Porównanie Rode Lavalier vs Rode SmartLav+

- Wokalny(do karaoke). Zgodnie z nazwą takie modele przeznaczone są przede wszystkim do przekazywania głosu ludzkiego - podczas śpiewu, artystycznego czytania itp., kiedy ważna jest nie tylko zrozumiałość mowy, jednak także odcienie intonacji. Mikrofony te można zobaczyć na scenie podczas koncertów i innych podobnych imprez, w sprzęcie karaoke itp. W tej kategorii znajdują się również modele, które mogą być również wykorzystywane w roli instrumentalnych (patrz niżej).

- Przypinany/lavalier. Nazwa tego typu mikrofonów wynika z tradycyjnego sposobu mocowania, jest przypinany na krawacie lub kołnierzu, gdzie zwykle znajduje się dziurka na guzik; charakteryzują się miniaturowymi rozmiarami i obecnością klipsa do trzymania na ubraniu. Takie urządzenia znane są przede wszystkim jako sprzęt do transmisji telewizyjnych – są wykorzystywane przez uczestników programów telewizyjnych, dzięki czemu mogą mówić bez podnoszenia rąk z większymi mikrofonami. A niektóre urządzenia tego typu to tak naprawdę „przygotowanie do zestawu słuchawkowego”, który po podłączeniu słuchawek zamienia się w pełnoprawny zestaw słuchawkowy.

- Do komputera. Mikrofony przeznaczone do użytku z pełnowymiarowymi komputerami PC. Mikrofony te zwykle mają kapsułę z długą nogą, czasem elastyczną (patrz poniżej) i stojak do umieszczenia na powierzchni stołu. Ich głównym celem jest komunikacja głosow...a za pomocą komputera, gdzie najważniejsza jest nie tyle dokładność przekazywania szczegółów, co szybkość transmisji danych i ich niewielkie wymiary - dlatego z reguły jakość dźwięku okazuje się być stosunkowo niska.

- Do laptopa. Podobnie jak opisane powyżej mikrofony do komputerów PC, modele „laptopowe” są przeznaczone głównie do komunikacji głosowej i mają raczej skromne właściwości. Ich kluczową różnicą jest skupienie się na używaniu z urządzeniami przenośnymi, co wyraża się przede wszystkim w ich kompaktowych rozmiarach. Ponadto, w przypadku wielu takich mikrofonów port połączeniowy pełni jednocześnie rolę mocowania do umieszczenia na obudowie laptopa.

- Instrumentalny. Mikrofony przeznaczone do instrumentów muzycznych takich jak saksofony, gitary akustyczne (niewyposażone w przetworniki), zestawy perkusyjne itp. Należy pamiętać, że pomimo zewnętrznego podobieństwa niektórych modeli z opisanymi powyżej wokalnymi, mikrofony „czysto instrumentalne” słabo nadają się do przetwarzania głosu i nie zaleca się ich do tego celu używania.

- Studyjny. Mikrofony przeznaczone do użytku w studiach nagraniowych. Przeznaczony, zazwyczaj, do nagrywania wokali. Wyróżniają się wysoką jakością transmisji dźwięku i odpowiednim kosztem.

- Nagłowne. Mikrofony przeznaczone do noszenia na głowie, są jak zestawy słuchawkowe (tylko w tym przypadku nie ma w konstrukcji słuchawek). Mają miniaturowe rozmiary i pod względem zastosowania są zbliżone do lavalier (patrz wyżej), jednak znajdują się bliżej ust i nie zależą od stroju mówiącego. Dzięki temu takie modele mogą być używane w określonych sytuacjach, w których mikrofon lavalier jest nieodpowiedni - na przykład, do nagrywania wideo z silnym poziomem szumu tła.

- Do konferencji. Mikrofony do użytku w salach konferencyjnych, salach spotkań, trybunach i podobnych miejscach. Konstrukcja takich modeli może być różna - kapsuła z elastyczną nogą (patrz poniżej), dysk, umieszczony bezpośrednio na stole itp. Jednak w każdym przypadku ten typ jest zoptymalizowany pod kątem transmisji mowy i ma na celu maksymalny komfort mówcy - tak, aby użytkownik nie był rozpraszany wyborem optymalnej pozycji względem mikrofonu i odległości do niego.

