Porównanie Gunter&Hauer Agna 600 GL czarny vs Gunter&Hauer Agna 1000 IX stal nierdzewna

Moc okapu jest zwykle wskazywana przez moc przy maksymalnej prędkości roboczej.

Im mocniejsze urządzenie, tym z reguły jest ono bardziej wydajne. Nie ma tu jednak sztywnej zależności, a okapy o tej samej mocy mogą różnić się rzeczywistą wydajnością. Pod kątem mocy warto więc oceniać przede wszystkim zużycie energii: im niższy wskaźnik ten, tym bardziej ekonomiczne jest urządzenie. A przy ocenie ogólnej specyfikacji trzeba zwracać uwagę nie tyle na moc, ile na deklarowaną wydajność. (patrz niżej).

Maksymalna wydajność lub wydajność silnika ukazuje teoretyczne możliwości urządzenia. Inaczej mówiąc jest to charakterystyka okapu (silnika) w stanie niepodłączonym (na biegu jałowym). Podłączając kanał powietrzny i pracując w odpowiednim trybie wyciągu, wydajność będzie niższa. Jednak silniki o wysokiej wydajności zapewnią również wysoką wydajność w trybie wyciągu.

Poziom hałasu wytwarzanego przez okap w najgłośniejszym trybie pracy. Zwykle (lecz niekoniecznie) jest to tryb maksymalnej mocy. Wpływa na komfort użytkowania urządzenia, dlatego ciche okapy są bardziej preferowane, ale też droższe.

Decybele, w których mierzony jest poziom hałasu, są jednostkami nieliniowymi, więc tabele porównawcze są w danym przypadku idealne do oszacowania konkretnej wartości. Oto najprostsza taka tabela dla wartości, które są istotne w tym przypadku:

— 35 dB. Głośność rozmowy półgłosem (ale nie szeptem). Najniższa maksymalna wartość hałasu występująca we współczesnych okapach. Urządzenia o takich właściwościach prawie na pewno nie spowodują niedogodności: na taki hałas często nakładają się inne dźwięki, na przykład dźwięki donoszące się z ulicy.
— 40 dB. Głośność normalnej rozmowy. Maksymalny poziom hałasu dozwolony w pomieszczeniach mieszkalnych w ciągu dnia. Jeśli okap jest kupowany do użytku domowego i ma być włączany często i przez długi czas, pożądane jest, aby poziom hałasu w wybranym urządzeniu nie przekraczał tego wskaźnika.
— 50 dB. Głośność rozmowy w tonach średnich.
— 60 dB. Rozmowa podniesionym głosem.
— 70 dB. Tło dźwiękowe na ruchliwej ulicy, w tłumie głośno rozmawiających ludzi, dźwięk silnika odkurzacza w odległości 2-3 m.
— 75 dB. Krzyk lub głośny śmiech z odległości około metra.
— 78 - 79 dB. Głośny mechaniczny budzik, silnik motocykla lub ciężarów...ki. Maksymalny poziom występujący we współczesnych okapach konsumenckich.

Zwróć uwagę, że rzeczywisty komfort użytkowania urządzenia zależy nie tylko od głośności, lecz także od barwy (tonacji) szumu: na przykład niskie, równe dudnienie jest ogólnie łatwiej dostrzegalne niż wysokie częstotliwości z brzęczącymi nutami. Należy również pamiętać, że jeśli instalacja zakończy się niepowodzeniem, rzeczywisty poziom hałasu wydobywającego się z okapu może być wyższy niż podany w specyfikacji. Na przykład, dodatkowa głośność może być spowodowana szumem powietrza w kanałach powietrznych lub grzechotaniem w wyniku kontaktu drgającej obudowy ze ścianą. Dlatego przy wyborze należy zwrócić uwagę na deklarowany w specyfikacji poziom hałasu.

Obecność wskaźnika sygnalizującego zabrudzenie filtra i konieczności jego oczyszczenia/wymiany. W taki wskaźnik można wyposażyć zarówno filtry przeciwtłuszczowe, jak i filtry aktywne (patrz wyżej o samych filtrach). Jednym z wariantów takiego wskaźnika jest rysunek nałożony na samą powierzchnię filtra, a sygnałem o konieczności wymiany może być zniknięcie lub odwrotnie, przejaw rysunku. Bardziej zaawansowanym wariantem jest timer, który monitoruje całkowity czas pracy i uruchamia alarm, gdy zasoby filtra zostaną wyczerpane.

Sposób oświetlenia przewidziany w okapie.

- Lampa żarowa. Najprostsze i najtańsze aktualnie źródło światła. W rzeczywistości główną zaletą lamp żarowych jest ich niski koszt. Dodatkowo zapewniają one światło w ciepłych, przyjemnych dla oka kolorach. Z drugiej strony takie lampy są jak najbardziej energochłonne, ponadto podczas pracy bardzo się nagrzewają.

- Lampy halogenowe. Ulepszona wersja opisanych powyżej lamp żarowych. Wyróżniają się większą jasnością przy niższym zużyciu energii, a jednocześnie mają przyjemne dla oczu spektrum światła. Jednocześnie „halogeny” są nadal gorsze pod względem wydajności od lamp fluorescencyjnych i LED.

