Porównanie Electrolux EWH 80 Centurio IQ vs Willer IVB 80 DR Elegance DHE

Standardowy sposób montażu podgrzewacza wody.

Wybór według tego parametru zależy przede wszystkim od tego, ile wolnego miejsca jest dostępne do zainstalowania urządzenia i jaki kształt ma ta przestrzeń. Dlatego, gdy jest dużo miejsca (na przykład do dyspozycji użytkownika jest cała ściana w kotłowni domu prywatnego), parametr ten można zignorować. Lecz w ciasnych warunkach każda metoda instalacji będzie miała swoje niuanse.

— Pionowy. Urządzenia pionowe o wydłużonej wysokości. Ten wariant dobrze nadaje się do wąskich, ograniczonych przestrzeni - na przykład łazienki w małym mieszkaniu w mieście.

— Poziomy. Poziomy układ mniej sprawdza się w ciasnych przestrzeniach niż pionowy, lecz w niektórych warunkach właśnie on może się okazać najbardziej optymalny - na przykład, jeśli miejsce na urządzenie wygląda jak niska pozioma wnęka. Zwracamy również uwagę, że w tej konstrukcji produkowanych jest wiele przepływowych podgrzewaczy wody (patrz „Rodzaj”) - nie zajmują one dużo miejsca, a orientacja pozioma jest uważana za najbardziej optymalną dla takich urządzeń z wielu powodów.

— Wolnostojący. Modele montowane na podłodze (w przeciwieństwie do wszystkich opisanych powyżej wariantów montażu ściennego). Główną zaletą takiego montażu jest prostota: nie ma potrzeby wiercenia ścian i przygotowywania innych specjalnych opraw, na podłodze jest wystarc...zająco dużo wolnego miejsca. Ponadto ograniczenia wagowe nie są tak krytyczne w przypadku wolnostojących podgrzewaczy wody, a tę metodę można zastosować nawet w przypadku najpotężniejszych, pojemnych i odpowiednio dużych modeli. Z drugiej strony wolna przestrzeń na podłodze nie jest zawsze dostępna, a ta metoda montażu nie jest odpowiednia dla ciasnych warunków.

— Uniwersalny (podwieszany). Urządzenia, które można ustawić w dowolnej pozycji - zarówno poziomej, jak i pionowej (szczegóły powyżej). Zaleta tego wariantu jest oczywista: użytkownik może wybrać sposób montażu według własnego uznania, w zależności od sytuacji.

Obecność 2 oddzielnych zbiorników na wodę w akumulacyjnym podgrzewaczu wody; z reguły całkowita pojemność jest równo dzielona między tymi zbiornikami.

Taka konstrukcja jest zauważalnie bardziej złożona i droższa niż tradycyjny układ jednozbiornikowy, jednak jednocześnie posiada kilka zalet. Po pierwsze, pojemniki można podgrzewać po kolei, co znacznie przyspiesza proces: wszak do korzystania z gorącej wody wystarczy podgrzać do temperatury roboczej tylko połowę całkowitej pojemności. Po drugie, przy takim schemacie pracy zmniejsza się pobór mocy i obciążenie sieci energetycznej; a jeśli w pewnym momencie użytkownik nie potrzebuje dużo wody, to pobór mocy jest niskie (ze względu na to, że nie trzeba podgrzewać całej pojemności). Po trzecie, w porównaniu do tradycyjnych modeli o tej samej pojemności, takie kotły są cieńsze, co może uprościć instalację (ceną za tę zaletę jest zwiększenie szerokości, jednak ta rzecz nie jest tak często istotna). Po czwarte, taki układ poprawia izolację termiczną i zmniejsza straty ciepła.

Energia elektryczna pobierana przez podgrzewacz podczas pracy.

