Min. napięcie wejściowe
Minimalne rzeczywiste napięcie wejściowe, przy którym spawarka pozostaje sprawna.
Takie informacje są przydatne przede wszystkim do pracy w niestabilnych sieciach, gdzie napięcie ma tendencję do silnego „zapadania się”, a także z autonomicznych źródeł zasilania (na przykład generatorów), które również mogą wytwarzać napięcie poniżej nominalnego.
Pobór mocy
Maksymalna moc pobierana przez spawarkę podczas pracy, wyrażona w kilowatach (kW), czyli tysiącach W. Ponadto można użyć oznaczenia w kilowoltoamperach (kVA), patrz poniżej.
Im wyższy pobór mocy, tym większy prąd może dostarczyć jednostka i tym lepiej nadaje się ona do pracy z grubymi częściami. Dla różnych materiałów o różnych grubościach istnieją zalecenia dotyczące natężenia prądu, można je znaleźć w specjalistycznych źródłach. Znając te zalecenia i napięcie w obwodzie otwartym (patrz poniżej) dla wybranego rodzaju spawania, możesz użyć specjalnych formuł do obliczenia minimalnej wymaganej mocy spawarki. Należy również pamiętać, że duża moc powoduje odpowiednie obciążenie okablowania i może wymagać podłączenia bezpośrednio do tablicy rozdzielczej.
Jeśli chodzi o różnicę między watami i woltamperami, fizyczne znaczenie obu jednostek jest podobne - prąd pomnożony przez napięcie. Jednak reprezentują one różne parametry. W woltamperach wskazuje się całkowite pobór mocy - zarówno aktywne (przeznaczane na pracę i nagrzewanie poszczególnych części), jak i bierne (przeznaczane na straty w cewkach i kondensatorach). Wygodniej jest użyć tej wartości do obliczenia obciążenia sieci energetycznej. W watach rejestrowana jest tylko moc czynna, przy użyciu tych liczb wygodnie jest obliczyć praktyczne możliwości spawarki.
Min. prąd spawania
Minimalny prąd, jaki urządzenie jest w stanie dostarczyć przez elektrody podczas pracy. Dla różnych materiałów, różnych grubości spawanych części i różnych rodzajów samego spawania, optymalny prąd spawania będzie się różnił; istnieją specjalne tabele do określenia tej wartości. Ogólna zasada jest taka, że duży prąd nie zawsze jest użyteczny: daje on grubszy szew, przy pracy z cienkimi materiałami można przetopić miejsce styku zamiast łączyć części, nie wspominając o niepotrzebnym zużyciu energii. Dlatego, jeśli musisz pracować z częściami o małej grubości (2-3 mm), przed wyborem spawarki warto upewnić się, że jest ona w stanie dostarczyć wymagany prąd "bez wybryków'.
Maks. prąd spawania
Maksymalny prąd, jaki spawarka jest w stanie dostarczyć przez elektrody podczas pracy. Ogólnie rzecz biorąc, im wyższy wskaźnik ten, tym grubsze elektrody może używać urządzenie i tym większa jest grubość części, z którymi może ono pracować. Oczywiście nie zawsze ma sens ściganie wysokich prądów - bardziej prawdopodobne jest, że uszkodzą one delikatne detale. Jeśli jednak masz do czynienia z pracami na dużą skalę i dużą grubością spawanych materiałów, po prostu nie możesz obejść się bez urządzenia o odpowiednich parametrach. Optymalne prądy spawania w zależności od materiałów, rodzaju pracy (patrz „Rodzaj spawania”), rodzaju elektrod itp. można określić za pomocą specjalnych tabel. Jeśli chodzi o konkretne wartości, to w „najsłabszych” modelach maksymalny prąd
nie dochodzi nawet do 100 A, w najmocniejszych może przekraczać
225 A, a nawet
250 A.Klasa ochrony (IP)
Klasa ochrony, której odpowiada obudowa spawarki.
Parametr ten jest tradycyjnie oznaczony według standardu IP dwoma cyframi. Charakteryzuje, jak dobrze obudowa chroni „nadzienie” przed ciałami obcymi i kurzem (pierwsza cyfra), a także wilgocią (druga cyfra). Należy zauważyć, że w spawarkach stopień takiej ochrony jest zwykle niski – wynika to z faktu, że obudowa musi być wentylowana. Oto poziomy ochrony przed ciałami stałymi/kurzem, które są istotne w przypadku nowoczesnych modeli:
1 - ochrona przed przedmiotami większymi niż 50 mm (porównywalna do ludzkiej pięści lub łokcia);
2 - przed przedmiotami powyżej 12,5 mm (ochrona przed dostaniem się palców);
3 - przed obiektami większymi niż 2,5 mm (wykluczone jest prawdopodobieństwo przypadkowego dostania się większości standardowych narzędzi);
Jeśli chodzi o ochronę przed wilgocią, to może ona wynosić 0 - to znaczy, że takie urządzenie może być używane tylko w suchych warunkach. Chociaż, występują również bardziej zaawansowane warianty:
1 - ochrona przed kroplami wody padającymi pionowo, przy ściśle poziomej pozycji urządzenia (w rzeczywistości minimalny stopień ochrony przed przypadkowym dostaniem się niewielkiej ilości wilgoci);
2 - przed pionowymi kroplami wody, gdy urządzenie odchyla się w poziomie do 15 ° (nieco więcej niż minimum);
3 - przed bryzgami padającymi pod kątem do 60° do pionu (ochrona przed deszczem);
4 - przed bryzgami padającymi...z dowolnego kierunku (możliwość użycia w przypadku deszczu z silnym wiatrem);
Czasami zamiast jednej z cyfr używana jest litera X - na przykład IP2X. Oznacza to, że klasa ochrony dla danego rodzaju ekspozycji nie została określona. W takim przypadku najlepiej założyć, że ochrony brak - zapewni to maksymalne bezpieczeństwo i pozwoli uniknąć przykrych niespodzianek.
Klasa izolacji
Klasa izolacji określa stopień odporności materiałów izolacyjnych zastosowanych w określonym urządzeniu na ciepło. Dziś spawarki wykorzystują głównie materiały następujących klas:
B - mają granicę odporności 130 °C;
F - 155 °C;
H - 180 °C.
Należy pamiętać, że zdecydowana większość nowoczesnych spawarek posiada elektroniczne zabezpieczenie przed przegrzaniem, które wyłącza urządzenie na długo przed osiągnięciem limitu rezystancji izolacji. Dlatego parametr ten będzie miał znaczenie tylko w sytuacji awaryjnej, jeśli wbudowana ochrona zawiedzie. Niemniej jednak w pełni pozwala on ocenić bezpieczeństwo użytkowania urządzenia – im wyższa klasa izolacji, tym większe prawdopodobieństwo, że w porę zauważymy niebezpieczne przegrzanie (np. po charakterystycznym zapachu) i wyłączymy urządzenie zanim nastąpi uszkodzenie.