- Do kamery. Mikrofony zaprojektowane, jak sama nazwa wskazuje, do użytku z kamerami wideo, głównie profesjonalnymi. Zwróć uwagę, że technicznie możesz podłączyć dowolny mikrofon do wejścia kamery wideo, który pasuje do złączy i głównych cech; jednak kategoria ta obejmuje tylko te modele, które są przeznaczone do bezpośredniego montażu w dedykowanym uchwycie na korpusie kamery.

- Do dyktafonu. Specjalny typ mikrofonu przeznaczony wyłącznie do użytku z dyktafonami. Taki sprzęt z reguły jest wyposażony we własne wbudowane mikrofony, jednak ich możliwości w niektórych przypadkach mogą nie być wystarczające; a wśród wysokiej jakości profesjonalnych dyktafonów znajdują się urządzenia, które w ogóle nie mają mikrofonu. Mikrofony zewnętrzne są zwykle podłączane przez interfejs mini-jack 3,5 mm lub przez zastrzeżone złącze (patrz poniżej), a jedną z ich wyróżniających cech jest brak przewodu: wtyczka jest montowana bezpośrednio na korpusie mikrofonu i pełni rolę nie tylko łącznika, jednak także mocowania. Oczywiście takie urządzenia charakteryzują się również miniaturowymi wymiarami.

- Do telefonu/tabletu. Kategoria ta obejmuje specjalistyczne mikrofony, które pierwotnie sprzedawano jako akcesoria do smartfonów lub tabletów. Z reguły są one podobne do opisanych powyżej dyktafonów w tym sensie, że są mocowane bezpośrednio do korpusu urządzenia bez użycia dodatkowych przewodów. Ich główną specyfiką w porównaniu z tymi samymi modelami dla dyktafonów jest sposób podłączenia - zwykle używa się do tego uniwersalnego złącza, takiego jak 30pin / Lightning, microUSB lub zastrzeżonego interfejsu (szczegóły poniżej).

- Do produkcji wideo. Mikrofony przeznaczone do użytku podczas nagrywania wideo. W rzeczywistości ta odmiana obejmuje dwie podgrupy, każda z własną specjalizacją. Pierwszym z nich są mikrofony, które można umownie nazwać „reporterskimi”. Z reguły, są to modele dynamiczne (patrz „Rodzaj”) o wszechstronnej kierunkowości (patrz poniżej) i dobrej czułości. Cechy te pozwalają „usłyszeć” nie tylko głos reportera, jednak także otaczający go dźwięk; ponadto nie trzeba dokładnie utrzymywać pozycji mikrofonu w stosunku do twarzy, co jest szczególnie przydatne podczas przesłuchiwania innych osób. Ponadto modele „reporterskie” mają solidne obudowy i są na ogół dobrze chronione przed różnymi problemami (chociaż niekoniecznie są całkowicie odporne na wilgoć i wstrząsy). Drugi typ modelu do produkcji wideo to urządzenie dla „inżyniera dźwięku”: takie mikrofony często można zobaczyć na planie zdjęciowym na długich statywach. Te z kolei są zwykle jednokierunkowe lub dwukierunkowe (dla maksymalnego filtrowania obcych dźwięków) i są najczęściej typu pojemnościowego i zapewniają dość wysoką jakość i niezawodność transmisji dźwięku.

- Zawieszany. Mikrofony przeznaczone do montażu podwieszanym sposobem - np. na suficie. Takie modele przeznaczone są głównie do nagłośnienia śpiewu chóralnego, przedstawień teatralnych i innych sytuacji, w których inne rodzaje mikrofonów (stojące na statywie, trzymane w dłoni, a nawet nagłowne) nie są zbyt wygodne.

- Pomiarowy. Mikrofony pomiarowe przeznaczone są do kalibracji instalacji dźwiękowych. Za ich pomocą można szybko i dokładnie wyregulować głośność instrumentu muzycznego, głośnika, sprzętu rejestrującego itp. Kluczowe cechy mikrofonów pomiarowych to szeroki zakres częstotliwości (20 – 40 000 Hz) oraz wysoka stabilność charakterystyk częstotliwościowych. Mikrofon pomiarowy mierzy poziom hałasu i wykrywa anomalie dźwiękowe. Prawidłowo zestrojona, przy pomocy mikrofonu pomiarowego, instalacja nagłośnieniowa będzie w pełni odpowiadać charakterystyce akustycznej konkretnego pomieszczenia.

