Porównanie Nikon D850 body vs Nikon D5 body

Wynik, który otrzymał aparat w rankingu DxOMark.

DxOMark jest jednym z najpopularniejszych i najbardziej autorytatywnych zasobów do testowania aparatów przez ekspertów. Zgodnie z wynikami testu aparat otrzymuje określoną liczbę punktów; im więcej punktów, tym wyższa ocena końcowa.

Całkowita liczba pojedynczych punktów światłoczułych (pikseli) znajdujących się w matrycy aparatu. Wskazywana w megapikselach - milionach pikseli.

Całkowita liczba Mpx jest z reguły większa niż liczba megapikseli, z których bezpośrednio zbudowana jest klatka (więcej szczegółów można znaleźć w „Efektywna liczba Mpx”). Wynika to z obecności obszarów usługowych na matrycy. Ogólnie rzecz biorąc, parametr ten jest bardziej odniesieniem niż praktycznie istotnym: większa całkowita liczba Mpx przy tym samym rozmiarze i efektywnej rozdzielczości oznacza nieco mniejszy rozmiar każdego piksela, a co za tym idzie, zwiększone prawdopodobieństwo szumu (szczególnie przy wysokich wartościach ISO).

Liczba pikseli (megapikseli) matrycy bezpośrednio zaangażowanych w konstrukcję obrazu to w rzeczywistości liczba punktów, z których zbudowany jest zrobiony obraz. Niektórzy producenci, oprócz tego parametru, wskazują również całkowitą liczbę megapikseli, biorąc pod uwagę obszary usługowe matrycy. Jednak za główny wskaźnik uważa się efektywną liczbę megapikseli - to ona bezpośrednio wpływa na maksymalną rozdzielczość wynikowego obrazu (patrz „Maksymalny rozmiar obrazu”).

Megapiksel to 1 milion pikseli. Duża liczba megapikseli zapewnia wysoką rozdzielczość wykonywanych zdjęć, jednak nie jest gwarancją wysokiej jakości obrazu - wiele zależy również od wielkości matrycy, jej światłoczułości (patrz odpowiednie punkty), a także sprzętowych i programowych narzędzi do przetwarzania obrazu używanych w aparacie. Należy pamiętać, że dla małych matryc wysoka rozdzielczość bywa czasem raczej wadą niż zaletą - takie sensory są bardzo podatne na pojawienie się szumów w obrazie.

Maksymalna rozdzielczość zdjęć, wykonywanych przez aparat w trybie normalnym (nie panoramicznym). W rzeczywistości w tym punkcie podaje się najwyższą rozdzielczość zdjęcia - w pikselach w pionie i poziomie, na przykład 3000x4000. Wskaźnik ten zależy bezpośrednio od rozdzielczości matrycy: liczba pikseli nie może przekroczyć efektywnej liczby megapikseli (patrz wyżej). Na przykład dla 3000x4000 matryca musi mieć efektywną rozdzielczość co najmniej 3000*4000 = 12 milionów punktów, czyli 12 Mpx.

Teoretycznie im większa rozdzielczość zdjęcia, tym bardziej szczegółowy obraz, tym więcej zawiera on drobnych szczegółów. Jednocześnie ogólna jakość zdjęcia (w tym widoczność drobnych szczegółów) zależy nie tylko od rozdzielczości, lecz także od szeregu innych czynników technicznych i programowych; aby uzyskać więcej informacji, zobacz „Efektywna liczba megapikseli”.

Zakres czułości matrycy aparatu cyfrowego. W fotografii cyfrowej czułość jest wyrażana w tych samych jednostkach ISO, co w przypadku błony fotograficznej; jednak w przeciwieństwie do błony, czułość matrycy w aparacie cyfrowym można zmieniać, co daje zaawansowane możliwości regulacji parametrów fotografowania. Wysoka maksymalna czułość jest ważna, jeśli z aparatem używasz obiektywu o niskiej wartości przysłony (patrz „Wartość przysłony”), a także przy fotografowaniu słabo oświetlonych scen i szybko poruszających się obiektów; w tym drugim przypadku wysokie ISO pozwala na uzyskanie niskich czasów otwarcia migawki, co minimalizuje rozmycie obrazu. Należy jednak mieć na uwadze, że wraz ze wzrostem wartości ISO zwiększa się również poziom szumów zdjęć.