Parametr ten ma kluczowe znaczenie dla modeli elektrycznych (patrz „Źródło energii”): pobór mocy w nich faktycznie odpowiada mocy elementu grzejnego i odpowiednio użytecznej mocy cieplnej całego urządzenia. Ogólna wydajność i sprawność podgrzewacza wody zależy bezpośrednio od użytecznej mocy. W związku z tym modele o wysokiej wydajności nieuchronnie mają wysokie zużycie. Jednocześnie zwracamy uwagę, że moc grzania jest dobrana przez projektantów w taki sposób, aby zagwarantować wymaganą wydajność i temperaturę wody. Dlatego wybierając urządzenie pod kątem wydajności, należy przede wszystkim zwracać uwagę na wydajność i temperaturę. Przy podłączaniu należy wziąć pod uwagę moc: na przykład, jeśli model 230 V (patrz „Zasilanie”) zużywa więcej niż 3,5 kW, z reguły nie można go podłączyć do zwykłego gniazdka - wymagane jest podłączenie zgodnie ze specjalnymi zasadami. A najbardziej wydajne i „żarłoczne” modele - 10 kW lub więcej - są podłączane tylko do sieci trójfazowych.

Pobór mocy ma również podobne znaczenie w przypadku kotłów kombinowanych - pod warunkiem, że podgrzewacz elektryczny w nich jest dodatkowym źródłem ciepła. W przypadku modeli gazowych i pośrednich parametr ten opisuje pobór mocy przez obwody sterujące i inne pomocnicze elementy konstrukcyjne; ten pobór mocy jest zwykle bardzo niski - rzędu kilkudziesięciu watów, rzadziej do 1,5 kW.

Liczba trybów grzania przewidzianych w urządzeniu.

Parametr ten jest określany tylko dla modeli z kilkoma trybami grzania. Należy podkreślić, że tej funkcjonalności nie należy mylić z kontrolą temperatury (patrz „Funkcje”). Tryb grzania to ogólny format pracy urządzenia; formaty te różnią się przede wszystkim takimi parametrami jak rzeczywista moc grzewcza, ilość (a w modelach kombinowanych także typy) zaangażowanych elementów grzejnych itp. A termostat, jeśli jest w konstrukcji, pozwala na zmianę temperatury już w granicach konkretnego trybu.

Ogólnie rzecz biorąc, obecność kilku trybów grzania rozszerza funkcjonalność podgrzewacza wody, jednak wpływa na jego koszt. Cóż, oczywiście, konkretne cechy tych trybów nie zaszkodzi wyjaśnić z góry przed zakupem.

Czas nagrzewania akumulacyjnego podgrzewacza wody (patrz „Rodzaj”) całkowicie wypełnionego zimną wodą do temperatury roboczej.

Warto pamiętać, że ta cecha nie jest w 100% dokładna. Producenci zwykle podają czas nagrzewania dla określonych warunków: w pełni napełniony zbiornik, maksymalna intensywność ogrzewania, wzrost temperatury (∆t) o określoną liczbę stopni. W praktyce czas nagrzewania może się różnić, zarówno w jednym, jak i w drugim kierunku. Na przykład, jeśli dla urządzenia zadeklarowano 20 minutowy czas nagrzewania przy ∆t = 50 °C, to podczas nagrzewania wody z 15 °C do 60 °C czas ten będzie krótszy (∆t = 45 °C) . Niemniej jednak wskaźnik ten pozwala ocenić ogólną wydajność bojlera, a przy równych ∆t i pojemnościach pod względem czasu nagrzewania można porównywać różne modele.

Anoda magnezowa jest stosowana w podgrzewaczach akumulacyjnych (patrz Rodzaj). Stanowi dodatkowe zabezpieczenie zbiornika i elementów grzejnych przed korozją. Ze względu na swoje szczególne właściwości elektrochemiczne magnez znacznie spowalnia utlenianie innych części metalowych kontaktujących się z wodą. Należy pamiętać, że anoda magnezowa ma ograniczoną żywotność - należy ją wymieniać co 5-7 lat.

Liczba poszczególnych elementów grzejnych przewidzianych w konstrukcji podgrzewacza wody. W tym przypadku brana jest pod uwagę całkowita liczba elementów, niezależnie od tego, czy odnoszą się one do tego samego typu czy odmiennego: na przykład 2 wymienniki ciepła i 1 grzejnik są uważane za 3 elementy.

Wszystkie modele gazowe (patrz "Źródło energii") mają tylko jeden element grzewczy - to wystarcza do wydajnej pracy. W urządzeniach kombinowanych (patrz tamże), z definicji istnieje kilka elementów grzejnych (co najmniej dwa - wymiennik ciepła i elektryczny). W elektrycznych i pośrednich podgrzewaczach wody dostępne warianty mogą się różnić.

