Porównanie Superlux E205U vs Razer Seiren

Kierunkowość opisuje zdolność mikrofonu do odbierania dźwięków dochodzących z różnych kierunków, a dokładniej zależność czułości od kierunku, z którego dochodzi dźwięk.

- Jednokierunkowy. Jak sama nazwa wskazuje, mikrofony te mogą odbierać dźwięk tylko z jednej strony. Zwróć uwagę, że sam obszar zasięgu może być dość szeroki, ale w każdym razie znajduje się „przed” mikrofonem. Modele jednokierunkowe są bardzo wygodne do odbierania dźwięku z jednego źródła, z maksymalnym tłumieniem hałasu otoczenia.

- Dwukierunkowy. W naszym przypadku termin ten oznacza dwa rodzaje mikrofonów. Pierwsza opcja - to klasyczne modele dwukierunkowe, zaprojektowane z myślą o normalnej percepcji dźwięku z dwóch przeciwnych stron - z grubsza, „z przodu” i „z tyłu”; jednocześnie po bokach tworzą się martwe strefy, z których dźwięk prawie nie jest odbierany. Ten format pracy może być przydatny np. do nadawania dialogu w studiu radiowym lub podczas jednoczesnego nagrywania dwóch głosów na jednym mikrofonie. Drugi typ - to mikrofony z parą kapsuł skierowanych do siebie pod kątem (najczęściej prostopadle); podobna konstrukcja jest stosowana w modelach z funkcją nagrywania stereo.

- Wielokierunkowy. Również ta odmiana nazywana jest „bezkierunkową”, co również w pewnym stopniu charakteryzuje jej cechy. Takie mikrofony nie mają wyraźnie określonej kierunkowości – odbierają dźwi...ęk z dowolnego kierunku z pełną czułością. Przykładem sytuacji, w której taki format może się przydać, jest nagranie dyskusji za okrągłym stołem.

Należy pamiętać, że chociaż większość mikrofonów działa tylko w formacie jednokierunkowym, niektóre modele obsługują kilka opcji, z możliwością przełączania się między nimi na żądanie użytkownika (patrz „Funkcje/Możliwości”). Sposoby tego przełączania mogą być różne: w niektórych modelach wystarczy przesunąć przełącznik, w innych trzeba zmienić kapsułę.

Zakres częstotliwości dźwięku, zwykle odbieranych i przetwarzanych przez mikrofon.

Im szerszy jest ten zakres, tym pełniejszy jest sygnał, tym mniejsze jest prawdopodobieństwo, że zbyt wysokie lub niskie częstotliwości zostaną pominięte z powodu niedoskonałego mikrofonu. Jednak w tym przypadku warto rozważyć kilka niuansów. Po pierwsze: szeroki zakres częstotliwości sam w sobie nie gwarantuje jeszcze wysokiej jakości dźwięku – wiele zależy też od rodzaju mikrofonu (patrz wyżej) i jego pasma przenoszenia, nie mówiąc już o jakości pozostałych elementów systemu audio. Ponadto duża szerokość również nie zawsze jest konieczna. Na przykład, dla normalnej transmisji mowy ludzkiej, za wystarczający uważa się zakres 500 Hz - 2 kHz, który jest znacznie węższy niż całkowity zakres odbierany przez ludzkie ucho. Ten ogólny zakres z kolei wynosi średnio od 16 Hz do 22 kHz, a także zawęża się z wiekiem. Nie zapominaj o osobliwościach sprzętu, do którego podłączony jest mikrofon: nie warto szukać konkretnie modelu o szerokim zakresie, jeśli np. wzmacniacz, do którego ma być podłączony, mocno „obcina” częstotliwości z góry i/lub z dołu.

Czułość opisuje siłę sygnału na wyjściu mikrofonu, gdy przetwarza on dźwięk o określonej głośności. W tym przypadku czułość odnosi się do stosunku napięcia wyjściowego do ciśnienia akustycznego na membranie, wyrażonego w decybelach. Im wyższa jest liczba, tym wyższa jest czułość. Zwróć uwagę, że z reguły wartości w decybelach są ujemne, więc możemy powiedzieć tak: im bliżej zera, tym bardziej czuły jest mikrofon. Na przykład model o -38 dB jest lepszy od modelu o -54 dB według tego parametru.

Należy pamiętać, że wysoka czułość sama w sobie nie oznacza wysokiej jakości transmisji dźwięku – po prostu pozwala urządzeniu „usłyszeć” słabszy dźwięk. I odwrotnie, niska czułość nie jest wyraźnym wskaźnikiem słabego mikrofonu. Wybór według tego parametru zależy od funkcji aplikacji: czułe urządzenie przydaje się do pracy z niskimi dźwiękami oraz w tych przypadkach, gdy trzeba uchwycić najmniejsze niuanse tego, co się dzieje, a „słaby” mikrofon będzie wygodny przy dużej głośności lub, jeśli to konieczne, odfiltruje obce, słabe dźwięki. Istnieją modele z regulacją czułości(a dla modeli z wyjściem słuchawkowym można zapewnić regulację głośności słuchawek).

