Porównanie Tramp Peak 3 vs Terra Incognita Mirage 2

Liczba osób, dla których przeznaczony jest namiot.

Generalnie najpopularniejsze w naszych czasach są modele dwuosobowe i trzyosobowe – stanowią one dobry kompromis między przestronnością i wygodą, z jednej strony, a wagą, ceną i łatwością transportu — z drugiej. Nieco mniej powszechne są namioty czteroosobowe, chociaż też dość popularne. Najmniejsze modele jednoosobowe dotyczą głównie namiotów trekkingowych lub namiotów wędkarskich (głównie do użytku zimowego, patrz „Przeznaczenie”). A w największych konstrukcjach pojemność może wynosić do 5 osób lub nawet więcej.

Generalnie parametr ten ma największe znaczenie dla tradycyjnych namiotów turystycznych (ekspedycyjnych, trekkingowych, kempingowych), a także dla namiotów wędkarskich o specjalizacji „karpiowej” (patrz „Przeznaczenie”). W pierwszym przypadku na liczbę miejsc wskazuje liczba osób dorosłych o przeciętnej budowie, które mogą wygodnie zmieścić się w namiocie do spania - pod warunkiem, że w namiocie nie ma rzeczy nieporęcznych. Dlatego przy wyborze warto wziąć pod uwagę cechy sylwetki użytkowników, a także obecność plecaków lub innego bagażu, na który może być potrzebne miejsce w środku. Jednocześnie niektóre modele oficjalnie zezwalają na „zakwaterowanie” dla 1 osoby więcej niż pierwotnie przewidywano;...ma to jednak wyraźny wpływ na wygodę i może wymagać rozmieszczenia „na waleta”.

Z kolei w namiotach wędkarskich brana jest pod uwagę maksymalna liczba łóżek karpiowych, dla których przeznaczony jest produkt. Jednocześnie zakłada się, że takie składane łóżka mogą być wykorzystywane zarówno do odpoczynku, jak i do wędkowania.

Jeśli chodzi o inne typy namiotów, to rzadko podaje się liczbę osób dla nich. Tak więc w oddzielnych pawilonach obowiązują te same zasady, co w namiotach zwykłych - uwzględniana jest liczba miejsc do spania. Namioty plażowe mogą mieć konstrukcję dwuosobową, jeśli produkt gwarantuje wygodne zakwaterowanie dla dwóch osób. Modele prysznicowe/WC są z definicji pojedyncze, po prostu nie ma potrzeby określania tego punktu; a w przypadku namiotów kempingowych samo pojęcie „liczba osób” nie ma znaczenia.

Pory roku, w których dopuszczalne jest korzystanie z namiotu.

Istnieją trzy główne opcje sezonowości: zima, wiosna/jesień i lato. Jednocześnie cechy konstrukcyjne niezbędne do wygodnego użytkowania namiotu w różnych porach roku są następujące:

- Zimą namiot powinien skutecznie chronić przed śniegiem i wiatrem, a jego materiały i akcesoria powinny normalnie wytrzymać długie przebywanie w mrozie. Izolacja termiczna jest również pożądana, ale generalnie jest to czynnik drugorzędny – główną izolację zapewnia przede wszystkim odzież, śpiwór i miejsce do spania.
- W międzysezonie - wiosną i jesienią - szczególne znaczenie ma ochrona przed deszczem, któremu mogą towarzyszyć silne wiatry.
- Do wygodnego użytkowania w letnim upale niezbędna jest dobra wentylacja, najlepiej z ochroną przed owadami, taką jak moskitiery.

Jak widać, wymagania te generalnie nie są ze sobą sprzeczne i można je z powodzeniem połączyć w jednym produkcie. W związku z tym na rynku jest bardzo mało namiotów przeznaczonych stricte na jeden sezon – znacznie częściej są to opcje dwusezonowe, a nawet całoroczne. Na przykład nawet wśród namiotów plażowych (patrz „Przeznaczenie”) istnieją modele, dla których deklarowana jest możliwość użytkowania w sezonie przejściowym - w tym celu w konstrukcji przewidziano gęstą markizę, a nawet możliwość całkowitego zamknięcia namiot. Niema...l każdy model z serii „wiosna-jesień” ma dodatkowo specjalizację na lato; a większość modeli, które nadają się na zimę, nadaje się w rzeczywistości do użytku przez cały rok.

