Porównanie Forte 1050G vs Zubr GN-4

Liczba frezów, w które ciągnik jednoosiowy jest standardowo wyposażony. Należy pamiętać, że w przypadku modeli z obsługą glebogryzarek aktywnych (patrz poniżej) parametr ten nie jest wskazywany: taki osprzęt można zdemontować, a glebogryzarki aktywne o różnych parametrach roboczych można zainstalować na jednym urządzeniu.

Mówiąc o liczbie, frez to osobna „gwiazdka” z kilku zakrzywionych noży, zainstalowanych na osi roboczej jednostki. Liczba takich „gwiazdek” dobierana jest w zależności od szerokości uprawy jaką producent chce zapewnić: jeden frez obejmuje pas średnio od 12 do 18 cm, a do mniej lub bardziej przyzwoitej szerokości roboczej potrzeba ich kilka.

- Wał odbioru mocy. Obecność wału odbioru mocy w konstrukcji ciągnika jednoosiowego. Taki wał zapewnia przeniesienie obrotów z silnika na dodatkowe wyposażenie używane z ciągnikiem jednoosiowym - siewniki, kosiarki, mulczery, żniwiarki i inne agregaty, które do pracy wymagają napędu mechanicznego. Tym samym funkcja ta znacznie rozszerza możliwości ciągnika jednoosiowego i zakres kompatybilnego z nim wyposażenia. Z drugiej strony komplikuje ona konstrukcję, zwiększa wagę, a co najważniejsze cenę. Należy również pamiętać, że różne jednostki zewnętrzne mogą mieć różne typy chwytów wału odbioru mocy oraz różne wymagania dotyczące prędkości obrotowej; w obu przypadkach kompatybilność należy wyjaśnić we własnym zakresie

- Koło pasowe odbioru mocy. Funkcja podobna do opisanej powyżej - wała odbioru mocy. Charakterystyczną cechą jest jego lokalizacja i odpowiednio sposób montażu dodatkowego wyposażenia. Wał znajduje się z tyłu, natomiast koło pasowe znajduje się z boku obudowy.

- Koła transportowe. Obecność specjalnego koła (kół) w konstrukcji kultywatora/ciągnika jednoosiowego, ułatwiającego transport agregatu poza godzinami pracy. W kultywatorach takie koła pozwalają nie ciągnąć urządzenia bezpośrednio po ziemi (co może uszkodzić narzędzie robocze) lub za pomocą rąk (co jest niewygodne ze względu na duży ciężar), a w ciągnikach jednoosiowych zapewniają one dodatk...owy punkt podparcia dla ruchu i parkowania. Tych kół nie należy mylić z głównymi kołami urządzenia: za pomocą tych głównych jednostka przemieszcza się podczas pracy (a w wielu modelach - w sposób ciągły), natomiast koła transportowe są wykorzystywane wyłącznie poza godzinami pracy.

- Bieg wsteczny. Możliwość poruszania się jednostki w odwrotnym kierunku - w tym celu kierunek obrotu kół lub frezu jest odwracany. Funkcja ta zapewnia dodatkowe możliwości manewrowania; jest to szczególnie przydatne w pojazdach "ciężkich", których ręczne ciągnięcie byłoby niewygodne.

- Blokada mechanizmu różnicowego. Możliwość wyłączenia mechanizmu różnicowego w ciągniku jednoosiowym to specjalny mechanizm zaprojektowany do „koordynowania” ruchu kół ze sobą podczas skręcania. Mechanizm różnicowy jest niezbędny do normalnej jazdy na stosunkowo płaskim terenie, lecz pogarsza ogólną zdolność przełajową - to są cechy techniczne mechanizmu. Dlatego w niektórych ciągnikach jednoosiowych możne być przewidziana możliwość zablokowania mechanizmu różnicowego; może to być przydatne zarówno w trudnym terenie, jak i w niektórych pracach z dużymi i nierównomiernymi obciążeniami kół.

- Osłony na rośliny. Urządzenia specjalne, zwane również "ochroną freza". Zwykle wyglądają jak dwie metalowe tarcze na każdym końcu osi, na której znajdują się frezy. Tarcze te zapobiegają przedostawaniu się roślin do narzędzia roboczego i umożliwiają uprawę gleby w bezpośrednim sąsiedztwie już posadzonych roślin bez obaw o ich uszkodzenie frezami kultywatora. Zdecydowanie warto zwrócić uwagę na obecność takiej ochrony, jeśli zamierzasz używać urządzenia do kultywacji międzyrzędowej.