Maksymalne ciśnienie akustyczne odbierane przez mikrofon, przy którym współczynnik oscylacji harmonicznych nie przekracza 0,5% – czyli najwyższa głośność dźwięku, przy której nie ma zauważalnych zakłóceń.

Im wyższy jest wskaźnik ten, tym lepiej mikrofon nadaje się do pracy z głośnym dźwiękiem. Należy tutaj pamiętać, że decybel jest wielkością nieliniową; innymi słowy, wzrost głośności z 10 dB do 20 dB lub z 20 do 40 dB nie oznacza dwukrotnego wzrostu głośności. Dlatego przy ocenie najwygodniej jest odnieść się do tabel porównawczych poziomów hałasu. Oto kilka przykładów: 100 dB to mniej więcej tyle samo, co hałas silnika motocykla lub metra; 110 dB - helikopter; 120 dB - praca młota pneumatycznego; 130 dB, porównywalne z dźwiękiem odrzutowca podczas startu, jest uważane za próg bólu dla człowieka. Jednocześnie wiele wysoko jakościowych mikrofonów może normalnie pracować przy ciśnieniu akustycznym 140 - 150 dB - i jest to poziom hałasu, który może spowodować fizyczne obrażenia osoby.

Częstotliwość próbkowania przetwornika analogowo-cyfrowego (ADC) przewidzianego w konstrukcji mikrofonu.

ADC - to moduł odpowiedzialny za konwersję sygnału analogowego z kapsuły mikrofonowej na format cyfrowy. Jest używany głównie w modelach, które są połączone za pomocą interfejsów cyfrowych - na przykład USB (patrz poniżej) - a także w niektórych modelach bezprzewodowych, w których format cyfrowy jest używany do komunikacji radiowej.

Zasada konwersji analogowo-cyfrowej polega na tym, że sygnał analogowy jest dzielony na oddzielne fragmenty, z których każdy jest zakodowany własną wartością liczbową. Jeśli jest to zobrazowane graficznie, to wykres sygnału analogowego wygląda jak gładka linia, a cyfrowy wygląda jak zestaw „kroków” w pobliżu tej linii. Im wyższa częstotliwość próbkowania, tym więcej „kroków” spada na pewien odcinek gładkiej linii i tym dokładniej sygnał cyfrowy odpowiada oryginalnemu analogowi.

Tak więc wysokie wartości tego parametru świadczą o wysokiej jakości mikrofonu. Jednak należy tutaj powiedzieć, że dla normalnego przywrócenia oryginalnego sygnału z cyfrowego (innymi słowy, dla normalnego odtwarzania dźwięku odbieranego przez mikrofon) wystarczającą jest częstotliwość próbkowania, która jest dwukrotnie większa od maksymalnej częstotliwości odbieranego dźwięku . W przypadku czystej mowy ludzkiej wskaźniki 2,3 kHz są uważane za rekord, a harmonijki, które uzupełniają barwę głosu, nie przekraczają częstotliwości 8 kHz. Tak...więc, wysoka częstotliwość próbkowania nie jest wymagana do normalnego przetwarzania mowy. Jednocześnie modele przeznaczane do nagrań studyjnych (patrz „Cel”) mogą mieć dość wysokie wartości tego parametru - do 96 kHz włącznie. Wynika to nie tylko z jakości dźwięku (choć to też ważne), ale także z technicznych aspektów obróbki i miksowania.

Należy również zauważyć, że zwiększenie częstotliwości próbkowania wpływa na ilość przesyłanych danych, więc wysokie częstotliwości nie zawsze są optymalne. W związku z tym, niektóre mikrofony pozwalają na zmianę wartości tego parametru; dla takich modeli w naszym katalogu podana jest maksymalna wartość częstotliwości próbkowania.

Rozdzielczość przetwornika analogowo-cyfrowego (ADC), zainstalowanego w mikrofonie.