Znaczenie kilku podgrzewaczy tego samego typu polega przede wszystkim na zwiększeniu wydajności grzewczej. Na przykład w przepływowym (patrz „Rodzaj”) urządzeniu elektrycznym można w ten sposób zwiększyć długość roboczą - odległość, jaką woda przebywa wewnątrz urządzenia od wlotu do wylotu; kosztem zwiększania długości roboczej, woda jest podgrzewana dłużej. W akumulacyjnych modelach elektrycznych obecność kilku podgrzewaczy zapewnia bardziej równomierne podgrzewanie wody, a w pośrednich pozwala na pobieranie większej ilości ciepła. Dodatkowo w urządzeniach pośrednich wymienniki ciepła mogą różnić się źródłem ogrzewania: np. jeden może pracować z kotła grzewczego, drugi z kolektora słonecznego.

Zwracamy również uwagę, że duplikowanie elementów grzejnych może być również wykor...zystywane jako ochrona przed awariami: jeśli jeden z nich ulegnie awarii, wydajność ogrzewania spada, lecz urządzenie pozostaje sprawne. Jednak taka możliwość nie jest dostępna we wszystkich modelach mających kilka elementów grzejnych; jej dostępność należy ustalić osobno.

- Spirala. Spirala jest wykonana z drutu elektrycznego o wysokiej rezystancji, otoczonego cienką powłoką izolacyjną. Główne zalety takiego elementu to szybkość nagrzewania, wysoka sprawność i precyzyjna regulacja temperatury; ponadto na spirali prawie nie tworzy się kamień. A z wad - niska żywotność.

- „Mokry” element grzejny. Element grzejny (rurowy grzejnik elektryczny) to metalowa rura z nitką grzejną ułożoną pośrodku; przestrzeń pomiędzy rurką a nitką wypełniona jest materiałem izolacyjnym o dobrej przewodności cieplnej. Elementy grzejne nagrzewają się wolniej niż spirale, mają niższą sprawność i są podatne na tworzenie się kamienia; z drugiej strony ich żywotność jest znacznie większa, a elementy grzejne w ogrzewaczach przepływowych nie są tak wrażliwe na korki powietrzne.

- „Suchy” element grzejny. Rodzaj elementu grzejnego o ulepszonej konstrukcji: rura grzejna jest zamknięta w dodatkowej powłoce (najczęściej wykonana jest ona z metalu z powłoką emaliowaną na zewnątrz) i nie styka się z wodą, stąd nazwa. W szczególności zmniejsza to prawdopodobieństwo tworzenia się kamienia, co jest szczególnie ważne podczas pracy z „twardą” wodą. Ponadto wymiana takich elementów jest znacznie łatwiejsza niż wymiana elementów konwencjonalnych. Do ich wad można zaliczyć dość wysoki koszt.

- Element grzejny na podczerwień.... Rurowy grzejnik elektryczny o specjalnej konstrukcji: w postaci przezroczystej szklanej rurki, która otacza żarzącą się spiralę. Zasada działania takiego elementu różni się nieco od konwencjonalnego elementu grzejnego: znaczną część ogrzewania zapewnia promieniowanie podczerwone, które ogrzewa nie tyle wodę, ile ścianki zbiornika - a już z nich ciepło jest przenoszone do wody. W ten sposób woda jest podgrzewana nie tylko w miejscu styku z elementem grzejnym, lecz także w miejscu styku ze ściankami - co oznacza szybsze i bardziej równomierne ogrzewanie. Należy również zauważyć, że sam element grzejny na podczerwień jest zwykle „suchy”; patrz powyżej, aby zapoznać się z zaletami takiej konstrukcji. Głównymi wadami takich ogrzewaczy są ich wysoki koszt i stosunkowo krótka żywotność.

