Porównanie TID TD-V2 vs Midland G9

Zakres częstotliwości obsługiwany przez radio zarówno dla odbioru jak i transmisji.

- CB (27 MHz). Skrót od „Citizens' Band” (czasami dekodowany jako „Civil Band”), tj. „Zakres cywilny”. Jedno z najczęściej używanych nowoczesnych pasm, w szczególności w krajach WNP, w wielu krajach CB radia nie wymagają licencji. Charakterystyka techniczna pasma jest taka, że słabo nadaje się do warunków miejskich, ale zapewnia dobrą komunikację poza miastem. W rezultacie takie radia stały się szeroko rozpowszechnione jako radia samochodowe, zwłaszcza wśród kierowców ciężarówek - umożliwiają wymianę informacji na odległość do 5 km i ostrzegają innych kierowców z wyprzedzeniem o sytuacji na drodze. Również z tego zakresu korzysta wiele służb ratowniczych do bezpośredniego odbioru informacji.

-LPD (433 MHz). Skrót od „Low Power Device”, czyli „urządzenie o małej mocy”, które w pełni opisuje cechy krótkofalówek dla tego zakresu. Charakteryzują się niskim poborem mocy i często nie wymagają specjalnych baterii (wystarczą też zwykłe baterie). Jednocześnie, ze względu na wysoką częstotliwość, modele LPD dobrze zachowują się w warunkach miejskich, przy gęstej zabudowie i obfitości innych źródeł promieniowania elektromagnetycznego – zasięg komunikacji może sięgać 2-3 km. Ten asortyment jest używany głównie w Europie i WNP, w wielu krajach modele do niego nie wymagają licencji.

- PMR (446 MHz). Skrót od "Pri...vate Mobile Radio" - "prywatne radio przenośne". Ten zakres jest pod wieloma względami podobny do LPD (patrz wyżej): w szczególności jest przeznaczony głównie do warunków miejskich, jest używany głównie w Europie i WNP, a radiotelefony w ramach PMR w wielu krajach mogą być używane bez licencji.

- FRS (462-467 MHz). Oznacza „Family Radio Service”, co można przetłumaczyć jako „walkie-talkie do użytku rodzinnego”. Jest to jedna z odmian zakresu UHF (patrz niżej), z jednej strony jest ekonomiczna, a z drugiej stosunkowo nieduża. Ogólnie odnosi się do pasm „metropolitalnych”, podobnych do LPD i PMR (patrz wyżej), jednak w przeciwieństwie do nich jest używany głównie w Ameryce Północnej i Południowej; w Europie i krajach Wspólnoty Niepodległych Państw takie radiotelefony w najlepszym przypadku wymagają licencji, a w niektórych krajach są generalnie zabronione.

- UKF. Skrót od „Very High Frequency” obejmuje częstotliwości od 134 do 174 MHz. Radia VHF charakteryzują się dobrym zasięgiem i penetracją sygnału, nadają się do pracy zarówno w mieście, jak i w trudnym terenie, jednak takie urządzenia wymagają dość długiej anteny do niezawodnej pracy. W rezultacie VHF jest szeroko stosowane w profesjonalnej komunikacji radiowej, w szczególności w usługach morskich i taksówkowych, ale w wielu krajach takie radia mogą być używane tylko po rejestracji i/lub uzyskaniu licencji.

- UHF. Zakres „Ultra High Frequency” - „ultra high frequency”, najczęściej ta definicja oznacza częstotliwości rzędu 400 - 470 MHz. Jest to rodzaj analogu VHF: jest szeroko stosowany w profesjonalnych radioodbiornikach i wymaga licencji w wielu krajach. Jednocześnie UHF, ze względu na wysoką częstotliwość i krótką długość fali, ma dobrą zdolność penetracji i nie wymaga długich anten, co czyni go bardziej odpowiednim do kompaktowych radiotelefonów miejskich.

Oprócz powyższego warto zwrócić uwagę na dwa punkty dotyczące licencjonowania i rejestracji radiostacji wszystkich pasm. Po pierwsze, warunki nielicencjonowanego użytkowania często opisują nie tylko zasięg, ale także szereg innych parametrów technicznych (przede wszystkim dotyczy to mocy nadajnika i rodzaju anteny, patrz poniżej, aby uzyskać więcej informacji na temat obu). Po drugie, w różnych krajach (nawet w tym samym regionie) przepisy dotyczące łączności radiowej mogą się znacznie różnić – w rezultacie model, który jest swobodnie sprzedawany w jednym kraju, może podlegać rejestracji w innym lub nawet zostać zakazany do użytku. A w przypadku profesjonalnych modeli możesz potrzebować licencji nie tylko na krótkofalówkę, ale także na określoną częstotliwość. Dlatego przed zakupem krótkofalówki warto osobno doprecyzować odpowiednie przepisy prawa.