Rezystancja elektryczna mikrofonu; parametr ten jest również nazywany „impedancją”. Jest to jedna z najważniejszych cech, decydujących o kompatybilności ze wzmacniaczem lub innym urządzeniem, do którego podłączony jest mikrofon: jeśli impedancja nie jest optymalna, może nastąpić utrata mocy sygnału. Ma swoje własne cechy, w zależności od przeznaczenia konkretnego modelu (patrz wyżej). Tak więc w przypadku mikrofonów używanych z komputerami, laptopami, dyktafonami i telefonami/tabletami impedancja może w ogóle nie być wskazana - charakterystyka takich modeli jest dobierana w taki sposób, aby zagwarantować normalną kompatybilność z odpowiednimi urządzeniami. Ale w profesjonalnym sprzęcie audio do wyboru stosuje się specjalne zasady; więcej szczegółów można znaleźć w specjalnych źródłach.

Czułość opisuje siłę sygnału na wyjściu mikrofonu, gdy przetwarza on dźwięk o określonej głośności. W tym przypadku czułość odnosi się do stosunku napięcia wyjściowego do ciśnienia akustycznego na membranie, wyrażonego w decybelach. Im wyższa jest liczba, tym wyższa jest czułość. Zwróć uwagę, że z reguły wartości w decybelach są ujemne, więc możemy powiedzieć tak: im bliżej zera, tym bardziej czuły jest mikrofon. Na przykład model o -38 dB jest lepszy od modelu o -54 dB według tego parametru.

Należy pamiętać, że wysoka czułość sama w sobie nie oznacza wysokiej jakości transmisji dźwięku – po prostu pozwala urządzeniu „usłyszeć” słabszy dźwięk. I odwrotnie, niska czułość nie jest wyraźnym wskaźnikiem słabego mikrofonu. Wybór według tego parametru zależy od funkcji aplikacji: czułe urządzenie przydaje się do pracy z niskimi dźwiękami oraz w tych przypadkach, gdy trzeba uchwycić najmniejsze niuanse tego, co się dzieje, a „słaby” mikrofon będzie wygodny przy dużej głośności lub, jeśli to konieczne, odfiltruje obce, słabe dźwięki. Istnieją modele z regulacją czułości(a dla modeli z wyjściem słuchawkowym można zapewnić regulację głośności słuchawek).

Parametr, opisujący zależność między poziomem sygnału użytecznego a poziomem hałasu wytwarzanego przez mikrofon. Zwróć uwagę, że rzeczywisty stosunek sygnału do szumu zmienia się w zależności od ciśnienia akustycznego odbieranego przez mikrofon. Dlatego w charakterystyce zwykle wskazuje się opcję dla standardowej sytuacji - przy ciśnieniu akustycznym 94 dB. Pozwala to porównywać ze sobą różne modele.

Ogólnie rzecz biorąc, wskaźnik ten dość wyraźnie charakteryzuje jakość pracy konkretnego modelu, ponieważ uwzględnia prawie wszystkie znaczące hałasy zewnętrzne, które występują podczas pracy. Im większy jest ten stosunek, tym wyraźniejszy jest dźwięk, tym mniej jest zakłóceń. Wartości 64 - 66 dB są uważane za całkiem przyzwoite, a wysokiej klasy mikrofony zapewniają 72 dB lub więcej.

Rodzaje złączy, przewidzianych w konstrukcji mikrofonu.

