Porównanie Karcher SC 5 Iron Kit vs Karcher SV 1802

Agregaty łączące w sobie możliwości tradycyjnego odkurzacza parowego i odkurzacza myjącego. Innymi słowy, takie urządzenie jest w stanie nie tylko traktować różne powierzchnie gorącą parą, jednak także wciągać zmiękczone zanieczyszczenia. To znacznie upraszcza czyszczenie: nie trzeba osobno usuwać brudu szmatami lub serwetkami, środek czyszczący również sobie z tym poradzi. Ponadto takie urządzenia mogą być również używane jak konwencjonalne odkurzacze - do tradycyjnego czyszczenia na sucho. Z drugiej strony taka wszechstronność ma zauważalny wpływ na wagę i koszt, mimo że w praktyce jest wymagana stosunkowo rzadko. Dlatego odkurzacze parowe nie cieszą się obecnie dużą popularnością.

Należy pamiętać, że każdy rodzaj urządzenia (patrz powyżej) może być wyposażony w tę funkcję, z wyjątkiem parownic do ubrań (ze względu na specyfikę zastosowania) i modeli ręcznych (ze względu na ograniczenia rozmiaru/wagi). Sposób pracy odkurzacza parowego może być również inny. Najczęściej najpierw przeprowadza się parowanie, potem odsysanie, jednakże niektóre urządzenia są w stanie pełnić dwie funkcje jednocześnie – może to znacznie przyspieszyć ten proces.

- Dysza podłogowa. Dysza do czyszczenia podłóg - w większości gładka, bez specjalnej powłoki (z płytek, kamienia itp.). Jest używany w połączeniu z drążkiem lub wężem jak odkurzacz; kształtem zwykle przypomina również dyszę odkurzacza. Konstrukcja zwykle przewiduje szczotkę do usuwania brudu, a opakowanie może zawierać ściśle przylegającą serwetkę, po zainstalowaniu takie urządzenie zamienia się w dyszę do tkanin (patrz poniżej).

- Dysza punktowa. Długa i wąska dysza z bardzo małym wylotem, który wytwarza delikatny, kierunkowy strumień pary. Przeznaczony głównie do pracy na małych powierzchniach i w ciasnych warunkach: np. za pomocą dyszy punktowej można skutecznie leczyć pojedyncze plamy na powierzchni pieca lub narożniki między ścianami z płytek. Dla wygodniejszego i skuteczniejszego usuwania zabrudzeń dyszę można wyposażyć we własną okrągłą szczotkę.

- Dysza narożna. Dysza używana głównie do pracy w trudno dostępnych miejscach. Ma podobne możliwości do opisanej powyżej dyszy punktowej, jednak sama dysza w takich urządzeniach jest wygięta pod kątem w stosunku do samej dyszy (stąd nazwa). Taki kształt pozwala na łatwe dotarcie tam, gdzie bardziej tradycyjne dysze nie mogą sięgnąć - na przykład w celu oczyszczenia przestrzeni pod krawędzią muszli klozetowej.

- Okrągła szczotka. Rodzaj szczotki używanej w konwencjonalnych (nie parowych) odkurzaczach parowych do czyszczenia podłóg i innych powierzchni. Z reguły taka szczotka ma małą średnicę i jest...przeznaczona do ciasnych warunków i małych przestrzeni, gdzie pełnowymiarowa ssawka podłogowa nie jest możliwa lub nie ma sensu. W szczególności za pomocą takiego urządzenia wygodnie jest wyczyścić szwy między płytkami.

- Dysza do tkanin. Dysza do czyszczenia podłogi i innych podobnych powierzchni (na przykład ścian), posiadająca część roboczą w postaci tekstylnej podszewki. Ten pad skutecznie zbiera brud zmiękczony parą, a jednocześnie jest delikatniejszy niż tradycyjna szczotka do podłóg. To sprawia, że takie urządzenia są niezbędne do obróbki delikatnych powierzchni, które należy w jak największym stopniu chronić przed zarysowaniami.
Zwróć uwagę, że najczęściej myjki parowe z tą funkcją nie są wyposażone w oddzielne dysze do tkanin, ale w zdejmowane serwetki, które są instalowane na dyszy podłogowej zamiast tradycyjnej szczotki.

