Porównanie Asus GeForce GTX 1080 ROG-STRIX-GTX1080-A8G-GAMING vs MSI GTX 1080 Sea Hawk EK X

Częstotliwość pracy procesora graficznego karty graficznej. Z reguły im wyższa częstotliwość GPU, tym wyższa wydajność karty graficznej, ale parametr ten nie jest jedyny - wiele zależy również od cech konstrukcyjnych karty graficznej, w szczególności od rodzaju i ilości pamięci graficznej (patrz odpowiednie punkty słownika). W konsekwencji nierzadko zdarza się, że spośród dwóch kart graficznych model o niższej częstotliwości CPU może być bardziej wydajny. Ponadto warto zauważyć, że procesory o wysokiej częstotliwości mają również wysokie wydzielanie ciepła, co wymaga zastosowania wydajnych systemów chłodzenia.

Szybkość, z jaką karta graficzna może przetwarzać dane przechowywane w jej pamięci VRAM. W rzeczywistości wartość ta określa maksymalną liczbę operacji odbierania lub przesyłania danych przez moduł pamięci w jednostce czasu. Częstotliwość ta wyrażana jest w megahercach (MHz) – milionach operacji na sekundę. Wysoka częstotliwość pamięci VRAM pomaga poprawić wydajność przy wykonywaniu zadań wymagających dużych zasobów, takich jak przetwarzanie tekstur, renderowanie grafiki i inne operacje graficzne. Jednak parametr nie jest jedynym czynnikiem wpływającym na ogólną wydajność karty graficznej — ważne jest, aby wziąć pod uwagę architekturę GPU, liczbę rdzeni, częstotliwość rdzeni i inne parametry.

Liczba wyjść HDMI przewidzianych na karcie graficznej.

Na dziś HDMI jest najpopularniejszym interfejsem do pracy z obrazem o wysokiej rozdzielczości i wielokanałowym dźwiękiem (może być używany jednocześnie do wideo i audio). Takie złącze jest prawie standardem dla nowoczesnych monitorów, dodatkowo jest szeroko stosowane w innych typach ekranów - telewizorach, panelach plazmowych, projektorach itp.

Obecność wielu wyjść umożliwia jednoczesne podłączenie wielu ekranów do karty graficznej - na przykład pary monitorów w celu zorganizowania rozszerzonej przestrzeni roboczej. Jednak w kartach graficznych nie ma więcej niż 2 porty HDMI - z wielu powodów dla kilku ekranów naraz, w tym przypadku łatwiej jest zastosować inne złącza, przede wszystkim DisplayPort.

Liczba wyjść DisplayPort na karcie graficznej.

DisplayPort jest to cyfrowy interfejs multimedialny, pod wieloma względami podobny do HDMI, jednak stosowany głównie w sprzęcie komputerowym. Konkretne możliwości tego interfejsu różnią się w zależności od wersji (patrz poniżej), jednak nawet w najbardziej skromnej nowoczesnej wersji DisplayPort pozwala przynajmniej pracować w rozdzielczości 4K przy 60 klatkach na sekundę i 5K przy 30 klatkach na sekundę. Inną interesującą cechą tego standardu jest możliwość szeregowego połączenia kilku ekranów z jednym portem (format "daisy chain").

W świetle tego ostatniego możemy powiedzieć, że liczba wyjść DisplayPort odpowiada liczbie ekranów, które można podłączyć bezpośrednio do karty graficznej, bez użycia daisy chain. To połączenie może być wymagane w szczególności w przypadku monitorów, które nie obsługują trybu „łańcuchowego". Jeśli ten tryb jest obsługiwany, maksymalna liczba ekranów będzie co najmniej dwa razy większa niż liczba złączy. Należy jednak pamiętać, że rozdzielczości obsługiwane przez samą kartę graficzną mogą nie osiągać maksymalnych możliwości używanej wersji DisplayPort.

