Wysokość minimalna
Minimalna wysokość od podstawy, na której można zamontować głowicę statywu.
Im niższa minimalna wysokość, tym lepiej statyw nadaje się do makrofotografii i fotografowania obiektów; dodatkowo od tego wskaźnika zależy zakres regulacji wysokości dostępny dla użytkownika. Należy pamiętać, że w przypadku modeli z możliwością obracania wysięgnika (patrz poniżej) minimalna wysokość jest podana dla tradycyjnego położenia wysięgnika, platforma uniesiona. A jeśli deklarowane minimum jest znacznie mniejsze niż długość złożonego statywu (na przykład 15 cm przy długości 50 cm), oznacza to, że nogi mogą „rozłożyć” do pozycji poziomej lub bliskiej, tym samym niedoceniając całą konstrukcję.
Wysokość maksymalna
Maksymalna wysokość od podstawy, na której można zamontować głowicę statywu.
Do użytku na biurku (patrz „Instalacja”) duża wysokość nie jest wymagana, dlatego w większości tych modeli liczba ta nie przekracza 20 cm - jedynymi wyjątkami są niektóre specyficzne monopody. W związku z tym różnica wysokości między różnymi konstrukcjami blatów w większości przypadków nie ma większego znaczenia. Ale w modelach podłogowych „niewymiarowe” mają maksymalną wysokość około 40 - 50 cm, a najwyższe mogą otwierać się do 2,5 m, a nawet wyżej. W takich przypadkach przy wyborze warto wziąć pod uwagę specyfikę użytkowania. Dlatego sensowne jest szukanie konkretnego modelu na
150-160 cm, jeśli fundamentalnie ważne jest, aby zainstalować kamerę na poziomie oczu (poziom oczu jest zwykle gdzieś 10 cm niższy niż wzrost osoby). Jednocześnie większość kamer i wiele aparatów ma obrotowe ekrany, które pozwalają z łatwością patrzeć na urządzenie od góry do dołu; i nawet przy braku takiego ekranu schylanie się do poziomu aparatu nie jest takie trudne. A na statywy o wysokości
170 cm i więcej warto zwrócić uwagę głównie w przypadkach, gdy planowane jest fotografowanie nad głowami – na przykład relacje z wydarzeń publicznych.
Średnica kolumny
Średnica pręta środkowego statywu lub pręta głównego monopodu (patrz "Rodzaj"). W obu przypadkach grubsze pręty zwiększają wagę i wymiary konstrukcji, lecz mają pozytywny wpływ na wytrzymałość. A w przypadku klasycznych statywów, duża waga też może być zaletą – masywny pręt pozytywnie wpływa na stateczność, szczególnie w opuszczonej pozycji.
Maksymalny udźwig
Maksymalna waga aparatu, dopuszczalna dla danego statywu.
Jeśli statyw zakupiono do użytku ze smartfonem lub kamerą sportową, możesz zignorować parametr ten: waga podobnych gadżetów zwykle nie przekracza 200 g, każdy statyw odpowiedniej specjalizacji może z łatwością unieść takie obciążenie (patrz „Przeznaczenie "). Aparaty kompaktowe ważą na ogół do 300 g, a kamery amatorskie - do 700 g; lecz w obu przypadkach występują też bardziej masywne modele. Należy to wziąć pod uwagę przy wyborze statywu biurkowego (patrz „Montaż”) do takiego sprzętu - niektóre modele stacjonarne mają raczej skromne ograniczenia wagowe; podczas gdy podłogowe są pozbawione takich wad.
Natomiast jeśli jest statyw kupowany do profesjonalnego sprzętu, należy zwrócić szczególną uwagę na dopuszczalną wagę. Tak więc, profesjonalna kamera może "unieść" 2,5 kg lub nawet więcej; średnia waga lustrzanki to 600 – 800 g, ale to tylko „ciało”, do którego dolicza się wagę optyki – a w niektórych mocnych teleobiektywach może ona przekroczyć 2 kg. Dlatego do takich urządzeń mogą być wymagane dość „wytrzymałe” statywy.