Podsumowując, przypominamy, że namioty o tej samej sezonowości i przeznaczeniu mogą jednocześnie znacznie różnić się cechami i cechami konstrukcyjnymi.

Całkowita waga namiotu - łącznie ze stelażem i innymi akcesoriami.

Parametr ten zależy przede wszystkim od przeznaczenia (patrz wyżej), a następnie od sezonowości, pojemności i funkcji dodatkowych. Przykładowo w modelach trekkingowych i ekspedycyjnych waga zwykle nie przekracza 5 – 7,5 kg, a najlżejszy z takich produktów może ważyć 2 – 3 kg lub nawet mniej, będąc jednocześnie pełnowartościowymi namiotami dla 2 osób lub nawet więcej. Jednak dla namiotu trekkingowego tak niska waga przy pojemności większej niż 2 osoby zwykle powoduje, że ten model jest przeznaczony wyłącznie na lato. Większość namiotów kempingowych zaczyna ważyć już od 6 kg, choć wśród nich znajdują się również produkty dość lekkie – 4 – 5 kg, 3 – 4 kg, a nawet mniej (w takich przypadkach niska waga może oznaczać również czysto letnią specjalizację). A najbardziej przestronne i/lub wielofunkcyjne modele mogą ważyć 10 – 15 kg, 15 – 20 kg, a nawet więcej; w tej kategorii wagowej można znaleźć głównie pawilony, wieloosobowe namioty kempingowe oraz namioty wędkarskie do połowu karpi (patrz "Przeznaczenie").

Wybierając namiot według tego wskaźnika, należy pamiętać, że nie zawsze ma sens gonić za maksymalnym zmniejszeniem wagi. Owszem,...lekki namiot jest tak łatwy do przenoszenia, jak to tylko możliwe; zmniejszenie wagi jednak nieuchronnie wpływa na jedną lub więcej innych cech. Najczęściej więc lżejsze modele są albo droższe, albo mniejsze i mniej przestronne i funkcjonalne niż ich cięższe odpowiedniki. Czasami zmniejszenie wagi również negatywnie wpływa na bezpieczeństwo (w tym odporność na wilgoć) i ogólną niezawodność produktu. Dlatego sensowne jest szukanie najlżejszego możliwego namiotu w przypadkach, w których zmniejszenie wagi ma kluczowe znaczenie; typowy przykład - długie wędrówki, w których cały sprzęt trzeba nosić przez długi czas "na sobie". I nawet w takich przypadkach warto pamiętać o innych ważnych cechach. Na przykład do użytku późną jesienią, gdy prawdopodobny jest mróz, lepiej wybrać cięższy namiot do użytku w sezonie zimowym niż lekki model, który nie jest przeznaczony do warunków zimowych.

— Zewnętrzny. Uważa się, że stelaż zewnętrzny jest wygodniejszy w montażu, zwłaszcza w przypadku namiotów dwuwarstwowych (patrz „Namiot wewnętrzny”), ponieważ zarówno namiot wewnętrzny, jak i markizę zewnętrzną zakłada się jednocześnie na stelaż. Taki stelaż jednak jest bardziej podatny na negatywny wpływ warunków naturalnych i nie pozwala na osobne stawianie namiotu wewnętrznego.

— Wewnętrzny. Stelaż wewnętrzny jest nieco trudniejszy do zainstalowania niż zewnętrzny; jednocześnie jest mniej podatny na wpływ niesprzyjających warunków zewnętrznych, a w namiotach dwuwarstwowych (patrz „Namiot wewnętrzny”) ze stelażem wewnętrznym z reguły możliwy jest montaż tylko namiotu wewnętrznego, bez markizy.

Zwróć uwagę, że klasyczny stelaż mają tylko namioty w formie kopuły lub tunelu (patrz „Kształt namiotu”); w przypadku namiotów dwuspadowych charakterystyka zewnętrzna/wewnętrzna odnosi się przede wszystkim do położenia podpór.

