Porównanie Asus Radeon RX 560 RX560-O4G-EVO vs INNO3D GeForce GTX 1050 TI X2 1D

GPU to rodzaj procesora, przeznaczony do przetwarzania grafiki, który i określa podstawowe karty graficznej. Obecnie istnieją dwaj główni producenci – AMD i NVIDIA. Do wyścigu liderów dołączył też Intel z linią Intel Arc.

NVIDIA: GeForce GT 1030, GeForce GTX 1050 Ti, GeForce GTX 1060, GeForce GTX 1070 i inne (wszystkie odnoszą się do GeForce 10 series ), GeForce GTX 1630, GeForce GTX 1650 (SUPER), GeForce GTX 1660 (SUPER, Ti), GeForce RTX 20 series, mianowicie GeForce RTX 2060 (SUPER), GeForce RTX 2070 (SUPER), GeForce RTX 2080 (SUPER, Ti), GeForce RTX 3050, GeForce RTX 3060, GeForce RTX 3060 Ti, GeForce RTX 3070..., GeForce RTX 3070 Ti, GeForce RTX 3080, GeForce RTX 3080 Ti, GeForce RTX 3090, GeForce RTX 3090 Ti, GeForce RTX 4070, GeForce RTX 4070 SUPER, GeForce RTX 4070 Ti, GeForce RTX 4070 Ti SUPER, GeForce RTX 4080, GeForce RTX 4080 SUPER, GeForce RTX 4090, a także profesjonalne Quadro.

AMD: Radeon RX 400 series, Radeon RX 500 series w postaci Radeon RX 550, Radeon RX 560, Radeon RX 570, Radeon RX 580, Radeon RX 590, Radeon RX 5500 XT, Radeon RX 5600 XT, Radeon RX 5700, Radeon RX 5700 XT, Radeon RX 6400, Radeon RX 6500 XT, Radeon RX 6600, Radeon RX 6600 XT, Radeon RX 6650 XT, Radeon RX 6700 XT, Radeon RX 6750 XT, Radeon RX 6800, Radeon RX 6800 XT, Radeon RX 6900 XT, Radeon RX 6950 XT, Radeon RX 7600, href="/list/189/pr-51235/">Radeon RX 7600 XT,Radeon RX 7700 XT, Radeon RX 7800 XT, Radeon RX 7900 XT, Radeon RX 7900 XTX, Radeon RX 7900 GRE, Radeon RX Vega 56, Radeon RX Vega 64, AMD Radeon VII oraz profesjonalne FirePro.

Znając model GPU, możesz znaleźć szczegółowe dane na jego temat (specjalne funkcje, recenzje, opinie itp.) i ocenić, jak ta karta nadaje się do twoich celów. Należy zauważyć, że w kartach graficznych innych marek specyfikacja procesora graficznego może nieznacznie różnić się od standardowej (często w kierunku przyspieszenia i poprawy).

Częstotliwość pracy procesora graficznego karty graficznej. Z reguły im wyższa częstotliwość GPU, tym wyższa wydajność karty graficznej, ale parametr ten nie jest jedyny - wiele zależy również od cech konstrukcyjnych karty graficznej, w szczególności od rodzaju i ilości pamięci graficznej (patrz odpowiednie punkty słownika). W konsekwencji nierzadko zdarza się, że spośród dwóch kart graficznych model o niższej częstotliwości CPU może być bardziej wydajny. Ponadto warto zauważyć, że procesory o wysokiej częstotliwości mają również wysokie wydzielanie ciepła, co wymaga zastosowania wydajnych systemów chłodzenia.

Szybkość, z jaką karta graficzna może przetwarzać dane przechowywane w jej pamięci VRAM. W rzeczywistości wartość ta określa maksymalną liczbę operacji odbierania lub przesyłania danych przez moduł pamięci w jednostce czasu. Częstotliwość ta wyrażana jest w megahercach (MHz) – milionach operacji na sekundę. Wysoka częstotliwość pamięci VRAM pomaga poprawić wydajność przy wykonywaniu zadań wymagających dużych zasobów, takich jak przetwarzanie tekstur, renderowanie grafiki i inne operacje graficzne. Jednak parametr nie jest jedynym czynnikiem wpływającym na ogólną wydajność karty graficznej — ważne jest, aby wziąć pod uwagę architekturę GPU, liczbę rdzeni, częstotliwość rdzeni i inne parametry.

Maksymalna rozdzielczość obsługiwana przez kartę graficzną - czyli największy rozmiar obrazu (w pikselach), jaki może ona wyświetlać na ekranie zewnętrznym.

