Porównanie nawigacji GPS

— Samochodowe. Nawigacje, przeznaczone do montażu w samochodach. Z reguły montuje się je na przedniej szybie, aby ekran znajdował się stale przed oczami kierowcy; do montażu używany jest specjalny uchwyt, często jest zawarty w zestawie. Zasilanie najczęściej jest podawane przez gniazdo zapalniczki. Fabrycznie zainstalowane mapy (jeśli są) są przystosowane do jazdy samochodem, zawierają dane o rodzaju i jakości dróg, cechach skrzyżowań, węzłów.

— Naręczne. Nawigacje przeznaczone do mocowania do ręki – na miarę zegarka naręcznego. Wyróżniają się kompaktowymi rozmiarami, a co za tym idzie małymi rozmiarami ekranu. Ponadto ekrany często wyposaża się w czarno-białe matryce – w celu zmniejszenia zużycia energii i zwiększenia autonomii. Dodatkowe funkcje takich urządzeń często obejmują pomiar „parametrów sprawności”. Kluczowym czynnikiem w naręcznych nawigacjach jest dostępność map do uprawiania turystyki pieszej, jest to aktualne dla wielbicieli wędrówek.

— Motocyklowe. Nawigacje motocyklowe są przeznaczone do mocowania do kierownicy i z reguły są wyposażone we wzmocnioną ochronę przed uderzeniami, która pozwala znosić uderzenia i wstrząsy przy jeździe bez konsekwencji. Pod tym względem są one podobne do komputerów rowerowych GPS; jednak istnieją również poważne różnice. Najbardziej zauważalną różnicą jest rozmiar obudowy i odpowiednio wyświetlacza: jeśli nawigacje rowerowe mają ekrany do 3", to...dla modelu motocyklowego 3" jest wartością minimalną. Jest to robione zarówno dla lepszej widoczności, jak i dla wygody pracy z ekranem w rękawicach motocyklowych. W takich urządzeniach często przewidywane jest zasilanie od 12 V, co pozwala podłączyć nawigacje do sieci pokładowej motocykla i oszczędzać energię akumulatora. Część programowa często zawiera funkcje związane z poruszaniem się po drogach - te same, co występują w nawigacjach samochodowych: mapy z naciskiem na drogi, Lane Assist itp. Warto również zauważyć, że w modelach motocyklowych bardzo popularna jest funkcja Bluetooth (patrz „Interfejsy”) – w tym przypadku umożliwia wyświetlanie komunikatów głosowych na zestawie słuchawkowym noszonym pod kaskiem lub wbudowanym w kask.

— Turystyczne. Nawigacje, które nie mają ściśle określonego przeznaczenia i nadają się do wykorzystania w różnych obszarach. Zwróć uwagę, że większość z tych modeli to są modele naręczne (kieszonkowe), które pierwotnie były przeznaczone do noszenia w kieszeni – podobnie jak smartfon lub inny podobny gadżet. Jednak użycie takiej nawigacji w samochodzie, na motocyklu itp. jest zwykle ograniczone jedynie obecnością/brakiem odpowiedniego mocowania. Jednakże pod względem funkcji programowych modele uniwersalne z reguły są zauważalnie gorsze od specjalistycznych.

Obecność ochrony przed kurzem i wilgocią na korpusie urządzenia.

Zwróć uwagę, że w każdym przypadku w taki czy inny sposób obejmuje on elektroniczne „wypełnienie” z brudu i wody. Jednak tylko te urządzenia, które zostały pierwotnie stworzone z myślą o zwiększonym stopniu ochrony, są uważane za odporne na kurz i wilgoć. Konkretny stopień takiej ochrony może być różny, należy go wyjaśniać w każdym przypadku osobno. Jeśli jednak potrzebujesz nawigatora, który toleruje wysoką wilgotność, obfitość kurzu w powietrzu i inne podobne „kłopoty” bez konsekwencji, zdecydowanie warto poszukać takiego modelu wśród urządzeń deklarowanych jako odporne na kurz i wilgoć.

