Porównanie Willer Uni IVH 50 R vs Willer IVB 50 DR Elegance DHE

Standardowy sposób montażu podgrzewacza wody.

Wybór według tego parametru zależy przede wszystkim od tego, ile wolnego miejsca jest dostępne do zainstalowania urządzenia i jaki kształt ma ta przestrzeń. Dlatego, gdy jest dużo miejsca (na przykład do dyspozycji użytkownika jest cała ściana w kotłowni domu prywatnego), parametr ten można zignorować. Lecz w ciasnych warunkach każda metoda instalacji będzie miała swoje niuanse.

— Pionowy. Urządzenia pionowe o wydłużonej wysokości. Ten wariant dobrze nadaje się do wąskich, ograniczonych przestrzeni - na przykład łazienki w małym mieszkaniu w mieście.

— Poziomy. Poziomy układ mniej sprawdza się w ciasnych przestrzeniach niż pionowy, lecz w niektórych warunkach właśnie on może się okazać najbardziej optymalny - na przykład, jeśli miejsce na urządzenie wygląda jak niska pozioma wnęka. Zwracamy również uwagę, że w tej konstrukcji produkowanych jest wiele przepływowych podgrzewaczy wody (patrz „Rodzaj”) - nie zajmują one dużo miejsca, a orientacja pozioma jest uważana za najbardziej optymalną dla takich urządzeń z wielu powodów.

— Wolnostojący. Modele montowane na podłodze (w przeciwieństwie do wszystkich opisanych powyżej wariantów montażu ściennego). Główną zaletą takiego montażu jest prostota: nie ma potrzeby wiercenia ścian i przygotowywania innych specjalnych opraw, na podłodze jest wystarc...zająco dużo wolnego miejsca. Ponadto ograniczenia wagowe nie są tak krytyczne w przypadku wolnostojących podgrzewaczy wody, a tę metodę można zastosować nawet w przypadku najpotężniejszych, pojemnych i odpowiednio dużych modeli. Z drugiej strony wolna przestrzeń na podłodze nie jest zawsze dostępna, a ta metoda montażu nie jest odpowiednia dla ciasnych warunków.

— Uniwersalny (podwieszany). Urządzenia, które można ustawić w dowolnej pozycji - zarówno poziomej, jak i pionowej (szczegóły powyżej). Zaleta tego wariantu jest oczywista: użytkownik może wybrać sposób montażu według własnego uznania, w zależności od sytuacji.

Obecność 2 oddzielnych zbiorników na wodę w akumulacyjnym podgrzewaczu wody; z reguły całkowita pojemność jest równo dzielona między tymi zbiornikami.

Taka konstrukcja jest zauważalnie bardziej złożona i droższa niż tradycyjny układ jednozbiornikowy, jednak jednocześnie posiada kilka zalet. Po pierwsze, pojemniki można podgrzewać po kolei, co znacznie przyspiesza proces: wszak do korzystania z gorącej wody wystarczy podgrzać do temperatury roboczej tylko połowę całkowitej pojemności. Po drugie, przy takim schemacie pracy zmniejsza się pobór mocy i obciążenie sieci energetycznej; a jeśli w pewnym momencie użytkownik nie potrzebuje dużo wody, to pobór mocy jest niskie (ze względu na to, że nie trzeba podgrzewać całej pojemności). Po trzecie, w porównaniu do tradycyjnych modeli o tej samej pojemności, takie kotły są cieńsze, co może uprościć instalację (ceną za tę zaletę jest zwiększenie szerokości, jednak ta rzecz nie jest tak często istotna). Po czwarte, taki układ poprawia izolację termiczną i zmniejsza straty ciepła.

Energia elektryczna pobierana przez podgrzewacz podczas pracy.

