Porównanie Brateck LDA21-221 vs Brateck LDA11-221

Minimalna przekątna ekranu telewizora, jaki można zamontować na stoliku/uchwycie. Zazwyczaj jest to wskazywane dla konstrukcji z uchwytem, dla stolików i szafek parametr ten nie ma znaczenia (więcej szczegółów w punkcie „Rodzaj”). Parametr nie jest absolutnie dokładny, ponieważ technicznie telewizory o mniejszej przekątnej mogą zmieścić się w uchwycie; generalnie jednak pozwala on ocenić zakres zastosowania konkretnego modelu uchwytu/stolika.

Maksymalna waga telewizora, który można zainstalować na uchwycie/stoliku; dokładniej jest to maksymalna waga, jaką uchwyt/stolik może wytrzymać w nieskończoność bez żadnych negatywnych konsekwencji. W przeciwieństwie do opisanych powyżej wartości przekątnych ekranu, parametr ten jest dokładny i nie należy go przekraczać: możliwe, że uchwyt/stolik nie złamie się od razu pod nadmiernym ciężarem, jednak może się to zdarzyć w każdej chwili, a awaria taka nie jest pokrywana przez gwarancję.

Należy pamiętać, że w przypadku klasycznych stolików/szafek z kilkoma półkami (patrz „Rodzaj”) maksymalne obciążenie jest zwykle wskazywane dla konstrukcji jako całości i jest sumą obciążeń na każdej pojedynczej półce. Tak więc maksymalna waga telewizora nie jest ograniczona całkowitym maksymalnym obciążeniem, jednak obciążeniem jednej półki. Nie dotyczy to stolików z uchwytem; zazwyczaj podaje się maksymalne obciążenie uchwytu, które w takim przypadku odpowiada maksymalnej wadze telewizora.

Z maksymalnym obciążeniem jest bezpośrednio związana przekątna ekranu (w końcu duży telewizor waży więcej). Zwykle dla ekranów do 24” w zupełności wystarczają konstrukcje o obciążeniu około 5-6 kg, dla urządzenia 32” może być potrzebne około 12 kg, duże ekrany o przekątnej 55” osiągają wagę około 25-30 kg, a w przypadku paneli plazmowych liczby te wzrastają 1,5-2 razy. Jednak w każdym przypadku przed wyborem warto wyjaśnić wagę konkretnego modelu telewizora, do którego wybierano stolik/uchwyt.

Najmniejsza możliwa odległość między ścianą, na której zawieszony jest uchwyt, a jego najdalej wysuniętym punktem. Od minimalnej odległości zależy przede wszystkim ogólna zwartość konstrukcji: jeśli nie chcesz, aby telewizor wystawał daleko przed ścianę, warto zwrócić uwagę na modele o niewielkiej minimalnej odległości. Jeśli uchwyt przewiduje regulację długości, parametr ten określa granice takiej regulacji.

Maksymalna odległość od punktu mocowania telewizora do ściany (w przypadku uchwytów sufitowych — do sufitu), na jaką pozwala uchwyt. Zobacz „Minimalna odległość od ściany”, aby uzyskać szczegółowe informacje.

Możliwość zmiany pozycji zamontowanego na uchwycie telewizora. Regulacje pozwalają optymalnie dopasować położenie ekranu; im ich więcej, tym szersze możliwości personalizacji.

— Do zakrzywionych telewizorów. Stoliki zaprojektowane do użytku z zakrzywionymi telewizorami. Takie telewizory stają się coraz popularniejsze — uważa się, że zakrzywiony kształt ma pozytywny wpływ na niezawodność obrazu. Należy pamiętać, że rozmiar i krzywizna takich ekranów może się różnić, więc kompatybilność stolika z konkretnym telewizorem warto wyjaśnić osobno.

