Porównanie Casio XJ-F100W vs Casio XJ-V110W

Jasność obrazu wyświetlanego przez projektor przy maksymalnej jasności podświetlenia. Zazwyczaj podawana jest średnia jasność ekranu, wyliczana za pomocą specjalnego wzoru. Im jest wyższa, tym mniej obraz zależy od światła otoczenia: jasny projektor może zapewnić wyraźny obraz nawet w świetle dziennym, ale przyciemniony projektor będzie wymagał przyciemnienia. Z drugiej strony zwiększenie jasności zmniejsza kontrast i wierność odwzorowania barw.

W związku z tym, wybierając według tego parametru, musisz wziąć pod uwagę warunki, w których planujesz korzystać z projektora. Tak więc w przypadku zastosowań biurowych lub szkolnych/uniwersyteckich pożądana jest jasność co najmniej 3000 lumenów — pozwala to uzyskać normalną widoczność bez zacieniania pomieszczenia. Z kolei wśród topowych modeli jest też bardzo niska jasność, bo takie projektory są zwykle instalowane w specjalnie zaprojektowanych pomieszczeniach o dobrej ciemności. Natomiast w ultrakompaktowych urządzeniach nie da się osiągnąć wysokiej jasności ze względów technicznych.

Szczegółowe zalecenia dotyczące optymalnej jasności w określonych warunkach można znaleźć w dedykowanych źródłach. Tutaj zauważamy, że w każdym razie warto wybierać według tego wskaźnika z pewnym marginesem. Jak wspomniano powyżej, zwiększenie jasności powoduje zmniejszenie kontrastu i jakości odwzorowania barw i może być konieczne użycie projektora o niższej jasności, aby uzyskać żądaną jakość obrazu.

Parametr ten w dużej mierze determinuje zdolność projektora do pracy w jasnym pomieszczeniu. W ciemnym pokoju wystarczy 1000 lumenów, aby wyświetlany obraz był jasny, nasycony, wyraźny i zrozumiały. Ale podczas pracy w oświetlonym pomieszczeniu projektor będzie potrzebował co najmniej 3500-4000 lumenów. Nie należy mylić wartości ANSI lumenów z lumenami szczytowymi (Peak lumens). To są dwa różne standardy jasności. Aby zamienić jeden rodzaj jasności na inny, musisz pomnożyć wartość lumenów szczytowych (Peak lumens) przez 10-12. To daje przybliżoną wartość ANSI lumenów.

Jednak eksperci nie zalecają gonienia za wysokimi wartościami ANSI lumenów. Istnieje wiele profesjonalnych projektorów o jasności do 3500 lumenów. Im niższa jasność, tym niższe zużycie energii, a jednocześnie dłuższa żywotność lampy. Oczywiście, jeśli projektor będzie zainstalowany w biurze lub sali na uczelni, gdzie wymagane jest dobre oświetlenie, zaleca się zakup modelu o jasności ANSI lumen wynoszącej 4000 lm i więcej.

Maksymalna rozdzielczość jest ściśle związana zarówno z ogólną jakością obrazu, jak i przekątną ekranu. Im wyższa rozdzielczość projektora, tym wyraźniejsze stają się szczegóły obrazu, szczególnie podczas oglądania obrazu na dużym ekranie.

W przypadku większości zadań zwykle wystarczająca jest rozdzielczość od HD (1280 x 720) do Full HD (1920 x 1080). Jeśli projektor będzie służył do grania w nowoczesne gry, to warto wybrać model o rozdzielczości od Quad HD (2560 x 1440) do 4K (3840 × 2160), a nawet 8K (7680 x 4320).

Oczywiście należy wziąć pod uwagę sam rozmiar ekranu. Faktem jest, że na powierzchni projekcyjnej 40-50″ nie będzie dużej różnicy między formatami Quad HD i 4K. Obraz o wysokiej rozdzielczości może pokazać się na naprawdę dużym ekranie.

Liczba portów USB 2.0 dostępnych w projektorze.

Nie należy mylić tych złączy z USB slave (patrz „Porty kontrolne”) — w tym przypadku chodzi o porty USB dla różnych urządzeń peryferyjnych. Najczęściej porty te służą do bezpośredniego odtwarzania zawartości z dysków flash i innych urządzeń pamięci masowej (na przykład zewnętrznych dysków twardych). Jednocześnie zauważamy, że w niektórych projektorach oglądanie wideo nie jest dostępne (tylko zdjęcia), w innych może się obsługiwać bardzo ograniczony zestaw formatów. Jednak bezpośrednie połączenie jest często wygodniejsze niż przeglądanie przez komputer lub inne dodatkowe urządzenie. Ponadto porty USB mogą być używane do innych celów, na przykład do aktualizacji oprogramowania układowego, wymiany plików między pamięcią flash USB a wbudowaną pamięcią projektora, a nawet do klawiatur/myszy (w urządzeniach z systemem Android, patrz wyżej).

