Porównanie Hertz Uno X 690 vs JBL Stage 9603

Moc znamionowa zestawu głośnikowego. Najczęściej jako znamionowa jest wskazywana średnia (rms) moc dźwięku.

Najbardziej oczywistym punktem związanym z tą cechą jest głośność dźwięku: im silniejsze głośniki, tym głośniejszy dźwięk mogą one wytworzyć, przy pozostałych warunkach równych. Ponadto od tego wskaźnika zależy kompatybilność ze wzmacniaczem zewnętrznym: jego moc nie powinna przekraczać mocy głośników, w przeciwnym razie możliwe są przeciążenia i uszkodzenia głośników.

Maksymalna moc krótkotrwałego (do kilku sekund) sygnału wejściowego, którą zestaw głośnikowy może wytrzymać bez uszkodzeń fizycznych. Podobnie jak moc znamionowa, ma to znaczenie przy doborze głośników dla wzmacniacza (lub odwrotnie): uważa się, że maksymalna moc głośników powinna być co najmniej 2 razy większa niż maksymalna moc źródła sygnału.

Całkowity zakres częstotliwości dźwięku odtwarzany przez wszystkie głośniki zestawu.

Oczywiście pasmo przenoszenia nie powinno być zbyt wąskie, aby głośniki nie obcinały dolnej i/lub górnej granicy częstotliwości odtwarzanego dźwięku. Jednocześnie ucho ludzkie odbiera dźwięk w zakresie 16 Hz – 22 kHz i zapewniać w głośnikach szerszego pasma przenoszenia po prostu nie ma sensu. Przypomnijmy również, że w głośnikach średniotonowych i wysokotonowych odtwarzalne częstotliwości są ograniczone ze względu na specjalizację (więcej szczegółów w „Rodzaj”). Ogólna jakość dźwięku będzie zależeć nie tylko od tego wskaźnika, ale także od wielu innych parametrów.

Parametr ten określa, jak głośno zabrzmi zestaw głośnikowy, gdy zostanie do niego nadany określony sygnał standardowy. Zazwyczaj jest to sygnał o mocy 1 W i częstotliwości 1000 Hz. Im wyższa czułość, tym mniejszej mocy wzmacniacza wymagają głośniki. Uważa się więc, że w przypadku głośników podłączanych bezpośrednio do radia samochodowego czułość powinna wynosić 80 dB lub więcej; w przypadku mniej czułych systemów zaleca się użycie oddzielnego wzmacniacza.

Głębokość montażu głośników samochodowych jest zasadniczo rozmiarem głośnika w głębokości. Zwróć uwagę, że w przypadku zestawów komponentowych (patrz „Rodzaj”) parametr ten jest podawany dla największego głośnika, a w przypadku modeli w obudowie jest on generalnie nieistotny.

Głębokość montażowa wraz ze średnicą głośnika (patrz wyżej) określa ilość miejsca potrzebnego do zainstalowania zestawu głośnikowego - w tym przypadku, jak głęboka wnęka jest wymagana do prawidłowego montażu. Przy tym im większy głośnik, tym z reguły większa głębokość montażu. A przy podobnych średnicach o jednakowym standardowym rozmiarze mocniejszy model prawdopodobnie będzie „głębszy”.

Najmniej miejsca — do 15 mm w głębokości — wymagają niektóre głośniki wysokotonowe. Głębokość 16 — 30 mm jest normalna dla głośników wysokotonowych i bardzo mała dla głośników ogólnego zakresu, większość tych modeli ma głębokość 30 mm lub więcej. W tym przypadku głośniki szerokopasmowe są zwykle „wtapiane” o nie więcej niż 60 mm, zestawy komponentowe — nie więcej niż 90 mm, a większa głębokość może być wymagana tylko w przypadku niektórych modeli współosiowych i średniotonowych oraz, co dziwne, głośników wysokotonowych.