Porównanie Yukon Tracker 2x24 WP vs Yukon Tracker 3x42

Najdłuższa odległość, przy której noktowizor jest w stanie wykryć pojedyncze obiekty.

Metody, za pomocą których producenci określają parametr ten, mogą się różnić w szczegółach, ale ogólna zasada jest taka sama. Z reguły wskazana jest odległość, przy której można zobaczyć dość duży obiekt przy oświetleniu 0,05 luksa (ćwierć księżyca) i tle o średnim kontraście - na przykład postać ludzka o wysokości około 170 cm jest najczęściej zabierany z tego przedmiotu, ale o dostrzeżeniu samego faktu jego obecności. Mówiąc najprościej, zasięg wykrywania powiedzmy 200 m oznacza, że w takim urządzeniu w odległości 200 m widać „coś, co wygląda jak człowiek”, ale poszczególnych części (głowa, ręce) nie da się rozebrać.

Warto również zauważyć, że w praktyce parametr ten jest silnie uzależniony od specyfiki sytuacji. Na przykład ciemny obiekt na bardzo jasnym tle będzie dalej widoczny, a na ciemnym może być niewidoczny nawet z bliska; podobne zjawisko obserwuje się w przypadku kamer termowizyjnych (patrz „Typ”), tylko w odniesieniu do różnicy temperatur, a nie kolorów.

Stopień powiększenia obrazu, jaki NVD może zapewnić bez cyfrowego przetwarzania obrazu, wyłącznie dzięki systemowi optycznemu. Taki wzrost jest uważany za lepszy niż cyfrowy, ponieważ nie pogarsza wyrazistości widzialnego obrazu; a dla modeli opartych na wzmacniaczach obrazu (patrz „Zasada działania”) jest to zazwyczaj jedyna dostępna opcja.

Teoretycznie im większe powiększenie, tym większy zasięg wykrywania (patrz wyżej), ponieważ silne powiększenie pozwala zobaczyć mniejsze obiekty. Jednak nie zawsze ma sens gonić za maksymalną wydajnością. Faktem jest, że wraz ze wzrostem powiększenia kątowe pole widzenia maleje, a minimalna odległość ostrzenia rośnie (oba, patrz poniżej), co może stwarzać problemy przy niewielkich odległościach. Warto też zauważyć, że wysoki stopień powiększenia negatywnie wpływa na jasność całego układu – w efekcie rzeczywisty zasięg wykrywania w całkowitej ciemności może być wyższy dla urządzenia o mniejszym powiększeniu, ponieważ „łapie” więcej światła. I parametr ten odpowiednio wpływa na koszt.

Należy pamiętać, że noktowizory, w przeciwieństwie do klasycznych lornetek i monokularów, najczęściej mają stałe powiększenie. Praktycznie nie ma modeli z możliwością płynnej regulacji, a jedyną opcją jest zastosowanie dodatkowych nasadek (patrz „Współczynnik kształtu”).

Obecnie na rynku dostępne są noktowizory o powiększeniu optycznym: 1x, 2 - 3x, 3,1 - 4x, > 4x

Średnica soczewki wejściowej, w którą wyposażony jest obiektyw noktowizora.

Parametr ten jest jednym z najważniejszych dla każdego urządzenia optycznego, w tym noktowizora: im większa soczewka, tym więcej światła (lub promieniowania podczerwonego) wpada do niego i tym bardziej czuła jest optyka, przy pozostałych warunkach równych. Minusem tego jest wzrost rozmiarów, wagi i kosztu urządzenia. Ponadto nie zapominaj, że w konstrukcji można zastosować różne sztuczki i dodatkowe technologie; dlatego sam duży obiektyw nie zawsze jest jednoznacznym wyznacznikiem wysokiej klasy.

Kąt widzenia zapewniany przez noktowizor - czyli kąt pomiędzy liniami łączącymi oko obserwatora z dwoma skrajnymi punktami widzialnej przestrzeni. Szerokie kąty widzenia pozwalają na pokrycie dużego obszaru, ale współczynnik powiększenia (patrz wyżej) jest niski; z kolei zwiększenie powiększenia prowadzi do zmniejszenia pola widzenia.

Najmniejsza odległość od obserwowanego obiektu, przy której będzie on wyraźnie widoczny przez NVD. W przypadku normalnego użytkowania noktowizorów odległość ta nie powinna przekraczać minimalnej oczekiwanej odległości od przedmiotowych obiektów; w związku z tym należy pamiętać, że im wyższy współczynnik powiększenia (patrz wyżej), tym z reguły dłuższa jest odległość ogniskowania.

Średnica źrenicy wyjściowej tworzona przez układ optyczny noktowizora. Źrenica wyjściowa to rzut przedniej soczewki obiektywu, zbudowany przez optykę i elektronikę w obszarze okularu; obraz ten można zaobserwować w postaci charakterystycznego okręgu świetlnego, patrząc przez okular nie z bliska, ale z odległości 30 – 40 cm.

Praktyczne znaczenie tego parametru polega na tym, że dla normalnej widoczności powinien on być nie mniejszy niż rozmiar źrenicy osoby patrzącej przez okular. Średnica źrenicy ludzkiej może wahać się od 2-3 mm w jasnym świetle do 7-8 mm w ciemności. Dlatego im większy rozmiar źrenicy wyjściowej NVD, tym z reguły lepsza widoczność; jest to szczególnie ważne przy minimalnej ilości światła, gdy jasność obrazu jest niska nawet podczas oglądania przez urządzenie. Z drugiej strony ta cecha znacząco wpływa na koszt urządzenia.

