej).

Istnieją tabele porównawcze, które pozwalają ocenić stopień oświetlenia podany w specyfikacji z praktycznego punktu widzenia: na przykład wskaźnik 0,2 luksa odpowiada pogodnej nocy w pełni księżyca.

Zakres temperatury otoczenia, w którym kamera może normalnie pracować.

Wszystkie nowoczesne kamery monitorujące normalnie tolerują temperatury typowe dla domów/mieszkań, biur i innych pomieszczeń o podobnie łagodnych warunkach. Dlatego warto zwrócić uwagę na parametr ten przede wszystkim, jeśli urządzenie ma być użytkowane na zewnątrz lub w pomieszczeniu, w którym temperatura nie odbiega zbytnio od temperatury na ulicy lub ze względów technicznych powinna być niska (chłodnia, pociąg chłodniczy itp.). W takich przypadkach szczególnie ważny jest dolny próg temperatury: na przykład prawie wszystkie kamery zewnętrzne mają możliwość pracy w niskich temperaturach poniżej 0°, ale wśród modeli wewnętrznych takie możliwości są znacznie mniej powszechne. Jednak urządzenia mrozoodporne (o dopuszczalnej temperaturze -40 °C i poniżej) można znaleźć nie tylko wśród kamer zewnętrznych, ale także wśród kamer wewnętrznych.

Jeśli chodzi o górną granicę temperatury, to zwykle nie jest ona niższa niż +40 °C, co w zupełności wystarcza do korzystania z kamery w klimacie umiarkowanym. W niektórych modelach granica ta sięga +50 °C, a nawet +60 °C, dzięki czemu nadają się nawet do gorących krajów. Należy jednak pamiętać, że mówimy wyłącznie o użytkowaniu w cieniu; możliwość pracy w bezpośrednim świetle słonecznym należy wyjaśnić osobno.

Stopień ochrony kamery przed wilgocią i ciałami obcymi zgodnie ze standardem IP.

Ta ochrona opisuje, jak dobrze obudowa kamery chroni wrażliwe elementy wewnętrzne przed wspomnianymi wpływami. Domyślnie jest oznaczona literami IP, po których następują dwie cyfry. Pierwsza cyfra oznacza ochronę przed wnikaniem ciał stałych i kurzu, a jej poszczególnym wartościom odpowiadają następujące stopnie ochrony.

1 — ochrona przed przedmiotami o średnicy powyżej 50 mm (duże powierzchnie ciała)
2 — przed przedmiotami o średnicy większej niż 12,5 mm (palce itp.)
3 — przed przedmiotami o średnicy większej niż 2,5 mm (większość narzędzi)
4 — przed przedmiotami powyżej 1 mm (prawie wszystkie narzędzia, większość przewodów)
5 — ochrona przed pyłem (pełna ochrona przed dotykiem; pył może wnikać do środka, ale nie ma wpływu na pracę urządzenia)
6 — pyłoszczelność (obudowa z pełną ochroną przed pyłem i kontaktem).

Druga cyfra charakteryzuje ochronę przed wilgocią, tutaj wartości mogą być następujące:

1 — ochrona przed pionowo spadającymi kroplami wody;
2 — przed kroplami wody z odchyleniem do 15° od pionowej osi urządzenia;
3 — przed kroplami wody z odchyleniem do 60° od pionowej osi urządzenia (minimalny poziom pozwalający na obsługę kamery w deszczu);
4 — przed rozpryskami z dowolnego kierunku;
5 — przed strumieniami z dowolnego kierunku;
6 — przed falami morskimi lub silnymi strumieniami wody;
7 —...możliwość krótkotrwałego zanurzenia na głębokość 1 m (bez możliwości ciągłej pracy w trybie zanurzonym);
8 — możliwość długotrwałego zanurzenia na głębokość powyżej 1 m (z możliwością pracy ciągłej w trybie zanurzonym).

Oczywiście kamery do monitoringu zazwyczaj nie są przeznaczone do zanurzania pod wodą – dwie ostatnie opcje charakteryzują się jedynie wysokim stopniem odporności na wilgoć.

W niektórych modelach jedna z cyfr może zostać zastąpiona literą X — na przykład IPX7. Nie oznacza to braku ochrony, ale że odpowiedni parametr nie był certyfikowany zgodnie ze standardem IP. Jednocześnie stopień ochrony niecertyfikowanej może być dość wysoki – powyższy przykład odpowiada możliwości całkowitego zanurzenia pod wodą, co wymaga dużego stopnia szczelności (minimalny poziom odporności na kurz 5). Zwracamy również uwagę, że całkowity brak oznaczenia IP nie oznacza również, że kamera absolutnie nie jest chroniona przed negatywnymi wpływami — chodzi wyłącznie o to, że obudowa po prostu nie została poddana oficjalnej certyfikacji. Jeśli jednak ochrona przed kurzem i wilgocią ma kluczowe znaczenie, warto wybierać spośród modeli z certyfikatem IP.