Parametr ten ma kluczowe znaczenie dla modeli elektrycznych (patrz „Źródło energii”): pobór mocy w nich faktycznie odpowiada mocy elementu grzejnego i odpowiednio użytecznej mocy cieplnej całego urządzenia. Ogólna wydajność i sprawność podgrzewacza wody zależy bezpośrednio od użytecznej mocy. W związku z tym modele o wysokiej wydajności nieuchronnie mają wysokie zużycie. Jednocześnie zwracamy uwagę, że moc grzania jest dobrana przez projektantów w taki sposób, aby zagwarantować wymaganą wydajność i temperaturę wody. Dlatego wybierając urządzenie pod kątem wydajności, należy przede wszystkim zwracać uwagę na wydajność i temperaturę. Przy podłączaniu należy wziąć pod uwagę moc: na przykład, jeśli model 230 V (patrz „Zasilanie”) zużywa więcej niż 3,5 kW, z reguły nie można go podłączyć do zwykłego gniazdka - wymagane jest podłączenie zgodnie ze specjalnymi zasadami. A najbardziej wydajne i „żarłoczne” modele - 10 kW lub więcej - są podłączane tylko do sieci trójfazowych.

Pobór mocy ma również podobne znaczenie w przypadku kotłów kombinowanych - pod warunkiem, że podgrzewacz elektryczny w nich jest dodatkowym źródłem ciepła. W przypadku modeli gazowych i pośrednich parametr ten opisuje pobór mocy przez obwody sterujące i inne pomocnicze elementy konstrukcyjne; ten pobór mocy jest zwykle bardzo niski - rzędu kilkudziesięciu watów, rzadziej do 1,5 kW.

Liczba trybów grzania przewidzianych w urządzeniu.

Parametr ten jest określany tylko dla modeli z kilkoma trybami grzania. Należy podkreślić, że tej funkcjonalności nie należy mylić z kontrolą temperatury (patrz „Funkcje”). Tryb grzania to ogólny format pracy urządzenia; formaty te różnią się przede wszystkim takimi parametrami jak rzeczywista moc grzewcza, ilość (a w modelach kombinowanych także typy) zaangażowanych elementów grzejnych itp. A termostat, jeśli jest w konstrukcji, pozwala na zmianę temperatury już w granicach konkretnego trybu.

Ogólnie rzecz biorąc, obecność kilku trybów grzania rozszerza funkcjonalność podgrzewacza wody, jednak wpływa na jego koszt. Cóż, oczywiście, konkretne cechy tych trybów nie zaszkodzi wyjaśnić z góry przed zakupem.

Maksymalna temperatura wody zapewniana przez urządzenie. Za standardową temperaturę ciepłej wody w systemie zaopatrzenia w wodę uważa się 60 C, a ta wartość to w rzeczywistości minimum dla nowoczesnych podgrzewaczy wody: modele o skromniejszych wskaźnikach (zwykle od 40 °C) występują niezwykle rzadko. Natomiast wyższe wartości można spotkać znacznie częściej: na przykład bardzo popularne są podgrzewacze wody o temperaturze 75 °C i 80 °C, a w najmocniejszych pod tym względem modelach temperatura może osiągać nawet 95 °C, a nawet więcej.

Z jednej strony do mocnego nagrzania potrzebne są odpowiednie moce (co jest szczególnie widoczne w przypadku przepływowych podgrzewaczy elektrycznych). Z drugiej strony, im wyższa temperatura ciepłej wody, tym mniej potrzeba jej do komfortowej temperatury wylotowej po zmieszaniu z zimną wodą; zmniejsza to zużycie ogrzanej wody, co jest szczególnie ważne w przypadku kotłów akumulacyjnych. Ponadto wiele modeli posiada własny termostat (patrz „Funkcje”).

Należy również pamiętać, że ogrzewanie do wartości roboczych może przewidywać różne Δt (stopień zmiany temperatury) - w zależności od początkowej temperatury zimnej wody. Rzeczywista wydajność podgrzewacza zależy bezpośrednio od Δt; Zostało to opisane bardziej szczegółowo poniżej, w punktach poświęconych wydajności przy różnych Δt.

Anoda magnezowa jest stosowana w podgrzewaczach akumulacyjnych (patrz Rodzaj). Stanowi dodatkowe zabezpieczenie zbiornika i elementów grzejnych przed korozją. Ze względu na swoje szczególne właściwości elektrochemiczne magnez znacznie spowalnia utlenianie innych części metalowych kontaktujących się z wodą. Należy pamiętać, że anoda magnezowa ma ograniczoną żywotność - należy ją wymieniać co 5-7 lat.