— Dmuchany. W takich namiotach rolę stelaża pełnią uszczelnione puste rurki wykonane z elastycznego materiału (gumy lub polimerów), zwykle łukowate. Po złożeniu można je zwinąć dość kompaktowo, a podczas rozkładania namiotu nadmuchać (zwykle specjalną pompką) do pożądanego kształtu i wystarczającej sztywności do podparcia markizy. Zaletami dmuchanych stelaży są niska waga i łatwość montażu, zwykle odnoszą się one do systemów szybkiego montażu (patrz wyżej). Eleme...nty dmuchane jednak są bardzo podatne na uszkodzenia: małe pęknięcie lub dziurka, nieistotne dla elementu konwencjonalnego stelaża, łamią szczelność i sprawiają, że namiot nie nadaje się do użytku.

— Pop-up. Automatyczny rodzaj stelaża łukowego — rozkłada się sam przy wyjmowaniu namiotu z pokrowca. Często tego typu stelaż znajduje zastosowanie w niewielkich namiotach klasy budżetowej, skierowanych do fanów biwakowania, wycieczek i odwiedzania festiwali muzycznych. Takie namioty są zapakowane w małą okrągłą torbę, która zajmuje minimum miejsca w bagażniku samochodu lub wśród bagażu podręcznego wczasowiczów.

Liczba pałąków przewidziana w ramie namiotu. W przypadku namiotów kopułowych (patrz „Kształt namiotu”) dla 2-3 osób, nieprzeznaczonych do ekstremalnych warunków, 2 pałąki są uważane za wystarczające; większe i/lub wzmocnione modele mogą mieć więcej pałąków. W przypadku namiotów tunelowych liczba ta jest bezpośrednio związana z długością namiotu.

Materiał, z którego wykonany jest stelaż namiotu (pałąki). Główne wymagania dotyczące pałąków to wytrzymałość, odporność na odkształcenia (elastyczność) i niska waga. We współczesnych namiotach stosuje się kilka materiałów o różnych proporcjach tych parametrów.

- Aluminium. Dość powszechny materiał: ma dobre właściwości wytrzymałościowe, niską wagę i jest stosunkowo niedrogi. Jednocześnie aluminium jest podatne na odkształcenia po długotrwałym narażeniu na obciążenia (choć zwykle nie jest to decydujące nawet przy kilkudniowym postoju).

- Włókno szklane. Materiał kompozytowy oparty na połączeniu włókna szklanego i tworzywa sztucznego. Główną zaletą włókna szklanego jest jego odporność na odkształcenia: nawet przy długotrwałych obciążeniach pałąki nie tracą kształtu. Ponadto materiał ten jest tani i lekki (choć nieco cięższy niż aluminium). Wadą włókna szklanego jest jego wrażliwość na niskie temperatury, co ogranicza jego zastosowanie w warunkach zimowych i na dużych wysokościach. Jednak większość ludzi korzysta z namiotów w cieplejszych miesiącach, dlatego włókno szklane zyskało ostatnio dużą popularność.

- Stal. Stal jest najtrwalszym z opisanych materiałów, dodatkowo dobrze trzyma obciążenia, prawie bez odkształceń. Jednocześnie pałąki stalowe mają znaczną wagę, dlatego rzadko są używane w namiotach.

- Durapol. Materiał kompozytow...y, który pojawił się stosunkowo niedawno i jest pozycjonowany jako doskonalsza alternatywa dla włókna szklanego. Durapol ma strukturę „warstwową”: warstwa zewnętrzna wykonana jest ze specjalnych żywic polimerowych, pod nią znajduje się folia metalowa, pod którą znajduje się siatka syntetyczna, a na końcu warstwa włókna szklanego. Zdaniem twórców pałąki wykonane z tego materiału są trwalsze i bardziej odporne na pękanie niż włókno szklane, lepiej tolerują niskie i wysokie temperatury, a także promieniowanie ultrafioletowe, są mniej podatne na trwałe odkształcenia i mają mniejszą wagę.