Im wyższa rozdzielczość, tym wyraźniejszy i lepszy obraz. Z drugiej strony wraz ze wzrostem liczby pikseli rosną wymagania dotyczące mocy obliczeniowej, a tym samym koszt karty graficznej. Ponadto nie zapominaj, że zalety wysokiej rozdzielczości można docenić tylko na monitorach o odpowiednich specyfikacjach. Z drugiej strony, ustawienia grafiki można ustawić na niższe rozdzielczości niż maksymalna; a dobry margines rozdzielczości oznacza również dobry zapas ogólnej wydajności.

Jeśli chodzi o konkretne wartości, rzeczywiste minimum dla nowoczesnych kart graficznych to 1600x1200, ale znacznie częściej występują wyższe wskaźniki - do Ultra HD 4K i Ultra HD 8K.

Wynik pokazany przez kartę graficzną w teście porównawczym Passmark G3D Mark.

Testy porównawcze pozwalają ocenić rzeczywiste możliwości (przede wszystkim ogólną wydajność) karty graficznej. Jest to szczególnie wygodne w świetle faktu, że karty graficzne o podobnych charakterystykach w praktyce mogą znacznie różnić się możliwościami (na przykład ze względu na różnicę w jakości optymalizacji poszczególnych elementów do wykonywania połączeń). A Passmark G3D Mark jest obecnie najpopularniejszym testem porównawczym kart graficznych. Wyniki tego testu są przedstawiane w punktach, przy czym większa liczba punktów odpowiada wyższej wydajności. Od połowy 2020 roku liczba punktów zdobytych w najbardziej zaawansowanych kartach graficznych może przekroczyć 17 000.

Należy pamiętać, że Passmark G3D Mark służy nie tylko do ogólnej oceny wydajności, ale także do określania zgodności karty graficznej z określonym procesorem. Procesor i karta graficzna muszą być w przybliżeniu równe pod względem ogólnego poziomu mocy obliczeniowej, w przeciwnym razie jeden komponent "cofnie się" do drugiego: na przykład słaby procesor nie pozwoli na pełne wykorzystanie potencjału potężnej karty graficznej do gier. Aby wyszukać kartę wideo dla określonego modelu procesora, możesz skorzystać z listy „Optymalne dla procesorów AMD” lub „Optymalne dla procesorów Intel” w naszym katalogu.

Wersja interfejsu HDMI obsługiwana przez kartę graficzną. Więcej informacji na temat samego HDMI znajduje się powyżej, a jego wersje mogą być następujące:

- v.1.4. Najwcześniejszy standard HDMI występujący w kartach graficznych; został przedstawiony w 2009 roku. Pomimo swojego "szanowanego wieku" ma dobre cechy: obsługuje wideo 4K (4096x2160) z szybkością 24 kl./s, Full HD (1920x1080) z szybkością do 120 kl./s, a także nadaje się do przesyłania wideo 3D.

- v 1.4b. Drugie usprawnienie v.1.4 opisane powyżej. Pierwsza aktualizacja, v.1.4a, wprowadziła obsługę dwóch dodatkowych formatów wideo 3D; a w HDMI v.1.4b zaimplementowano głównie drobne ulepszenia i dodatki do specyfikacji v 1.4a, prawie niezauważalne dla zwykłego użytkownika.

- v 2.0. Standard przedstawiony w 2013 roku w celu zastąpienia HDMI v.1.4. Dzięki pełnej obsłudze 4K (do 60 kl./s) jest również znany jako HDMI UHD. Ponadto przepustowość wystarcza na jednoczesną transmisję do 32 ścieżek audio i do 4 osobnych strumieni audio, a lista obsługiwanych formatów ramek została uzupełniona o ultraszeroki 21:9.

- v 2.0b. Druga aktualizacja do opisanego powyżej standardu HDMI 2.0, charakteryzująca się przede wszystkim obsługą HDR. Jednak sama kompatybilność HDR pojawiła się w pierwszej aktualizacji, v.2.0a; a w wersji 2.0b dodano możliwość pracy ze standardami HDR10 i HLG.

- v.2.1. Najnowszy z powszechnych standardów HDMI, wydany w 2017 roku. Możliwość zapewnienia szybko...ści klatek 120 kl./s w sygnałach wideo o ultrawysokiej rozdzielczości — od 4K do 8K włącznie; pojawiły się również pewne ulepszenia związane z aplikacją HDR. Należy pamiętać, że wszystkie funkcje HDMI v.2.1 są dostępne tylko podczas korzystania z kabli Ultra High Speed, chociaż podstawowe funkcje działają za pośrednictwem zwykłych kabli.

