Porównanie Atlantic Vertigo Steatite 100 vs Atlantic Steatite Cube 100 S4CM

Pojemność zbiornika zainstalowanego w podgrzewaczu pojemnościowym (patrz „Rodzaj”). To jeden z kluczowych parametrów takiego typu urządzeń. Z jednej strony duży zbiornik pozwala na utrzymanie dużego zapasu wody i zmniejsza ryzyko jej wyczerpania w najbardziej nieodpowiednim momencie; jest to szczególnie ważne przy dużym zużyciu wody, na przykład w rodzinie wielodzietnej. Z drugiej strony pojemny zbiornik odpowiednio zwiększa rozmiar, wagę i koszt całego urządzenia, wymaga niezawodnych elementów mocujących (przy montażu na ścianie), a także więcej energii zużywa się na ogrzewanie i utrzymanie temperatury znajdującej się w nim wody. W związku z tym przy wyborze nie należy gonić za maksymalną pojemnością , lecz należy wciąż pod uwagę rzeczywiste zużycie wody i, z tego punktu widzenia, określić optymalną pojemność zbiornika.

Istnieją specjalne tabele i wzory, które pozwalają obliczyć optymalną pojemność zbiornika w zależności od formatu użytkowania (umywalka, prysznic, zlew kuchenny), temperatury używanej wody i innych parametrów. Dane te można znaleźć w specjalnych źródłach. Należy zauważyć, że najmniejsze akumulacyjne podgrzewacze wody mieszczą tylko 5 litrów; takie urządzenia są przeznaczone do umywania, zmywania naczyń na 1 - 2 osób i innych prac, które nie wymagają dużej ilości wody. Średnia pojemność zbiornika wynosi 80-100 litrów, taki zbiornik wystarcza na mieszkanie, w którym przebywają 3-4 osoby. W większości modeli „dużego kalibru” pojemność jest już oblicza...na w metrach sześciennych; takie nagrzewacze przeznaczone są np. do budynków hotelowych, pryszniców w kompleksach sportowych i basenach oraz innych podobnych miejscach, gdzie wymagana jest duża ilość ciepłej wody.

Obecność 2 oddzielnych zbiorników na wodę w akumulacyjnym podgrzewaczu wody; z reguły całkowita pojemność jest równo dzielona między tymi zbiornikami.

Taka konstrukcja jest zauważalnie bardziej złożona i droższa niż tradycyjny układ jednozbiornikowy, jednak jednocześnie posiada kilka zalet. Po pierwsze, pojemniki można podgrzewać po kolei, co znacznie przyspiesza proces: wszak do korzystania z gorącej wody wystarczy podgrzać do temperatury roboczej tylko połowę całkowitej pojemności. Po drugie, przy takim schemacie pracy zmniejsza się pobór mocy i obciążenie sieci energetycznej; a jeśli w pewnym momencie użytkownik nie potrzebuje dużo wody, to pobór mocy jest niskie (ze względu na to, że nie trzeba podgrzewać całej pojemności). Po trzecie, w porównaniu do tradycyjnych modeli o tej samej pojemności, takie kotły są cieńsze, co może uprościć instalację (ceną za tę zaletę jest zwiększenie szerokości, jednak ta rzecz nie jest tak często istotna). Po czwarte, taki układ poprawia izolację termiczną i zmniejsza straty ciepła.

Kształt obudowy podgrzewacza wody.

Uważa się, że tradycyjne warianty kształtów są następujące: cylindryczny i prostokątny, jednak obecnie występują bardziej specyficzne odmiany - płaskie obudowy, wąskie cylindryczne urządzenia. Oto cechy szczególne każdego wariantu:

- Cylindryczny. Ten kształt jest w rzeczywistości tradycyjny dla akumulacyjnych podgrzewaczy wody. Wynika to z faktu, że przy tej samej pojemności całkowitej, na zbiornik cylindryczny potrzeba mniej materiału niż na przykład na prostokątny; a w produkcji takie zbiorniki są proste i tanie, co pozwala na zastosowanie ich w bojlerach o dowolnej kategorii cenowej. Wady tego kształtu to przede wszystkim pewna nieporęczność w porównaniu z innymi odmianami.

