Porównanie Canon EOS 100D kit 18-55 vs Canon EOS 700D kit 18-55

Wynik, który otrzymał aparat w rankingu DxOMark.

DxOMark jest jednym z najpopularniejszych i najbardziej autorytatywnych zasobów do testowania aparatów przez ekspertów. Zgodnie z wynikami testu aparat otrzymuje określoną liczbę punktów; im więcej punktów, tym wyższa ocena końcowa.

Ogniskowa obiektywu aparatu.

Ogniskowa to odległość między matrycą aparatu a optycznym środkiem obiektywu, ogniskowanym do nieskończoności, przy którym na matrycy uzyskuje się wyraźny i ostry obraz. W przypadku modeli z wymiennymi obiektywami (aparatów bezlusterkowych i MILC, patrz „Rodzaj aparatu”), parametr ten jest wskazywany, jeśli aparat jest wyposażony w obiektyw (wyposazenie "kit"); przypomnijmy sobie, że na własne życzenie w takim aparacie można zainstalować optykę o innych cechach.

Im dłuższa ogniskowa, tym mniejszy kąt widzenia obiektywu, tym większy stopień przybliżenia i większe obiekty widoczne w kadrze. Dlatego parametr ten jest jednym z kluczowych dla każdego obiektywu i w dużej mierze determinuje jego zastosowanie (konkretne przykłady podano poniżej).

We współczesnych aparatach cyfrowych najczęściej używane są obiektywy o zmiennej ogniskowej: takie obiektywy są w stanie zwiększać i zmniejszać obraz (więcej szczegółów w „Zoom optyczny”). W przypadku lustrzanek cyfrowych i MILC produkowane są specjalistyczne optyki o stałej ogniskowej (obiektywy stałoogniskowe). Ale w cyfrowych kompaktach te obiektywy są stosowane niezwykle rzadko, zwykle taki obiektyw jest oznaką high-endowego modelu o specyficznych właściwościach.

Należy pamiętać, że w specyfikacji aparatu zwykle podaje się rzeczywistą ogniskową obiektywu. A o kątach widzenia i ogólnym przeznaczeniu optyki decyduje nie tylko parametr...ten, ale także rozmiar matrycy, z którą używana jest optyka. Zależność wygląda następująco: przy tych samych kątach widzenia soczewka dla większego czujnika będzie miała większą ogniskową niż soczewka dla małego czujnika. W związku z tym tylko aparaty z tym samym rozmiarem matrycy można bezpośrednio porównywać ze sobą pod względem ogniskowej obiektywów. Jednak dla ułatwienia porównań w specyfikacji może być wskazywany tzw. ekwiwalent ogniskowej - ogniskowa w przeliczeniu na 35 mm: jest to ogniskowa, jaką miałby obiektyw dla matrycy pełnoklatkowej, przy tych samych kątach widzenia. Porównywać za pomocą tej wartości można obiektywy o dowolnej wielkości matrycy. Istnieją formuły, które pozwalają samodzielnie obliczyć ekwiwalent 35 mm, można je znaleźć w dedykowanych źródłach.

Jeśli chodzi o konkretną specjalizację, to ekwiwalent ogniskowej do 18 mm odpowiada ultraszerokokątnym obiektywom typu rybie oko. Za optykę szerokokątną uważa się „stałą” optykę z ekwiwalentem ogniskowej do 28 mm, a także obiektywy zmiennoogniskowe z minimalnym ekwiwalentem ogniskowej do 35 mm. Wskaźnik do 60 mm jest uważany za odpowiedni dla optyki „ogólnego przeznaczenia”, 50–135 mm jest uważany za optymalny do portretów, a większe ogniskowe można znaleźć w teleobiektywach. Bardziej szczegółowe informacje na temat specyfiki różnych ogniskowych można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Liczba programów scen przewidzianych w konstrukcji kamery.

Programy tematyczne to gotowe ustawienia dla niektórych najpopularniejszych scenerii, na przykład Portret, Krajobraz, Sport, Zachód słońca itp. Oprócz tych ustawień wstępnych lista ta może zawierać efekty specjalne i narzędzia kreatywne (takie jak zamiana kolorów lub rybie oko), a także tryby ekspozycji (patrz poniżej). Obecność programów scenicznych jest szczególnie przydatna dla początkujących i nieprofesjonalnych fotografów, ponieważ eliminuje potrzebę majstrowania przy każdym ustawieniu z osobna - wystarczy wybrać najbardziej odpowiedni program, a wszystkie niezbędne ustawienia zostaną ustawione automatycznie. Im więcej programów scenicznych zapewnia konstrukcja kamery, tym szersze są jej możliwości automatycznej regulacji.

