Porównanie Kenwood UVF-1 Turbo vs COMRADE R7

Zakres częstotliwości obsługiwany przez radio zarówno dla odbioru jak i transmisji.

- CB (27 MHz). Skrót od „Citizens' Band” (czasami dekodowany jako „Civil Band”), tj. „Zakres cywilny”. Jedno z najczęściej używanych nowoczesnych pasm, w szczególności w krajach WNP, w wielu krajach CB radia nie wymagają licencji. Charakterystyka techniczna pasma jest taka, że słabo nadaje się do warunków miejskich, ale zapewnia dobrą komunikację poza miastem. W rezultacie takie radia stały się szeroko rozpowszechnione jako radia samochodowe, zwłaszcza wśród kierowców ciężarówek - umożliwiają wymianę informacji na odległość do 5 km i ostrzegają innych kierowców z wyprzedzeniem o sytuacji na drodze. Również z tego zakresu korzysta wiele służb ratowniczych do bezpośredniego odbioru informacji.

-LPD (433 MHz). Skrót od „Low Power Device”, czyli „urządzenie o małej mocy”, które w pełni opisuje cechy krótkofalówek dla tego zakresu. Charakteryzują się niskim poborem mocy i często nie wymagają specjalnych baterii (wystarczą też zwykłe baterie). Jednocześnie, ze względu na wysoką częstotliwość, modele LPD dobrze zachowują się w warunkach miejskich, przy gęstej zabudowie i obfitości innych źródeł promieniowania elektromagnetycznego – zasięg komunikacji może sięgać 2-3 km. Ten asortyment jest używany głównie w Europie i WNP, w wielu krajach modele do niego nie wymagają licencji.

- PMR (446 MHz). Skrót od "Pri...vate Mobile Radio" - "prywatne radio przenośne". Ten zakres jest pod wieloma względami podobny do LPD (patrz wyżej): w szczególności jest przeznaczony głównie do warunków miejskich, jest używany głównie w Europie i WNP, a radiotelefony w ramach PMR w wielu krajach mogą być używane bez licencji.

- FRS (462-467 MHz). Oznacza „Family Radio Service”, co można przetłumaczyć jako „walkie-talkie do użytku rodzinnego”. Jest to jedna z odmian zakresu UHF (patrz niżej), z jednej strony jest ekonomiczna, a z drugiej stosunkowo nieduża. Ogólnie odnosi się do pasm „metropolitalnych”, podobnych do LPD i PMR (patrz wyżej), jednak w przeciwieństwie do nich jest używany głównie w Ameryce Północnej i Południowej; w Europie i krajach Wspólnoty Niepodległych Państw takie radiotelefony w najlepszym przypadku wymagają licencji, a w niektórych krajach są generalnie zabronione.

- UKF. Skrót od „Very High Frequency” obejmuje częstotliwości od 134 do 174 MHz. Radia VHF charakteryzują się dobrym zasięgiem i penetracją sygnału, nadają się do pracy zarówno w mieście, jak i w trudnym terenie, jednak takie urządzenia wymagają dość długiej anteny do niezawodnej pracy. W rezultacie VHF jest szeroko stosowane w profesjonalnej komunikacji radiowej, w szczególności w usługach morskich i taksówkowych, ale w wielu krajach takie radia mogą być używane tylko po rejestracji i/lub uzyskaniu licencji.

- UHF. Zakres „Ultra High Frequency” - „ultra high frequency”, najczęściej ta definicja oznacza częstotliwości rzędu 400 - 470 MHz. Jest to rodzaj analogu VHF: jest szeroko stosowany w profesjonalnych radioodbiornikach i wymaga licencji w wielu krajach. Jednocześnie UHF, ze względu na wysoką częstotliwość i krótką długość fali, ma dobrą zdolność penetracji i nie wymaga długich anten, co czyni go bardziej odpowiednim do kompaktowych radiotelefonów miejskich.