- Prostokątny. Obudowa jest prostokątna, z wyraźnymi krawędziami przednimi i bocznymi; rogi mogą być ostro zarysowane lub zaokrąglone. Jest to tradycyjny kształt dla przepływowych podgrzewaczy wody, głównie gazowych, jednak możne też występować w dość dużej liczbie modeli akumulacyjnych. W związku z tym, cechy szczególne prostokątnej obudowy będą różne - w zależności od rodzaju podgrzewacza. Tak więc, w modelach przepływowych „prostokąt” jest po prostu jednym z najwygodniejszych wariantów pod względem ogólnej kompozycji. Lecz w bojlerach taki kształt różni się od płaskiego (patrz poniżej) tylko nieco...większą grubością, a w niektórych przypadkach wyraźnymi rogami.

- Płaski. Wariant spotykany głównie w elektrycznych podgrzewaczach akumulacyjnych. Takie urządzenia wyglądają tak, jakby klasyczna cylindryczna obudowa została spłaszczona z tyłu i z przodu, zmniejszywszy jej grubość poprzez zwiększenie szerokości (a czasem wysokości). Tak więc, taki bojler nie wystaje tak bardzo przed ścianę, jak cylindryczny; w niektórych przypadkach może to mieć kluczowe znaczenie - na przykład w przypadku instalacji w toalecie, gdzie urządzenie cylindryczne wisiałoby nad toaletą, powodując dyskomfort.

- Wąski. Odmiana obudów cylindrycznych, charakteryzująca się zmniejszoną średnicą. Innymi słowy, bojlery z tej kategorii są również okrągłe, jednak przy tej samej pojemności mają zauważalnie mniejszą szerokość i grubość niż tradycyjne cylindryczne. Może to być bardzo przydatne w ograniczonych przestrzeniach; należy jednak pamiętać, że ceną za zmniejszenie średnicy jest zwiększenie wysokości.

Parametr ten charakteryzuje efektywność zużycia energii elektrycznej przez podgrzewacz wody. Klasy oznaczone są literami łacińskimi od A do G ( A, B, C, D), gdzie A to najbardziej energooszczędne urządzenie.

Energia elektryczna pobierana przez podgrzewacz podczas pracy.

Parametr ten ma kluczowe znaczenie dla modeli elektrycznych (patrz „Źródło energii”): pobór mocy w nich faktycznie odpowiada mocy elementu grzejnego i odpowiednio użytecznej mocy cieplnej całego urządzenia. Ogólna wydajność i sprawność podgrzewacza wody zależy bezpośrednio od użytecznej mocy. W związku z tym modele o wysokiej wydajności nieuchronnie mają wysokie zużycie. Jednocześnie zwracamy uwagę, że moc grzania jest dobrana przez projektantów w taki sposób, aby zagwarantować wymaganą wydajność i temperaturę wody. Dlatego wybierając urządzenie pod kątem wydajności, należy przede wszystkim zwracać uwagę na wydajność i temperaturę. Przy podłączaniu należy wziąć pod uwagę moc: na przykład, jeśli model 230 V (patrz „Zasilanie”) zużywa więcej niż 3,5 kW, z reguły nie można go podłączyć do zwykłego gniazdka - wymagane jest podłączenie zgodnie ze specjalnymi zasadami. A najbardziej wydajne i „żarłoczne” modele - 10 kW lub więcej - są podłączane tylko do sieci trójfazowych.

Pobór mocy ma również podobne znaczenie w przypadku kotłów kombinowanych - pod warunkiem, że podgrzewacz elektryczny w nich jest dodatkowym źródłem ciepła. W przypadku modeli gazowych i pośrednich parametr ten opisuje pobór mocy przez obwody sterujące i inne pomocnicze elementy konstrukcyjne; ten pobór mocy jest zwykle bardzo niski - rzędu kilkudziesięciu watów, rzadziej do 1,5 kW.