Brak filtra AA w konstrukcji aparatu.

Filtr AA odpowiada za „antyaliasing” - eliminację efektu mory. Efekt ten może wystąpić podczas fotografowania obiektów z dużą liczbą cienkich linii poziomych lub zbliżonych do poziomych (na przykład ceglanej ściany w dużej odległości lub kostiumu wykonanego z określonego rodzaju tkaniny). Daje to charakterystyczny wzór na zdjęciu, który zwykle jest niewłaściwy; aby wyeliminować to zjawisko, dostarczany jest filtr AA. Jednocześnie uważa się, że funkcja ta zmniejsza ogólną ostrość zdjęcia; dlatego może nie być dostępna w niektórych aparatach. Zasadniczo są to modele profesjonalne: brak filtra AA daje fotografowi dodatkowe możliwości, ale stawia większe wymagania dotyczące umiejętności fotografowania.

Możliwość ręcznej (lub automatycznej, według zadanych parametrów) zmiany parametrów ekspozycji podczas fotografowania, czyli ilości światła wpadającego do matrycy. Stosuje się wtedy, gdy automatycznie dobrane parametry ekspozycji nie dają zadowalającego wyniku - na przykład w trudnych warunkach, kiedy oświetlenie głównego obiektu i tła są bardzo różne. Możliwości kompensacji ekspozycji aparatu są rejestrowane w formacie „± x EV, w odstępach EV”, na przykład „± 3 EV, w odstępach co 1/2 EV”. Pierwsza cyfra wskazuje maksymalną wartość, o jaką można zmienić ekspozycję w stosunku do pierwotnej wartości podczas korekty; drugi to krok (skok), w którym następuje zmiana. EV to specyficzna jednostka miary ekspozycji; zmiana ekspozycji o 1 EV oznacza dwukrotną zmianę ilości światła padającego na czujnik. Wzrost EV oznacza wzrost ilości światła z powodu otwarcia przysłony lub wolniejszego czasu otwarcia migawki, a zmniejszenie - odwrotnie. Wszystkie współczesne aparaty z funkcją kompensacji ekspozycji potrafią to robić „w obu kierunkach”.

Maksymalna rozdzielczość i liczba klatek na sekundę wideo rejestrowanego przez aparat w standardzie Full HD (1080p).

Tradycyjna rozdzielczość Full HD w tym przypadku to 1920x1080; inne opcje są bardziej szczegółowe i praktycznie nie występują we współczesnych aparatach. Jeśli chodzi o liczbę klatek na sekundę, warto przede wszystkim zauważyć, że zwykłe (nie w zwolnionym tempie) wideo jest kręcone z prędkością do 60 kl./s i w tym przypadku im wyższa liczba klatek, tym płynniejsze będzie wideo, tym mniej zauważalne szarpnięcia podczas poruszania się w kadrze. Jeśli liczba klatek na sekundę wynosi 100 kl./s lub więcej, zwykle oznacza to, że aparat ma tryb wideo w zwolnionym tempie.

— USB C. Uniwersalny interfejs USB wykorzystujący złącze typu C. Same w sobie porty USB (wszystkich typów) służą głównie do podłączania aparatu do komputera w celu kopiowania materiału, zarządzania ustawieniami, aktualizowania oprogramowania układowego itp. Złącze typu C jest porównywalne rozmiarem z wcześniejszymi miniUSB i microUSB, ale ma dwustronną konstrukcję, która umożliwia włożenie wtyczki z dowolnej strony. Dodatkowo USB C często korzysta ze standardu USB 3.1, co pozwala na osiągnięcie prędkości połączenia do 10 Gb/s - funkcja przydatna przy kopiowaniu dużych ilości treści.

