Porównanie Vaillant turboTEC plus VU 202/5-5 20.2 kW vs Vaillant turboTEC plus VU INT 202/3-5 20 kW

Maksymalna powierzchnia pomieszczenia, którą kocioł może wydajnie ogrzać. Warto jednak wziąć pod uwagę, że różne budynki mają różne właściwości termoizolacyjne, a nowoczesne budynki są znacznie „cieplejsze” niż domy 30-letnie, a tym bardziej 50-letnie. W związku z tym, punkt ten ma raczej charakter referencyjny i nie pozwala na pełną ocenę rzeczywistego ogrzewanego obszaru. Istnieje wzór, za pomocą którego można wywnioskować maksymalną powierzchnię grzewczą, znając moc użyteczną kotła i warunki klimatyczne, w których będzie on używany; zobacz "Moc użyteczna", aby uzyskać szczegółowe informacje. W naszym przypadku powierzchnia grzewcza liczona jest według wzoru „moc kotła pomnożona przez 8”, co w przybliżeniu jest równoznaczne wykorzystaniu w kilkunastoletnich domach.

Użyteczna moc kotła to moc grzewcza, jaką zapewnia on w trybie maksymalnym.

Zdolność urządzenia do ogrzewania pomieszczenia o określonej powierzchni zależy bezpośrednio od tego parametru; przez moc można w przybliżeniu określić obszar ogrzewania, jeśli parametr ten nie jest wskazany w charakterystyce. Najbardziej ogólna zasada jest taka, że w przypadku pomieszczenia mieszkalnego o wysokości sufitu 2,5 - 3 m do ogrzania 1 m2 powierzchni potrzeba co najmniej 100 W mocy cieplnej. Istnieją również bardziej szczegółowe metody obliczeniowe, które uwzględniają określone czynniki: strefę klimatyczną, przepływ ciepła na zewnątrz, cechy konstrukcyjne systemu grzewczego itp.; są one szczegółowo opisane w specjalnych źródłach. Zwracamy również uwagę, że w kotłach dwufunkcyjnych (patrz „Rodzaj”) część wytworzonego ciepła jest przekazywana na ogrzewanie celem zaopatrzenia w ciepłą wodę; należy to wziąć pod uwagę przy ocenie mocy użytecznej.

Uważa się, że kotły o mocy powyżej 30 kW należy instalować w oddzielnych pomieszczeniach (kotłowniach).

Minimalna moc cieplna, z jaką kocioł grzewczy może pracować w trybie ciągłym. Praca z minimalną mocą pozwala zmniejszyć liczbę cykli włączania i wyłączania, które niekorzystnie wpływają na trwałość kotłów grzewczych.

Maksymalna moc elektryczna pobierana przez kocioł podczas pracy. W przypadku modeli nieelektrycznych (patrz „Źródło zasilania”) moc ta jest zwykle niska, jest ona potrzebna głównie dla obwodów sterujących i nie można na nią zwracać szczególnej uwagi. W przypadku kotłów elektrycznych warto zauważyć, że pobór mocy w nich jest najczęściej nieco wyższy od mocy użytecznej, ponieważ część energii jest nieuchronnie rozpraszana i nie jest wykorzystywana do ogrzewania. W związku z tym, zgodnie ze stosunkiem mocy użytecznej do zużytej, można oszacować sprawność takiego kotła.

Minimalna temperatura chłodziwa, jaką zapewnia kocioł w trybie grzania.

Maksymalna temperatura robocza chłodziwa w układzie kotła podczas pracy w trybie grzania.

Tryb pracy kotła przystosowany do ciepłego sezonu. W tym trybie działa on tylko w celu zapewnienia dostarczania ciepłej wody (jeśli taka funkcja jest przewidziana), ogrzewanie jest wyłączone. Jeżeli kocioł wyposażony jest w czujnik temperatury zewnętrznej, czujnik ten jest również wyłączony w trybie letnim, aby ogrzewanie nie włączało się w nocy, gdy temperatura zewnętrzna spada.

Magistrala komunikacyjna, z którą kocioł jest kompatybilny.

Magistrala jest kanałem komunikacyjnym, za pośrednictwem którego urządzenia sterujące i sterowane mogą wymieniać dane. Obsługa takiego kanału znacznie upraszcza podłączenie termostatów i innej automatyki sterującej - wystarczy, że takie urządzenia są kompatybilne z tą samą magistralą co kocioł. Ponadto wiele rodzajów magistrali komunikacyjnych pozwala tworzyć bardzo rozbudowane systemy monitoringu i sterowania oraz łatwo integrować w nie różne urządzenia, w tym kotły grzewcze.