Maksymalna temperatura wody zapewniana przez urządzenie. Za standardową temperaturę ciepłej wody w systemie zaopatrzenia w wodę uważa się 60 C, a ta wartość to w rzeczywistości minimum dla nowoczesnych podgrzewaczy wody: modele o skromniejszych wskaźnikach (zwykle od 40 °C) występują niezwykle rzadko. Natomiast wyższe wartości można spotkać znacznie częściej: na przykład bardzo popularne są podgrzewacze wody o temperaturze 75 °C i 80 °C, a w najmocniejszych pod tym względem modelach temperatura może osiągać nawet 95 °C, a nawet więcej.

Z jednej strony do mocnego nagrzania potrzebne są odpowiednie moce (co jest szczególnie widoczne w przypadku przepływowych podgrzewaczy elektrycznych). Z drugiej strony, im wyższa temperatura ciepłej wody, tym mniej potrzeba jej do komfortowej temperatury wylotowej po zmieszaniu z zimną wodą; zmniejsza to zużycie ogrzanej wody, co jest szczególnie ważne w przypadku kotłów akumulacyjnych. Ponadto wiele modeli posiada własny termostat (patrz „Funkcje”).

Należy również pamiętać, że ogrzewanie do wartości roboczych może przewidywać różne Δt (stopień zmiany temperatury) - w zależności od początkowej temperatury zimnej wody. Rzeczywista wydajność podgrzewacza zależy bezpośrednio od Δt; Zostało to opisane bardziej szczegółowo poniżej, w punktach poświęconych wydajności przy różnych Δt.

— Emalia. Podobnie jak plastik, emalia jest neutralna chemicznie i nie wpływa na smak i zapach wody, a jednocześnie jest uważana za mocniejszą i trwalszą. Teoretycznie materiał ten jest podatny na pojawianie się mikropęknięć, m.in. z powodu różnic temperatur (co ostatecznie prowadzi do kontaktu wody z metalem i korozji). Jednak w praktyce w bojlerach najczęściej stosuje się emalie wysokogatunkowe żaroodporne, które mają taki sam współczynnik rozszerzalności cieplnej jak materiał zbiornika i ulegają uszkodzeniu tylko w przypadku naruszenia warunków eksploatacji (lub silnych uderzeń). Tak więc wspomniana wada jest typowa głównie dla najtańszych modeli o odpowiedniej jakości materiałów.

— Stal nierdzewna. Ze względu na swoją wysoką wytrzymałość stal nierdzewna jest obecnie uważana za najbardziej niezawodny i trwały materiał. W przeciwieństwie do emaliowanych, takie zbiorniki absolutnie nie boją się zmian temperatury, a także normalnie tolerują wstrząsy i uderzenia, w tym te o podwyższonej intensywności. Z drugiej strony stal jest znacznie droższa niż emalia. Jednocześnie w przypadku takich zbiorników nie wyklucza się prawdopodobieństwa korozji - szczególnie w przypadku tanich urządzeń, w których stosowane są przestarzałe technologie spawania, a materiał szwów może różnić się od materiału zbiornika. Aby wyeliminować to zjawisko, konieczna jest ochrona katodowa, co dodatkowo wpływa na koszt.

—...Szkło ceramiczne. Materiał pod wieloma względami jest podobny do opisanej powyżej emalii. Z jednej strony szkło ceramiczne nie reaguje z wodą, nie wpływa na jej smak i właściwości, a także jest uważana za dość niezawodną. Z drugiej strony materiał ten jest bardziej kruchy i podatny na pojawianie się mikropęknięć i utratę swoich właściwości - zarówno przy zużyciu, jak i przy silnym nagrzewaniu. Z tego powodu takie podgrzewacze wody mają zwykle zalecaną granicę temperatury 60 °C.

— Plastik. Plastik jest odporny chemicznie, nie koroduje i prawie nie wpływa na skład wody, ponadto jest niedrogi. Główną wadą powłoki z tworzywa sztucznego jest kruchość.

