Porównanie NAD PP4 vs NAD PP 3i

Zakres dynamiczny przedwzmacniacza gramofonowego to różnica między maksymalnym poziomem sygnału, jaki może on wytworzyć, a maksymalnym poziomem szumu (który nieuchronnie występuje w każdym elektronicznym urządzeniu audio). W pewnym sensie parametr ten jest podobny do stosunku sygnału do szumu (patrz niżej), ale w tym przypadku mówimy o różnicy między maksymalnym poziomem sygnału i szumu, a nie między średnim.

Im większy zakres dynamiki, tym bardziej zaawansowany jest przedwzmacniacz gramofonowy (wszystkie inne rzeczy są takie same). W topowych modelach wskaźnik ten może przekraczać 90 dB, a nawet 100 dB. Zauważamy tylko, że w urządzeniach uniwersalnych (patrz „Przeznaczenie”) zakresy dla MM i dla MC mogą się różnić - pierwszy jest zwykle wyższy i jest podany w charakterystyce.

Najwyższy poziom wyjściowy RMS, jaki może zapewnić przedwzmacniacz gramofonowy. Rzeczywisty poziom może być niższy w zależności od poziomu wejściowego i zysku.

Przypomnijmy, że przedwzmacniacz gramofonowy zwykle działa w formacie przedwzmacniacza, który wzmacnia słaby sygnał z wkładki do poziomu liniowego w celu transmisji do wzmacniacza mocy. Minimalny poziom sygnału wystarczający do zasilania wzmacniacza mocy wynosi około 150 mV; jednak przedwzmacniacze gramofonowe zwykle zapewniają wyższe wartości. Odbywa się to z uwagi na to, że im wyższy sygnał wewnętrzny, tym mniejszy wpływ na niego mają zewnętrzne zakłócenia elektromagnetyczne. Maksimum dla nowoczesnych przedwzmacniaczy to tak naprawdę 2 V na wyjściach RCA, a jeszcze wyższe wartości można znaleźć na wyjściach XLR.

Ponadto pewne niuanse dopasowania przedwzmacniacza gramofonowego i wzmacniacza zewnętrznego są związane z poziomem wyjściowym; szczegółowe informacje na ten temat można znaleźć w dedykowanych źródłach.

W tym przypadku impedancja wyjściowa odnosi się do wewnętrznej rezystancji analogowych wyjść audio wzmacniacza gramofonowego. Bez wchodzenia w zbędne szczegóły, znaczenie tego parametru można opisać następująco: im niższa impedancja wyjściowa, tym mniej spada napięcie na wyjściu przedwzmacniacza gramofonowego (rzeczywisty poziom sygnału) po podłączeniu zewnętrznego obciążenia.

Panuje opinia, że najlepiej, aby impedancja wyjściowa przedwzmacniacza gramofonowego była jak najniższa (a impedancja wejściowa podłączonego do niego obciążenia przeciwnie, jak najwyższa). Częściowo to prawda, ale w niektórych sytuacjach lepiej radzą sobie modele o wysokiej impedancji wyjściowej. Dlatego wskaźnik ten w nowoczesnym przedwzmacniaczu może być różny — od kilku omów do kilku tysięcy omów. Wybór optymalnej wartości zależy od obciążenia zewnętrznego, z jakim planujesz korzystać z urządzenia; jest tu wiele konkretnych niuansów, są one szczegółowo opisane w dedykowanych źródłach.

- Poziom. Możliwość regulacji poziomu sygnału wyjściowego (RMS). Funkcja ta służy przede wszystkim do dostrojenia przedwzmacniacza gramofonowego do zewnętrznego wzmacniacza mocy. Każdy taki wzmacniacz ma ograniczenie maksymalnej mocy sygnału wejściowego, w przeciwnym razie występuje przeciążenie ze wszystkimi wynikającymi z tego konsekwencjami (od zniekształceń dźwięku po awarię elektroniki). Ten regulator pozwala uniknąć takich sytuacji: jeśli poziom wyjściowy przedwzmacniacza gramofonowego jest zbyt wysoki, można go obniżyć, a po podłączeniu do mniej czułego wzmacniacza można go odpowiednio zwiększyć. Teoretycznie dzięki takiemu ustawieniu możliwa jest zmiana ogólnej głośności dźwięku, ale w praktyce jest to mocno odradzane, lepiej używać specjalnie zaprojektowanych regulatorów.