- Regulacja wysokości rękojeści. Możliwość zmiany wysokości, na której znajdują się rękojeści ciągnika jednoosiowego. Funkcja ta ma na celu dostosowanie rękojeści do wzrostu operatora - dla osób o różnym wzroście najwygodniejsza wysokość również będzie inna.

- Boczny obrót rękojeści. Możliwość obrócenia rękojeści ciągnika jednoosiowego na bok - w ten sposób operator będzie mógł iść nie za jednostką, lecz obok niej. Funkcja ta przyda się w przypadkach, gdy stanie za ciągnikiem jednoosiowym jest nie wygodne bądź nie pożądane - na przykład, jeśli nie można deptać uprawionej ziemi, jeśli używany osprzęt wyrzuca z powrotem ziemię lub trawę, lub jeżeli osprzęt ten mocno wystaje do tyłu, co z kolei uniemożliwia dosięgnięcie do rękojeści.

- Reflektory. Obecność reflektorów pozwoli na pracę z kultywatorem/ciągnikiem jednoosiowym niezależnie od pory dnia i zewnętrznych źródeł światła - wystarczy włączyć reflektory po zmroku. Mogą być również wymagane w przypadku korzystania z ciągnika jednoosiowego na drogach publicznych - zarówno w ciemności, jak i w niektórych innych przypadkach przewidzianych przez przepisy ruchu drogowego.

Rodzaj przekładni, zastosowanej w konstrukcji ciągnika jednoosiowego.

Przekładnia to mechanizm przenoszenia obrotu z wału silnika na wał roboczy; w ten sposób zmniejsza się prędkość obrotowa i odpowiednio zwiększa się siła pociągowa. We współczesnych urządzeniach stosuje się przekładnie ślimakowe, łańcuchowe, zębate i łańcuchowo-zębate; oto ich główne cechy:

— Ślimakowa. Przekładnie oparte na mechanizmie ślimakowym stosowane są głównie w lekkich ciągnikach jednoosiowych z pasywnymi frezami. Dzięki swojej prostocie i niskiemu kosztowi taka przekładnia zapewnia wysokie przełożenie, co umożliwia uzyskanie dobrej siły pociągowej przy stosunkowo niskiej mocy silnika. Inne zalety przekładni ślimakowych to kompaktowość, minimalny poziom hałasu, płynna praca oraz zdolność do samohamowania. Z drugiej strony, takie przekładnie nie tolerują dużych obciążeń, co wpłynęło na obszar ich zastosowania.

— Łańcuchowa. Przekładnie oparte na napędzie łańcuchowym — dwóch kołach zębatych połączonych łańcuchem (podobnie jak mechanizm stosowany w rowerach). Takie przekładnie są nieco droższe niż te ślimakowe, lecz są bardziej niezawodne, zdolne do intensywnej pracy, a jednocześnie nie są tak drogie jak przekładnie zębate. Kolejną zaletą jest niewielka szerokość korpusu, co jest szczególnie ważne w przypadku kultywatorów — przekładnia nie...ogranicza głębokości uprawy, gdyż może zagłębiać się w glebę jednocześnie z frezami.

— Zębata. Najbardziej zaawansowana odmiana współczesnych przekładni. Podobne mechanizmy wyróżniają się wysoką niezawodnością i trwałością, zwykle tolerują długotrwałą pracę przy dużych obciążeniach. Inny aspekt tych zalet to wysoki koszt. Przekładnie zębate stosowane są głównie w pojazdach profesjonalnych, dla których „wytrzymałość” ma kluczowe znaczenie.

— Zębato-łańcuchowa. Wariant kompromisowy, który po zamontowaniu na kultywatorze zwiększa jego wydajność (w porównaniu z przekładnią łańcuchowa i ślimakową), a po zamontowaniu na ciągniku jednoosiowym, nieznacznie obniża koszt tego ostatniego.

Model silnika zamontowanego w ciągniku jednoosiowym/kultywatorze. Główne dane techniczne dotyczące osiągów silnika są zwykle wymienione w specyfikacji Znając jednak dokładną nazwę silnika, można znaleźć na nim bardziej szczegółowe informacje - od konkretnych danych, takich jak moment obrotowy czy obroty, po recenzje i opinie. Dane dotyczące modelu silnika mogą być również przydatne przy szukaniu części zamiennych lub materiałów eksploatacyjnych.