Wersja DisplayPort i / lub miniDisplayPort używana przez kartę graficzną. Informacje na temat samych interfejsów można znaleźć w odpowiednich punktach pomocy; tutaj przypominamy, że różnią się one tylko rodzajem wtyczki. Więc lista wersji dla obu przypadków jest taka sama, wygląda to tak:

- v 1.2. Najwcześniejsza powszechnie używana wersja (2010). Jednak już w tej wersji pojawiła się kompatybilność 3D i tryb połączenia szeregowego (daisy chain). Maksymalna w pełni obsługiwana rozdzielczość po podłączeniu jednego monitora to 5K (30 kl./s), z pewnymi ograniczeniami możliwa jest transmisja do 8K; Częstotliwość odświeżania 60 Hz jest obsługiwana do rozdzielczości 3840x2160 i 120 Hz - do 2560x1600. Korzystając z połączenia szeregowego, można jednocześnie podłączyć do 2 ekranów 2560x1600 przy 60 klatkach na sekundę lub do 4 ekranów 1920x1200. Oprócz oryginalnej wersji 1.2 istnieje ulepszona wersja 1.2a, której główną innowacją jest wsparcie dla AMD FreeSync - technologii stosowanej w kartach graficznych AMD do synchronizacji częstotliwości odświeżania monitora z faktyczną liczbą klatek na sekundę na wyjściu karty graficznej.

- v 1.3. Aktualizacja wprowadzona w 2014 roku. Zwiększona przepustowość pozwoliła zapewnić już pełną, bez ograniczeń obsługę 8K przy 30 kl./s, a także przesyłanie obrazów 4K przy 120 kl./s, wystarczających do pracy z 3D. Zwiększyły się również rozdzielczości połączeń szeregowych - do 4K (3840x2160) przy 60 kl./s na dwóch ekranach i 2560x16...00 przy tej samej częstotliwości klatek na cztery. Z konkretnych innowacji warto wspomnieć o trybie Dual Mode, który umożliwia podłączenie urządzeń HDMI i DVI do takiego złącza za pomocą najprostszych adapterów pasywnych.

- v 1.4. Wersja zaprezentowana w marcu 2016. Formalnie przepustowość nie wzrosła w porównaniu do poprzedniej wersji, ale dzięki optymalizacji sygnału stała się możliwa praca z rozdzielczościami 4K i 5K przy 240 klatkach na sekundę oraz z 8K — przy 120 klatkach na sekundę. Jednak, że podłączony ekran musi obsługiwać technologię kodowania DSC - w przeciwnym razie dostępne rozdzielczości nie będą różnić się od wskaźników wersji 1.3. Ponadto w wersji 1.4 dodano obsługę wielu funkcji specjalnych, w tym HDR10, a maksymalna liczba jednocześnie transmitowanych kanałów audio wzrosła do 32.

- v 1.4a. Aktualizacja wydana w 2018 roku „bez zbędnego hałasu” - nawet bez oficjalnego komunikatu prasowego. Główną innowacją była aktualizacja technologii Display Stream Compression z wersji 1.2 do wersji 1.2a.

Liczba procesorów strumieniowych przewidzianych w karcie graficznej.

Procesor strumieniowy to oddzielna część GPU, zaprojektowana do wykonywania jednego shader'a na raz. Z kolei shadery - to niewielkie programy odpowiedzialne za tworzenie indywidualnych efektów graficznych (np. połysk powierzchni, odblaski na powierzchni wody, rozmycie ruchu itp.). W związku z tym, im więcej procesorów strumieniowych przewidziano w konstrukcji, tym więcej shaderów karta graficzna może jednocześnie wykonywać i tym wyższa jest jej moc obliczeniowa. Ogólnie jest to jednak dość specyficzny parametr, aktualny głównie dla profesjonalnych programistów, modderów i entuzjastycznych graczy.

Liczba jednostek teksturujących zawartych w GPU.

Jak sama nazwa wskazuje, takie jednostki odpowiadają za pracę z teksturami. Tekstura z kolei jest jednym z głównych elementów grafiki 3D: obraz nałożony na powierzchnię trójwymiarowego obiektu (podobnie jak np. tapeta jest przyklejana do ściany lub etykieta nakładana na pudełko). Konkretnym przeznaczeniem jednostek teksturujących jest selekcja tekstur i nakładanie ich na powierzchnię obiektów geometrycznych. Przy ceteris paribus, większa liczba takich jednostek oznacza lepszą wydajność graficzną; choć generalnie jest to dość specyficzny parametr, przeznaczony głównie dla specjalistów i niezwykle rzadko potrzebny zwykłym użytkownikom.