- PU (poliuretan). Uszczelniacz poliuretanowy (PU) nakładany jest na wewnętrzną stronę zewnętrznej części namiotu. Warstwa ochronna z poliuretanu zwiększa odporność namiotu na wilgoć, jednocześnie zwiększa wytrzymałość tkaniny markizy. Główną zaletą poliuretanu jest możliwość niezawodnej ochrony połączeń szwów. Jednak ochrona poliuretanowa nie jest najskuteczniejsza, poza tym jej obecność zwiększa wagę namiotu. Zastosowanie samego zabezpieczenia poliuretanowego jest bardziej typowe dla namiotów klasy podstawowej (budżetowej). W namiotach dobrej jakości uszczelniacz PU uzupełniany jest innymi rodzajami ochrony, często poliuretan stosuje się razem z silikonem (Si).

- Si (silikon). Silikonem (Si) impregnowana jest zewnętrzna tkanina markizy. Silikon znacznie zwiększa odporność namiotu na wilgoć. Tkanina impregnowana silikonem nabiera elastyczności, zwiększa się jej charakterystyka wytrzymałościowa. Ten rodzaj ochrony uważany jest za najbardziej zaawansowany technologicznie i funkcjonalny. Silikonem jest impregnowana sama markiza (od zewnątrz), a od wewnątrz czasami wykonywana jest dodatkowa powłoka PU dla lepszej wodoodporności. Główną wadą jest brak możliwości ochrony połączeń szwów. Z tego powodu szwy w namiotach impregnowanych silikonem są klejone osobno.

Wskaźnik, który odzwierciedla zdolność markizy namiotowej do wytrzymania wilgoci bez zamoczenia. Wyrażany jest w milimetrach słupa wody - wysokości słupa wody, którą markiza może wytrzymać (nie ma mowy o obszarze oddziaływania, ponieważ obciążenie na jednostkę powierzchni pod wodą zależy tylko od wysokości słupa wody i nie jest związane z obszarem jego bazy). Znaczące liczby wskazane w charakterystyce (na przykład 4000 mm H2O, tj. 4 metry) związane są z faktem, że krople deszczu mogą mieć znaczną prędkość i uderzając w markizę, tworzyć w punkcie uderzenia obciążenie porównywalne z obciążeniem nacisku na głębokość kilku metrów.

Ogólnie rzecz biorąc, im wyższy stopień wodoodporności, tym markiza lepiej poradzi sobie z deszczem i śniegiem. Wskaźniki do 3000 mm H2O są uważane za wystarczające do miejsc, w których rzadko pada deszcz, namioty na 3000 - 7000 mm H2O pozwalają nie bać się intensywnych pryszniców, a w namiotach ekspedycyjnych (patrz „Przeznaczenie”), zaprojektowanych do ekstremalnych warunków, wskaźnik ten może osiągnąć 10 000 mm H2O i nawet więcej. Jednak bardziej wodoodporne tkaniny z reguły mają znaczną wagę, dlatego w każdym przypadku warto wybierać opcję optymalną pod względem wytrzymałości i wagi.

- Poliester. Materiał syntetyczny o dobrej trwałości i wodoodporności. Ponadto jest odporny na niekorzystne wpływy (nie traci wytrzymałości, gdy jest mokry, narażony na środowisko kwaśne i zasadowe, ekstremalne temperatury).

- Nylon. Ogólnie rzecz biorąc, właściwości nylonu są nieco gorsze niż poliestru: ma tendencję do rozciągania się, gdy jest mokry, i jest ogólnie mniej odporny na niekorzystne wpływy. Jednocześnie, biorąc pod uwagę fakt, że większość właścicieli używa namiotów w stosunkowo prostych warunkach, punkty te nie są krytyczne; ponadto niektórzy producenci stosują specjalną obróbkę, aby poprawić trwałość nylonu.

- Polietylen. Materiał ten jest używany głównie w niedrogich modelach namiotów kempingowych (patrz „Przeznaczenie”) - wynika to przede wszystkim z jego znacznej wagi. Jeśli chodzi o pozostałe cechy, nie ma kluczowych różnic w stosunku do innych materiałów.

- Poliamid. Ogólna nazwa klasy tkanin, która obejmuje w szczególności polikaprolaktam i nylon. Niektórzy producenci używają tego terminu w celach marketingowych: „poliamid” brzmi solidniej niż „nylon”, chociaż właściwości tych materiałów są praktycznie takie same i są stosowane w ten sam sposób – głównie w niedrogich modelach.