- Wyjście wideo. Obecność wyjścia w konstrukcji NVD, które pozwala na transmisję obrazu z urządzenia do urządzenia zewnętrznego - na przykład laptopa. W ten sposób można oglądać obraz na dużym wyświetlaczu i nagrywać wideo, nawet jeśli NVD nie ma własnego rejestratora wideo (patrz poniżej); a jeśli to możliwe, możliwe jest nadawanie nie tylko obrazu w czasie rzeczywistym, ale także sfilmowanych materiałów. Konkretny interfejs wyjścia wideo może się różnić, ale najczęściej sygnał jest przesyłany w formacie analogowym.

- Wbudowany rejestrator wideo. Obecność własnego magnetowidu w konstrukcji NVD. Dzięki temu urządzenie może być używane jako kamera wideo, rejestrując wszystko, co wchodzi w pole widzenia na wideo; Co więcej, takie nagrywanie nie wymaga dodatkowego sprzętu, w przeciwieństwie do pracy z wyjściem wideo opisanej powyżej. Wideo z reguły jest zapisywane na karcie pamięci, a w wielu modelach możliwe jest oglądanie nagrania bezpośrednio na samym urządzeniu.

- Przełączanie trybów obserwacji. Możliwość przełączania trybów obserwacji oznacza zmianę cech kolorystycznych w „obrazie” widocznym dla użytkownika. Tak więc kamery termowizyjne (patrz „Typ”) z tą funkcją obsługują co najmniej dwa klasyczne tryby: „biały gorący” (im cieplejszy obiekt, tym jaśniejszy) i „gorący czarny” (im cieplej, tym ciemniejszy); dodatkowo można zapewnić dodatkowe formaty,...takie jak podkreślanie szczególnie ciepłych obiektów na czerwono. W klasycznych noktowizorach przełączanie trybów zwykle wiąże się ze zmianą odcienia koloru widzialnego obrazu – na przykład z klasycznej zieleni na czerwony lub czarno-biały. A dodatkowymi funkcjami mogą być na przykład tryb wysokiego kontrastu.

- Napełnianie gazem. Cecha ta zakłada obecność w korpusie wypełniacza w postaci gazu obojętnego – na przykład azotu – zawierającego minimum pary wodnej. Takie środowisko nie utlenia stykających się z nim części, a „suchość” wypełniacza zapobiega również zaparowaniu optyki od wewnątrz podczas ekstremalnych temperatur. Należy zauważyć, że swego rodzaju „efektem ubocznym” napełniania gazem jest ochrona przed kurzem i wilgocią (patrz niżej), ponieważ obudowy takich urządzeń z definicji muszą być uszczelnione.

- Ochrona przed kurzem i wilgocią. Obecność ochrony przed kurzem i wilgocią w konstrukcji NVG, która zapobiega wnikaniu zanieczyszczeń na wrażliwe elementy. Funkcja ta jest prawie obowiązkowa, jeśli planujesz aktywnie korzystać z urządzenia na zewnątrz - na przykład podczas polowania. Należy pamiętać, że poziom bezpieczeństwa może być różny, a wysoki stopień ochrony zazwyczaj oznacza wysoką cenę. Dlatego przy wyborze warto doprecyzować parametry deklarowane dla każdego konkretnego modelu i skorelować je z prawdziwymi potrzebami.

- Ochrona przed wstrząsami. Funkcja ta polega na użyciu różnych środków - mocnych elastycznych materiałów obudowy, systemów amortyzujących itp. - które zapobiegają uszkodzeniu wrażliwych elementów urządzenia przez uderzenia i wstrząsy. Stopień i możliwości ochrony przed wstrząsami mogą się znacznie różnić: zwykle takie modele mogą wytrzymać upadki z co najmniej 1,5 m, ale w niektórych przypadkach wskaźnik ten może być wyższa. Należy pamiętać, że do montażu na broni palnej wymagana jest specjalna ochrona przed odrzutem, którą nie mają wszystkie urządzenia odporne na wstrząsy.

- Skośne muszle oczne. Obecność skośnych muszli ocznych (lub jednej muszli ocznej w przypadku monokularów - patrz „Typ”) w konstrukcji noktowizora. Podczas pracy z urządzeniem wysunięta część muszli ocznej znajduje się na zewnątrz oka, praktycznie na skroni; dzięki temu zapewnia dodatkową ochronę dla oka – przede wszystkim przed zewnętrznymi „rozbłyskami”, które zakłócają normalne oglądanie obrazu w okularze. Jednocześnie takie modele są słabo połączone z okularami: w najlepszym razie muszlę oczną trzeba będzie podwinąć, negując wszystkie jej zalety, a w niektórych urządzeniach nawet takiej możliwości nie ma.

Całkowita waga noktowizora w pozycji roboczej. Jeśli w zestawie znajduje się maska-hełm (patrz wyżej), zwykle brana jest pod uwagę jej waga.

Duża waga urządzenia sprawia, że jest ono niewygodne w użytkowaniu - zarówno podczas pracy z rękami, jak i po przymocowaniu do kasku-maski. Z drugiej strony, o podobnych cechach, lżejsze modele będą albo droższe, albo będą miały materiały niskiej jakości.