Porównanie Garmin eTrex 10 vs Garmin eTrex Legend Cx

Maksymalna liczba punktów pośrednich, które można zapisać w nawigatorze.

Waypoint to punkt na mapie o określonych współrzędnych określonych przez użytkownika. Takie punkty można wykorzystać zarówno do wskazania poszczególnych ważnych miejsc (praca/dom, regularnie odwiedzane instytucje w mieście, obóz czy źródlana przyroda itp.), jak i przy wytyczaniu tras (wygodnie jest używać waypointów do wskazywania punktów pośrednich przez którą musisz przejść trasę). Im więcej punktów nawigator jest w stanie „zapamiętać”, tym szersze są jego możliwości; w najbardziej zaawansowanych modelach liczba ta może sięgać nawet 10 000, a nawet więcej. Z drugiej strony pamięć jest duża i koszt będzie droższy.

Liczba kanałów komunikacji obsługiwanych przez nawigatora.

Jeden kanał komunikacyjny pozwala urządzeniu na odbiór jednej częstotliwości roboczej z jednego satelity. Nie wdając się w niepotrzebne szczegóły można powiedzieć, że im większa liczba kanałów, tym sprawniej nawigator pracuje (m.in. w gęstej zabudowie miejskiej i innych niesprzyjających warunkach) i tym mniej czasu zajmuje „zimny” start. Z drugiej strony duża liczba obsługiwanych częstotliwości komplikuje odbiornik i zwiększa jego koszt.

Jeśli chodzi o konkretną liczbę, do efektywnej pracy z GPS potrzeba 12 kanałów, ale dziś takie odbiorniki są uważane za przestarzałe i prawie nigdy nie są używane. Większość niedrogich odbiorników obsługuje około 20 kanałów (są też rozwiązania skromniejsze, dla 16 lub nawet 14 częstotliwości), rozwiązania ze średniej półki mają około 30 - 40 kanałów, a w zaawansowanych modelach ta liczba to najczęściej 64 lub 66 (choć są więcej) ...

Zdolność nawigacji do współpracy z systemem nawigacji satelitarnej GLONASS. GLONASS (Global Navigation Sputnik System) to rosyjski system nawigacji, jedyna obecnie funkcjonująca alternatywa dla amerykańskiego GPS. Funkcjonuje od października 2011 roku. Sam w sobie GLONASS ma nieco niższą dokładność niż GPS, dlatego rzadko jest używany w „czystej” postaci - zwykle nawigacje odbierają sygnały z obu systemów satelitarnych jednocześnie. Ten format zapewnia dokładność pozycjonowania do 1,5 m. Ponadto zdolność nawigacji do współpracy z GLONASS zapewnia niezawodność w przypadku awarii jednego z systemów nawigacyjnych (choć mało prawdopodobne, lecz teoretycznie możliwe).

Parametry wyświetlacza ustawione w nawigatorze. Wiele z tych parametrów jest dość oczywistych – na przykład przekątna lub ekran dotykowy. Omówmy tylko niektóre niuanse:

- Chromatyczność. To ustawienie określa, czy ekran jest kolorowy czy monochromatyczny (czarno-biały). Czarno-białe wyświetlacze są proste, niedrogie, zużywają mało energii i nadają się do wyświetlania podstawowych informacji nawigacyjnych. Jednocześnie ekrany kolorowe są bardziej funkcjonalne: w szczególności mapy często wykorzystują wybór poszczególnych obiektów przy użyciu różnych kolorów, podczas gdy na wyświetlaczach monochromatycznych takie informacje nie byłyby dostępne. W rezultacie czarno-białe ekrany są dość rzadkie wśród nowoczesnych nawigatorów - głównie wśród najbardziej kompaktowych i niedrogich modeli.