— Nachylenie. Możliwość pochylenia zainstalowanego telewizora do przodu i do tyłu w stosunku do pozycji pionowej. Przyda się, jeśli telewizor nie jest zainstalowany na wysokości oczu, a także jeśli zmienia się wysokość widzów (na przykład, jeśli siedzisz na kanapie lub na podłodze, w zależności od nastroju).

— Obrót. Możliwość obracania telewizora wokół osi pionowej w prawo lub w lewo. Daje to pewną swobodę poruszania się po pokoju — przechodząc do innego punktu, możesz obrócić telewizor w pożądanym kierunku i wygodnie oglądać.

— Regulacja głębokości. Możliwość przesuwania telewizora do przodu i do tyłu względem punktu mocowania do ściany, bez zmiany kąta ustawienia ekranu. Może być używana w połączeniu z obrotem — na przykład, jeśli w wybranym punkcie pomieszczenia...przedmiot z boku telewizora zasłania go, ekran można wyciągnąć zza przeszkody i obrócić w celu uzyskania optymalnego kąta widzenia.

— Odchylenie. Możliwość przesuwania telewizora w prawo lub w lewo względem punktu montażu na ścianie bez zmiany kąta nachylenia ekranu. Może się to przydać np. przy przestawianiu: przesuwając telewizor na bok, można zamontować obok niego mebel, który wcześniej tam nie pasował, bez przestawiania samego uchwytu. Funkcja ta może być również używana w połączeniu z obrotem, podobnie jak regulacja głębokości (patrz wyżej).

— Obrót. Możliwość obracania zainstalowanego monitora wokół osi poziomej, czyli innymi słowy — możliwość obracania ekranu z pozycji poziomej do pionowej. W codziennym użytkowaniu funkcja ta prawie nie jest pożądana, dlatego jest rzadka. Jednocześnie może się przydać do specjalistycznych celów – na przykład, gdy ekran służy jako monitor i trzeba pracować z materiałami wydłużonymi w pionie (grafiką lub tekstem).

— Regulacja wysokości. Możliwość regulacji wysokości telewizora na uchwycie. Pozwala optymalnie dostosować położenie ekranu względem poziomu oczu, otaczających obiektów itp.

Maksymalny kąt nachylenia zainstalowanego ekranu w górę od pionu. Im większy kąt nachylenia, tym szersze możliwości regulacji, jednak w praktyce rzadko wymagany jest kąt większy niż 5°.

Maksymalny kąt nachylenia zainstalowanego ekranu w dół od pionu. Podobnie jak w przypadku regulacji w pionie, im większy kąt, tym szersze możliwości regulacji; jednak częściej wymagane jest nachylenie w dół (telewizor można zainstalować pod sufitem), a jego kąt może wynosić 15-20°.

Kąt, w zakresie którego ekran zamontowany na uchwycie może się obracać. Obrót oznacza ruch wokół poziomej osi prostopadłej do ekranu; patrz „Regulacje”, aby uzyskać szczegółowe informacje. Kąt jest zwykle wskazywany od jednej skrajnej pozycji do drugiej.

Według tego parametru można wyróżnić dwie kategorie uchwytów. W jednej z nich kąt obrotu jest niewielki — około 10 — 15° — i ta cecha ma głównie na celu wyrównanie niedokładności powstałych podczas montażu konstrukcji: nawet jeśli uchwyt wisi lekko nierówno, obrót umożliwia ustawienie ekranu prosto. Druga odmiana to modele o kącie obrotu 180° i wyższym (do 360°); pozwalają one na odwrócenie ekranu z orientacji poziomej na pionową i odwrotnie.

Możliwość ułożenia kabli dostarczonych do telewizora wewnątrz ramienia lub nogi uchwytu (dla konstrukcji sufitowych i podłogowych odpowiednio, patrz „Rodzaj”). Taki układ nadaje całej konstrukcji schludny wygląd, ponieważ kable, często o różnych rozmiarach i kolorach, a nawet splątane ze sobą, są niewidoczne i nie psują estetyki.