— Dysza do okien. Ssawka do mycia okien gorącą parą. Para dostarczana jest do szyby bezpośrednio przez takie urządzenie - tym właśnie dysze okienne różnią się od opisanych poniżej jastrychów. Poza tym te dwa rodzaje akcesoriów są bardzo podobne w zasadzie działania: zarówno tam, jak i tam używana jest specjalna skrobaczka do usuwania brudu ze szkła. Zwracamy również uwagę, że w niektórych odkurzaczach parowych funkcję dyszy do okien pełni akcesorium innego typu (na przykład dysza do tekstyliów), na którym zainstalowany jest kompletny jastrych; jednocześnie, w razie potrzeby, jastrych można stosować osobno.

- Jastrych do okien. Skrobak do czyszczenia okien, używany oddzielnie od urządzenia: najpierw szyba jest poddawana działaniu gorącej pary, a następnie wilgoć wraz z zmiękczonym brudem jest zbierana ręcznie za pomocą jastrychu. Ta procedura jest nieco bardziej skomplikowana niż użycie dyszy do okien opisanej powyżej, a także nieco mniej skuteczna; dlatego ten rodzaj akcesoriów jest rzadko spotykany w nowoczesnych odkurzaczach parowych. W niektórych modelach opaska do okien może być używana zarówno jako narzędzie ręczne, jak i jako adapter, który zamienia inny rodzaj dyszy w myjkę do szkła.

Nowoczesne parownice mogą być wyposażone w inne przedmioty i akcesoria niż opisane powyżej. Na przykład parownice (patrz wyżej) mogą być wyposażone w dysze „odkurzacza” - kurz i szczelina; a w bardziej tradycyjnych modelach można znaleźć specjalne dysze do dywanów.

Moc znamionowa pobierana przez myjkę parową podczas pracy. Z reguły jest obliczana według maksymalnego poboru mocy przy użytkowaniu w trybie normalnym, bez nietypowych sytuacji.

Ogólnie rzecz biorąc, parametr ten jest drugorzędny przy wyborze: producenci dobierają moc w taki sposób, aby zapewnić niezbędne wskaźniki wydajności, ciśnienia itp. Jednak niektóre praktyczne punkty są również związane z mocą. Tak więc, przy tej samej wydajności (patrz „Intensywność pary”), mocniejsze urządzenie będzie spędzać mniej czasu na podgrzewaniu wody i wytwarzaniu pary; można go również wyposażyć w bardziej pojemny bojler (patrz „Pojemność bojlera na wodę”), co jest przydatne przy długotrwałej ciągłej pracy. Z drugiej strony takie urządzenia okazują się droższe, a często też cięższe i bardziej masywne niż stosunkowo „słabe” myjki parowe, a poza tym bardziej obciążają sieć.

Drugi punkt związany z mocą to tylko obliczenia obciążenia okablowania i różnych urządzeń elektrycznych (automatyka zabezpieczająca, stabilizatory, generatory itp.).

Maksymalne ciśnienie pary na wylocie dyszy roboczej, które może wytworzyć parownica.

Wysokie ciśnienie ma pozytywny wpływ na intensywność oddziaływania i głębokość przenikania pary; jest to szczególnie ważne przy usuwaniu starych zabrudzeń, a także przy obróbce dywanów, tapicerki meblowej i innych podobnych materiałów. Z drugiej strony wzrost ciśnienia roboczego wpływa na wagę, cenę i pobór mocy urządzenia.

Jeśli chodzi o konkretne liczby, ciśnienie do 3 bar włącznie uważane jest za bardzo niskie; takie wskaźniki występują głównie wśród mopów parowych (patrz „Rodzaj”), a także w najprostszych parownicach domowych (w tym w odmianach ręcznych). 3,1 - 4 bary - średni wskaźnik; w szczególności odpowiada mu większość jednostek domowych, a także najprostszych modeli profesjonalnych. A więcej niż 4 bary można spotkać głównie w dość zaawansowanych urządzeniach, chociaż są wyjątki od tej reguły.

Wydajność pary, zapewniana przez parownicę. W przypadku modeli ze sterowaniem mocą i/lub wilgotnością w tym punkcie wskazywana jest maksymalna możliwa wartość.

Wybierając w oparciu o wskaźnik ten, należy pamiętać, że wydajność charakteryzuje jedynie ilość pary wodnej, wytwarzanej przez urządzenie na minutę. Intensywność oddziaływania tej pary na obrabianą powierzchnię/wyrób może być różna, przede wszystkim zależy ona od ciśnienia roboczego. Dlatego tylko urządzenia o podobnych wskaźnikach ciśnienia mogą być bezpośrednio porównywane na podstawie tego wskaźnika. Przy takich porównywaniach warto wychodzić z założenia, że wyższa wydajność pozwala szybciej poradzić sobie z większymi nakładami pracy, jednak wymaga mocniejszych elementów grzejnych oraz pojemnych zbiorników – co z kolei wpływa na wymiary, wagę i cenę całej parownicy.

