Jasność
Standardowa jasność lampy oświetleniowej (patrz „Rodzaj”). Z reguły większość tych modeli ma możliwość regulacji jasności, dlatego w specyfikacji podawana jest maksymalna wartość.
Przy nagrywaniu z niewielkiej odległości zbyt jasne urządzenia mogą „prześwietlić” scenę, pogarszając jakość obrazu (a skompensowanie nadmiernej jasności za pomocą przetwarzania końcowego jest znacznie trudniejsze niż niedobór światła). Tak więc przy wyborze według tego parametru, warto kierować się konkretnymi uwarunkowaniami użytkowania.
Liczba diod
Liczba diod elektroluminescencyjnych (LED), przewidzianych w urządzeniu (patrz „Rodzaj”).
Obfitość diod LED pozwala na osiągnięcie dobrej jasności przy stosunkowo niskim koszcie całego urządzenia - samych źródeł światła jest wiele, jednakże są one stosunkowo tanie. Natomiast modele te mogą być niewygodne w transporcie aparatu i pracy w ciasnych przestrzeniach. Z kolei kompaktowe lampy błyskowe z niewielką liczbą diod LED są bardziej wygodne, przenośne i "zwinne", natomiast albo ustępują bardziej zaawansowanym modelom pod względem jasności, albo są znacznie droższe.
Temperatura barwowa
Temperatura barwowa światła emitowanego przez urządzenie. Klasyczne lampy impulsowe w większości mają standardową temperaturę barwową 5500 - 5600 K, więc parametr ten zwykle nie jest podawany dla takich lamp. Ale źródła światła w aparacie (patrz „Typ”) mogą się znacznie różnić w tym wskaźniku, zostaną one omówione.
Temperatura barwowa charakteryzuje ogólną barwę światła wytwarzanego przez urządzenie. Jednocześnie ciekawy niuans polega na tym, że niskie wartości odpowiadają kolorom postrzeganym przez osobę jako ciepłe; a wraz ze wzrostem temperatury barwowej odcień przesuwa się coraz bardziej w kierunku zimniejszych kolorów. Na przykład dla żarówki o mocy 60 W, której światło ma wyraźny żółtawy kolor, parametr ten wynosi około 2700 K, a dla świetlówki, która wytwarza światło „dzienne” o niebieskawym odcieniu, wynosi około 7000 K.
Ogólnie rzecz biorąc, temperatura barwowa oświetlenia jest jednym z najważniejszych parametrów podczas fotografowania: określa balans kolorów obrazu „widzianego” przez aparat. W ustawieniach aparatu wskaźnik ten nazywa się „balansem bieli”. Można go wyznaczyć automatycznie, jednak dla jak najbardziej wiernego odwzorowania barw nadal pożądane jest ustawianie jego wartości według znanej temperatury barwowej oświetlenia.
W szczególności w przypadku źródeł światła na kamerze temperatura barwowa może być stała lub regulowana. W modelach nieregulowanych wartość tego parametru jest taka sama jak w większości lamp błyskowych - 55...00 K, co w przybliżeniu odpowiada neutralnej bieli. Regulacja zapewnia możliwość przynajmniej obniżenia temperatury barwowej – zwykle do 3200 K, co z grubsza odpowiada ciepłemu białemu światłu. Ponadto sporadycznie pojawiają się modele, w których maksymalna temperatura barwowa przekracza 5500 K, osiągając 6000 K, a nawet więcej.
Możliwość zmiany temperatury barwowej może przydać się nie tylko przy fotografowaniu jako takim, ale także przy „dopasowaniu” lampy do innych źródeł światła. Faktem jest, że jeśli kilka jednocześnie używanych źródeł światła ma różne temperatury barwowe, odwzorowanie kolorów na kręconej scenie będzie zawodne – do tego stopnia, że monochromatyczny obiekt oświetlony różnymi lampami z różnych stron może wyglądać jak dwukolorowy. Jednym ze sposobów uniknięcia tego jest ustawienie temperatury barwowej światła w aparacie na temperaturę otoczenia. Warto jednak tutaj zauważyć, że metody regulacji odcienia i dokładność takiej regulacji mogą się różnić. Najbardziej zaawansowaną opcją jest zastosowanie dwóch zestawów diod LED o ciepłej i zimnej poświacie; zmieniając stosunek jasności między tymi zestawami, możesz zmienić ogólną temperaturę kolorów - i to dość płynnie i dokładnie. Innym sposobem jest zastosowanie kolorowych dyfuzorów (patrz niżej), ale tutaj regulacja odbywa się krokowo, ze stałymi wartościami (z dyfuzorem i bez dyfuzora). Niektóre urządzenia łączą obie te metody.