Sam standard USB 2.0 jest uważany za przestarzały, ale w przypadku projektorów w zupełności wystarcza, a nowsze urządzenia peryferyjne są w pełni kompatybilne z takimi złączami. Jednocześnie rzadko konieczne jest jednoczesne podłączenie do projektora więcej niż jednego urządzenia zewnętrznego, dlatego istnieje niewiele modeli z więcej niż jednym USB 2.0.

Wejścia do podłączenia zewnętrznych źródeł wideo w projektorze.

— VGA. Analogowy interfejs wideo uważany za przestarzały, jednak wciąż dość popularny; wyjścia VGA znajdują się w sprzęcie wideo, a także w niektórych komputerowych kartach graficznych. Obsługuje rozdzielczości do 1280x1024, co pozwala na pracę z wideo 720p, jednak bardziej zaawansowane standardy HD nie wchodzą w rachubę. Transmisja sygnału audio przez VGA nie jest zapewniona, ścieżka dźwiękowa do takiego wideo będzie musiała zostać podłączona osobno.

— DVI. Interfejs wideo używany głównie do podłączenia projektorów do komputerów. Początkowo nie przewidywał transmisji dźwięku, jednak funkcja ta jest stopniowo wprowadzana. Obecnie stosuje się kilka odmian DVI. Tak więc, w zależności od formatu sygnału, rozróżnia się całkowicie cyfrowe DVI-D i kombinowane DVI-I, które obsługują wideo cyfrowe i analogowe. Obie te wersje mogą korzystać z dwukanałowego formatu cyfrowego przesyłania danych, w którym maksymalna rozdzielczość wideo sięga 2560x1600 (w jednym kanale jest to 1920x1200). Złącza i wtyczki DVI-D i DVI-I są ze sobą kompatybilne, jeśli liczba kanałów jest zbieżna lub jeśli do dwukanałowego wejścia podłączony jest jednokanałowy sygnał wideo.

— DisplayPort. Cyfrowy interfejs pierwotnie opracowany do podłączania monitorów LCD. Nowoczesne wersje mają podobne możliwości do HDMI, obsługują rozdzielczości HD od 1080p i wy...ższe, a także wielokanałową transmisję dźwięku. Niemniej jednak takie wyjścia są rzadko spotykane w urządzeniach wideo, głównym obszarem zastosowania DisplayPort był i pozostaje sprzęt komputerowy. W szczególności jest to dokładnie takie złącze (a także jego mniejsza wersja miniDisplayPort), z którego regularnie korzysta w swoich komputerach firma Apple.

• — DisplayPort v 1.2. DisplayPort v 1.2 ma przepustowość 17,28 Gb/s. Ten standard transmisji sygnału ma pełną obsługę formatu wideo FullHD. Formaty QuadHD i 4K są obsługiwane częściowo.
• DisplayPort v 1.3. Maksymalna przepustowość DisplayPort v 1.3 wynosi 25,92 Gb/s. Ta wersja DisplayPort zapewnia pełną obsługę formatów FullHD i QuadHD. Tryby wideo 4K i 8K są obsługiwane częściowo.
• DisplayPort v 1.4. Limit przepustowości DisplayPort v 1.4 wynosi 32,4 Gb/s. Ta wersja DisplayPort oferuje ulepszoną obsługę wideo 4K, w tym o częstotliwości odświeżania 144 Hz, podczas gdy w DisplayPort 1.3 4K jest ograniczone do częstotliwości 120 Hz. Podobnie jak w poprzedniej wersji, DisplayPort 1.4 częściowo obsługuje tryby wideo 8K.

— BNC. Złącze typu bagnetowego służące do podłączenia kabla koaksjalnego. W projektorach to połączenie służy do przesyłania komponentowego analogowego sygnału wideo (patrz odpowiedni punkt) lub nieskompresowanego sygnału wideo przy użyciu standardu SDI. BNC odnosi się do profesjonalnych interfejsów i znajduje się w projektorach odpowiedniej klasy.