Konkretne poziomy ochrony przed wnikaniem najczęściej wskazuje norma IP, np. IP67. Pierwsza liczba w tym przypadku oznacza odporność na kurz, druga na wilgoć. Szczegółowe wyjaśnienie takich oznaczeń można znaleźć w dedykowanych źródłach; tutaj zauważamy, że większość wodoodpornych nawigatorów odpowiada poziomowi 7 - pozwala to na całkowite zanurzenie pod wodą.

Maksymalna liczba tras, które można zapamiętać w nawigatorze GPS.

Możliwość zapisywania tras jest szczególnie wygodna dla tych, którzy regularnie muszą podróżować tymi samymi drogami: zamiast za każdym razem przebudowywać trasę, wystarczy wybrać odpowiednią trasę w pamięci nawigatora. Jeśli chodzi o liczbę „zapamiętanych” tras, to we współczesnych nawigatorach może ona sięgać kilkuset, ale dużych ilości pamięci i odpowiednio kosztować. Dlatego przy wyborze według tego parametru warto wziąć pod uwagę realne potrzeby: na przykład nie warto szukać konkretnie modelu na 50 tras lub więcej, jeśli Twoje regularne podróże ograniczają się do 5 - 6 miejsc w mieście i 2 - 3 miejsca poza miastem.

Maksymalna liczba punktów pośrednich, które można zapisać w nawigatorze.

Waypoint to punkt na mapie o określonych współrzędnych określonych przez użytkownika. Takie punkty można wykorzystać zarówno do wskazania poszczególnych ważnych miejsc (praca/dom, regularnie odwiedzane instytucje w mieście, obóz czy źródlana przyroda itp.), jak i przy wytyczaniu tras (wygodnie jest używać waypointów do wskazywania punktów pośrednich przez którą musisz przejść trasę). Im więcej punktów nawigator jest w stanie „zapamiętać”, tym szersze są jego możliwości; w najbardziej zaawansowanych modelach liczba ta może sięgać nawet 10 000, a nawet więcej. Z drugiej strony pamięć jest duża i koszt będzie droższy.

Specjalne funkcje nawigacyjne dostępne w urządzeniu.

- Lane Guidance. Funkcja nawigacji samochodowej i motocyklowej, która zapewnia kierowcy wskazówki dotyczące wyboru pasa ruchu. Takie podpowiedzi sprawiają, że jazda jest wygodniejsza i bezpieczniejsza: nawigator z wyprzedzeniem ostrzega kierowcę o konieczności zmiany pasa ruchu do skrętu / skrętu (lub odwrotnie, aby przejechać prosto za skręt). Pozwala to uniknąć „chybień” na drodze i awaryjnych zmian pasów, które często tworzą sytuację awaryjną. Funkcja ta będzie przydatna w każdym przypadku, ale jest szczególnie istotna w przypadku złożonych węzłów przesiadkowych na trasach wielopasmowych.

- Gdzie ja jestem ?. Nazwa tej funkcji tłumaczy się jako „Gdzie jestem?” i dość dokładnie odzwierciedla jej specyfikę: kosztem „Gdzie jestem?” użytkownik może wyjaśniać swoją aktualną lokalizację. Jednocześnie zauważamy, że mówimy nie tylko o punkcie na mapie i współrzędnych geograficznych - oprócz tych danych nawigator, gdy funkcja ta jest włączona, wyświetla również różne dodatkowe informacje: adres najbliższego budynek, dane o najbliższym skrzyżowaniu, a także ważne obiekty znajdujące się w pobliżu (stacje benzynowe, szpitale, komisariaty policji itp.).

- Ruch na żywo. Funkcja, która znajduje się głównie w nawigatorach samochodowych i motocyklowych (patrz „Zakres”) i umożliwia kierowcy wyświetlanie danych o ruchu drogowym na ekrani...e urządzenia w czasie rzeczywistym. Pod względem przeznaczenia i funkcji funkcja ta jest pod wieloma względami podobna do ładowania korków, jednocześnie uważana jest za wygodniejszą i bardziej zaawansowaną. Po pierwsze, Live Traffic dostarcza bardziej szczegółowych informacji - nie tylko o korkach, ale także o natężeniu ruchu w ogóle; po drugie, informacje te są stale monitorowane i aktualizowane w czasie rzeczywistym i są natychmiast brane pod uwagę przez nawigatora - do tego stopnia, że jeśli pojawią się trudności na wcześniej wyznaczonej trasie, urządzenie może automatycznie przekierować ją, aby ominąć zatory. Jednocześnie należy zauważyć, że dane Live Traffic są zwykle przesyłane przez sieć TMC (patrz „Odbiornik TMC”) i nie wszędzie są dostępne.