Oprócz powyższego warto zwrócić uwagę na dwa punkty dotyczące licencjonowania i rejestracji radiostacji wszystkich pasm. Po pierwsze, warunki nielicencjonowanego użytkowania często opisują nie tylko zasięg, ale także szereg innych parametrów technicznych (przede wszystkim dotyczy to mocy nadajnika i rodzaju anteny, patrz poniżej, aby uzyskać więcej informacji na temat obu). Po drugie, w różnych krajach (nawet w tym samym regionie) przepisy dotyczące łączności radiowej mogą się znacznie różnić – w rezultacie model, który jest swobodnie sprzedawany w jednym kraju, może podlegać rejestracji w innym lub nawet zostać zakazany do użytku. A w przypadku profesjonalnych modeli możesz potrzebować licencji nie tylko na krótkofalówkę, ale także na określoną częstotliwość. Dlatego przed zakupem krótkofalówki warto osobno doprecyzować odpowiednie przepisy prawa.

Maksymalna moc, przy której nadajnik radiowy może pracować. Parametr ten jest jednym z najważniejszych: określa zarówno zasięg urządzenia (patrz wyżej) oraz specyfikę jego użytkowania i rejestracji (więcej szczegółów w rozdziale „Zakres częstotliwości”). W przypadku większości modeli klasy „amatorskiej” (konwencjonalnie) poziom mocy nie przekracza 2,5 wata. Mocniejsze krótkofalówki z reguły należą do profesjonalnych modeli pasm VHF i UHF (więcej szczegółów w rozdziale „Zakres częstotliwości”).

Liczba kanałów, na których może pracować radio. Każdy kanał jest zasadniczo dość wąskim podpasmem w głównym zakresie roboczym (patrz Zakres częstotliwości). Podział na kanały pozwala na równoczesną pracę kilku grup użytkowników na tym samym terenie i w tym samym zasięgu, tak aby nie nakładać się na siebie na antenie i nie przeszkadzać sobie nawzajem. Im więcej kanałów jest przewidzianych w konstrukcji krótkofalówki, tym większe prawdopodobieństwo znalezienia wolnego kanału i tym lepiej nadaje się do pracy w warunkach intensywnego zewnętrznego ruchu radiowego. Jest to szczególnie ważne w przypadku potężnych modeli „dalekiego zasięgu”. Jednocześnie możliwa jest również jednoczesna praca kilku grup na jednym kanale - dzięki subkodom (patrz niżej).

Liczba subkodów przewidziana w konstrukcji radia. Kody podrzędne służą do tworzenia oddzielnych podkanałów z różnym kodowaniem w ramach jednego kanału (patrz „Liczba kanałów”). Dzięki temu kilka grup użytkowników może komunikować się jednocześnie na tym samym kanale częstotliwości bez wzajemnego zakłócania się. Dzięki połączeniu kanału i subkodu, liczba podkanałów dostępnych do komunikacji może wynosić setki - co jest więcej niż wystarczające nawet w przypadku ruchliwej anteny. W modelach klasy podstawowej o małej mocy nie można w ogóle przewidzieć możliwości korzystania z subkodów ze względu na praktyczną bezużyteczność - duża liczba użytkowników „z zewnątrz” rzadko pojawia się w ich zasięgu. Ale w przypadku potężnych radiotelefonów o dużym zasięgu obecność podkodów jest bardzo ważna.

- Podłączanie zestawu słuchawkowego. Możliwość podłączenia zestawu słuchawkowego do radia - słuchawki (lub słuchawek) z mikrofonem. Głównym celem zestawu słuchawkowego jest uwolnienie rąk podczas rozmowy. Ponadto w hałaśliwym otoczeniu słuchawka jest często wygodniejsza niż głośnik zewnętrzny.

- Bluetooth. Technologia bezprzewodowa średniego zasięgu (10 do 100 m, w zależności od wersji), przeznaczona do bezpośredniej komunikacji pomiędzy różnymi urządzeniami. Głównym i praktycznie jedynym sposobem wykorzystania tej technologii w krótkofalówkach jest podłączenie bezprzewodowych zestawów słuchawkowych, co pozwala uwolnić ręce podczas rozmowy. Bluetooth może być zapewniony zarówno w radiotelefonach przenośnych, jak i stacjonarnych.