- Lampa fluorescencyjna. Znane również jako „świetlówki” lub „żarówki energooszczędne”. Jedną z zalet takich lamp jest właśnie ich niskie zużycie energii – kilkukrotnie niższe niż w przypadku żarówek (choć wyższe niż w przypadku diod LED). Światło świetlówek jest białe, raczej zimne; może to być zarówno zaletą, jak i wadą, w zależności od osobistych preferencji i cech wnętrza. Lecz z jednoznacznych niedociągnięć warto zauważyć, że większość tych lamp zawiera opary rtęci; z tego powodu uszkodzone żarówki należy utylizować według specjalnych zasad, a zepsuta lampa może stać się źródłem problemów zdrowotnych.

- Diody elektroluminescencyjne (LED). Najbardziej zaawansowane źródło światła dostępne w naszych czasach. Diody LED charakteryzują się wysoką wydajnością energ...etyczną, są o rząd wielkości bardziej ekonomiczne niż żarówki, ponadto prawie nie nagrzewają się podczas pracy. Światło pochodzące z takich źródeł ma neutralną biel, odpowiednią do większości sytuacji. Wadą diod LED jest dość wysoka cena, lecz jest ona prawie niewidoczna na tle ceny samych okapów.

Zwróć uwagę, że wiele nowoczesnych okapów pozwala na zastąpienie standardowego źródła światła - na przykład lampę halogenową można wymienić na świetlówkę lub lampę LED o tym samym trzonku.

Sposób sterowania przewiedziany w okapie.

- Przełączniki przyciskowe. Najpopularniejszy sposób sterowania we współczesnych okapach, który można zastosować w urządzeniach o dowolnej funkcjonalności i przedziale cenowym - od modeli niedrogich, w których przyciski bezpośrednio sterują silnikiem, po rozwiązania high-end z zaawansowanymi układami elektronicznymi.

- Pokrętła. Sterowanie za pomocą pokręteł, czasem uzupełnione przyciskami lub czujnikami. Całkiem specyficzna odmiana, spotykana głównie w okapach z wyższej półki, w których pokrętła pełnią rolę elementu dekoracyjnego.

- Suwak. Sterowany dźwignią przesuwaną po specjalnym panelu. Z reguły w ten sposób regulowana jest tylko moc: im dalej suwak jest od pozycji neutralnej, tym bardziej „ciągnie” okap. Dość uniwersalna metoda sterowania spotykana w okapach wszystkich kategorii cenowych.

- Dotykowe. Sterowanie za pomocą panelu dotykowego jest uważane za znak rozpoznawczy drogich, wysokiej klasy okapów nadkuchennych. Wynika to z faktu, że stosowanie takich paneli ma sens głównie z zaawansowaną elektroniką sterującą, są one słabo przystosowane do urządzeń niedrogich. Z praktycznego punktu widzenia czujniki wyróżniają się łatwością obsługi i łatwością czyszczenia: aby wydać polecenie wystarczy lekkie dotknięcie, a sam panel nie ma szczelin i wystając...ych części, dzięki czemu zanieczyszczenia usuwane są bezproblemowo.

Timer, który automatycznie wyłącza okap po określonym czasie. Jeśli posiadasz taki system, nie musisz czekać aż wentylacja się wyłączy i ręcznie wyłączać urządzenie - wystarczy ustawić timer, okap sam się wyłączy o ustalonej godzinie.

Okap posiada własny wyświetlacz. Z reguły jest to najprostszy ekran LCD z dwoma lub trzema symbolami, czasem z dodatkowymi wskaźnikami. Jednak nawet taki ekran sprawia, że obsługa urządzenia jest wygodniejsza i bardziej intuicyjna: może on wyświetlać aktualny tryb pracy, dane dotyczące wyłącznika czasowego (patrz "Wyłącznik czasowy"), stan filtrów (patrz "Wskaźnik zatkania filtra") itp.

Należy pamiętać, że nie ma sensu używać tej funkcji w niedrogich okapach o najprostszej funkcjonalności. Dlatego wyświetlacz jest zwykle oznaką drogiego i zaawansowanego modelu.

Wysokość całej konstrukcji okapu - od dolnej krawędzi do górnej części obudowy (punktu połączenia zewnętrznego kanału powietrza). W przypadku okapów o regulowanej konstrukcji, pozwalających na zmianę wysokości obudowy, maksymalna wysokość oznacza w klasycznym sensie - wielkość urządzenia w stanie „rozłożonym”; w przypadku okapów bez regulacji oznacza to odpowiednio stałą wysokość całkowitą. Wybierając okap według wysokości warto zacząć od dwóch punktów:

1. Optymalna wysokość wlotu powietrza nad płytą to 60-80 cm. Wysokość ta pozwala na efektywne wychwytywanie oparów z gotowania i jednocześnie daje wystarczającą przestrzeń do pracy z płytą.

2. Wymagany jest prześwit pomiędzy okapem a sufitem w celu podłączenia zewnętrznego kanału powietrznego.