— S-Video. Interfejs analogowy do transmisji sygnału wideo (bez pracy z dźwiękiem). Zapewnia dwa kanały do przesyłania informacji o obrazie, w tym sensie podobny jest do wejścia komponentowego opisanego poniżej. Jednak, z jednej strony, S-Video wykorzystuje tylko jedno złącze zamiast trzech, z drugiej strony — przepustowość tego interfejsu jest zauważalnie mniejsza, nie nadaje się do rozdzielczości HD, w świetle których uważany jest za przestarzały i rzadko występuje, głównie w specjalistycznym sprzęcie wideo.

— Kompozytowe. Początkowo złącze kompozytowe jest interfejsem analogowym do transmisji obrazu i dźwięku, wykorzystującym 3 oddzielne kanały (dla sygnału wideo oraz lewego i prawego kanału audio). Jednak w tym przypadku najczęściej chodzi tylko o jedno złącze — dla wideo; wejścia audio w projektorach są wymieniane osobno i oznaczane jako RCA (audio) (patrz „Złacza audio”). Ogólnie interfejs kompozytowy nie zapewnia specjalnej jakości obrazu, ponadto nie nadaje się do przesyłania obrazów HD i jest uważany za przestarzały. Przy tym jest bardzo powszechny i występuje nie tylko w nowoczesnym sprzęcie wideo, jednak także w szczerze przestarzałym; za pomocą tego interfejsu można na przykład podłączyć do projektora VHS-VCR.

— Komponentowe. Interfejs uważany za najbardziej zaawansowany spośród współczesnych analogowych standardów wideo. Przy takim połączeniu sygnał wideo jest podzielony na trzy komponenty, przesyłane osobnymi kablami; zapewnia to dobrą odporność na zakłócenia i przepustowość wystarczającą nawet do pracy z rozdzielczościami HD. Ale dźwięk nie jest obsługiwany przez ten interfejs.

Liczba wejść HDMI przewidziana w projektorze.

HDMI to wszechstronny interfejs cyfrowy, pierwotnie zaprojektowany do obsługi wideo w wysokiej rozdzielczości i dźwięku wielokanałowego. Dziś w rzeczywistości jest to ogólnie przyjęty standard, wyjścia tego typu są obecne w zdecydowanej większości urządzeń wideo z obsługą HD — centrach multimedialnych, odtwarzaczach Blu-ray, komputerowych, kartach graficznych itp. Obecność kilku wejść HDMI umożliwia jednoczesne podłączenie kilku źródeł sygnału do projektora i przełączanie się między nimi w ustawieniach projektora bez konieczności niepotrzebnego podłączania i odłączania kabli.

Wersja HDMI obsługiwana przez projektor.

Aby uzyskać więcej informacji na temat samego interfejsu, patrz powyżej, a jego różne wersje różnią się maksymalną rozdzielczością i innymi funkcjami:

— v 1.4. Wersja wydana w 2009 roku. Mimo to ma całkiem przyzwoitą charakterystykę, dzięki czemu nadal znajduje zastosowanie w nowoczesnym sprzęcie wideo. Konkretne cechy HDMI v1.4 obejmują obsługę 3D, możliwość pracy z wideo 4K (4096x2160) przy częstotliwości odświeżania 24 kl./s i Full HD — przy 120 kl./s. Oprócz oryginalnej wersji, pojawiły się również ulepszone modyfikacje — v.1.4a i v.1.4b; różnią się tylko kilkoma ulepszeniami związanymi z 3D.

— v 2.0. Standard wprowadzony w 2014 roku. Dzięki zwiększonej przepustowości w porównaniu do v 1.4 umożliwia przesyłanie wideo 4K z prędkością do 60 kl./s, a także do 32 kanałów i do 4 strumieni audio jednocześnie. Ponadto to właśnie w tej wersji po raz pierwszy pojawiła się obsługa ultrapanoramicznego formatu 21:9, a aktualizacja v 2.0a wprowadziła kompatybilność z HDR, z dalszymi ulepszeniami tej funkcji w wersji 2.0b.

— v 2.1. Wersja wydana w 2017 roku, znana również jako HDMI Ultra High Speed. Prędkość przesyłania danych została rzeczywiście znacznie zwiększona, umożliwiając obsługę wideo do 10K przy 120 klatkach na sekundę. Ponadto wprowadzono pewne ulepszenia dotyczące HDR. Należy pamiętać, że połączenie przez HDMI v 2.1 wymaga użycia specjalnych kabli, choć podstawowe możliwości pozostają dost...ępne podczas pracy ze zwykłymi przewodami.