ADC - to moduł, odpowiedzialny za konwersję sygnału analogowego z kapsuły mikrofonowej na format cyfrowy. Jest używany głównie w modelach, które są połączone za pomocą interfejsów cyfrowych - na przykład USB (patrz poniżej) - a także w niektórych modelach bezprzewodowych, w których format cyfrowy jest używany do komunikacji radiowej. Aby uzyskać więcej informacji na temat tej konwersji, zobacz „Częstotliwość próbkowania ADC”. Ale jeśli częstotliwość próbkowania opisuje liczbę „kroków” sygnału cyfrowego w określonym obszarze, to rozdzielczość określa liczbę opcji poziomu sygnału dostępnych dla każdego pojedynczego kroku. Im wyższa jest rozdzielczość - tym więcej jest takich opcji i tym dokładniej poziom sygnału cyfrowego będzie odpowiadał poziomowi analogowemu.

Zatem parametr ten również bezpośrednio wpływa na jakość konwersji. Jeśli mówimy o konkretnych wartościach, 16-bitowe jest uważane za wystarczające dla profesjonalnych mikrofonów studyjnych (patrz „Przeznaczenie”), a modele z wyższej półki mogą mieć 32-bitowe przetworniki.

- Połączenie bezprzewodowe. Funkcja ta jest wskazana dla tzw. mikrofonów radiowych - modele, w których sygnał transmitowany jest bezprzewodowo. Należy pamiętać, że zestaw mikrofonów radiowych zwykle wymaga odbiornika, który jest podłączony do wzmacniacza (lub innego urządzenia do przetwarzania dźwięku) w klasyczny sposób przewodowy (patrz „Złącza podłączeniowe”). Natomiast sam mikrofon jest podłączony do odbiornika drogą radiową.

- Nagrywanie stereo. Możliwość wykorzystania mikrofonu do nagrywania dźwięku w stereo. Ten format zakłada obecność dwóch kanałów, a dla każdego z nich dźwięk musi być przechwytywany osobno; ale wsparcie techniczne takiego nagrania może się różnić w różnych przypadkach. Najpopularniejszą opcją są mikrofony dwukierunkowe. Jednak kategoria ta obejmuje również zestawy sparowane, dla których funkcja nagrywania stereo jest wyraźnie zadeklarowana.

- LPF (Roll-off). Obecność filtra dolnoprzepustowego w konstrukcji mikrofonu (Roll-off - to alternatywna nazwa tej funkcji). Funkcja ta pozwala na zmniejszenie poziomu niskich częstotliwości w sygnale wytwarzanym przez mikrofon. Potrzeba ta może wynikać z dwóch przyczyn. Po pierwsze, wiele obcych dźwięków - odgłos wiatru, pukanie w obudowę urządzenia, otaczające tło itp. - są precyzyjnie prezentowane w niskich częstotliwościach; tłumiąc ten zakres można znacznie obniżyć poziom obcych dźwięk...ów „słyszalnych” przez mikrofon. Po drugie, LPF przydaje się do pracy z tzw. „Efektem przybliżenia”. Efekt ten polega na tym, że przy zbliżaniu się do źródła dźwięku wiele modeli ma tendencję do zwiększania głośności basu, a przy oddalaniu się, przeciwnie, zawodzi „bas”. Włączając Roll-off przy zbliżaniu się do źródła dźwięku i wyłączając go podczas oddalania się, można ten efekt do pewnego stopnia wygładzić. Z wielu powodów technicznych funkcja ta jest używana głównie w mikrofonach pojemnościowych i elektretowych (patrz Typ). Zwróć uwagę, że w zaawansowanych modelach filtr dolnoprzepustowy można dostroić i uzupełnić dodatkowym filtrem ultra dolnoprzepustowym.

- Tłumik. Obecność tłumika w konstrukcji mikrofonu - urządzenie, które stopniowo tłumi poziom sygnału na wyjściu (swego rodzaju przeciwieństwo wzmacniacza). Funkcja ta jest przydatna podczas pracy z głośnym dźwiękiem: obniżając poziom sygnału, można uniknąć przeciążenia systemu.

- Regulacja czułości. Obecność własnego regulatora czułości w konstrukcji mikrofonu. Funkcja ta umożliwia regulację poziomu sygnału bez używania elementów sterujących w innych elementach systemu audio - na przykład, zmianę głośności "w locie"; jest to bardzo wygodne, ponieważ mikrofon jest zwykle pod ręką, a ustawienia można zmieniać bardzo szybko i bez zbędnych kłopotów.

- Regulacja głośności słuchawek. Oddzielny regulator do regulacji głośności podłączonych słuchawek (patrz „Wyjście słuchawkowe”). W zależności od modelu można go umieścić zarówno na samym mikrofonie, jak i na odbiorniku w celu połączenia bezprzewodowego. W każdym razie funkcja ta sprawia, że regulacja głośności jest wygodniejsza: sterowanie jest pod ręką, a użytkownik nie musi sięgać po inne urządzenia ani zagłębiać się w ustawienia oprogramowania.