- Głębia koloru. Liczba odcieni kolorów wyświetlanych przez wyświetlacz. Im głębsza głębia koloru, tym bardziej naturalny i jednolity kolor, tym płynniejsze przejścia między różnymi odcieniami. Jednocześnie nawigatorzy w większości przypadków muszą pracować z dość konkretnymi informacjami - mapami, diagramami itp .; a dla nich obfitość kwiatów nie jest wymagana. Tak więc wskaźnik 65 tysięcy kolorów jest często więcej niż wystarczający. A niektóre urządzenia obsługują tylko 256, a nawet 16 kolorów – i całkiem radzą sobie z zadaniami, do których zostały stworzone. Głęboka głębia kolorów jest tak naprawdę potrzebna tylko do specjalnych funkcji, takich jak odtwarzacz wideo.

- Podświetlenie. Obecność własnego systemu podświetlenie na ekranie. Funkcja ta uniezależnia urządzenie od światła zewnętrznego: podświetlany obraz będzie normalnie widoczny o zmierzchu, a nawet w całkowitej ciemności. Warto też zauważyć, że wiele ekranów LCD domyślnie ma podświetlenie, włączają się one przy włączonym samym ekranie i działają niezależnie od oświetlenia otoczenia – bez niego obraz na matrycy byłby po prostu niewidoczny. Ta zasada działania jest stosowana w szczególności w matrycach takich jak TN-Film i IPS, które są popularne we współczesnej elektronice przenośnej (w tym nawigatorach).

- Wi-Fi. Technologia pierwotnie zaprojektowana do podłączenia się do Internetu za pośrednictwem bezprzewodowych punktów dostępowych; w tym samym celu Wi-Fi jest najczęściej używane w nawigacji. Zwróć uwagę, że rolę punktu dostępowego może pełnić nie tylko router stacjonarny, lecz także smartfon - wiele podobnych gadżetów ma odpowiedni tryb. Jednakże konkretne możliwości takiego podłączenia mogą być inne. Jedną z najpopularniejszych funkcji jest pobieranie najnowszych danych o korkach i innych cechach sytuacji drogowych (patrz "Funkcje"). Ponadto w nawigacjach może być przewidziana aktualizacja map i oprogramowania układowego przez Internet. W przypadku modeli z pełnowartościowym systemem operacyjnym (patrz „System operacyjny”) sposoby korzystania z Wi-Fi są bardzo zróżnicowane: surfowanie po Internecie, dostęp do sieci społecznościowych i komunikatorów internetowych, gry „społecznościowe” obejmujące komunikację z innymi graczami itp. W rzeczywistości w nawigacjach z systemem operacyjnym możliwości Wi-Fi są ograniczone tylko przez zestaw zainstalowanych aplikacji.

- USB. Obecność złącza USB w urządzeniu. Najczęściej współczesne nawigacje są wyposażone w kompaktowe porty typu miniUSB lub microUSB, a głównym przeznaczeniem takich portów jest ładowanie akumulatora i podłączenie do komputera – np. w celu aktualizacji map. Najbardziej zaawansowane modele mogą również zapewniać podłączenie zewnętrznych urzą...dzeń peryferyjnych (na przykład pendrive z zaktualizowanymi mapami lub modem 3G do dostępu do Internetu), lecz takie możliwości spotyka się dość rzadko, występują one głównie wśród nawigacji z pełnowartościowym systemem operacyjnym (patrz "System operacyjny").

- Czytnik kart pamięci. Urządzenie do odczytu wymiennych kart pamięci - najczęściej w formacie SD lub microSD; konkretne typy obsługiwanych kart należy ustalić osobno. Takie urządzenie (czytnik kart) spełnia dwie główne funkcje. Po pierwsze, pozwala rozszerzyć wbudowaną pamięć nawigacji, uzupełniając ją o zewnętrzny nośnik; w takim przypadku pojemność karty można dobrać według własnego uznania (biorąc pod uwagę maksymalną pojemność - patrz poniżej). Po drugie, czytnik kart ułatwia wymianę danych z innymi urządzeniami – smartfonami, tabletami, laptopami itp.; może to być przydatne np. do pobierania map i innych danych nawigacyjnych, do kopiowania nagranych ścieżek audio itp. Konkretną funkcjonalność czytnika kart należy doprecyzować osobno.

