Porównanie RAIFIL PU905-S3-WF14-PR-EZ vs Gejzer 1UJ Euro

Liczba kolb w filtrze pokazuje, ile wkładów wodnych można w nim zainstalować. W przypadku filtra pod zlewem w większości przypadków są trzy kolby. Jeśli mówimy o odwróconej osmozie, to kolby nie oznaczają membrany, filtra końcowego itp. ponieważ ich instalacja nie przewiduje oddzielnego pojemnika. Ale te rodzaje leczenia są brane pod uwagę na etapach oczyszczania. Najbardziej oczywista różnica w liczbie kolb jest obserwowana w filtrach głównych, gdzie przeważa masa przypadająca na 1 kolbę, ale są też modele na 2 kolby i nawet więcej.

Liczba etapów oczyszczania przewidzianych w konstrukcji filtra. Na każdym etapie woda przepływa przez własny element filtrujący, oczyszczana z pewnych zanieczyszczeń; kroki są ułożone w kolejności od zgrubnego oczyszczania do drobniejszego. Na przykład system trzystopniowy może wyglądać tak: pierwszy etap to mechaniczne oczyszczanie z zanieczyszczeń, drugi etap to usuwanie żelaza, a trzeci to filtracja przez wkład węglowy.

Im więcej etapów oczyszczania - im bardziej zaawansowany jest filtr, tym czystsza woda zwykle zapewnia na wylocie. W związku z tym punkt ten w dużej mierze zależy od celu (patrz „Rodzaj”): na przykład w modelach z linii głównej filtracja wielostopniowa jest dość rzadka, w filtrach wstępnych praktycznie nie jest stosowana, ale w modelach do mycia liczba kroków może osiągnąć 9.

Najmniejszy rozmiar cząstek obcych (w mikronach), które filtr może zatrzymać jako całość. W związku z tym im mniejszy rozmiar, tym wyższa skuteczność filtracji, tym mniej nierozpuszczonych zanieczyszczeń pozostaje w filtrowanej wodzie. Z drugiej strony czyszczenie dokładniejsze zwykle trwa dłużej, co wpływa na szybkość (przepustowość) filtra. Należy zauważyć, że w przypadku zastosowania filtrów odwróconej osmozy filtracja jest bardzo dobra, do 0,01 mikrona.

Ilość wody, przez którą filtr jest w stanie przejść przez siebie w jednostce czasu (oczywiście, skutecznie czyszcząc ją w procesie); zwykle podawane w litrach na minutę. Parametr ten jest w dużej mierze związany z rodzajem (patrz wyżej): na przykład w dzbankach szybkość filtracji zwykle nie przekracza 0,5 litra na minutę, podczas gdy dla urządzeń magistralnych zasilających całe mieszkania wymagana jest przepustowość dziesiątek, a nawet setek litrów ...

Pamiętaj, że nie zawsze ma sens dążenie do wysokiego współczynnika filtracji. W końcu, jeśli inne rzeczy są takie same, dokładniejsze czyszczenie trwa dłużej; odpowiednio, im szybciej filtr działa, tym większe prawdopodobieństwo, że jakość takiego oczyszczania będzie stosunkowo niska. A urządzenia, które skutecznie i szybko oczyszczają wodę, z reguły mają odpowiednią cenę. Dlatego przy wyborze warto zastanowić się nad przeznaczeniem filtra i na tej podstawie określić równowagę między szybkością filtracji a jej jakością. Warto też mieć na uwadze warunki użytkowania: np. jeśli trzeba filtrować do picia kiepskiej jakości wodę z kranu, lepiej poświęcić szybkość na rzecz wydajności.

Zasób można opisać jako całkowitą ilość wody (w tysiącach litrów), którą filtr jest w stanie wyczyścić przed koniecznością wymiany wkładu. Zazwyczaj wskazany dla standardowego wkładu filtrującego (patrz „Wkłady zamienne”).

Różne typy filtrów (patrz wyżej) mogą znacznie różnić się w zależności od zasobu, w zależności od specyfiki ich zastosowania. Jednak w przypadku wszystkich modeli obowiązuje zasada: w żadnym wypadku nie należy używać wkładu, który wyczerpał swój zasób. Wynika to nie tylko ze spadku wydajności filtracji – „przepełniony” filtr może zacząć uwalniać nagromadzoną zawartość do wody, dalej pogarszając jej jakość. Ponieważ śledzenie określonej ilości uzdatnionej wody może być trudne, wielu producentów oprócz zasobu wskazuje przybliżony czas, jaki zajmie jej wyczerpanie przy średniej intensywności użytkowania. Zwykle trwa to kilka miesięcy, ale są wyjątki. Dodatkowo, dla wygody użytkownika, w konstrukcji filtra można przewidzieć różne wskaźniki (patrz „Wskaźnik zużycia wkładu”).

