Porównanie STEINER Navigator Pro 7x50 Compass vs STEINER Commander XP 7x50 Compass

Średnica obszaru widocznego przez lornetkę / monokular z odległości 1 km - innymi słowy największa odległość między dwoma punktami, w których można je jednocześnie zobaczyć z tej odległości. Nazywa się to również „liniowym polem widzenia”. Wraz z kątowym polem widzenia (patrz niżej) parametr ten charakteryzuje przestrzeń zajmowaną przez optykę, jednocześnie wyraźniej opisuje możliwości konkretnego modelu niż dane o kątach widzenia. W modelach z regulowanym powiększeniem (patrz wyżej) zwykle wskazywane jest maksymalne pole widzenia - przy najmniejszym powiększeniu i najszerszym kącie widzenia. Informacje te są często uzupełniane danymi o wartości minimalnej.

Obecność funkcji korekcji dioptrii w lornetce / monokularze. Funkcja ta będzie bardzo przydatna, jeśli nosisz okulary z powodu krótkowzroczności lub nadwzroczności. Ustawiając wymaganą ilość dioptrii "plus" lub "minus" na skali regulacji, można patrzeć przez okular gołym okiem i widzieć wyraźny obraz - niezbędną korekcję zapewni optyka urządzenia. Jest to o wiele wygodniejsze niż oglądanie w okularach. Nie zapominajmy jednak, że zakres korekcji (patrz niżej) jest zwykle niewielki, a w przypadku poważnych wad wizualnych możliwości lornetki mogą nie wystarczyć; ale takie sytuacje są nadal dość rzadkie. W lornetkach (patrz „Rodzaj”) ta regulacja jest zwykle przeprowadzana dla każdego okularu osobno, ponieważ dioptrie wymagane dla każdego oka również mogą się różnić. Funkcje sterowania korekcją zależą od typu ostrości (patrz poniżej). Przy osobnym ogniskowaniu każdy okular ustawiamy własnym regulatorem, natomiast przy centralnym jedną z połówek (najczęściej lewą) ustawiamy wspólnym pokrętłem do ustawiania ostrości, a drugą osobnym pokrętłem na okularze (choć są również osobnymi regulatorami na obu okularach).

Obecność ściętych muszli ocznych(lub jednej muszli ocznej w przypadku monokularów - patrz "Typ") w konstrukcji urządzenia. Wydłużona część muszli ocznej podczas operacji znajduje się na zewnątrz oka, praktycznie przy skroni; dzięki temu zapewnia dodatkową ochronę dla oka – przede wszystkim przed zewnętrznymi „rozbłyskami”, które zakłócają normalne oglądanie obrazu w okularze. Jednocześnie takie modele są słabo połączone z okularami: w najlepszym razie muszlę oczną trzeba będzie podwinąć, negując wszystkie jej zalety, a w niektórych urządzeniach nawet takiej możliwości nie ma.

Obecność kompasu w konstrukcji lornetki (patrz „Typ”; w monokularach funkcja ta praktycznie nie występuje z wielu powodów technicznych). Kompas może przydać się do orientacji w terenie, przede wszystkim podczas przebywania z dala od cywilizacji – na przykład podczas wędrówki czy polowania. W większości przypadków jest wykonany w postaci oddzielnej skali ze strzałką zainstalowaną w górnej części obudowy; zazwyczaj takie modele są profesjonalne, a wbudowane kompasy nie są gorsze od zwykłych turystycznych. A w najbardziej zaawansowanych urządzeniach skala kompasu nakłada się bezpośrednio na obraz widoczny w okularach - jest to bardzo wygodne przy wyznaczaniu azymutów do poszczególnych obiektów.