- Maskowanie mowy (scrambler). Obecność funkcji maskowania mowy w radiu: wbudowany moduł szyfrujący (scrambler) koduje dźwięk i transmituje na antenie zaszyfrowany sygnał, który jest deszyfrowany przez ten sam scrambler po stronie odbiorczej. Głównym celem tej funkcji jest ochrona przed nieautoryzowanym podsłuchiwaniem i przechwyceniem „wrażliwych” informacji: nawet jeśli osoba postronna dostroi radio na odpowiedni kanał (lub podkanał, patrz „Liczba subkodów”), usłyszy tylko zestaw bezsensowne dźwięki. Do poprawnej pracy w tym trybie, moduły skramblerujące dla wszystkich użytkowników muszą być identyczne. Należy również pamiętać, że...radia z maską mowy mogą być objęte licencją w niektórych krajach.

- Aktywacja głosowa (VOX). Możliwość sterowania walkie-talkie za pomocą głosu: podczas ciszy użytkownika urządzenie pracuje na odbiór, a gdy mikrofon odbierze głos, przełącza się w tryb nadawania. Zwykle funkcja ta jest realizowana za pomocą zestawu słuchawkowego (patrz wyżej), co pozwala całkowicie uwolnić ręce i sprawia, że korzystanie z radia jest tak wygodne, jak to możliwe: nie trzeba za każdym razem naciskać przycisku, aby przejść do trybu transmisji. Aby zapobiec przypadkowej aktywacji z powodu obcych dźwięków, wiele modeli VOX ma regulację czułości, która pozwala ustawić poziom głośności działania przełącznika.

- Regulacja głośności. Możliwość regulacji głośności dźwięku głośnika radia, co pozwala dobrać optymalny poziom głośności w zależności od otoczenia. Funkcja ta jest obecna w większości nowoczesnych radiotelefonów, z wyjątkiem tylko najtańszych modeli.

- Automatyczna redukcja szumów. Funkcja tłumienia szumów generowanych w powietrzu przez zewnętrzne źródła zakłóceń, gdy radio pracuje na odbiór. Takie odgłosy tworzą charakterystyczny syczący dźwięk w głośnikach (ten sam, który słychać, gdy radio nie jest nastrojone). Są bezużytecznymi „eterycznymi śmieciami”, ponieważ podczas mówienia zmniejszają zrozumiałość mowy, a gdy są ciche, zużywają baterię radia, aby odtworzyć bezsensowny syk (który jest również nieprzyjemny dla ucha). Squelch blokuje te dźwięki, zwiększając w ten sposób zrozumiałość mowy i zapewniając ciszę między sygnałami. Z reguły w krótkofalówkach z tą funkcją istnieje regulacja poziomu odpowiedzi blokady szumów - dla optymalnej separacji pożądanego sygnału i szumu tła.

- Automatyczne skanowanie kanałów. Możliwość obsługi krótkofalówki w trybie automatycznego skanowania kanałów (więcej szczegółów na ten temat można znaleźć w rozdziale „Liczba kanałów”). W tym trybie radio samodzielnie dostraja się po kolei do każdego kanału w poszukiwaniu sygnału nadawczego. Kanały bez nadajników są pomijane, a po wykryciu sygnału skanowanie jest wstrzymywane - na chwilę lub do czasu specjalnego polecenia użytkownika. W ten sposób użytkownik może słuchać wszystkich aktywnych kanałów i wybrać żądany - na przykład znaleźć na antenie towarzyszy, z którymi zapomniał wcześniej uzgodnić parametry komunikacji.

- Monitorowanie kanałów. Możliwość obsługi krótkofalówki w trybie monitorowania kanału. W tym trybie redukcja szumów jest całkowicie wyłączona (patrz wyżej), a użytkownik może słuchać „niefiltrowanego” sygnału na każdym wybranym kanale. Umożliwia to ocenę zarówno obciążenia ruchem kanału, jak i ogólnego poziomu zakłóceń oraz dobór optymalnych ustawień komunikacji.

- Sygnał Roger-Beep. Obecność automatycznego sygnału zakończenia transmisji, tzw. Roger-Beep. Takie urządzenia przy przejściu z trybu nadawania w tryb odbioru emitują specjalny sygnał dźwiękowy (najczęściej w postaci krótkiego pisku, stąd nazwa), informujący o zakończeniu nadawania. Oszczędza to użytkownikowi konieczności samodzielnego określania zmiany trybów (np. używając tradycyjnego słowa „odbiór”) – jego rozmówcy automatycznie otrzymają o tym sygnał.