Liczba krótkofalówek w zestawie, zwykle 1 lub 2. Urządzenia dostarczane w parach są najczęściej przeznaczone dla początkujących i/lub nieprofesjonalnych użytkowników: kupując taki komplet, od razu otrzymujesz wszystko, czego potrzebujesz do dwukierunkowej komunikacji radiowej. Istnieją jednak komplety na 3 lub więcej krótkofalówek, głównie na 4, 6, 10 urządzeń.

Maksymalny zasięg komunikacji, jaki może zapewnić radiotelefon, gdy jest używany z tym samym typem modelu.

Mówiąc o zasięgu, należy mieć na uwadze, że zazwyczaj w charakterystyce podana jest jego idealna wartość. Osiąga się to tylko w połączeniu z pewnymi warunkami: całkowitym brakiem przeszkód (domów, drzew itp.) I ingerencją w przechodzenie fal radiowych (na przykład z powodu zwiększonej aktywności słonecznej lub obecności w pobliżu potężnych nadajników), pełne naładowanie akumulatora, optymalna temperatura powietrza, wysokiej jakości nadajnik-odbiornik na drugim końcu linii itp. W praktyce zasięg komunikacji z reguły okazuje się znacznie mniejszy. Dlatego wybierając parametr ten, warto zrobić pewien zapas.

Liczba kanałów, na których może pracować radio. Każdy kanał jest zasadniczo dość wąskim podpasmem w głównym zakresie roboczym (patrz Zakres częstotliwości). Podział na kanały pozwala na równoczesną pracę kilku grup użytkowników na tym samym terenie i w tym samym zasięgu, tak aby nie nakładać się na siebie na antenie i nie przeszkadzać sobie nawzajem. Im więcej kanałów jest przewidzianych w konstrukcji krótkofalówki, tym większe prawdopodobieństwo znalezienia wolnego kanału i tym lepiej nadaje się do pracy w warunkach intensywnego zewnętrznego ruchu radiowego. Jest to szczególnie ważne w przypadku potężnych modeli „dalekiego zasięgu”. Jednocześnie możliwa jest również jednoczesna praca kilku grup na jednym kanale - dzięki subkodom (patrz niżej).

Liczba subkodów przewidziana w konstrukcji radia. Kody podrzędne służą do tworzenia oddzielnych podkanałów z różnym kodowaniem w ramach jednego kanału (patrz „Liczba kanałów”). Dzięki temu kilka grup użytkowników może komunikować się jednocześnie na tym samym kanale częstotliwości bez wzajemnego zakłócania się. Dzięki połączeniu kanału i subkodu, liczba podkanałów dostępnych do komunikacji może wynosić setki - co jest więcej niż wystarczające nawet w przypadku ruchliwej anteny. W modelach klasy podstawowej o małej mocy nie można w ogóle przewidzieć możliwości korzystania z subkodów ze względu na praktyczną bezużyteczność - duża liczba użytkowników „z zewnątrz” rzadko pojawia się w ich zasięgu. Ale w przypadku potężnych radiotelefonów o dużym zasięgu obecność podkodów jest bardzo ważna.

Typ anteny, używany w krótkofalówce.

- Niezdejmowana. Jak sama nazwa wskazuje taka antena jest na stałe przymocowana do obudowy krótkofalówki. Technicznie najczęściej można ją wymontować, jednak do tego przyjdzie specjalnie rozebrać urządzenie; zamiana takiej anteny na inną w ogólne nie jest możliwa.

- Zdejmowana. Zdejmowana antena początkowo obliczona na możliwość szybkiego odłączenia od obudowy krótkofalówki, najczęściej bez użycia jakichkolwiek narzędzi. Oprócz łatwości w transportowaniu i przechowywaniu taka konstrukcja często przewiduje możliwość zmiany całej anteny na mocniejszą, a nawet podłączenia krótkofalówki do oddzielnej anteny zewnętrznej - w celu zwiększenia zasięgu.

