Porównanie OLEFINI Mini 800 Mini 800S vs OLEFINI L/R/K L/R-13

Konstrukcja elementu grzejnego montowanego w kurtynie termicznej.

- Element grzewczy. Ta nazwa jest skrótem terminu „rurowy radiator elektryczny”. W związku z tym elementem grzejnym w klasycznej formie jest metalowa rurka, wewnątrz której znajduje się spirala wykonana ze stopu o dużej rezystancji, która nagrzewa się pod wpływem prądu elektrycznego. Spirala jest odizolowana od korpusu elementu grzejnego wypełniaczem, który dobrze przewodzi ciepło, ale nie przepuszcza prądu elektrycznego. Aby zwiększyć przenoszenie ciepła, rury mogą być zakrzywione, uzupełnione grzejnikami w postaci charakterystycznych żeber lub płyt itp. Przy stosunkowo niskich kosztach takie grzejniki są dość skuteczne, odpowiednie do jednostek o dużej mocy, niezawodne i odporne na niekorzystne czynniki (wilgoć, zanieczyszczenia, ekstremalne temperatury itp.). Ponadto dość niska temperatura robocza zapobiega spalaniu zanieczyszczeń na elemencie grzejnym i pojawianiu się nieprzyjemnych zapachów (choć zjawisko to nie jest całkowicie wykluczone). Dzięki temu większość elektrycznych kurtyn powietrznych (patrz „Typ”) wyposażona jest w ten konkretny rodzaj nagrzewnic.

- Element ściegu. Również ten rodzaj grzałki nazywany jest „elementem igłowym”, ponieważ jego podstawą jest zestaw cienkich i długich występów zainstalowanych na specjalnej podstawie. Zakładki wykonane są z drutu lub taśmy metalowej. Główną zaletą „ściegu” jest duża szybkość nagrzewania – taki element osiąga temperaturę pracy w cią...gu kilku sekund po włączeniu. Z drugiej strony temperatura ta jest znacznie wyższa niż w przypadku elementów grzejnych, co prowadzi do efektu wysychania powietrza („spalania tlenu”), a także pojawiania się nieprzyjemnych zapachów przy dostaniu się do grzejnika zanieczyszczeń. Ponadto zanieczyszczenia te prowadzą do korozji i wypalenia metalowych części nagrzewnicy, a w przypadku mocnych kurtyn cieplnych (ponad 5 kW) elementy „ściegu” są słabo przystosowane. Dlatego ta opcja znajduje się głównie w niedrogich modelach o niskiej mocy cieplnej.

- Ceramika. Inny rodzaj grzejnika elektrycznego; uważany za najbardziej zaawansowany dzisiaj. Elementy ceramiczne różnią się zasadniczo od elementów grzejnych i „szwów” tym, że pobierają pełną moc tylko podczas nagrzewania, a przy utrzymywaniu temperatury moc ta jest zauważalnie zmniejszona, co zapewnia znaczne oszczędności energii. Ponadto są niezawodne i trwałe (przewyższają elementy grzejne pod względem żywotności 2 - 3 razy). Kluczową wadą ceramiki jest jej wysoki koszt.

- Wymiennik ciepła. Rodzaj grzałki, który występuje wyłącznie w wodnych kurtynach termicznych (patrz wyżej). Wymienniki ciepła charakteryzują się złożonym kształtem z występami, żebrami, płytami i innymi elementami, które zwiększają powierzchnię kontaktu z powietrzem, a tym samym zwiększają efektywność wymiany ciepła.

Największa moc grzewcza zapewniana przez kurtynę termiczną.

Najprostsza ogólna zasada doboru urządzeń grzewczych mówi, że na 2,5 - 3 m3 ogrzewanej przestrzeni w pomieszczeniu o dobrej izolacyjności termicznej konieczne jest posiadanie co najmniej 100 W mocy cieplnej. Innymi słowy, w przypadku pomieszczeń o standardowym suficie 2,5 m (takich jak na przykład w mieszkaniach miejskich) można przejść z formuły 100 W na 1 m2 powierzchni.

Jednocześnie w przypadku kurtyn termicznych należy pamiętać, że ich przeznaczeniem jest nie tyle ogrzewanie pomieszczeń, co zapobieganie przedostawaniu się do nich powietrza zewnętrznego przez otwarte otwory. Dlatego głównymi cechami wydajności dla takich jednostek są wydajność, natężenie przepływu i zakres pracy (patrz poniżej), dlatego warto zwracać szczególną uwagę na moc cieplną tylko wtedy, gdy kurtyna ma być również używana jako główna nagrzewnica. Należy mieć na uwadze, że część mocy (czasami dość znacząca) może „wlecieć do rury”, a dokładniej do otwartego otworu – szczególnie jeśli chodzi o drzwi, które często otwierają się bez przedsionka. Jeśli w pomieszczeniu wykorzystywane są inne źródła ogrzewania, moc kurtyny może być raczej niska.