W modelach o konstrukcji wieloetapowej (patrz „Etapów filtracji”), w których występuje kilka wkładów, ich zasoby zwykle są różne, a na łączną żywotność filtra zwykle wskazuje najmniej trwały wkład, czyli przed pierwszą wymianą dowolnego elementów filtrujących.

Najniższe ciśnienie wlotowe wody, przy którym filtr jest w stanie w pełni pełnić swoje funkcje. Wskazany dla modeli z podłączeniem do wody - bezpośrednio lub przez kran (patrz "Podłączenie").

Niektóre filtry są zaprojektowane tak, aby do prawidłowego działania wymagały określonego poziomu ciśnienia wlotowego; jeśli ciśnienie jest niewystarczające, ucierpi zarówno przepustowość, jak i ogólna wydajność filtra, a niektóre funkcje w ogóle nie są dostępne. To ostatnie dotyczy zwłaszcza odwróconej osmozy (patrz wyżej). Dlatego jeśli minimalne ciśnienie robocze jest bezpośrednio wskazane w charakterystyce filtra, przed zakupem warto upewnić się, że Twój system zaopatrzenia w wodę jest zgodny z tym parametrem.

Należy zauważyć, że w przypadku filtrów z pompą doładowania ta kolumna wskazuje najniższe ciśnienie, przy którym filtr nie wymaga jeszcze użycia pompy; patrz „Pompa”, aby uzyskać szczegółowe informacje.

Najwyższe ciśnienie wody na wlocie, przy którym filtr podłączony do kranu lub sieci wodociągowej może pracować w nieskończoność (przynajmniej do wyczerpania zasobu, patrz wyżej) bez awarii, awarii itp. Innymi słowy, jest to największa siła filtra. Dlatego parametr ten ma ogromne znaczenie, a przy wyborze filtra należy upewnić się, że odpowiada on charakterystyce punktu połączenia. W takim przypadku najlepiej wybrać model z marginesem: chociaż urządzenie nie zerwie się z krótkotrwałych skoków ciśnienia powyżej roboczego, spowoduje to obciążenia pozaprojektowe i może prowadzić do przedwczesnej awarii.

Kupując filtr do zwykłego użytku domowego, można wyjść z tego, że maksymalne ciśnienie w sieci wodociągowej, przewidziane przez standardy mieszkaniowe i komunalne większości krajów postsowieckich, wynosi 6 atm, ale jego rzeczywista wartość wynosi zwykle niższe. Dlatego filtry 6 atm nadają się do definicji „modelu z marginesem” dla mieszkań o średnim, a ponadto słabym ciśnieniu wody.

Najwyższa temperatura wody na wlocie, przy której filtr może normalnie funkcjonować. Nowoczesne filtry są konwencjonalnie podzielone na modele do zimnej i gorącej wody: temperatura robocza w pierwszym przypadku nie przekracza 40 °C, a w drugim może osiągnąć 95 °C. Aby uzyskać więcej informacji na temat znaczenia dopasowania temperatury wody i charakterystyki filtra, patrz „Przeznaczenie”.

Substancje, z których filtr jest w stanie oczyścić wodę. W niektórych modelach dla każdej pozycji można również wskazać określony stopień oczyszczenia w procentach; im wyższy wskaźnik ten, tym skuteczniej filtr radzi sobie ze swoimi funkcjami. Ta lista będzie szczególnie przydatna, jeśli wiesz, jaka jest najbardziej zanieczyszczona woda w Twoim regionie - pozwoli Ci wybrać model, który najlepiej sprawdzi się w określonych warunkach. Ponadto w przypadku systemów zmiękczających (patrz "Typ") dane te pomagają wyjaśniać konkretny typ urządzenia - zmiękczacz lub odżelaziacz.

Najczęstsze zanieczyszczenia dzisiaj to:

- Zanieczyszczenia mechaniczne. Małe cząstki, nierozpuszczalne w wodzie i zawieszone w zawiesinie. Przykładem takich zanieczyszczeń jest drobny piasek.

- Zanieczyszczenia organiczne. Zanieczyszczenia różnymi substancjami organicznymi - benzen, chloroetan, chloroetylen itp. Wiele z tych substancji jest szkodliwych dla ludzi. W przeciwieństwie do opisanych powyżej zanieczyszczeń mechanicznych, „organiczne” odnosi się do zanieczyszczeń chemicznych – takie substancje rozpuszczają się w wodzie i muszą być filtrowane na poziomie molekularnym. Wymaga to zastosowania dość zaawansowanych filtrów. Należy również powiedzieć, że niektóre rodzaje substancji organicznych - w szczególności fenol, pestycydy i produkty ropopochodne - są podzielone na odrębne kategorie, możliwość ich f...iltracji jest specjalnie określona w charakterystyce filtrów. Wynika to przede wszystkim z ich rozpowszechnienia i popularności: termin „organiczne zanieczyszczenia” nie jest dla wszystkich jasne, ale niebezpieczeństwo związane z pestycydami lub produktami naftowymi jest dobrze znane. Więcej informacji na temat niektórych rodzajów zanieczyszczeń organicznych można znaleźć poniżej.