— RCA (audio). Analogowy interfejs audio wykorzystujący gniazda RCA (cinch). W zależności od modelu projektora może służyć zarówno jako wejście (na przykład oprócz komponentowego wejścia wideo), jak i wyjście do podłączenia zewnętrznych urządzeń audio. Warto pamiętać, że w tym przypadku przez jedno złącze RCA jest przesyłany tylko jeden kanał dźwiękowy, a za wejście lub wyjście jest uważana para gniazd RCA (dla lewego i prawego kanału).

— Wejście 3,5 mm (mini-Jack). To złącze jest bardziej kompaktowe niż RCA, a także umożliwia sterowanie dwoma kanałami stereo przez jedno gniazdo. Z drugiej strony połączenie 3,5 mm jest mniej niezawodne i bardziej podatne na zakłócenia. Dlatego takie wejście jest przeznaczone głównie do prostych zadań — jak przesyłanie dźwięku z wyjścia audio komputera stacjonarnego lub laptopa.

— Wyjście 3,5 mm (mini-Jack). W każdym razie jest to wyjście analogowe, ale jego przeznaczenie może być różne. Tak więc w niektórych projektorach pełni rolę interfejsu liniowego i służy do wyprowadzania sygnału audio do aktywnych głośników lub zewnętrznego wzmacniacza. W innych urządzeniach mini-Jack pełni rolę wyjścia słuchawkowego. Istnieją modele, w których te funkcje są połączone w jednym złączu.

— Wyjście optyczne. Wyjście do transmisji cyfrowego sygnału audio przez kabel światłowodowy; umożliwia trans...misję dźwięku wielokanałowego. Charakteryzuje się całkowitą niewrażliwością na zakłócenia elektromagnetyczne. Z drugiej strony kabel światłowodowy jest dość delikatny i musi być chroniony przed załamaniami i silnym naciskiem.

— Wejście mikrofonowe. Wejście do podłączenia zewnętrznego mikrofonu do projektora. Umożliwia transmisję dźwięku z mikrofonu za pomocą własnego wzmacniacza projektora – np. komentować prezentację przez te same głośniki, przez które przechodzi główna ścieżka dźwiękowa.

Złącza do podłączenia urządzeń sterujących, przewidziane w konstrukcji projektora. Konkretne możliwości sterowania w każdym przypadku mogą być różne, należy je doprecyzować osobno.

— COM (RS-232). Specjalistyczne złącze, oryginalnie stosowane w urządzeniach komputerowych. Ogólnie jest uważane za przestarzałe, jest stosunkowo rzadkie wśród komputerów, jednak jest bardzo popularne w różnych specjalistycznych urządzeniach.

— USB (slave). Złącze do podłączenia do portu USB komputera stacjonarnego lub laptopa. Podczas tego podłączenia projektor działa jako urządzenie peryferyjne i można nim sterować z komputera. Ponadto ostatnio pojawiły się przenośne projektory, przeznaczone do przewodowego połączenia z mobilnymi gadżetami, takimi jak smartfony czy tablety; dla nich wskazany jest również port USB (slave), chociaż konkretne złącze podłączenia może być inne (na przykład 8-stykowe w urządzeniach Apple).

— LAN (RJ45). Standardowe złącze do przewodowego połączenia z sieciami komputerowymi. Podłączony w ten sposób projektor pracuje jako urządzenie sieciowe, dostęp do niego (z odpowiednimi ustawieniami) można uzyskać z dowolnego komputera lokalnego. Jest to wygodniejsze niż używanie tylko jednego komputera sterującego. Ponadto przez sieć LAN mogą być realizowane inne funkcje — na przykład DLNA (patrz odpowiedni punkt).

— HDBaseT. Złożony interfejs używany głównie w urządzeniach profesjonalnych (patrz „Przeznaczenie podstawowe”). W rzeczywistości jest to rozszerzona i uzupełniona wersja złącza LAN opisanego powyżej, wykorzystuje te same złącza i kable, jednak ma bardziej rozbudowaną funkcjonalność. Oprócz dostępu do sieci lokalnych i Internetu, HDBaseT zapewnia wyspecjalizowane sygnały sterujące, strumieniowe przesyłanie dźwięku i obrazu, a nawet moc do 100 watów.

— 3D Sync. Port ten umożliwia podłączenie emitera 3D do projektora, który jest wymagany do tworzenia obrazu wolumetrycznego przy użyciu technologii aktywnej 3D (patrz odpowiedni punkt). W związku z tym, aby oglądać obraz stereofoniczny, należy używać aktywnych okularów 3D. Okulary są synchronizowane z emiterem 3D, co pozwala uzyskać wyraźny i zrozumiały obraz stereo.