- Tryb oszczędzania energii. Radio posiada specjalny tryb zaprojektowany tak, aby zmaksymalizować oszczędność energii i umożliwić wydłużenie pracy bez doładowywania akumulatora (lub wymiany akumulatora). Funkcja ta jest szczególnie przydatna, jeśli musisz nosić przy sobie radio przez długi czas, tylko okazjonalnie komunikując się. Specyficzne funkcje w różnych modelach mogą się różnić: na przykład niektóre radia w tym trybie są prawie całkowicie wyłączone, tylko okresowo „budzą się” i skanują kanał pod kątem aktywności; w innych określone funkcje oszczędzania energii mogą być wybrane zgodnie z życzeniem użytkownika.

- Alarm wibracyjny. Radio posiada funkcję alarmu wibracyjnego, podobną do tej stosowanej w telefonach komórkowych: po nadejściu sygnału na wybranym podkanale obudowa radiotelefonu zaczyna wibrować. Funkcja ta może być przydatna w hałaśliwym otoczeniu, w którym trudno jest usłyszeć sygnał audio z głośnika – lub odwrotnie, w ciszy, gdy dodatkowy hałas jest niepożądany.

- Blokada klawiatury. Możliwość zablokowania klawiszy walkie-talkie przed przypadkowym naciśnięciem. Pozwala to nosić urządzenie w kieszeni lub ciasnym etui, bez obawy, że w wyniku nieudanego ruchu ustawienia zostaną utracone, transmisja zostanie aktywowana itp. Sama blokada jest zazwyczaj sterowana w sposób maksymalnie wykluczający możliwość jej przypadkowego zwolnienia – np. poprzez jednoczesne naciśnięcie dwóch przycisków.

- Włączanie / wyłączanie dźwięku przycisków. Możliwość włączania i wyłączania sygnału dźwiękowego, który brzmi po naciśnięciu każdego przycisku. Sygnał dźwiękowy służy jako wygodne potwierdzenie pełnego naciśnięcia; z drugiej strony w niektórych sytuacjach może to być nieodpowiednie.

- moduł GPS. Oznacza to obecność wbudowanego modułu do odbierania danych GPS z satelitów, co pozwala wyjaśniać dokładną lokalizację użytkownika. Dokładność pracy w dużej mierze zależy od liczby satelitów, które w danym momencie „widzą” odbiornik oraz warunków pogodowych, ale z reguły waha się od jednego do dziesięciu metrów. Funkcjonalność przenośnego radia z wbudowanym modułem GPS może się różnić w zależności od konkretnego modelu. Dzięki temu urządzenie może po prostu wyświetlić na ekranie dokładną pozycję w danej chwili (szerokość, długość geograficzną, wysokość), a także kierunek i prędkość ruchu. Bardziej zaawansowane modele z dużym ekranem mogą pokazywać lokalizacje na mapie lub np. przekazywać dyspozytorowi współrzędne użytkownika.

Pojemność akumulatora krótkofalówki, innymi słowy, ilość energii, którą akumulator może przechowywać. Zwykle jest mierzony w amperogodzinach: 1 Ah oznacza, że akumulator w pełni naładowany jest w stanie dostarczyć prąd 1 A przez 1 godzinę. W przenośnej elektronice pomiary są zwykle wykonywane w tysięcznych miliamperogodzin (mAh).

Ogólnie rzecz biorąc, im wyższa pojemność akumulatora, tym dłużej działa krótkofalówka; jednak jest to prawdą tylko wtedy, gdy inne rzeczy są równe. W praktyce, ze względu na różnice w charakterystyce poszczególnych modeli (zasięg, moc nadajnika itp.), ich pobór mocy również może się znacząco różnić, a nawet nie wyklucza się sytuacji, gdy model o mniejszej pojemności akumulatora będzie miał większą autonomię z dwóch radia. Jest to szczególnie zauważalne przy porównywaniu kompaktowych modeli pasm „miejskich” i potężnych radiotelefonów „dalekiego zasięgu”, które wymagają dużej ilości energii. Dlatego w przypadku krótkofalówek sama pojemność akumulatora jest raczej parametrem pomocniczym - decydujące znaczenie ma czas działania w różnych trybach zapewniany przez tę baterię (patrz niżej).