— HDMI. Zintegrowany interfejs cyfrowy, który umożliwia przesyłanie wideo (w tym o wysokiej rozdzielczości) i dźwięku (nawet wielokanałowego) jednym kablem. Obecność takiego portu umożliwia wykorzystanie aparatu jako odtwarzacza: można go bezpośrednio podłączyć do telewizora, monitora, projektora itp. i przeglądać materiał na dużym ekranie. Jednocześnie możliwości nadawcze mogą obejmować nie tylko odtwarzanie wideo, ale także demonstrację zrobionych zdjęć w formie pokazu slajdów. Wejścia HDMI można znaleźć w większości współczesnych urządzeń wideo, a połączenie zwykle nie stanowi problemu.
Obecnie na rynku dostępnych jest kilka wersji interfejsu HDMI:

• v 1.4. Najstarsza z aktualnych wersji, wydana w 2009 roku. Niemniej jednak obsługuje wideo 3D, jest w stanie pracować z rozdzielczościami do 4096x2160 przy prędkości 24 kl./s, a w rozdzielczośc...i Full HD szybkość klatek może sięgać 120 kl./s. Oprócz oryginalnej wersji 1.4, są też ulepszone modyfikacje - v.1.4a i v.1.4b; są podobne w swoich głównych cechach, w obu przypadkach ulepszenia dotyczyły głównie pracy z treścią 3D.
• v 2.0 Znacząca aktualizacja HDMI wprowadzona w 2013 roku. W tej wersji maksymalna liczba klatek na sekundę w 4K wzrosła do 60 kl./s, także z nowości możemy wspomnieć o wsparciu dla ultrapanoramicznego formatu 21:9. W aktualizacji v.2.0a do możliwości interfejsu dodano obsługę HDR, w v.2.0b funkcja ta została ulepszona i rozszerzona.
• v 2.1. Pomimo podobieństwa nazwy do v.2.0, ta wersja, wydana w 2017 roku, była aktualizacją na bardzo dużą skalę. W szczególności została dodana obsługa 8K, a nawet 10K przy prędkościach do 120 kl./s, a także zostały rozszerzone możliwości pracy z HDR. Do tej wersji został wydany zastrzeżony kabel - HDMI Ultra High Speed, wszystkie możliwości v.2.1 są dostępne tylko przy użyciu kabli tego standardu, chociaż podstawowe funkcje mogą być używane z prostszymi przewodami.

— Wyjście słuchawkowe. Wyjście słuchawkowe umożliwia podłączenie słuchawek do aparatu. Z reguły jest to zwykłe złącze mini Jack 3.5 mm. Obecność takiego złącza zapewnia możliwość monitorowania dźwięku podczas nagrywania wideo w czasie rzeczywistym. Jest to szczególnie ważne przy nagrywaniu wywiadów, vlogów i innych audycji.

— Wejście mikrofonowe. Specjalistyczne wejście do podłączenia zewnętrznego mikrofonu do aparatu. Mikrofony zewnętrzne są znacznie lepsze od wbudowanych mikrofonów pod względem jakości dźwięku. Po pierwsze, nie są tak wrażliwe na „własne” dźwięki aparatu - od przycisków, pokręteł sterujących, silników ostrości itp. (a jeśli mikrofon korzysta z długiego kabla i nie jest przymocowany do korpusu, te dźwięki w ogóle nie będą słyszalne). Po drugie, same mikrofony zewnętrzne mają bardziej zaawansowane funkcje. Z drugiej strony, ich użycie jest uzasadnione głównie do profesjonalnego nagrywania wideo; dlatego obecność wejścia mikrofonowego z reguły odpowiada zaawansowanym możliwościom nagrywania wideo.