- Parking na żywo. Kolejna cecha wspólna dla nawigatorów samochodowych i motocyklowych. Jak sama nazwa wskazuje, pozwala wyjaśniać, czy w pobliżu znajduje się miejsce parkingowe dla pojazdu. Ponadto nawigatorzy z Live Parking są również w stanie wyświetlać różne informacje pomocnicze, które mogą być przydatne - na przykład rodzaj parkowania, koszt parkowania, metody płatności itp.

- Pogoda na żywo. Funkcja umożliwiająca nawigatorowi otrzymywanie danych pogodowych w czasie rzeczywistym. Może to być zarówno informacja o aktualnych warunkach pogodowych w danym miejscu na mapie, jak i prognoza na konkretny okres. Ponadto, oprócz podstawowych informacji o pogodzie (temperatura, opady, wiatr, wilgotność, mgła itp.), usługa ta może obsługiwać rozszerzone dane - ostrzeżenia burzowe, komunikaty o powodziach lub osuwiskach itp., aby działać na różne sposoby - najczęściej często przez satelitę lub specjalny kanał radiowy; szczegóły te należy wyjaśnić osobno.

- Limit prędkości. Funkcja pozwalająca za pomocą nawigatora uzyskać dane o ograniczeniu prędkości na określonej drodze. Oczywiście taka możliwość występuje głównie w modelach samochodów i motocykli. Najczęściej Speed Limit jest używany w trybie podpowiedzi operacyjnych: urządzenie z wyprzedzeniem ostrzega kierowcę o zbliżaniu się do odcinka drogi, na którym dopuszczalna prędkość różni się od obowiązującego, a także ostrzega, jeśli kierowca przekroczy prędkość dopuszczalny limit. Może to zapobiec nie tylko nieprzyjemnej rozmowie z policją drogową, ale także poważnemu wypadkowi.

-Kamera dla niemowląt. Funkcja dostępna w modelach samochodów, która umożliwia kierowcy oglądanie tylnego siedzenia samochodu za pomocą ekranu nawigacji bez odwracania się i odwracania uwagi od drogi. Jak sama nazwa wskazuje, najczęściej służy do monitorowania dziecka na tylnym siedzeniu. Oczywiście, aby korzystać z BabyCam, potrzebujesz nie tylko nawigatora, ale także kompatybilnej kamery.

Zdolność nawigacji do współpracy z systemem nawigacji satelitarnej GLONASS. GLONASS (Global Navigation Sputnik System) to rosyjski system nawigacji, jedyna obecnie funkcjonująca alternatywa dla amerykańskiego GPS. Funkcjonuje od października 2011 roku. Sam w sobie GLONASS ma nieco niższą dokładność niż GPS, dlatego rzadko jest używany w „czystej” postaci - zwykle nawigacje odbierają sygnały z obu systemów satelitarnych jednocześnie. Ten format zapewnia dokładność pozycjonowania do 1,5 m. Ponadto zdolność nawigacji do współpracy z GLONASS zapewnia niezawodność w przypadku awarii jednego z systemów nawigacyjnych (choć mało prawdopodobne, lecz teoretycznie możliwe).

Parametry wyświetlacza ustawione w nawigatorze. Wiele z tych parametrów jest dość oczywistych – na przykład przekątna lub ekran dotykowy. Omówmy tylko niektóre niuanse:

- Chromatyczność. To ustawienie określa, czy ekran jest kolorowy czy monochromatyczny (czarno-biały). Czarno-białe wyświetlacze są proste, niedrogie, zużywają mało energii i nadają się do wyświetlania podstawowych informacji nawigacyjnych. Jednocześnie ekrany kolorowe są bardziej funkcjonalne: w szczególności mapy często wykorzystują wybór poszczególnych obiektów przy użyciu różnych kolorów, podczas gdy na wyświetlaczach monochromatycznych takie informacje nie byłyby dostępne. W rezultacie czarno-białe ekrany są dość rzadkie wśród nowoczesnych nawigatorów - głównie wśród najbardziej kompaktowych i niedrogich modeli.