Najczęściej w tym punkcie mówimy o rodzaju złącza, przeznaczonego do podłączenia samego mikrofonu do zewnętrznego sprzętu audio. Spośród tych interfejsów najpopularniejsze w naszych czasach to analogowe XLR(w tym mniejsza wersja mini-XLR), Jack 6,35 i mini-Jack 3,5 mm, a także cyfrowe USB A, USB C i Lightning. Ponadto niektóre mikrofony posiadają własne gniazdo słuchawkowe(czasami MicroDot). Oto bardziej szczegółowy opis każdej opcji:

- XLR. Charakterystyczne okrągłe złącze jest dość duże, zwykle z zewnętrzną obudową. W mikrofonach najczęściej spotykane są 3-pinowe wtyczki XLR, jedna taka wtyczka umożliwia przesyłanie jednego kanału dźwięku; możliwe są również inne opcje - na przykład, złącze 4- lub nawet 5-pinowe w modelu z obsługą nagrywania stereo (patrz „Funkcje i możliwości”). Tak czy inaczej, główną zaletą XLR jest jego zdolność do pracy ze zbalansowanym połączeniem. Przy takim połączeniu większość szumów indukowanych na kablu jest wygaszana „sama”, bez konieczności stosowania dodatkowych filtrów; pozwala to na użycie raczej długich kabli bez pogorszenia jakości dźwięku. Ponadto złącza XLR za...pewniają szczelne połączenie, dodatkowo poprawiając odporność na zakłócenia; a dla dodatkowego bezpieczeństwa gniazda i wtyczki tego typu są często wyposażone w zamki. Główną wadą XLR jest jego duży rozmiar; dlatego głównym obszarem jego zastosowania pozostają modele profesjonalne, w których wymienione zalety znacznie przeważają nad wadami.

- mini-XLR. Zmniejszona wersja interfejsu XLR opisanego powyżej; ma te same cechy techniczne i różni się tylko bardziej miniaturowymi wymiarami. To ostatnie sprawia, że mini-XLR jest wygodniejszy w sprzęcie, w którym ważna jest zwartość. Jednocześnie takie złącza nie mają jeszcze oficjalnej standaryzacji i dlatego są dość rzadkie.

- gniazdo mini-jack 3,5 mm. Jedno z najpopularniejszych nowoczesnych złączy audio. W mikrofonach występuje jednak znacznie rzadziej niż ten sam XLR - głównie w kompaktowych modelach, a także w podstawowych i niedrogich rozwiązaniach ze średniej półki. Wynika to z faktu, że mini-Jack jest niewielki, ale zauważalnie gorszy od XLR pod względem jakości i niezawodności połączenia, przez co słabo nadaje się do profesjonalnych zadań. Warto też wziąć pod uwagę, że we współczesnych mikrofonach można spotkać różne wersje złącza 3,5 mm:

• mini-jack 3,5 mm TS. Dwupinowe złącze pozwalające na przesyłanie tylko 1 kanału dźwięku (mono). Występuje w dość zaawansowanych mikrofonach, a gniazda 3,5 mm tego formatu są używane w głównym sprzęcie audio odpowiedniego poziomu i urządzeniach specjalistycznych (takich jak nadajniki do mikrofonów lavalier).
• mini-jack 3,5 mm TRS. Trzy-pinowy, najpopularniejszy typ złącza mini-jack. Technicznie może być używany do zbalansowanego połączenia jednego kanału audio (patrz "XLR" powyżej), ale w praktyce jest częściej używany ze względów kompatybilności (aby mikrofon mógł normalnie pracować z gniazdami trzy- i czteropinowymi w laptopach, telefonach itp.), lub do przesyłania sygnału stereo (w modelach z odpowiednią funkcjonalnością - patrz „Funkcje i możliwości”).
• mini-Jack 3,5 mm TRRS. 4-pinowa wtyczka mini-jack. Stosowana jest głównie w modelach do smartfonów/tabletów, kamer wideo i innego sprzętu - taki sprzęt często wyposażony jest w 4 piny, a dla optymalnej kompatybilności taką samą liczbę pinów zapewniono na mikrofonie. Możliwe jest przesyłanie dźwięku stereo przez taki interfejs, ale funkcja ta niekoniecznie jest obsługiwana.

Najlepiej jest, kiedy mikrofon z mini-jack jest podłączony do złącza, które ma taką samą liczbę pinów - w przeciwnym razie normalne działanie nie jest gwarantowane (chociaż możliwe są wyjątki).