Pojemność bojlera wodnego używanego w myjni parowej.

Przede wszystkim podkreślamy, że nie należy mylić kotła ze zbiornikiem wody (patrz niżej). Kocioł to zbiornik, w którym woda jest podgrzewana w celu wytworzenia pary; w niektórych modelach taki zbiornik uzupełnia zbiornik zimnej wody, w innych cały dopływ wody znajduje się bezpośrednio w kotle. W związku z tym znaczenie tego parametru zależy od tego, czy urządzenie ma dodatkowy zbiornik, czy nie.

Jeśli w konstrukcji jest osobny zbiornik, objętość kotła jest raczej wskaźnikiem drugorzędnym: jest dobierana w taki sposób, aby zapewnić deklarowaną charakterystykę wydajności, przede wszystkim wydajność (i warto skupić się na tych cechach przy wyborze ). Jeśli nie ma zbiornika, objętość kotła zależy bezpośrednio od tego, ile wody zmieści się w urządzeniu i jak długo może pracować na jednym takim „ładunku”. Jednocześnie zwiększenie objętości pozwala na dłuższą pracę bez tankowania, ale wpływa to na gabaryty, wagę, cenę, a często także na pobór mocy urządzenia (bardziej pojemny kocioł wymaga mocniejszej grzałki).

Obecność oddzielnego zbiornika na zimną wodę w myjce parowej.

W każdej nowoczesnej myjni parowej znajduje się przynajmniej kocioł - pojemnik, w którym woda jest podgrzewana do wysokiej temperatury i powstaje para. Jednak oprócz kotła projekt może również przewidywać osobny zbiornik na dostarczanie zimnej wody - takie wyposażenie jest w tym przypadku implikowane. Pozwala zoptymalizować format pracy, uniknąć niepotrzebnego zużycia energii oraz wydłużyć czas pracy na jednej stacji benzynowej. Tak więc kocioł może być mały i można w nim ogrzewać tylko taką ilość wody, jaka jest potrzebna bezpośrednio w najbliższej przyszłości; oraz dodatkowy zbiornik, z którego uzupełnia się zapas ciepłej wody - wręcz przeciwnie, może być dość obszerny. Dodatkowo zbiornik rezerwowy może przewidywać możliwość dolania wody bez wyłączania agregatu, natomiast taka możliwość nie jest dostępna dla kotła (najpierw należy spuścić parę, obniżając ciśnienie i temperaturę do bezpiecznego poziomu).

Pojemność zbiornika na wodę przewidzianą w urządzeniu.

Podkreślamy, że tego wskaźnika nie należy mylić z objętością kotła (patrz wyżej): w tym przypadku mówimy o zbiorniku z dopływem zimnej wody, z którego taka woda wpływa do kotła w celu podgrzania. Nie każda myjka parowa jest wyposażona w taki zbiornik - patrz „Opcje”, aby uzyskać szczegółowe informacje. zbiornik na wodę". Jeśli chodzi o objętości, duża pojemność z jednej strony pozwala na dłuższą pracę bez tankowania, z drugiej zaś wpływa na gabaryty, wagę i koszt urządzenia. Dlatego w urządzeniach ręcznych i mopach parowych (patrz "Rodzaj") pojemność zbiornika nie sięga nawet 1 litra - dla takich urządzeń kompaktowość i lekkość są ważniejsze niż możliwość obejścia się bez zbędnych dolewek. Podobne zbiorniki można również znaleźć wśród domowych myjek parowych, ale większość tego sprzętu nadal mieści 1 - 2 litry. A zbiorniki o pojemności powyżej 2 litrów są używane głównie w potężnych jednostkach profesjonalnych.

Obecność w urządzeniu zbiornika na wodę, który ma zdejmowaną konstrukcję.

Aby uzyskać więcej informacji o samym zbiorniku, zobacz „Dodatkowy zbiornik na wodę". A zdejmowana konstrukcja znacznie ułatwia tankowanie. W szczególności pozwala napełnić zbiornik pod kranem, podczas gdy przy nieusuwalnym zbiorniku ta możliwość jest często niedostępna. A niektóre modele z tą funkcją można tankować bezpośrednio podczas pracy, bez wyłączania grzania i bez zmniejszania ciśnienia w zbiorniku (choć nadal nie zaszkodzi wyjaśnić tę możliwość osobno). Ponadto wyjmowany zbiornik jest znacznie łatwiejszy do czyszczenia lub mycia niż nieusuwalny.