- Głębia koloru. Liczba odcieni kolorów wyświetlanych przez wyświetlacz. Im głębsza głębia koloru, tym bardziej naturalny i jednolity kolor, tym płynniejsze przejścia między różnymi odcieniami. Jednocześnie nawigatorzy w większości przypadków muszą pracować z dość konkretnymi informacjami - mapami, diagramami itp .; a dla nich obfitość kwiatów nie jest wymagana. Tak więc wskaźnik 65 tysięcy kolorów jest często więcej niż wystarczający. A niektóre urządzenia obsługują tylko 256, a nawet 16 kolorów – i całkiem radzą sobie z zadaniami, do których zostały stworzone. Głęboka głębia kolorów jest tak naprawdę potrzebna tylko do specjalnych funkcji, takich jak odtwarzacz wideo.

- Podświetlenie. Obecność własnego systemu podświetlenie na ekranie. Funkcja ta uniezależnia urządzenie od światła zewnętrznego: podświetlany obraz będzie normalnie widoczny o zmierzchu, a nawet w całkowitej ciemności. Warto też zauważyć, że wiele ekranów LCD domyślnie ma podświetlenie, włączają się one przy włączonym samym ekranie i działają niezależnie od oświetlenia otoczenia – bez niego obraz na matrycy byłby po prostu niewidoczny. Ta zasada działania jest stosowana w szczególności w matrycach takich jak TN-Film i IPS, które są popularne we współczesnej elektronice przenośnej (w tym nawigatorach).

Ilość wbudowanej pamięci zainstalowanej w nawigatorze.

Ilość danych, które można przechowywać w urządzeniu, zależy bezpośrednio od tego wskaźnika. Warto jednak pamiętać, że z jednej strony pewna ilość wbudowanej pamięci będzie nieuchronnie zajęta przez system operacyjny (jeśli taki istnieje), oprogramowanie układowe i inne programy dostarczone w zestawie; z drugiej strony zestaw tych programów w większości przypadków zawiera także preinstalowaną kartę. To ostatnie oznacza, że nawigator może być używany zgodnie z jego przeznaczeniem „od razu po wyjęciu z pudełka” bez instalowania dodatkowego oprogramowania; i do takiego zastosowania z pewnością wystarczy wbudowana pamięć. Oznacza to, że na pojemność pamięci warto zwrócić uwagę przede wszystkim wtedy, gdy urządzenie będzie musiało pracować z dodatkowymi danymi – od rozbudowanych map po zdjęcia i filmy. Dotyczy to szczególnie modeli z pełnoprawnym systemem operacyjnym, takim jak Windows lub Android, który umożliwia instalację dodatkowych aplikacji.

- Wi-Fi. Technologia pierwotnie zaprojektowana do podłączenia się do Internetu za pośrednictwem bezprzewodowych punktów dostępowych; w tym samym celu Wi-Fi jest najczęściej używane w nawigacji. Zwróć uwagę, że rolę punktu dostępowego może pełnić nie tylko router stacjonarny, lecz także smartfon - wiele podobnych gadżetów ma odpowiedni tryb. Jednakże konkretne możliwości takiego podłączenia mogą być inne. Jedną z najpopularniejszych funkcji jest pobieranie najnowszych danych o korkach i innych cechach sytuacji drogowych (patrz "Funkcje"). Ponadto w nawigacjach może być przewidziana aktualizacja map i oprogramowania układowego przez Internet. W przypadku modeli z pełnowartościowym systemem operacyjnym (patrz „System operacyjny”) sposoby korzystania z Wi-Fi są bardzo zróżnicowane: surfowanie po Internecie, dostęp do sieci społecznościowych i komunikatorów internetowych, gry „społecznościowe” obejmujące komunikację z innymi graczami itp. W rzeczywistości w nawigacjach z systemem operacyjnym możliwości Wi-Fi są ograniczone tylko przez zestaw zainstalowanych aplikacji.