- Wymiennik ciepła. Jest stosowany w grzejnikach gazowych i pośrednich (patrz. Źródło energii). Jest to konstrukcja metalowa ogrzewana poprzez spalanie gazu (w grzejnikach gazowych) lub przechodzenie wewnątrz ogrzanego chłodziwa (w grzejnikach pośrednich). Zwykle ma prążkowany kształt; ma to na celu zapewnienie maksymalnej powierzchni kontaktu z podgrzewaną wodą, biorąc pod uwagę stosunkowo niewielkie wymiary - im większa ta powierzchnia, tym więcej ciepła oddawane jest do wody w jednostce czasu i tym wydajniej pracuje ogrzewacz.

Podgrzewacz wody posiada następujące funkcje: termostat, Smart (tryb automatyczny), programator, ochrona przed przegrzaniem, ochrona przed zamarzaniem, ochrona przed włączeniem bez wody, ochrona przed spadkami napięcia, ochrona elektryczna (RCD), antylegionella, zabezpieczenie przeciwwypływowe gazu. Więcej o każdym z nich poniżej.

- Termostat. Urządzenie pozwalające regulować temperaturę wody wychodzącej z podgrzewacza. W modelach akumulacyjnych (patrz „Rodzaj”) termostat faktycznie ustawia maksymalną temperaturę podgrzewania wody w zbiorniku; w urządzeniach przepływowych funkcja ta realizowana jest poprzez zmianę intensywności ogrzewania.

- Ochrona przed przegrzaniem. System bezpieczeństwa podgrzewacza wody, który automatycznie odcina dopływ prądu lub gazu (w zależności od typu), gdy element grzejny osiągnie temperaturę krytyczną. Pozwala to uniknąć przegrzania i związanych z tym problemów, od awarii podgrzewacza wody po pożar.

- Ochrona przed mrozem. Funkcja zapobiegająca zamarzaniu wody w obwodach, zbiorniku i/lub wymienniku ciepła podgrzewacza wody. Przyda się, gdy urządzenie jest zainstalowane w pomieszczeniu o niskiej temperaturze i pracuje z...długimi przerwami. Zamarznięta woda rozszerza się, co może uszkodzić urządzenie; Aby tego uniknąć, ochrona przed zamarzaniem monitoruje temperaturę wody w urządzeniu i włącza ogrzewanie, gdy temperatura spadnie do krytycznego poziomu.

- Ochrona przed włączeniem bez wody. System bezpieczeństwa, który zapobiega włączeniu podgrzewacza „na sucho”, czyli gdy nie ma w nim wody. Ponieważ element grzejny nie przenosi ciepła do wody po włączeniu, on szybko się nagrzewa i w krótkim czasie osiąga wysoką temperaturę, co może doprowadzić do uszkodzenia urządzenia, a nawet pożaru. Obecność zabezpieczenia przed włączeniem bez wody pozwala uniknąć takich nieprzyjemnych konsekwencji.

- Ochrona przed wysokim napięciem. System ochrony podgrzewacza wody przed przepięciami. W takie zabezpieczenie z reguły wyposażone są modele sterowane elektronicznie (patrz Sterowanie), ponieważ to właśnie elektronika sterująca jest najbardziej wrażliwa na usterki z zasilaniem. Należy pamiętać, że możliwości takich układów są znacznie skromniejsze niż wyspecjalizowanych stabilizatorów czy systemów ochronnych: „wypełnienie” podgrzewacza wody jest w stanie wygładzić stosunkowo słabe przepięcia, lecz w przypadku poważnych awarii najprawdopodobniej po prostu wyłączy urządzenie, aby uniknąć uszkodzenia. Jednak funkcja ta będzie przydatna w każdym przypadku; chyba że w bardzo niestabilnych sieciach energetycznych, podatnych na częste wahania, taki podgrzewacz może wymagać stabilizatora zewnętrznego.

- Zabezpieczenie elektryczne (RCD). Wyłącznik różnicowoprądowy (RCD) chroni podgrzewacz wody przed zwarciem i przedostaniem się prądu wewnątrz obwodu elektrycznego. Głównym celem RCD jest ochrona użytkowników przed porażeniem elektrycznym. Jeśli system wykryje wyciek, to znaczy gwałtowny wzrost zasilania, które wykracza poza znamionową charakterystykę elementu grzejnego, RCD natychmiast wyłączy zasilanie. Zabezpieczenie elektryczne dobrze komponuje się z nowoczesnymi sieciami elektroenergetycznymi, w których przewidziano uziemienie ochronne. Wyłącznik różnicowoprądowy zwiększa bezpieczeństwo użytkowania podgrzewacza wody, co ma odpowiedni wpływ na cenę urządzenia.