Największa liczba klatek, którą aparat może wykonać „za jednym razem” podczas robienia zdjęć seryjnych w formacie JPEG.

Dane techniczne współczesnych aparatów cyfrowych są takie, że podczas robienia zdjęć seryjnych muszą one być zapisywane w specjalnym buforze, a dopiero po zakończeniu serii można je skopiować na kartę pamięci. Ten bufor ma ograniczoną pojemność, więc liczba klatek w jednej serii jest również ograniczona. Jednocześnie zauważamy, że wskaźnik ten jest zwykle wskazywany przy fotografowaniu w najwyższej możliwej rozdzielczości (patrz „Maksymalny rozmiar obrazu”); przy niższych rozdzielczościach rozmiar każdego obrazu zmniejsza się, a liczba klatek w serii może okazać się większa niż podana w specyfikacji.

JPEG, najpopularniejszy obecnie format zdjęć cyfrowych, jest mniejszy i wymaga mniejszej mocy do przetwarzania niż RAW (patrz „Nagrywanie w formacie RAW”). Dlatego w serii zdjęć JPEG z reguły dostępnych jest więcej klatek dla fotografa. Jednak w niektórych modelach, które mają dwa oddzielne bufory (dla RAW i JPEG), może być odwrotnie.

Największa liczba klatek, którą aparat może wykonać „za jednym razem” podczas robienia zdjęć seryjnych w formacie RAW (patrz „Nagrywanie w formacie RAW”).

Dane techniczne współczesnych aparatów cyfrowych są takie, że podczas robienia zdjęć seryjnych muszą one być zapisywane w specjalnym buforze, a dopiero po zakończeniu serii można je skopiować na kartę pamięci. Ten bufor ma ograniczoną pojemność, więc liczba klatek w jednej serii jest również ograniczona. Jednocześnie zauważamy, że wskaźnik ten jest zwykle wskazywany przy fotografowaniu w najwyższej możliwej rozdzielczości (patrz „Maksymalny rozmiar obrazu”); przy niższych rozdzielczościach rozmiar każdego obrazu zmniejsza się, a liczba klatek w serii może okazać się większa niż podana w specyfikacji.

Obrazy w formacie RAW zajmują więcej miejsca i wymagają większej mocy do przetwarzania niż „gotowe” pliki JPEG. Dlatego liczba klatek w serii tego formatu jest zwykle mniejsza niż w przypadku formatu JPEG. Są jednak wyjątki - zazwyczaj są to aparaty, które mają dwa osobne bufory (dla RAW i JPEG).

Aparat obsługuje funkcję HDR.

HDR oznacza High Dynamic Range. Głównym zastosowaniem tej technologii jest fotografowanie scen ze znacznymi zmianami oświetlenia, gdy w kadrze występują bardzo jasne i bardzo ciemne obszary. Specyfika współczesnej fotografii cyfrowej polega na tym, że w zwykłym trybie fotografowania można poprawnie przetworzyć tylko raczej wąski zakres jasności; w rezultacie przy dużej różnicy w oświetleniu obraz jest albo zbyt ciemny, albo prześwietlony. HDR pozwala uniknąć tego zjawiska: w tym trybie aparat robi kilka zdjęć z różnymi ustawieniami ekspozycji, a następnie zszywa je ze sobą w taki sposób, aby zmniejszyć jasność w jasnych miejscach, a zwiększyć — w ciemnych. Pozwala to na fotografowanie np. krajobrazów na tle jasnego nieba o zachodzie słońca, wnętrz słabo oświetlonych budynków z jasnymi oknami itp. Ponadto HDR może być również wykorzystany jako technika artystyczna - aby nadać zdjęciu niezwykłą gamę kolorów.

Zwróć uwagę, że ten efekt można również osiągnąć za pomocą przetwarzania końcowego w edytorze graficznym; jednak korzystanie z aparatu jest znacznie wygodniejsze.

Liczba i/lub rodzaje programów tematycznych do nagrywania wideo przewidzianych w konstrukcji aparatu.

Programy tematyczne to zestaw presetów przeznaczonych do różnych sytuacji nagrywania - na przykład w świetle słonecznym, w pochmurny dzień, w zaciemnionym pomieszczeniu itp. Ta lista może również zawierać inne określone tryby - na przykład narzędzia kreatywne. W każdym razie obecność programów tematycznych ułatwia wybór parametrów nagrywania wideo, co jest bardzo przydatne dla początkujących użytkowników.