- Spirala. Spirala jest wykonana z drutu elektrycznego o wysokiej rezystancji, otoczonego cienką powłoką izolacyjną. Główne zalety takiego elementu to szybkość nagrzewania, wysoka sprawność i precyzyjna regulacja temperatury; ponadto na spirali prawie nie tworzy się kamień. A z wad - niska żywotność.

- „Mokry” element grzejny. Element grzejny (rurowy grzejnik elektryczny) to metalowa rura z nitką grzejną ułożoną pośrodku; przestrzeń pomiędzy rurką a nitką wypełniona jest materiałem izolacyjnym o dobrej przewodności cieplnej. Elementy grzejne nagrzewają się wolniej niż spirale, mają niższą sprawność i są podatne na tworzenie się kamienia; z drugiej strony ich żywotność jest znacznie większa, a elementy grzejne w ogrzewaczach przepływowych nie są tak wrażliwe na korki powietrzne.

- „Suchy” element grzejny. Rodzaj elementu grzejnego o ulepszonej konstrukcji: rura grzejna jest zamknięta w dodatkowej powłoce (najczęściej wykonana jest ona z metalu z powłoką emaliowaną na zewnątrz) i nie styka się z wodą, stąd nazwa. W szczególności zmniejsza to prawdopodobieństwo tworzenia się kamienia, co jest szczególnie ważne podczas pracy z „twardą” wodą. Ponadto wymiana takich elementów jest znacznie łatwiejsza niż wymiana elementów konwencjonalnych. Do ich wad można zaliczyć dość wysoki koszt.

- Element grzejny na podczerwień.... Rurowy grzejnik elektryczny o specjalnej konstrukcji: w postaci przezroczystej szklanej rurki, która otacza żarzącą się spiralę. Zasada działania takiego elementu różni się nieco od konwencjonalnego elementu grzejnego: znaczną część ogrzewania zapewnia promieniowanie podczerwone, które ogrzewa nie tyle wodę, ile ścianki zbiornika - a już z nich ciepło jest przenoszone do wody. W ten sposób woda jest podgrzewana nie tylko w miejscu styku z elementem grzejnym, lecz także w miejscu styku ze ściankami - co oznacza szybsze i bardziej równomierne ogrzewanie. Należy również zauważyć, że sam element grzejny na podczerwień jest zwykle „suchy”; patrz powyżej, aby zapoznać się z zaletami takiej konstrukcji. Głównymi wadami takich ogrzewaczy są ich wysoki koszt i stosunkowo krótka żywotność.

- Wymiennik ciepła. Jest stosowany w grzejnikach gazowych i pośrednich (patrz. Źródło energii). Jest to konstrukcja metalowa ogrzewana poprzez spalanie gazu (w grzejnikach gazowych) lub przechodzenie wewnątrz ogrzanego chłodziwa (w grzejnikach pośrednich). Zwykle ma prążkowany kształt; ma to na celu zapewnienie maksymalnej powierzchni kontaktu z podgrzewaną wodą, biorąc pod uwagę stosunkowo niewielkie wymiary - im większa ta powierzchnia, tym więcej ciepła oddawane jest do wody w jednostce czasu i tym wydajniej pracuje ogrzewacz.

Kierunek, z którego rury są podłączane do podgrzewacza. Wybór według tego parametru zależy przede wszystkim od charakterystyki miejsca, w którym planowane jest ustawienie urządzenia. Należy zwrócić uwagę, że w modelach uniwersalnych (patrz „Montaż”) miejsce podłączenia rur zależy od sposobu montażu, podczas gdy konkretne warianty w różnych modelach mogą się różnić, w każdym przypadku należy to doprecyzować osobno.

Deklarowany przez producenta okres gwarancji na zbiornik akumulacyjny podgrzewacza (patrz „Rodzaj”).

Parametr ten jest ważny ze względu na fakt, że zbiornik jest najtrudniejszym elementem pod względem serwisowym: pozostałe części podgrzewacza wody są stosunkowo łatwe do naprawy i wymiany, a w przypadku problemów ze zbiornikiem, często łatwiej jest wymienić cały bojler. W najbardziej zaawansowanych modelach gwarancja na zbiornik może wynosić 10 lat lub więcej.