- Automatyczny regulator zużycia wody. Stosowany jest w przepływowych podgrzewaczach wody. Ponieważ woda w takich urządzeniach nagrzewa się w czasie rzeczywistym, w trakcie jej ruchu przez element grzejny, im większa prędkość przepływu wody (im wyższe ciśnienie), tym niższa temperatura grzania, a jeśli ciśnienie jest zbyt wysokie, moc urządzenia może po prostu nie wystarczyć do efektywnego ogrzewania. Użycie automatycznego regulatora przepływu wody pozwala tego uniknąć - system ten reguluje prędkość przepływu wody przez nagrzewacz, ograniczając ją w razie potrzeby.

- Ochrona przed nadciśnieniem. System bezpieczeństwa zapobiegający krytycznemu wzrostowi ciśnienia wody w urządzeniu. Zazwyczaj podstawą takiej ochrony jest zawór bezpieczeństwa, który otwiera się po osiągnięciu określonego poziomu ciśnienia i odprowadza nadmiar wody, unikając uszkodzenia podgrzewacza wody.

- Zabezpieczenie przeciwwypływowe gazu. System bezpieczeństwa przeznaczony do podgrzewaczy gazowych, automatycznie odcinający dopływ gazu w przypadku zgaśnięcia płomienia palnika. Pozwala to uniknąć zapełnienia pomieszczenia gazem i ewentualnych nieprzyjemnych, a nawet tragicznych konsekwencji. Po zadziałaniu zabezpieczenia konieczne jest ręczne ponowne uruchomienie dopływu gazu.

- Antylegionella. Funkcja zapobiegająca rozwojowi bakterii chorobotwórczych w zbiorniku i obwodach podgrzewacza wody. Niektóre rodzaje takich bakterii są zdolne do życia i namnażania się w dość gorącej wodzie - do 60 °C. Aby temu zapobiec, system antylegionella monitoruje temperaturę wody w zbiorniku i okresowo podnosi ją do poziomu około 65 °C. Konkretne zasady działania takich systemów mogą być różne: np. jedne pracują według ściśle zadanego harmonogramu (np. raz na dwa tygodnie), inne włączają dodatkowe nagrzewanie tylko wtedy, gdy przez jakiś czas (np. miesiąc) woda nie była podgrzewana do dostatecznie wysokich temperatur. Tak czy inaczej, funkcja antylegionella przyczynia się do wzrostu poziomu higieny w każdym przypadku.

- Smart (tryb automatyczny). Specjalny tryb „inteligentny”, w którym podgrzewacz wody (przede wszystkim intensywność ogrzewania) jest sterowany automatycznie. Konkretne funkcje tego trybu mogą się różnić w zależności od modelu. Najczęściej jednak spotyka się następujący format pracy: w pierwszym tygodniu użytkowania urządzenie zapamiętuje o jakiej porze dnia użyto największej ilości ciepłej wody, a następnie do tych danych dostosowuje się tryb pracy podgrzewacza. Dzięki temu urządzenie dostarcza użytkownikowi ciepłą wodę o odpowiedniej porze i jednocześnie nie marnuje energii na ogrzewanie w godzinach, w których nie jest ono potrzebne.

- Programator. Obecność programowalnego termostatu - urządzenia, które pozwala nie tylko utrzymać temperaturę, lecz także zaprogramować pracę urządzenia na określony czas. Najprostsze programatory pracują jako timer, włączając się we właściwym czasie (tryb urlopowy lub wakacyjny, gdy urządzenie nie jest aktywne przez kilka dni, lecz zanim rodzina wróci do domu, włączy się i podgrzeje wodę). Bardziej zaawansowane programatory pozwalają ustawić tryb pracy na poszczególne dni. W każdym razie, funkcja ta zapewnia dodatkową wygodę i eliminuje konieczność ciągłego ręcznego dostosowywania pracy urządzenia. Z drugiej strony, obecność programatora rzutuje na koszt urządzenia.