- Wyjście słuchawkowe. Obecność specjalnego gniazda słuchawkowego w nawigacji. Zwykle rolę takiego wyjścia pełni standardowy port 3,5 mm. Słuchawki można wykorzystać do dowolnych zadań związanych z akompaniamentem dźwiękowym - komunikatów głosowych, rozmów przez telefon lub przez Internet (przez Skype, Viber itp.), słuchania muzyki i oglądania filmów itp. (w zależności od przewidzianych funkcji w samej nawigacji). Jednocześnie słuchawki są szczególnie wygodne w dwóch sytuacjach: w hałaśliwym otoczeniu, gdy głośnik nawigacji może nie być słyszalny przez dźwięki w tle, a także wtedy, gdy pożądane jest unikanie niepotrzebnych dźwięków (na przykład, gdy pasażerowie śpią w samochodzie).

- Bluetooth. Technologia bezprzewodowa zaprojektowana do bezpośredniego łączenia różnych urządzeń. Sposób korzystania z takiego połączenia może być różny, jednym z najpopularniejszych wariantów w nawigacjach jest podłączenie bezprzewodowego zestawu słuchawkowego. Za pośrednictwem takiego zestawu słuchawkowego można słyszeć podpowiedzi głosowe nawigacji i wydawać polecenia, rozmawiać przez telefon, słuchać muzyki itp. (konkretne możliwości zależą oczywiście od funkcjonalności samej nawigacji). Co prawda zestawy słuchawkowe są droższe od słuchawek przewodowych i mają ograniczony czas działania (od czasu do czasu trzeba ładować baterię); lecz są one znacznie wygodniejsze.

- ANT+. Standard ten wykorzystywany jest głównie do przesyłania informacji o charakterze sportowym i medycznym – częstotliwości tętna, przebytego dystansu, prędkości ruchu itp. Charakteryzuje się niskim zużyciem energii, lecz ma niską przepustowość – do 60 kbit/s. Aby ANT+ działał, musi być obsługiwany nie tylko przez gadżet, lecz także przez smartfon lub inne urządzenie, do którego jest podłączony. Jednocześnie zauważamy, że oprócz bezpośredniego połączenia z urządzeniem zewnętrznym, standard ten pozwala na budowanie sieci z urządzeń kompatybilnych z ANT+- m.in. umożliwia wbudowanie je w systemy inteligentnego domu.

- Wejście AV. Wejście do podłączenia sygnału analogowego kompozytowego (audio+wideo). Za pomocą takiego wejścia można podłączyć do nawigacji zewnętrzne źródło sygnału, na przykład przenośny odtwarzacz DVD, kamerę cofania (w nawigacjach samochodowych), echosondę (w przypadku łodzi morskich) itp.

Czas pracy nawigatora na jednym ładowaniu akumulatora lub zestawie akumulatora - w zależności od źródła zasilania (patrz wyżej).

Parametr ten jest bardziej wizualny i bliski rzeczywistości niż informacje techniczne o rodzaju akumulatora, pojemności akumulatora itp. Należy jednak pamiętać, że czas pracy jest zwykle wskazywany dla warunkowej sytuacji idealnej: dobry poziom sygnału bez konieczność ponownego połączenia, niska jasność ekranu (lub całkowicie wyłączone podświetlenie), minimalne wykorzystanie modułów bezprzewodowych (Wi-Fi, Bluetooth) itp. Warunki praktyczne nieuchronnie odbiegają od ideału - odpowiednio, a czas działania może znacznie odbiegać od deklarowanego (zwykle w dół, ale czasami odwrotnie) ... Niemniej jednak czas pracy zadeklarowany w charakterystyce jest dość wiarygodną informacją i całkiem możliwe jest wykorzystanie go do oceny możliwości wybranego urządzenia, a także porównania go z innymi modelami.