- USB. Obecność złącza USB w urządzeniu. Najczęściej współczesne nawigacje są wyposażone w kompaktowe porty typu miniUSB lub microUSB, a głównym przeznaczeniem takich portów jest ładowanie akumulatora i podłączenie do komputera – np. w celu aktualizacji map. Najbardziej zaawansowane modele mogą również zapewniać podłączenie zewnętrznych urzą...dzeń peryferyjnych (na przykład pendrive z zaktualizowanymi mapami lub modem 3G do dostępu do Internetu), lecz takie możliwości spotyka się dość rzadko, występują one głównie wśród nawigacji z pełnowartościowym systemem operacyjnym (patrz "System operacyjny").

- Czytnik kart pamięci. Urządzenie do odczytu wymiennych kart pamięci - najczęściej w formacie SD lub microSD; konkretne typy obsługiwanych kart należy ustalić osobno. Takie urządzenie (czytnik kart) spełnia dwie główne funkcje. Po pierwsze, pozwala rozszerzyć wbudowaną pamięć nawigacji, uzupełniając ją o zewnętrzny nośnik; w takim przypadku pojemność karty można dobrać według własnego uznania (biorąc pod uwagę maksymalną pojemność - patrz poniżej). Po drugie, czytnik kart ułatwia wymianę danych z innymi urządzeniami – smartfonami, tabletami, laptopami itp.; może to być przydatne np. do pobierania map i innych danych nawigacyjnych, do kopiowania nagranych ścieżek audio itp. Konkretną funkcjonalność czytnika kart należy doprecyzować osobno.

- Wyjście słuchawkowe. Obecność specjalnego gniazda słuchawkowego w nawigacji. Zwykle rolę takiego wyjścia pełni standardowy port 3,5 mm. Słuchawki można wykorzystać do dowolnych zadań związanych z akompaniamentem dźwiękowym - komunikatów głosowych, rozmów przez telefon lub przez Internet (przez Skype, Viber itp.), słuchania muzyki i oglądania filmów itp. (w zależności od przewidzianych funkcji w samej nawigacji). Jednocześnie słuchawki są szczególnie wygodne w dwóch sytuacjach: w hałaśliwym otoczeniu, gdy głośnik nawigacji może nie być słyszalny przez dźwięki w tle, a także wtedy, gdy pożądane jest unikanie niepotrzebnych dźwięków (na przykład, gdy pasażerowie śpią w samochodzie).

- Bluetooth. Technologia bezprzewodowa zaprojektowana do bezpośredniego łączenia różnych urządzeń. Sposób korzystania z takiego połączenia może być różny, jednym z najpopularniejszych wariantów w nawigacjach jest podłączenie bezprzewodowego zestawu słuchawkowego. Za pośrednictwem takiego zestawu słuchawkowego można słyszeć podpowiedzi głosowe nawigacji i wydawać polecenia, rozmawiać przez telefon, słuchać muzyki itp. (konkretne możliwości zależą oczywiście od funkcjonalności samej nawigacji). Co prawda zestawy słuchawkowe są droższe od słuchawek przewodowych i mają ograniczony czas działania (od czasu do czasu trzeba ładować baterię); lecz są one znacznie wygodniejsze.

- ANT+. Standard ten wykorzystywany jest głównie do przesyłania informacji o charakterze sportowym i medycznym – częstotliwości tętna, przebytego dystansu, prędkości ruchu itp. Charakteryzuje się niskim zużyciem energii, lecz ma niską przepustowość – do 60 kbit/s. Aby ANT+ działał, musi być obsługiwany nie tylko przez gadżet, lecz także przez smartfon lub inne urządzenie, do którego jest podłączony. Jednocześnie zauważamy, że oprócz bezpośredniego połączenia z urządzeniem zewnętrznym, standard ten pozwala na budowanie sieci z urządzeń kompatybilnych z ANT+- m.in. umożliwia wbudowanie je w systemy inteligentnego domu.

- Wejście AV. Wejście do podłączenia sygnału analogowego kompozytowego (audio+wideo). Za pomocą takiego wejścia można podłączyć do nawigacji zewnętrzne źródło sygnału, na przykład przenośny odtwarzacz DVD, kamerę cofania (w nawigacjach samochodowych), echosondę (w przypadku łodzi morskich) itp.