Należy pamiętać, że ustawodawstwo niektórych krajów odnosi konstrukcję anteny do parametrów określających warunki licencjonowania i rejestracji: na przykład krótkofalówki ze zdejmowanymi antenami mogą podlegać licencjonowaniu, podczas gdy dla całkowicie podobnych modeli z niezdejmowanymi antenami nie będzie to wymagane.

- Podłączanie zestawu słuchawkowego. Możliwość podłączenia zestawu słuchawkowego do radia - słuchawki (lub słuchawek) z mikrofonem. Głównym celem zestawu słuchawkowego jest uwolnienie rąk podczas rozmowy. Ponadto w hałaśliwym otoczeniu słuchawka jest często wygodniejsza niż głośnik zewnętrzny.

- Bluetooth. Technologia bezprzewodowa średniego zasięgu (10 do 100 m, w zależności od wersji), przeznaczona do bezpośredniej komunikacji pomiędzy różnymi urządzeniami. Głównym i praktycznie jedynym sposobem wykorzystania tej technologii w krótkofalówkach jest podłączenie bezprzewodowych zestawów słuchawkowych, co pozwala uwolnić ręce podczas rozmowy. Bluetooth może być zapewniony zarówno w radiotelefonach przenośnych, jak i stacjonarnych.

- Maskowanie mowy (scrambler). Obecność funkcji maskowania mowy w radiu: wbudowany moduł szyfrujący (scrambler) koduje dźwięk i transmituje na antenie zaszyfrowany sygnał, który jest deszyfrowany przez ten sam scrambler po stronie odbiorczej. Głównym celem tej funkcji jest ochrona przed nieautoryzowanym podsłuchiwaniem i przechwyceniem „wrażliwych” informacji: nawet jeśli osoba postronna dostroi radio na odpowiedni kanał (lub podkanał, patrz „Liczba subkodów”), usłyszy tylko zestaw bezsensowne dźwięki. Do poprawnej pracy w tym trybie, moduły skramblerujące dla wszystkich użytkowników muszą być identyczne. Należy również pamiętać, że...radia z maską mowy mogą być objęte licencją w niektórych krajach.

- Aktywacja głosowa (VOX). Możliwość sterowania walkie-talkie za pomocą głosu: podczas ciszy użytkownika urządzenie pracuje na odbiór, a gdy mikrofon odbierze głos, przełącza się w tryb nadawania. Zwykle funkcja ta jest realizowana za pomocą zestawu słuchawkowego (patrz wyżej), co pozwala całkowicie uwolnić ręce i sprawia, że korzystanie z radia jest tak wygodne, jak to możliwe: nie trzeba za każdym razem naciskać przycisku, aby przejść do trybu transmisji. Aby zapobiec przypadkowej aktywacji z powodu obcych dźwięków, wiele modeli VOX ma regulację czułości, która pozwala ustawić poziom głośności działania przełącznika.

- Regulacja głośności. Możliwość regulacji głośności dźwięku głośnika radia, co pozwala dobrać optymalny poziom głośności w zależności od otoczenia. Funkcja ta jest obecna w większości nowoczesnych radiotelefonów, z wyjątkiem tylko najtańszych modeli.

- Automatyczna redukcja szumów. Funkcja tłumienia szumów generowanych w powietrzu przez zewnętrzne źródła zakłóceń, gdy radio pracuje na odbiór. Takie odgłosy tworzą charakterystyczny syczący dźwięk w głośnikach (ten sam, który słychać, gdy radio nie jest nastrojone). Są bezużytecznymi „eterycznymi śmieciami”, ponieważ podczas mówienia zmniejszają zrozumiałość mowy, a gdy są ciche, zużywają baterię radia, aby odtworzyć bezsensowny syk (który jest również nieprzyjemny dla ucha). Squelch blokuje te dźwięki, zwiększając w ten sposób zrozumiałość mowy i zapewniając ciszę między sygnałami. Z reguły w krótkofalówkach z tą funkcją istnieje regulacja poziomu odpowiedzi blokady szumów - dla optymalnej separacji pożądanego sygnału i szumu tła.

- Automatyczne skanowanie kanałów. Możliwość obsługi krótkofalówki w trybie automatycznego skanowania kanałów (więcej szczegółów na ten temat można znaleźć w rozdziale „Liczba kanałów”). W tym trybie radio samodzielnie dostraja się po kolei do każdego kanału w poszukiwaniu sygnału nadawczego. Kanały bez nadajników są pomijane, a po wykryciu sygnału skanowanie jest wstrzymywane - na chwilę lub do czasu specjalnego polecenia użytkownika. W ten sposób użytkownik może słuchać wszystkich aktywnych kanałów i wybrać żądany - na przykład znaleźć na antenie towarzyszy, z którymi zapomniał wcześniej uzgodnić parametry komunikacji.