W nowoczesnym sprzęcie grzewczym najpopularniejsze magistrale to OpenTherm, eBus, Bus BridgeNet i EMS. Oto ich kluczowe cechy:

- OpenTherm. Dość prosty standard o skromnej funkcjonalności: pozwala tylko na bezpośrednie połączenie sterującego i sterowanego urządzenia, nie jest przeznaczony do tworzenia rozbudowanych systemów. Z drugiej strony, taka magistrala ma dość zaawansowane możliwości sterowania urządzeniami grzewczymi: w szczególności pozwala regulować temperaturę nie tylko poprzez włączanie/wyłączanie kotła, lecz także poprzez zmianę mocy palnika gazowego. Ten tryb pracy pomaga oszczędzać paliwo/energię, a także zmniejszać zużycie i wydłużać żywotność nagrzewnicy; a w wielu przypadkach do sprawnego sterowania ogrzewaniem wystarcza system dwóch urządzeń (kotła i termostat...u). Jednocześnie standard OpenTherm jest prosty i tani w realizacji, co czyni go niezwykle popularnym w nowoczesnych kotłach. Z wielu powodów stosuje się go głównie w modelach gazowych.

- e-Bus. Magistrala komunikacyjna o imponujących możliwościach praktycznych. Pozwala na zjednoczenie w jednym systemie do 25 urządzeń sterujących i 228 sterowanych, z odległością transmisji danych pomiędzy poszczególnymi elementami do 1 km. Jednocześnie eBUS jest standardem otwartym, jego wdrożenie (przynajmniej w zakresie podstawowych funkcji) jest dostępne bezpłatnie dla każdego. I choć obecnie obsługę eBUS można spotkać głównie w urządzeniach Protherm i Vaillant, to generalnie w kotłach jest to drugi, po OpenTherm, najpopularniejszy typ magistrali komunikacyjnej. Takie odstawanie wynika głównie z nieco wyższego kosztu, podczas gdy zaawansowane możliwości eBUS nie są tak często potrzebne.

- Bus BridgeNet. Autorskie opracowanie Hotpoint-Ariston, stosowane wyłącznie w kotłach tej marki. Jedną z zalet jest wysoki stopień automatyzacji: użytkownik musi tylko ustawić parametry temperatury (a dla różnych stref można wybrać własne opcje) oraz, w razie potrzeby, program na tydzień, resztę niezbędnych obliczeń i korekty zostaną przeprowadzone przez system. Jednak takie możliwości są dostępne tylko w specjalnych urządzeniach sterujących, takich jak termostaty; w kotłach, obsługa Bus BridgeNet oznacza zazwyczaj tylko kompatybilność z podobną automatyką.

- EMS. Magistrala komunikacyjna stosowana głównie w urządzeniach Bosch i Buderus. Generalnie cechuje się szeroką funkcjonalnością, wysokim stopniem automatyzacji oraz możliwością tworzenia rozbudowanych systemów sterowania. Należy jednak pamiętać, że w dzisiejszych czasach można spotkać zarówno oryginalny EMS, jak i zmodyfikowany EMS Plus, a standardy te początkowo nie są ze sobą kompatybilne (choć wsparcie dla obu z nich może być zapewnione w poszczególnych urządzeniach). Tak więc, konkretna wersja magistrali EMS powinna być określona osobno; należy zauważyć, że w sprzęcie Bosch występuje głównie wersja oryginalna, a w urządzeniach Buderus - EMS Plus (chociaż możliwe są wyjątki tam i tam).

Ciśnienie gazu w hermetycznie zamkniętej części zbiornika wyrównawczego (więcej szczegółów na temat konstrukcji, patrz "Pojemność zbiornika wyrównawczego"). Wymagane ciśnienie w zbiorniku wyrównawczym musi być o około 0,3 bar wyższe niż początkowe ciśnienie w układzie. Z kolei ciśnienie początkowe zależy bezpośrednio od całkowitej wysokości systemu grzewczego, a raczej od różnicy między wysokością najwyższych i najniższych punktów systemu grzewczego. Można to wywnioskować z przybliżonego wzoru P = h/10, gdzie P jest ciśnieniem początkowym w barach, h jest różnicą między wysokościami najwyższego i najniższego punktu układu w metrach. Jeśli więc różnica wysokości wynosi 2 m, ciśnienie początkowe w układzie wynosi 0,2 bar, a ciśnienie w zbiorniku wyrównawczym musi wynosić co najmniej 0,5 bar.