- Jack (6,35 mm). Pełnowymiarowa wtyczka typu Jack; ma prawie dwukrotnie większą średnicę niż opisany powyżej mini-Jack 3,5 mm. Słabo nadaje się do sprzętu przenośnego, ale zapewnia dość szczelne i niezawodne połączenie - choć pod tym parametrem jest nieco gorsza od XLR; może być również używana do połączeń zbalansowanych (patrz „XLR”), ale w tym formacie jest używana stosunkowo rzadko. Zwróć uwagę, że w niektórych mikrofonach interfejs 6,35 mm jest dostarczany nie jako pełnoprawna wtyczka, ale jako adapter do mini-jack 3,5 mm zainstalowany na przewodzie. Złącze Jack może również mieć różną liczbę pinów, ale pod tym względem nie jest tak różnorodne jak mini-jack: klasyczne 3 piny(TRS) są najbardziej rozpowszechnione, a 4-pinowy format (TRRS) prawie nie występuje.

-TA4F. Specjalistyczne złącze, stosowane w sprzęcie audio, a głównie w mikrofonach. Termin ten może również oznaczać złącze o podobnej konstrukcji TA3F (z 3 pinami).
TA4F ma dość mały rozmiar, dzięki czemu nadaje się do kompaktowych mikrofonów noszonych na głowie i lavalier. A dzięki obecności 4 pinów możliwe jest również podłączenie przez nie zasilania phantom dla mikrofonów pojemnościowych (jednak użycie TA4F nie ogranicza się do tego typu mikrofonów). Zwróć uwagę, że to złącze jest uważane za profesjonalne i występuje głównie w technice odpowiedniego poziomu.

- USB. Interfejs USB wykorzystywany jest głównie w sprzęcie komputerowym - do podłączania różnych urządzeń peryferyjnych. Jednocześnie wśród modeli dla komputerów PC i laptopów (patrz „Przeznaczenie”) opcja ta jest znacznie mniej powszechna niż opisany powyżej mini-Jack 3,5 mm, a większość mikrofonów z USB - to mikrofony studyjne. Wynika to z faktu, że sygnał przez USB jest przesyłany w formacie cyfrowym, co jest bardzo wygodne podczas nagrywania na komputer w celu późniejszego przetwarzania i miksowania (ale do komunikacji głosowej wygodniej jest używać zwykłego wejścia mikrofonowego). Istnieją jednak różne typy mikrofonów z tym interfejsem.

- Lightning. Firmowe złącze, używane wyłącznie w urządzeniach przenośnych Apple - smartfonach iPhone, iPadach i odtwarzaczach iPod touch. W związku z tym ta opcja połączenia znajduje się wyłącznie w mikrofonach do smartfonów Apple, ponadto specjalnie stworzonych dla tej technologii.

- Firmowe złącze. Kategoria ta obejmuje wszystkie interfejsy inne, niż opisane powyżej. Mogą to być nie tylko autorskie złącza używane przez konkretną firmę, ale także niektóre standardowe typy połączeń, które nie są szeroko stosowane i znajdują się w specjalistycznym sprzęcie. Jednak w każdym przypadku kupując taki mikrofon, należy osobno upewnić się o jego kompatybilności z urządzeniem, z którym planujesz go używać.

- Wyjście słuchawkowe. Oddzielne gniazdo słuchawkowe. Najczęściej wygląda jak standardowy mini-Jack 3,5 mm - interfejs ten jest stosowany w większości nowoczesnych słuchawek, co daje użytkownikowi duży wybór. Ponadto wyjście to można łączyć z własną regulacją głośności.

Pozostałe cechy samego złącza i jego zastosowania zależą głównie od typu mikrofonu (patrz „Mikrofon”). Tak więc modele lavalier zamieniają się w zestawy słuchawkowe po podłączeniu słuchawek; podczas karaoke słuchawki pozwalają lepiej słuchać muzyki, a przy nagraniach studyjnych pozwalają również usłyszeć własny głos, kontrolując to, co jest nagrywane. Należy również pamiętać, że w systemach radiowych (patrz wyżej) takie wyjście zwykle znajduje się w odbiorniku.

Parametr ten bezpośrednio wpływa na swobodę ruchów i łatwość użytkowania: im dalej od miejsca podłączenia można przenosić mikrofon, tym jest wygodniej, zwłaszcza przy zastosowaniu na dużych przestrzeniach.

Materiał, z którego wykonana jest obudowa mikrofonu.