- Monitorowanie kanałów. Możliwość obsługi krótkofalówki w trybie monitorowania kanału. W tym trybie redukcja szumów jest całkowicie wyłączona (patrz wyżej), a użytkownik może słuchać „niefiltrowanego” sygnału na każdym wybranym kanale. Umożliwia to ocenę zarówno obciążenia ruchem kanału, jak i ogólnego poziomu zakłóceń oraz dobór optymalnych ustawień komunikacji.

- Sygnał Roger-Beep. Obecność automatycznego sygnału zakończenia transmisji, tzw. Roger-Beep. Takie urządzenia przy przejściu z trybu nadawania w tryb odbioru emitują specjalny sygnał dźwiękowy (najczęściej w postaci krótkiego pisku, stąd nazwa), informujący o zakończeniu nadawania. Oszczędza to użytkownikowi konieczności samodzielnego określania zmiany trybów (np. używając tradycyjnego słowa „odbiór”) – jego rozmówcy automatycznie otrzymają o tym sygnał.

- Tryb oszczędzania energii. Radio posiada specjalny tryb zaprojektowany tak, aby zmaksymalizować oszczędność energii i umożliwić wydłużenie pracy bez doładowywania akumulatora (lub wymiany akumulatora). Funkcja ta jest szczególnie przydatna, jeśli musisz nosić przy sobie radio przez długi czas, tylko okazjonalnie komunikując się. Specyficzne funkcje w różnych modelach mogą się różnić: na przykład niektóre radia w tym trybie są prawie całkowicie wyłączone, tylko okresowo „budzą się” i skanują kanał pod kątem aktywności; w innych określone funkcje oszczędzania energii mogą być wybrane zgodnie z życzeniem użytkownika.

- Alarm wibracyjny. Radio posiada funkcję alarmu wibracyjnego, podobną do tej stosowanej w telefonach komórkowych: po nadejściu sygnału na wybranym podkanale obudowa radiotelefonu zaczyna wibrować. Funkcja ta może być przydatna w hałaśliwym otoczeniu, w którym trudno jest usłyszeć sygnał audio z głośnika – lub odwrotnie, w ciszy, gdy dodatkowy hałas jest niepożądany.

- Blokada klawiatury. Możliwość zablokowania klawiszy walkie-talkie przed przypadkowym naciśnięciem. Pozwala to nosić urządzenie w kieszeni lub ciasnym etui, bez obawy, że w wyniku nieudanego ruchu ustawienia zostaną utracone, transmisja zostanie aktywowana itp. Sama blokada jest zazwyczaj sterowana w sposób maksymalnie wykluczający możliwość jej przypadkowego zwolnienia – np. poprzez jednoczesne naciśnięcie dwóch przycisków.

- Włączanie / wyłączanie dźwięku przycisków. Możliwość włączania i wyłączania sygnału dźwiękowego, który brzmi po naciśnięciu każdego przycisku. Sygnał dźwiękowy służy jako wygodne potwierdzenie pełnego naciśnięcia; z drugiej strony w niektórych sytuacjach może to być nieodpowiednie.

- moduł GPS. Oznacza to obecność wbudowanego modułu do odbierania danych GPS z satelitów, co pozwala wyjaśniać dokładną lokalizację użytkownika. Dokładność pracy w dużej mierze zależy od liczby satelitów, które w danym momencie „widzą” odbiornik oraz warunków pogodowych, ale z reguły waha się od jednego do dziesięciu metrów. Funkcjonalność przenośnego radia z wbudowanym modułem GPS może się różnić w zależności od konkretnego modelu. Dzięki temu urządzenie może po prostu wyświetlić na ekranie dokładną pozycję w danej chwili (szerokość, długość geograficzną, wysokość), a także kierunek i prędkość ruchu. Bardziej zaawansowane modele z dużym ekranem mogą pokazywać lokalizacje na mapie lub np. przekazywać dyspozytorowi współrzędne użytkownika.

Liczba melodii dzwonka (wywołania), przewidzianych w konstrukcji krótkofalówki. Im więcej takich melodii, tym większe możliwości dotyczące wyboru najprzyjemniejszego sygnału wywołania.

