Porównanie Eltron EL-8552 vs Mystery MFS-1303

Podana jest objętość wszystkich koszy parowych. Im jest większy, tym więcej potraw / potraw można jednocześnie ugotować. Jednocześnie nie zapominaj, że parametr ten wpływa również na wymiary i cenę urządzenia. Dlatego warto poszukać specjalnie pojemnego podwójnego kotła, jeśli nie możesz się bez niego obejść.

Dla 3-4 osobowej rodziny optymalna objętość wynosi około 6-7 litrów. Jednocześnie zauważamy, że większość parowarów jest wyposażona w kilka koszy, a podczas gotowania nie jest konieczne używanie ich wszystkich naraz. Dlatego dla tej samej rodziny 3 - 4 osobowej może być odpowiedni model o większej objętości, na 10 - 11 litrów: do codziennego gotowania można wykorzystać część koszy, a zapas objętości może być przydatny na wypadek, gdybyś musiał gotować w dużych ilościach (na przykład na wakacje).

Liczba pojedynczych pojemników w parowarze lub gniazd na jajka w jajowarze (patrz Rodzaj).

W pierwszym przypadku najczęściej dostarczane są 2 - 3 kosze, w zależności od objętości urządzenia. Większa ilość jest nieuzasadniona z punktu widzenia efektywności gotowania – w konstrukcjach „wielopiętrowych” produkty w górnych koszach nie byłyby w stanie normalnie gotować i nie otrzymywałyby wystarczającej ilości ciepła. Istnieją parowary na 4 kosze, ale są one rzadkie i zwykle mają układ 2x2 - 2 stosy po 2 poziomy. Druga skrajność - jeden kosz - jest typowa dla najbardziej kompaktowych urządzeń o małych pojemnościach, do 3-4 litrów.

W przypadku kuchenek do jajek wszystko jest proste – warto wybrać na podstawie tego, ile jajek trzeba za jednym razem ugotować w urządzeniu. Najpopularniejszą opcją jest 6-7 jajek, co wystarcza na przykład do przygotowania śniadania dla przeciętnej rodziny. Minimalna liczba gniazd na jajka to 3, są to urządzenia dla jednej, maksymalnie dwóch osób. A w najbardziej pojemnych kotłach danych wskaźnik może przekroczyć 12.

Maksymalna moc pobierana przez parowiec podczas procesu gotowania; w wielu trybach rzeczywisty pobór mocy może być niższy, ale warto skupić się na mocy maksymalnej. Im mocniejsze urządzenie, tym intensywniejsze ogrzewanie zapewnia, tym szybciej woda w nim nagrzeje się do wymaganej temperatury i tym mocniej zostanie uwolniona para, co jest przydatne przy dużych ilościach gotowania. Z drugiej strony, wysoka moc zwykle wiąże się z kosztami, a zużycie energii odpowiednio wzrasta.

- Pokrętła. Ten rodzaj zwykle odnosi się do sterowania elektromechanicznego - pokrętła obrotowe wpływają bezpośrednio na odpowiednie elementy parowca, bez dodatkowych obwodów sterujących. Ta opcja jest bardzo prosta i odpowiednio niedroga, ale możliwości sterowania są raczej skromne i zwykle ograniczają się do najbardziej podstawowych funkcji. Dlatego jest używany głównie w modelach podstawowych.

- Przełączniki przyciskowe. Sterowanie elektroniczne odbywa się za pomocą wyspecjalizowanych obwodów. Koszt tej opcji jest wyższy niż przełączników obrotowych, ale możliwości są nieporównywalnie większe. W szczególności parowar może być wyposażony w automatyczne programy gotowania i rozszerzony zestaw timerów (podczas gdy dokładność ustawienia czasu będzie bardzo wysoka), a także różne dodatkowe ustawienia.

- dotykowe. Sterowanie pod wieloma względami podobne do przycisku (patrz wyżej) - w szczególności zestaw możliwości jest również bardzo obszerny. Opiera się jednak na czujnikach. Kluczową różnicą jest to, że w przeciwieństwie do przycisku, sensora nie trzeba naciskać – działa dotykiem, co jest bardzo wygodne. Dodatkowo panele dotykowe mają futurystyczny wygląd i płaską powierzchnię, która znacznie ułatwia czyszczenie. Z drugiej strony taki sprzęt znacząco wpływa na cenę podwójnego kotła.

— Szybkie nagrzewanie. Pozwala niemal natychmiast rozpocząć przygotowywanie potraw, bez straty czasu na oczekiwanie i przygotowanie.

— Termostat. Wiele potraw wymaga gotowania w stałej temperaturze, ściśle według instrukcji przepisu. Obecność termostatu pozwala na utrzymanie stałej temperatury w koszykach parowych lub, w niektórych parowcach, zmianę jej w danym momencie zgodnie z programem gotowania.

— Automatyczne gotowanie. Umożliwia gotowanie zgodnie z programami wbudowanymi w parowar. Jednocześnie czas pracy, warunki temperaturowe (w tym zmiany temperatur na różnych etapach) i inne parametry są kontrolowane przez sam parowiec i nie trzeba monitorować parametrów i zmieniać ich ręcznie.

— Zegar automatycznego wyłączania. Specjalne urządzenie, które wyłącza parowiec po określonym czasie. Obecność timera pozwoli Ci nie martwić się o jakość gotowania i wyeliminuje potrzebę dokładnego monitorowania czasu: parowiec wyłączy się sam we właściwym momencie.

— Zegar opóźnienia startu. Timer, który pozwala włączyć parowiec nie od razu, ale po określonym czasie. Zapewnia to dodatkową wygodę: możesz na przykład załadować urządzenie wieczorem i ustawić godzinę rozpoczęcia na poranek – w ten sposób owsianka będzie gotowa na śniadanie i nie będziesz musiał wcześniej wstawać, aby „n...aładować” parowiec.

— Wskaźnik poziomu wody. Pozwala na bieżąco monitorować poziom wody w parowarze i w efekcie zapewnić prawidłowe zachowanie niezbędnych warunków gotowania. Wiele parowców umożliwia dodanie wody, jeśli nie ma wystarczającej ilości wody.

— Możliwość dodania wody. Brak wody podczas gotowania może mieć fatalne skutki – w szczególności danie nie zostanie w ogóle przygotowane tak, jak oczekiwał właściciel parowaru. Możliwość dodania wody pozwala w odpowiednim czasie skorygować pominięcia.

Obecność własnego wyświetlacza w konstrukcji parowca. Z reguły jest to najprostszy wskaźnik cyfrowy, czasem z dodatkowymi ikonami. Jednak nawet najprostsze opcje znacznie upraszczają i ułatwiają sterowanie, ponieważ mogą wyświetlać różnorodne informacje: dane o bieżącym programie, o czasie (całkowity czas pracy, czas do wyzwolenia timera), temperaturę, komunikaty o błędach itp.