Własny wyświetlacz w konstrukcji krótkofalówki do wyświetlania informacji serwisowych: wybranego kanału i podkanału łączności, trybu pracy urządzenia, mocy zamontowanego nadajnika, stanu baterii i wielu innych. Obecność ekranu sprawia, że sterowanie krótkofalówką jest wygodniejsze i bardziej naoczne. Obecnie w krótkofalówkach występują dwa rodzaje wyświetlaczy: ekrany LCD lub diodowe. Pierwszy rodzaj jest dobry do ustawiania krótkofalówki w terenie i daje maksymalną ilość przydatnych informacji. Drugi oprócz stanu baterii, trybu i mocy dodatkowo wyświetla numer kanału. Ekrany diodowe mają za zadanie zarówno oszczędzać energię baterii, jak i nie obciążać użytkownika niepotrzebnymi informacjami.

Obecność walkie-talkie na własnym wyświetlaczu (patrz wyżej) wbudowane podświetlenie. Pozwala to na korzystanie z urządzenia nawet w całkowitej ciemności – informacje na wyświetlaczu będą nadal widoczne. Podświetlenie może być również używane jako improwizowana latarka, jeśli nie ma innych źródeł światła, a odpowiednia funkcja (patrz „Latarka”) nie jest dostępna w samym radiu. Jednocześnie podświetlenie również wymaga energii i skraca żywotność baterii; w celu oszczędzania energii niektóre modele zapewniają możliwość wyłączenia podświetlenia i/lub regulacji czasu jego trwania.

Walkie-talkie z tą funkcją mają specjalnie zabezpieczoną obudowę, która zapobiega przedostawaniu się kurzu i wilgoci do wnętrza oraz uszkodzeniom wrażliwych elementów elektronicznych. Jeśli często musisz przebywać w niesprzyjających warunkach, warto zwrócić uwagę na właśnie takie krótkofalówki. Należy pamiętać, że określony stopień ochrony w różnych modelach może się znacznie różnić i tutaj najwygodniej jest ocenić go za pomocą oznaczenia IP. To oznaczenie składa się z liter IP i dwóch cyfr; odporność na kurz to pierwsza cyfra, odporność na wilgoć to druga, ostatnia cyfra. Dostępne są następujące opcje ochrony przed wilgocią:

- 4. Ochrona przed rozpryskami z dowolnego kierunku. Tak więc krótkofalówka, deszcz o średniej intensywności nie jest straszny, niezależnie od siły wiatru.
- 5. Ochrona przed strumieniami wody z dowolnego kierunku. Pozwala unieść połączenie silnego wiatru z prysznicem.
- 6. Ochrona przed silnymi strumieniami wody i falami morskimi. Uważa się, że jest to minimalny poziom, który można stosować w pobliżu zbiorników wodnych.
- 7. Możliwość krótkotrwałego (nie dłuższego niż pół godziny) zanurzenia pod wodą na płytką głębokość (nie więcej niż 1 m); nie oczekuje się ciągłego zanurzenia.
- 8. Najwyższy poziom ochrony przed wilgocią. Umożliwia długotrwałe (ponad 30 minut) zanurzenie pod wodą na głębokość 1 m lub więcej, a nawet ciągłą pracę w pozycji zanurzonej. Należy jednak pamiętać, że określone ograniczenia dotyczące używania w t...akich krótkofalówkach mogą być różne, należy je wyjaśnić zgodnie z instrukcjami.

Skromniej przedstawione są wartości ochrony przeciwpyłowej:
5 - pyłoodporność bez całkowitego zamknięcia (niewielka ilość kurzu może dostać się do środka, ale jest niewielka i nie wpływa na działanie urządzenia)
6 - pełna ochrona (kurz nie jest w stanie dostać się do wnętrza obudowy).

Jednocześnie zdarzają się sytuacje, w których producent nie testował urządzenia pod kątem odporności na kurz, a ograniczał się jedynie do ochrony przed wilgocią. W tym przypadku zamiast numeru ochrony przed kurzem jest X, na przykład IPX7.