- Ni-Cd. Akumulatory niklowo-kadmowe charakteryzują się trwałością, niezawodnością i odpornością na niskie temperatury, co pozwala na użytkowanie radiotelefonów o takiej mocy na mrozie. Akumulatory Ni-Cd dobrze znoszą także duże prądy ładowania, co znacznie przyspiesza ten proces. Ich główną wadą jest tzw. „efekt pamięci”: jeśli rozpoczniesz ładowanie akumulatora bez uprzedniego jego całkowitego rozładowania, jego pojemność spadnie. Następnie można przywrócić pierwotną pojemność, jednak wymaga to pewnych sztuczek. Ponadto akumulatory Ni-Cd są uważane za niebezpieczne dla środowiska. W rezultacie tego wszystkiego są one dziś bardzo rzadkie.

- Ni-Mh. Akumulatory niklowo-wodorkowe zostały opracowane jako zamiennik akumulatorów niklowo-kadmowych (patrz wyżej), w celu wyeliminowania ich głównych wad. Takie akumulatory dobrze trzymają napięcie (spada ono dopiero przy prawie całkowitym rozładowaniu), są odporne na niskie temperatury, są przyjazne dla środowiska i prawie nie podlegają „efektowi pamięci” – pojawia się on jedynie przy przechowywaniu w częściowo naładowanej formie przez więcej niż kilka dni. W rezultacie akumulatory Ni-Mh stały się dość powszechne w krótkofalówkach. Do ich wad można zaliczyć nieco krótszą żywotność niż Ni-Cd, znacznie dłuższy czas ładowania oraz nieprzydatność do przechowywania po rozładowaniu.

— Li-Ion. Baterie litowo-jonowe to zdecydowanie najpopularniejszy rodzaj baterii do elektroniki przenośnej m.in. walkie-talkie Mają dobrą...pojemność przy niewielkich rozmiarach i wadze, szybko się ładują i co najważniejsze nie podlegają „efektowi pamięci”. Jednocześnie akumulatory Li-Ion są dość wrażliwe na niskie temperatury i są droższe od akumulatorów „niklowych” (patrz wyżej).

— Li-Pol. Akumulatory litowo-polimerowe są w rzeczywistości ulepszoną wersją akumulatorów litowo-jonowych (patrz wyżej) - przy tych samych zaletach, mają również bardziej kompaktowe wymiary i mniejszą wagę. Jednak główna wada - wrażliwość na zimno - również pozostaje, a cena może być nawet wyższa niż cena Li-Ion. W rezultacie tego typu akumulatory są dość rzadkie wśród krótkofalówek, głównie w modelach premium.

Warto zaznaczyć, że wśród walkie-talkie znajdują się modele zarówno z wbudowanymi, jak i wymiennymi akumulatorami. W tym drugim przypadku baterie mogą mieć rozmiar standardowych baterii AA („palcowych”) lub AAA („mini-palcowych”). Dzięki temu w razie potrzeby można je wymienić na zwykłe baterie jednorazowe lub inne baterie tej samej wielkości. Technicznie rzecz biorąc, do takiego walkie-talkie można nawet zamontować baterie innego typu - np. wymienić dostarczone w zestawie baterie niklowo-metalowo-wodorkowe na bardziej zaawansowane baterie litowo-jonowe. Jeżeli jednak do zestawu dołączona jest podstawka ładująca (patrz poniżej), nie można jej używać z akumulatorami „obcego” typu, ponieważ Różne typy akumulatorów mają znacząco różne tryby ładowania. W powyższym przykładzie będzie to oznaczać, że na stojaku można ładować wyłącznie kompletne akumulatory Ni-Mh, natomiast Li-Ion będzie wymagał osobnej ładowarki.

— Z sieci pokładowej. Zasilacz ten stosowany jest wyłącznie w modelach stacjonarnych (patrz „Typ”). Opcja ta jest wygodna przede wszystkim dlatego, że nie musisz samodzielnie monitorować stanu baterii/akumulatorów radia: dopóki w sieci pokładowej pojazdu będzie napięcie, radio będzie działać. W tym przypadku nie jest nawet konieczna praca silnika – walkie-talkie można również zasilać z akumulatora pojazdu (a urządzenia tego typu zużywają stosunkowo niewiele, a akumulatory instalowane we współczesnych pojazdach są dość pojemne). Z tego powodu modele stacjonarne zazwyczaj w ogóle nie posiadają własnych autonomicznych źródeł zasilania.