- Aktywny chlor. Chlorowanie jest nadal stosowane w niektórych systemach kanalizacyjnych jako środek dezynfekujący. W efekcie woda dostarczana konsumentom często zawiera rozpuszczony chlor, który jest szkodliwy dla zdrowia. Niektóre filtry z tą funkcją oprócz chloru mogą również usuwać siarkowodór i inne rozpuszczone w nim gazy, które pogarszają jakość wody i nadają jej nieprzyjemny zapach. Jednak te możliwości należy wyjaśniać osobno.

- Żelazo. Żelazo jest znane wielu jako niezbędny pierwiastek śladowy niezbędny do funkcjonowania organizmu; jednak człowiek potrzebuje go bardzo mało, a zanieczyszczenia żelaza w wodzie pitnej tylko szkodzą ciału. Należy pamiętać, że takie zanieczyszczenia mogą występować w różnych postaciach, dlatego do ich filtracji wymagane są różne rodzaje filtrów. Tak więc jedną z najbardziej znanych opcji jest żelazo koloidalne: bardzo małe nierozpuszczone cząsteczki, które nadają wodzie charakterystyczny „rdzawy” kolor, a także metaliczny smak i zapach. Ten rodzaj zanieczyszczeń jest skutecznie filtrowany przez membrany osmotyczne (patrz „Odwrócona osmoza”). Również takie membrany dobrze radzą sobie z żelazem bakteryjnym - również w postaci nierozpuszczalnych cząstek o mikroskopijnej wielkości, akumulowane są przez specyficzny rodzaj bakterii żyjących w rurach wodociągowych. Natomiast w przypadku form rozpuszczalnych (wodorotlenek żelaza, chlorek i siarczan żelazawy) konieczne jest zastosowanie specjalistycznych systemów czyszczących i zmiękczających – odżelaziaczy; więcej szczegółów patrz "Typ". Podsumowując, można powiedzieć, że wybierając urządzenie z tego typu filtracją, należy koniecznie wziąć pod uwagę konkretną formę żelaza, z jakim mamy do czynienia. Jednocześnie woda może jednocześnie zawierać kilka rodzajów takich zanieczyszczeń, które mogą wymagać złożonej filtracji.

- Jony metali ciężkich. W tym przypadku możemy również mówić o solach metali ciężkich: jony powstają po rozpuszczeniu soli w wodzie. Większość metali ciężkich – a tym samym ich związków – jest toksyczna dla ludzi.

- Fenol. Substancja szeroko stosowana w przemyśle chemicznym. Jest toksyczny dla ludzi, ponadto zanieczyszczone ścieki są trudne do biologicznego oczyszczania.

- Pestycydy. Różne środki chemiczne stosowane do zwalczania szkodliwych mikroorganizmów, grzybów, chwastów, różnych szkodników rolniczych (owadów, gryzoni) itp. Większość pestycydów to pestycydy i są toksyczne dla ludzi.

- Azotany. Sole kwasu azotowego, które są w szczególności powszechnym składnikiem nawozów mineralnych (salpetery). Większość azotanów jest przekształcana w bezpieczne związki podczas użytkowania, ale nadmiar nawozów może trafić do wody pitnej.

- Kadm. Metal stosowany m.in. w powłokach antykorozyjnych, bateriach i barwnikach nieorganicznych. Trujący zarówno sam jak i w różnych związkach.

- Produkty naftowe. Olej i różne substancje z niego pochodzące (benzyna, nafta, olej napędowy, olej opałowy itp.). Trujący, jeśli jest przyjmowany doustnie.

- Twardość wody. Związki nadające wodzie zwiększoną twardość to przede wszystkim sole wapnia i magnezu. Oczyszczanie wody z takich soli odbywa się za pomocą systemów oczyszczania i zmiękczania opartych na zasadzie wymiany jonowej. Aby uzyskać więcej informacji na temat takich urządzeń, patrz „Rodzaj”, tutaj zauważamy, że jeśli filtracja soli o twardości jest wskazana w charakterystyce systemu oczyszczania i zmiękczania, to mamy klasyczny zmiękczacz, jeśli nie, odżelaziacz.

Ta lista nie jest wyczerpująca, nowoczesne filtry mogą specjalizować się w innych rodzajach zanieczyszczeń. Na przykład dla wielu modeli pnia (patrz „Rodzaj”) filtracja z piasku i gliny jest deklarowana osobno. W naszym katalogu takie momenty są opisane w punkcie „Dodaj. czyszczenie ".