— Plastikowy. Głównymi zaletami plastiku są niski koszt, niewielka waga i całkowita niewrażliwość na korozję. Jednocześnie jest on uważany za mniej niezawodny niż metal, ze względu na stosunkowo niską wytrzymałość (istnieją wysokowytrzymałe odmiany tworzyw sztucznych, ale w przypadku mikrofonów zazwyczaj łatwiej jest jednak zastosować metal). Dlatego materiał ten jest popularny głównie wśród modeli, dla których ważna jest lekkość i miniaturowość - przede wszystkim lavalier, nagłownych oraz tych, które są instalowane na kamerze wideo(patrz "Przeznaczenie"). Często można go również znaleźć w mikrofonach do komputera i laptopa, ale plastikowe mikrofony wokalne są zwykle w niższej półce cenowej.

— Metal. Metal jest droższy i waży więcej niż plastik. Z drugiej strony, mikrofony metalowesą znacznie mocniejsze i bardziej niezawodne, co więcej mikrofon w takiej obudowie sprawia wrażenie „solidności” (nie tylko ze względu na swoją masywność). Opcja ta jest popularna wsród studyjnych mikrofonów instrumentalnych klasy średniej i wyższej.

— Odbiornik. Odbiornik, używany w modelach bezprzewodowych (patrz „Funkcje/Możliwości”). Odbiornik w rzeczywistości pełni rolę adaptera radiowego: jest podłączony do wzmacniacza lub innego sprzętu audio w klasyczny przewodowy sposób i przekazuje sygnał z mikrofonu do tego sprzętu. Więcej informacji na temat dołączonego odbiornika, patrz „System radiowy”,

— Nadajnik. Nadajnik stosowany jest w systemach z połączeniem bezprzewodowym (patrz „Funkcje/Możliwości”), a dokładniej – nadajnik, który jest samodzielnym urządzeniem. Mikrofony miniaturowe (przede wszystkim lavalier i mikrofony nagłowne) mają taką konstrukcję, w której wymiary obudowy nie pozwalają na wbudowanie nadajnika bezpośrednio w urządzenie: mikrofon jest podłączony do zewnętrznego nadajnika za pomocą przewodu, natomiast ten ostatni jest zwykle zawieszony na pasku. Osobny nadajnik zwykle jest cechą kompaktowego mikrofonu; a jedną z praktycznych zalet tej konstrukcji jest to, że mikrofon można odłączyć i podłączyć do innego sprzętu (niekoniecznie nadajnika).

— Mocowanie na monitor. Urządzenie do mocowania mikrofonu do monitora komputerowego. Z oczywistych względów jest używany tylko w modelach komputerowych (patrz „Cel”). Funkcja ta jest szczególnie przydatna w przypadkach, gdy na biurku, na którym znajduje się komputer, jest bardzo mało wolnego miejsca lub mikrofon nie można umieścić na stole w optymalnym miejscu. Uchwyt może przydać się również do pracy z lapto...pem, choć zwykle dedykowane mikrofony są wygodniejsze.

— Uchwyt na stojak. Mocowanie, przeznaczone do umieszczania mikrofonu na stojaku, statywie lub innym urządzeniu. Wykorzystywany jest głównie przy modelach wokalnych i instrumentalnych (patrz „Przeznaczenie”), pozwala na szybkie wyjęcie i zamontowanie mikrofonu na statywie – co jest przydatne w szczególności podczas koncertów i innych występów publicznych. Uchwyty sprzedawane są osobno, jednak zakup modelu z kompletnym mocowaniem często jest wygodniejszy - takie mocowanie jest optymalnie kompatybilne z mikrofonem i nie wymaga czasochłonnego poszukiwania i wyboru.

— Zawieszenie antywstrząsowe („ pająk ”). Specjalne zawieszenie antywstrząsowe, używane z mikrofonami studyjnymi (patrz „Cel”); slangowa nazwa „pająk” pojawiła się ze względu na charakterystyczny kształt. Konieczność zastosowania takiego zawieszenia wynika z faktu, że na konwencjonalnym statywie mikrofon może doświadczać różnych wstrząsów i wibracji (od pracy znajdującego się w pobliżu sprzętu, od spadających przedmiotów na podłogę, a nawet od kroków ludzi), które zakłócają dźwięk. „Pająk” kompensuje takie wstrząsy i zmniejsza zakłócenia prawie do zera; jednak zawieszenie z zestawu jest wygodniejsze niż zawieszenie zakupione osobno ze względu na fakt, że z definicji jest kompatybilne z mikrofonem.