- Czułość wejściowa. Możliwość zmiany czułości wejściowej przedwzmacniacza gramofonowego. Aby uzyskać więcej informacji na temat czułości wprowadzania, zobacz odpowiednie punkty; tutaj zwracamy uwagę, że najlepiej, aby jego wartość była taka sama lub nieco niższa niż poziom sygnału wejściowego. Na przykład dla wkładki 4 mV MM dozwolona jest czułość korektora 3 mV lub 4 mV, ale 5 mV nie wystarczy. I odwrotnie, zbyt niski próg czułości może przeciążyć system. To ustawienie umożliwia ustawienie optymalnej wartości dla konkretnego odbioru.

- Impedancja wejściowa. Ta regulacja pozwala wybra...ć optymalny stosunek między impedancją wyjściową wkładki a impedancją wejściową przedwzmacniacza gramofonowego. Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat impedancji wejściowej, zobacz odpowiednie punkty. W tym miejscu zauważamy, że funkcja ta jest szczególnie ważna dla przetworników MC (patrz „Przeznaczenie”), ponieważ Głowice MM zwykle mają standardową impedancję 4,7 kΩ i nie wymagają strojenia.

- Pojemność wejściowa. Możliwość zmiany pojemności wejściowej przedwzmacniacza gramofonowego w celu dopasowania go do innych elementów systemu - w tym przypadku przetwornika i przewodów połączeniowych. Przypomnijmy, że idealnie całkowita pojemność korektora i przewodów powinna być równa pojemności „głowy”, w przeciwnym razie w dźwięku mogą pojawić się nieprzyjemne zabarwienia i dodatkowe zniekształcenia. Bez dostosowania pojemności wejściowej może to być trudne do osiągnięcia. Funkcja ta jest szczególnie przydatna podczas pracy z przetwornikami MM.

- Saldo. Możliwość ręcznego rozłożenia poziomu głośności pomiędzy prawym i lewym kanałem dźwięku stereo. W ten sposób możesz „przesunąć” słyszalny dźwięk w prawo lub w lewo, jak chcesz. W przedwzmacniacza gramofonowego funkcja ta jest przydatna przede wszystkim dlatego, że na zużytych i/lub niskiej jakości płytach balans często okazuje się zepsuty, a żeby przywrócić dźwięk do normy, trzeba uciekać się do ręcznego strojenia. To ustawienie może być przydatne również w innych przypadkach - na przykład, jeśli głośniki samego pomieszczenia prowadzi do zmiany równowagi. Jednocześnie zauważamy, że kontrola balansu nie jest kluczową funkcją dla przedwzmacniaczy gramofonowych: po pierwsze, może być zapewniona w innych elementach systemu audio (odbiornik, wzmacniacz mocy); po drugie, dodatkowe regulacje komplikują urządzenie i zwiększają prawdopodobieństwo zniekształcenia dźwięku. W rezultacie funkcja ta prawie nigdy nie występuje w modelach z wyższej półki.

Obecność systemu redukcji szumów w przedwzmacniaczu gramofonowym. Ogólne przeznaczenie takich systemów wynika z nazwy; w tym przypadku eliminacja szumów może działać zarówno z szumem własnym wzmacniacza (zwiększając w ten sposób stosunek sygnału do szumu), jak i z szumem zewnętrznym ze źródeł zewnętrznych (na przykład szelest igły na talerzu).

Tę funkcję znajdziemy w przedwzmacniaczach gramofonowych na różnych poziomach, od niedrogich po topowe. W związku z tym jakość jej pracy również może się różnić. Jednak w każdym przypadku warto zwrócić uwagę na dwa punkty. Z jednej strony redukcja szumów może faktycznie poprawić dźwięk, czyniąc go czystszym. Z drugiej strony dodatkowa obróbka sygnału audio nieuchronnie wprowadza do niego własne zniekształcenia, a podczas pracy tłumika szumów może ucierpieć dokładność i szczegółowość dźwięku, a ciche fragmenty mogą „wpaść” wraz z obcym szumem . Dlatego funkcja ta jest często wyłączana.