— USB C. Uniwersalny interfejs USB wykorzystujący złącze typu C. Same w sobie porty USB (wszystkich typów) służą głównie do podłączania aparatu do komputera w celu kopiowania materiału, zarządzania ustawieniami, aktualizowania oprogramowania układowego itp. Złącze typu C jest porównywalne rozmiarem z wcześniejszymi miniUSB i microUSB, ale ma dwustronną konstrukcję, która umożliwia włożenie wtyczki z dowolnej strony. Dodatkowo USB C często korzysta ze standardu USB 3.1, co pozwala na osiągnięcie prędkości połączenia do 10 Gb/s - funkcja przydatna przy kopiowaniu dużych ilości treści.

— HDMI. Zintegrowany interfejs cyfrowy, który umożliwia przesyłanie wideo (w tym o wysokiej rozdzielczości) i dźwięku (nawet wielokanałowego) jednym kablem. Obecność takiego portu umożliwia wykorzystanie aparatu jako odtwarzacza: można go bezpośrednio podłączyć do telewizora, monitora, projektora itp. i przeglądać materiał na dużym ekranie. Jednocześnie możliwości nadawcze mogą obejmować nie tylko odtwarzanie wideo, ale także demonstrację zrobionych zdjęć w formie pokazu slajdów. Wejścia HDMI można znaleźć w większości współczesnych urządzeń wideo, a połączenie zwykle nie stanowi problemu.
Obecnie na rynku dostępnych jest kilka wersji interfejsu HDMI:

• v 1.4. Najstarsza z aktualnych wersji, wydana w 2009 roku. Niemniej jednak obsługuje wideo 3D, jest w stanie pracować z rozdzielczościami do 4096x2160 przy prędkości 24 kl./s, a w rozdzielczośc...i Full HD szybkość klatek może sięgać 120 kl./s. Oprócz oryginalnej wersji 1.4, są też ulepszone modyfikacje - v.1.4a i v.1.4b; są podobne w swoich głównych cechach, w obu przypadkach ulepszenia dotyczyły głównie pracy z treścią 3D.
• v 2.0 Znacząca aktualizacja HDMI wprowadzona w 2013 roku. W tej wersji maksymalna liczba klatek na sekundę w 4K wzrosła do 60 kl./s, także z nowości możemy wspomnieć o wsparciu dla ultrapanoramicznego formatu 21:9. W aktualizacji v.2.0a do możliwości interfejsu dodano obsługę HDR, w v.2.0b funkcja ta została ulepszona i rozszerzona.
• v 2.1. Pomimo podobieństwa nazwy do v.2.0, ta wersja, wydana w 2017 roku, była aktualizacją na bardzo dużą skalę. W szczególności została dodana obsługa 8K, a nawet 10K przy prędkościach do 120 kl./s, a także zostały rozszerzone możliwości pracy z HDR. Do tej wersji został wydany zastrzeżony kabel - HDMI Ultra High Speed, wszystkie możliwości v.2.1 są dostępne tylko przy użyciu kabli tego standardu, chociaż podstawowe funkcje mogą być używane z prostszymi przewodami.

— Wyjście słuchawkowe. Wyjście słuchawkowe umożliwia podłączenie słuchawek do aparatu. Z reguły jest to zwykłe złącze mini Jack 3.5 mm. Obecność takiego złącza zapewnia możliwość monitorowania dźwięku podczas nagrywania wideo w czasie rzeczywistym. Jest to szczególnie ważne przy nagrywaniu wywiadów, vlogów i innych audycji.

— Wejście mikrofonowe. Specjalistyczne wejście do podłączenia zewnętrznego mikrofonu do aparatu. Mikrofony zewnętrzne są znacznie lepsze od wbudowanych mikrofonów pod względem jakości dźwięku. Po pierwsze, nie są tak wrażliwe na „własne” dźwięki aparatu - od przycisków, pokręteł sterujących, silników ostrości itp. (a jeśli mikrofon korzysta z długiego kabla i nie jest przymocowany do korpusu, te dźwięki w ogóle nie będą słyszalne). Po drugie, same mikrofony zewnętrzne mają bardziej zaawansowane funkcje. Z drugiej strony, ich użycie jest uzasadnione głównie do profesjonalnego nagrywania wideo; dlatego obecność wejścia mikrofonowego z reguły odpowiada zaawansowanym możliwościom nagrywania wideo.

Obecność funkcji dotykowego ustawiania ostrości w konstrukcji aparatu.

Takie ustawianie ostrości działa spójnie z ekranem dotykowym (patrz poniżej). Daje to fotografowi możliwość samodzielnego wyboru punktu ustawiania ostrości w fotografowanym kadrze: w tym celu wystarczy dotknąć tego punktu na obrazie wyświetlanym na ekranie. Dotykowe ustawianie ostrości jest niezwykle proste i intuicyjne, a przez to bardzo wygodne, szczególnie dla początkujących i nieprofesjonalnych użytkowników.