— Pop filtr. Taki filtr — to płytka, zwykle okrągła, montowana przed mikrofonem podczas pracy z głosem – najczęściej podczas nagrywania; w związku z tym, funkcja ta jest używana głównie z mikrofonami studyjnymi (patrz „Cel”). Ekran ochronny dobrze przepuszcza dźwięk, jednak zatrzymuje przepływ powietrza, występujący podczas oddychania – dzięki temu zapobiega „wydychaniu do mikrofonu” charakterystycznych zakłóceń. Kolejnym celem pop-filtrów jest ochrona przed drobnymi rozpryskami śliny, które mogą powodować korozję i niekorzystnie wpływać na trwałość mikrofonu.

— Ochrona przed wiatrem. Ochrona przed wiatrem - to najczęściej charakterystyczna „końcówka”, zwykle piankowa, zakładana na mikrofon; jednocześnie w modelach miniaturowych (na przykład, modele nagłowne, patrz „Przeznaczenie”) design może być różny. W każdym razie przeznaczenie takich urządzeń jest zgodne z nazwą: ochrona mikrofonu przed skutkami intensywnych prądów powietrza, które mogą powodować zakłócenia. Zwróć uwagę, że sprawa nie ogranicza się do wiatru - oddech osoby może również stać się źródłem zakłóceń, jeśli mikrofon znajduje się blisko ust.

— Odłączany kabel. Możliwość odłączenia kabla od mikrofonu nie tylko ułatwia przechowywanie i transport, jednak także umożliwia wymianę całego kabla na inny, jeśli wymagają tego okoliczności (np. podłączenie przez inny interfejs, patrz wyżej).

— Statyw. Przenośny statyw przeznaczony jest do umieszczania mikrofonu na stole lub innej podobnej powierzchni. Eliminuje to konieczność trzymania urządzenia w ręku czy organizowania stoiska „z podręcznych przedmiotów”. Statywy są sprzedawane osobno, jednak zakup zestawu zwykle jest wygodniejszy; patrz „Uchwyt do stojaka”, aby uzyskać szczegółowe informacje.

— Zasilacz. Urządzenie pozwalające na zasilanie mikrofonu pojemnościowego lub elektretowego (patrz wyżej) z zasilaniem fantomowym wymaganym do działania ze zwykłego domowego gniazdka 230 V. Umożliwia to podłączenie mikrofonu nawet do tych wzmacniaczy (odbiorniki, odtwarzacze). itp.), które nie mają wejść z fantomowym zasilaniem.

— Etui / pokrowiec. Etui zwykle nazywany jest pojemnik, wykonany z twardych materiałów, podczas gdy pokrowiec jest zwykle miękki. Jedyną kluczową różnicą między nimi jest stopień ochrony – etui są bardziej odporne na wstrząsy. Ale podstawowy cel jest ten sam: znacznie wygodniej jest przechowywać i transportować mikrofon w etui/pokrowcu niż bez takiego przedmiotu (szczególnie, że dodatkowe kompletne akcesoria zazwyczaj można również umieścić w środku).

— Etui z ładowarką. Etui wykonane z twardego materiału, które jednocześnie pełni funkcję ładowarki. Ta funkcja jest bardzo popularna w modelach bezprzewodowych. Takie etui zwykle posiada baterię, z której z kolei ładowane są mikrofon (transmiter) i odbiornik; konstrukcja ta zapewnia dodatkową wygodę z kilku powodów. Po pierwsze, obudowa służy również jako powerbank; pojemność takiego „powerbanku” może być różna, ale zazwyczaj wystarcza jej na kilka pełnych ładowań. Po drugie, możliwość ładowania małych mikrofonów bezpośrednio poprzez etui zmniejsza ryzyko ich zgubienia. Po trzecie, sama procedura ładowania jest dość wygodna – wystarczy podłączyć kabel do etui.

Zwróć uwagę, że oprócz powyższych, producenci mogą dołączyć do zestawu inne akcesoria – np. osobne klipsy do mocowania mikrofonów krawatowych, ładowarki akumulatorów, chusteczki czyszczące itp.