W każdym razie, aby obliczyć optymalne wartości mocy cieplnej, najlepiej zastosować specjalne formuły (lub powierzyć obliczenia specjaliście) - tak, aby z jednej strony urządzenie z powodzeniem poradziło sobie ze swoimi zadaniami, a z drugiej s...trony nie zużywa nadmiaru energii elektrycznej, ponieważ zużycie energii jest bezpośrednio związane z intensywnością ogrzewania... (Aby uzyskać więcej informacji na temat zużycia energii, patrz Moc wentylacji.)

Zauważamy również, że w przypadku modeli wodnych (patrz wyżej) rzeczywista moc cieplna zależy od wielu czynników zewnętrznych: rodzaju chłodziwa, jego temperatury, różnicy temperatur na wlocie i wylocie itp. Dlatego dane dotyczące mocy podane w oficjalnej charakterystyce są raczej przybliżone i nie zawsze odpowiadają praktycznym wskaźnikom.

Ilość powietrza, przez którą kurtyna cieplna jest w stanie przejść przez określony czas (zwykle jest to godzina).

Wydajność jest jednym z głównych wskaźników określających wydajność kurtyny cieplnej. Optymalna wartość tego parametru zależy przede wszystkim od wymiarów otworu zachodzącego na siebie, jednak przy obliczaniu należy również uwzględnić szereg dodatkowych punktów: szerokość i ogólną konfigurację w/w otworu, obecność przedsionka itp. Szczegółowe zalecenia dotyczące obliczania wymaganej wydajności można uzyskać ze specjalnych źródeł lub od inżynierów ogrzewania.

Najwyższa prędkość strumienia powietrza, który jest w stanie zapewnić kurtyna powietrzna.

Z reguły prędkość jest mierzona bezpośrednio na wyjściu, ponieważ strumień słabnie wraz z odległością. Praktyczne znaczenie tego parametru jest takie, że wysoka prędkość ma pozytywny wpływ na wydajność (patrz wyżej) i zasięg (patrz poniżej), gdyż „szybka” kurtyna powietrzna przepuszcza przez siebie dużo powietrza, a strumień pokonuje duże odległości. Jednocześnie należy pamiętać, że modele o tej samej prędkości strumienia mogą znacznie różnić się innymi parametrami roboczymi ze względu na różnicę w konstrukcji i zastosowanych technologiach. Dlatego możemy powiedzieć, że parametr ten ma drugorzędne znaczenie i jedynie dopełnia dane o zasięgu i wydajności.

Najdłuższy efektywny zasięg zapewniany przez kurtynę cieplną, czyli najdłuższa odległość, jaką strumień powietrza pokonuje od urządzenia przed rozproszeniem i utratą wydajności.

Warto dobrać urządzenie do tego parametru w taki sposób, aby zagwarantować zachodzenie na odpowiedni otwór. Oczywiście nie zapomnij o innych cechach, przede wszystkim o wydajności (patrz wyżej); Jeśli jednak zasięg jest niewystarczający, to nawet najbardziej wydajna kurtyna cieplna będzie nieskuteczna.

Dodatkowe funkcje przewidziane w konstrukcji kurtyny termicznej.

- Podgrzewanie powietrza. Możliwość wykorzystania urządzenia do ogrzewania nawiewanego powietrza. Wbrew nazwie nie wszystkie kurtyny mają tę funkcję – wiele z nich nie jest kurtynami cieplnymi, lecz kurtynami „powietrznymi”. Wynika to z faktu, że głównym zadaniem każdej zasłony jest zakrycie otwartych otworów, a nie ogrzewanie pomieszczenia. Niemniej jednak ogrzewanie powietrza nie tylko pozwala na wykorzystanie kurtyny jako nagrzewnicy (dodatkowej lub nawet głównej), ale także zwiększa efektywność jej głównego przeznaczenia w chłodne dni.

- Termostat. Obecność w konstrukcji kurtyny termicznej termostatu - urządzenia do regulacji temperatury powietrza na wylocie. Funkcja ta występuje tylko w modelach z trybem ogrzewania (patrz wyżej); pozwala na regulację temperatury w taki sposób, aby zapewnić wydajną i komfortową pracę kurtyny, a jednocześnie uniknąć niepotrzebnego zużycia energii elektrycznej lub cieplnej (w zależności od rodzaju kurtyny, patrz wyżej).