- Wyłączenie mikrofonu. Obecność własnego przełącznika w konstrukcji mikrofonu. W niektórych przypadkach często zdarza się, że mikrofon jest stale włączany i wyłączany. Na przykład, podczas koncertu liczba wykonawców może się zmienić i lepiej wyłączyć nieużywane mikrofony; komunikując się przez Skype przez komputer, czasami musisz rozpraszać się rozmowami z innymi, których rozmówca „komputerowy” nie musi słyszeć i tak dalej. Z reguły, wyłączenie mikrofonu jest możliwe poprzez ustawienia lub panel sterowania urządzenia, do którego jest podłączony; jednak korzystanie z własnego przełącznika jest zwykle łatwiejsze i szybsze, zwłaszcza jeśli musisz często wyłączać / włączać dźwięk.

- Przełączanie CK. CK oznacza w tym przypadku „charakterystykę kierunkową”, ale funkcja ta może oznaczać przełączanie nie tylko między opcjami dla mikrofonu jednokierunkowego (patrz „Charakterystyka kierunkowa”), ale także między działaniem jednokierunkowym, dwukierunkowym i wielokierunkowym (patrz „Mikrofon kierunkowy”). Dlatego specyficzne cechy przełączania i dostępne opcje powinny być wyjaśnione dla każdego modelu osobno.

Obecność własnego wyświetlacza LCD w konstrukcji mikrofonu. Jest to z reguły najprostsza jednokolorowa matryca, czasem nawet segmentowa (jak w zegarze elektronicznym, gdzie symbole na wyświetlaczu składają się nie z pikseli, lecz z oddzielnych segmentów). Jednocześnie nawet najprostsze wyświetlacze dostarczają obszernych informacji i są w stanie wyświetlać różne komunikaty. Należy pamiętać, że takie rozszerzone informacje dotyczą przede wszystkim modeli z połączeniem bezprzewodowym (patrz „Funkcje / możliwości”): wyświetlacz może być przydatny do powiadamiania o wybranym kanale, stanie akumulatora itp. Dlatego większość mikrofonów z tą funkcją to mikrofony bezprzewodowe.

Rodzaj zasilania, wykorzystywany przez mikrofon podczas pracy.

- Fantomowe. Zasilanie 48 V, wymagane do pracy mikrofonów pojemnościowych, a także niektórych typów mikrofonów elektretowych(patrz "Typ"). Przy standardowym połączeniu prąd jest dostarczany przez ten sam kabel, który łączy mikrofon z urządzeniem odbiorczym; odpowiednio do normalnej pracy takich modeli wymagane są wzmacniacze, odbiorniki lub inny sprzęt z wejściem mikrofonowym i zasilaniem fantomowym. Jednak brak takiego wejścia również nie jest przeszkodą nie do pokonania – niektóre mikrofony posiadają przejściówki, które pozwalają na odbiór zasilania fantomowego z sieci 230 V (więcej szczegółów w dziale „W zestawie”). Inną alternatywą jest opisana poniżej kombinacja "fantom / akumulator". Ogólnie ten sposób zasilania jest wygodny, ponieważ pozwala nie martwić się o poziom naładowania akumulatora, jednak swobodę ruchów ogranicza długość przewodu zasilającego.

- Akumulator. Mikrofony zasilane od akumulatora są słabo przystosowane do modeli pojemnościowych – wymagane napięcie 48 V jest trudne do zapewnienia za pomocą małej przenośnej baterii – jednak jest ono dość często używane w mikrofonach elektretowych. Kolejnym obszarem zastosowania akumulatorów są modele z połączeniem bezprzewodowym (patrz „Funkcje/Możliwości”), w których autonomiczne zasilanie jest wym...agane przynajmniej do działania nadajnika. W każdym razie, akumulator jest wygodny przy braku zbędnych przewodów; trzeba go oczywiście okresowo doładowywać, jednak pobór mocy mikrofonów jest zwykle niski, a czas pracy na ładowaniu nawet w najskromniejszych pod względem autonomii modelach wynosi kilka godzin.

- Fantom / akumulator. Mikrofony tego typu mogą działać zarówno na zasilaniu fantomowym, jak i na własnym, wbudowanym akumulatorze (więcej szczegółów powyżej). Dzięki temu są niezwykle wszechstronne i mogą być używane niezależnie od obecności wejść zasilanych fantomowo lub odpowiednich adapterów. Należy jednak pamiętać, że charakterystyka wydajności przy użyciu różnych zasilaczy może się nieznacznie różnić; szczegół ten jest zwykle wskazany w oficjalnych danych.

Zwróć uwagę, że po podłączeniu przez USB mikrofon otrzymuje moc wymaganą do działania przez to samo złącze; dla takich modeli typ zasilacza nie jest wskazany oddzielnie.