— Miedź. Miedziana powłoka jest stosowana wyłącznie w przepływowych podgrzewaczach wody (patrz „Rodzaj”); a dokładniej w takich urządzeniach cały zbiornik jest zwykle wykonany z miedzi. Materiał ten nie nadaje się do zbiornika akumulacyjnego: miedź jest zbyt ciężka, ponadto ma działanie korozyjne na niektóre materiały (aluminium, żeliwo) ze względu na swoje właściwości elektrochemiczne, nawet jeśli te materiały są używane na zewnątrz urządzenia lub w innych częściach sieci wodociągowej. Jednak w przypadku małego zbiornika punkty te są niewidoczne, podczas gdy miedź doskonale znosi ściskanie i rozciąganie w ekstremalnych temperaturach.

— Stop tytanowo-kobaltowy. Specjalny stop, który charakteryzuje się najwyższą wytrzymałością i odpornością na korozję, lecz jednocześnie jest bardzo drogi. Występuje niezwykle rzadko, wyłącznie w podgrzewaczach najwyższej klasy.

Czas nagrzewania akumulacyjnego podgrzewacza wody (patrz „Rodzaj”) całkowicie wypełnionego zimną wodą do temperatury roboczej.

Warto pamiętać, że ta cecha nie jest w 100% dokładna. Producenci zwykle podają czas nagrzewania dla określonych warunków: w pełni napełniony zbiornik, maksymalna intensywność ogrzewania, wzrost temperatury (∆t) o określoną liczbę stopni. W praktyce czas nagrzewania może się różnić, zarówno w jednym, jak i w drugim kierunku. Na przykład, jeśli dla urządzenia zadeklarowano 20 minutowy czas nagrzewania przy ∆t = 50 °C, to podczas nagrzewania wody z 15 °C do 60 °C czas ten będzie krótszy (∆t = 45 °C) . Niemniej jednak wskaźnik ten pozwala ocenić ogólną wydajność bojlera, a przy równych ∆t i pojemnościach pod względem czasu nagrzewania można porównywać różne modele.

Liczba poszczególnych elementów grzejnych przewidzianych w konstrukcji podgrzewacza wody. W tym przypadku brana jest pod uwagę całkowita liczba elementów, niezależnie od tego, czy odnoszą się one do tego samego typu czy odmiennego: na przykład 2 wymienniki ciepła i 1 grzejnik są uważane za 3 elementy.

Wszystkie modele gazowe (patrz "Źródło energii") mają tylko jeden element grzewczy - to wystarcza do wydajnej pracy. W urządzeniach kombinowanych (patrz tamże), z definicji istnieje kilka elementów grzejnych (co najmniej dwa - wymiennik ciepła i elektryczny). W elektrycznych i pośrednich podgrzewaczach wody dostępne warianty mogą się różnić.

Znaczenie kilku podgrzewaczy tego samego typu polega przede wszystkim na zwiększeniu wydajności grzewczej. Na przykład w przepływowym (patrz „Rodzaj”) urządzeniu elektrycznym można w ten sposób zwiększyć długość roboczą - odległość, jaką woda przebywa wewnątrz urządzenia od wlotu do wylotu; kosztem zwiększania długości roboczej, woda jest podgrzewana dłużej. W akumulacyjnych modelach elektrycznych obecność kilku podgrzewaczy zapewnia bardziej równomierne podgrzewanie wody, a w pośrednich pozwala na pobieranie większej ilości ciepła. Dodatkowo w urządzeniach pośrednich wymienniki ciepła mogą różnić się źródłem ogrzewania: np. jeden może pracować z kotła grzewczego, drugi z kolektora słonecznego.

Zwracamy również uwagę, że duplikowanie elementów grzejnych może być również wykor...zystywane jako ochrona przed awariami: jeśli jeden z nich ulegnie awarii, wydajność ogrzewania spada, lecz urządzenie pozostaje sprawne. Jednak taka możliwość nie jest dostępna we wszystkich modelach mających kilka elementów grzejnych; jej dostępność należy ustalić osobno.