- Zabezpieczenie przed przegrzaniem. Obecność systemu bezpieczeństwa, który chroni kurtynę termiczną przed przegrzaniem podczas pracy. Przegrzanie może wystąpić z różnych powodów: zatkane lub zablokowane kanały powietrzne, awarie w obwodach elektrycznych itp. W każdym razie jest to jednak oznaka nienormalnej sytuacji i może prowadz...ić do nieprzyjemnych konsekwencji - aż do wypadków z obrażeniami ludzi. Specjalna ochrona pozwala uniknąć tych konsekwencji: wyłącza urządzenie, gdy temperatura wzrośnie zbyt wysoko.

- Pilot. Obecność pilota w zestawie dostawy kurtyny termicznej. Możliwość sterowania urządzeniem na odległość jest w każdym przypadku bardzo wygodna, a szczególnie przydatna może być w przypadku kurtyn termicznych montowanych w trudno dostępnych miejscach - na przykład na dużych wysokościach, gdzie dotarcie jest po prostu niemożliwe bez drabina lub inne urządzenia.

Najwyższy poziom hałasu generowany przez kurtynę termiczną podczas normalnej pracy.

Im niższy wskaźnik, tym bardziej komfortowe użytkowanie urządzenia, tym lepiej nadaje się do tych przypadków, w których hałas jest niepożądany. Wybierając według określonych wartości zapisanych w charakterystyce, należy pamiętać, że decybel używany do pomiaru poziomu hałasu nie jest wielkością liniową: np. 2-krotny wzrost mocy akustycznej odpowiada wzrostowi 3 dB, 10 razy - 10 dB, 100 razy - o 20 dB. Dlatego do oceny poziomu hałasu najprościej jest odwołać się do tabel porównawczych, w których rejestrowana jest zgodność określonych wartości w decybelach z różnymi rzeczywistymi źródłami dźwięku. W większości nowoczesnych kurtyn powietrznych poziom hałasu wynosi od 25 do 70 dB, oto najprostsza tabela dla tego zakresu:

20 - 25 dB - słaby słyszalny dźwięk porównywalny z szeptem z odległości 1 - 2 m;
25 - 30 dB - zrozumiały szept z niewielkiej odległości, tykanie zegara ściennego;
35 dB - przytłumiona rozmowa;
40 - 45 dB - normalna ludzka mowa;
50 - 55 dB - rozmowa o wysokim tonie, hałas w przestrzeni biurowej;
60 dB - głośna rozmowa w odległości 4 - 5 m.
70 dB - Głośna rozmowa w bezpośrednim sąsiedztwie.

Ogólne wymiary kurtyny termicznej. Od wymiarów zależy nie tylko ilość miejsca zajmowanego przez urządzenie podczas instalacji, ale także wymiary przestrzeni, na którą się nakłada - mianowicie szerokość strumienia powietrza (lub wysokość, jeśli strumień nie jest skierowany w dół, ale do bok). Większość kurtyn powietrznych ma charakterystyczne wydłużone proporcje, a wspomniana szerokość/wysokość odpowiada największemu wymiarowi urządzenia.

Należy pamiętać, że szerokość i wysokość samej kurtyny cieplnej w tym przypadku są wskazane dla standardowej metody instalacji (patrz powyżej): na przykład urządzenia zainstalowane na górze będą miały dużą szerokość przy niskiej wysokości, a boczne - odwrotnie. W przypadku modeli z uniwersalnym mocowaniem wymiary mogą być wskazywane na różne sposoby, ale zazwyczaj nie jest trudno oszacować w nich charakterystykę przepływu, jeśli weźmiemy pod uwagę opisane powyżej proporcje wydłużone – największy wymiar zwykle odpowiada szerokości/wysokości przepływ.

Cechy doboru kurtyny termicznej pod względem wymiarów (a tym samym szerokości krytej przestrzeni) zależą również od rodzaju instalacji. W przypadku montażu nad otworem szerokość urządzenia nie powinna być mniejsza niż szerokość otworu (najlepiej nieco więcej, z pewnym marginesem). Jeśli kurtyna jest instalowana z boku, wystarczy, że jej wysokość wynosi 3/4 wysokości otworu - ze względu na specyfikę ruchu ogrzanego powietrza całkowicie pokryje wymaganą przestrzeń.