Moc silnika kultywatora/ciągnika jednoosiowego w KM. Obecnie główną jednostką mocy jest wat, jednak w przypadku silników benzynowych i wysokoprężnych (patrz „Rodzaj silnika”) często używa się bardziej tradycyjnego oznaczenia mocy. 1 KM to w przybliżeniu 735 W.

Mocniejszy silnik pozwala na większą wydajność, szerokość oraz głębokość roboczą. Z drugiej strony duża moc znacząco wpływa na cenę, wagę i gabaryty jednostki, a także zużycie energii elektrycznej/paliwa. W związku z tym producent dobiera specyfikację silnika, biorąc pod uwagę, do której „kategorii wagowej” odnosi się ciągnik jednoosiowy. Najskromniejsze współczesne jednostki mają moc do 2 KM., w tych najcięższych i najbardziej zaawansowanych, wskaźnik ten może przekroczyć 13 KM.; 4 - 7 KM można nazwać średnim, a 2 - 4 KM. i 7 - 13 KM. - odpowiednio poniżej i powyżej średniego.

Szczegółowe zalecenia dotyczące optymalnej mocy dla konkretnej sytuacji można znaleźć w specjalnych źródłach.

Moc silnika ciągnika jednoosiowego/kultywatora w watach. To oznaczenie jest standardowo używane w przypadku silników elektrycznych, lecz może być również używane w przypadku silników benzynowych/na olej napędowy, wraz z końmi mechanicznymi (aby uzyskać więcej informacji patrz „Moc silnika” wyżej).

Mocniejszy silnik pozwala uzyskać większą wydajność, szerokość i głębokość roboczą. Z drugiej strony duża moc znacząco wpływa na cenę, wagę i wymiary urządzenia, a także zużycie energii elektrycznej/paliwa. W związku z tym moc silnika jest dobierana przez producenta, biorąc pod uwagę do jakiej „kategorii wagowej” odnosi się ciągnik jednoosiowy, jakie parametry miałby on wykazać. Tak więc najlżejsze modele mają moc do 1,5 kW, takie urządzenie najlepiej sprawdzi się na małej działce o wielkości 6 - 8 akrów. Ciągniki jednoosobowe do 3 kW radzą sobie z 10-15 akrami, moc w 3,5 - 5 kW nadaje się na działkę od 50 akrów do kilku hektarów. Jednostki do 5-10 kW należą już do poziomu profesjonalnego, są w stanie poradzić sobie z działką 7-10 ha; a najcięższe i najmocniejsze nowoczesne ciągniki jednoosiowe mają moc ponad 10 kW.

Średnia ilość paliwa zużywana przez silnik benzynowy lub wysokoprężny (patrz "Rodzaj silnika") kultywatora/ciągnika jednoosiowego na godzinę pracy. Ta wartość jest raczej umowna, ponieważ w zależności od trybu pracy zużycie paliwa może się różnić w jednym lub drugim kierunku; jednak generalnie zapewnia ona szacunkową ilość paliwa wymaganego na określony czas pracy.

Pojemność zbiornika paliwa kultywatora/ciągnika jednoosiowego; znając parametr ten i zużycie paliwa (patrz wyżej), można określić maksymalny czas pracy agregatu na jednym tankowaniu. Jeśli planujesz używać urządzenia na dużych powierzchniach lub do pracy przez dłuższy czas, warto poszukać modelu z dużym zbiornikiem – nie trzeba go często tankować. Z drugiej strony do krótkotrwałej pracy na małych powierzchniach duży zbiornik nie jest wymagany - w tym przypadku tylko zwiększa on wagę i gabaryty jednostki.

Znamionowa objętość oleju w skrzyni korbowej silnika, czyli ilość oleju, która musi znajdować się w silniku do normalnej jego pracy. Parametr ten dotyczy głównie jednostek czterosuwowych (patrz "Rodzaj silnika spalinowego") - w tym dwusuwowym z reguły benzyna i olej wlewa się w postaci mieszanki i nie ma oddzielnego pojemnika do smarowania. Dozwolone są pewne odstępstwa od tej objętości, lecz generalnie są one niepożądane.