- Aktywne(chłodniejszy). W tym przypadku wymuszone chłodzenie powietrzem nazywamy aktywnym - czyli chłodzeniem dzięki powietrzu zewnętrznemu dostarczanemu przez chłodnicę. Rolę chłodnicy może pełnić albo klasyczny wentylator z chłodnicą, albo zamknięta obudowa, do której powietrze wtłacza się przez specjalną turbinę („blover”). Wersja z obudową jest charakterystyczna dla wysokiej klasy modeli; jest to dość skomplikowana i droga, jednak bardzo skuteczna, ponadto gorące powietrze jest zwykle usuwane nie tylko z obudowy karty graficznej, jednak także poza jednostkę systemową i nie wpływa na pozostałe elementy systemu. Ogólnie rzecz biorąc, aktywne chłodzenie (wszystkich typów) zapewnia dobrą równowagę właściwości: okazuje się zauważalnie tańsze i łatwiejsze w instalacji niż systemy wodne, a jednocześnie jest znacznie wydajniejsze niż radiatory pasywne. Dlatego większość nowoczesnych kart graficznych jest wyposażona w chłodnice lub blovery.

- Pasywne(radiator). Systemy chłodzenia pasywnego to tzw. pasywne systemy chłodzenia, w których ciepło jest rozpraszane w sposób naturalny, bez dodatkowego przepływu powietrza czy wymuszonej cyrkulacji cieczy. Radiatory stosowane w takich układach mają kształt metalowych płyt żebrowanych - taki kształt zwiększa efektywność odprowadzania ciepła. Aby dodatkowo zwiększyć wydajność, radiatory można uzupełnić rurkami cieplnymi - zamkniętymi rurami, po których chłodziwo por...usza się naturalnie. Główną zaletą systemów pasywnych jest całkowity brak hałasu; dodatkowo nie zużywają energii i są wyjątkowo niezawodne (w radiatorach prawie nie ma się co zepsuć). Z drugiej strony takie systemy są mniej efektywne niż chłodnice, a zwłaszcza bloki wodne, i dlatego są używane głównie w kartach graficznych o stosunkowo małej mocy. Są pewne wyjątki, jednak w nich radiator musi być dość nieporęczny, co może utrudnić montaż.

- Wodne(blok wodny). Chłodzenie odbywa się poprzez cyrkulację wody (lub innego ciekłego płynu chłodzącego) przez rury stykające się z elementami karty graficznej. Takie systemy są niezwykle wydajne, ponieważ pojemność cieplna wody jest wyższa niż powietrza; ponadto poziom hałasu podczas pracy bloków wodnych jest niezwykle niski. Ich główną wadą jest złożoność instalacji: do działania takiej karty graficznej wymagana jest obecność systemu chłodzenia wodą, który sam w sobie jest dość drogi i zwykle nie jest uwzględniany w zestawie. W rezultacie chłodzenie cieczą jest przywilejem poszczególnych kart graficznych najwyższej klasy, zaprojektowanych dla entuzjastów lub profesjonalnych użytkowników.

- Hybrydowe(blok wodny + chłodnica). System chłodzenia składający się z dwóch modułów jednocześnie - powietrza (chłodnica) i wody (blok wodny). Specyfikę obu opisano szczegółowo powyżej; tutaj warto zauważyć, że w tym przypadku pakiet zwykle zawiera nie tylko blok wodny na samej płycie, ale pełnoprawny układ chłodzenia cieczą (LSS) - z zewnętrzną chłodnicą, pompą i innymi komponentami. Tym samym karta graficzna jest wyposażona w pełni funkcjonalny, gotowy do użycia system chłodzenia.

Z reguły systemy hybrydowe projektuje się w ten sposób: GPU i szereg innych „najgorętszych” elementów płytki pokrywa blok wodny, za resztę odpowiada chłodnica powietrza. Głównym celem tego podziału jest przeniesienie z bloku wodnego do chłodnicy bezkrytycznego obciążenia, które nie wymaga maksymalnej wydajności; ma to pozytywny wpływ na równomierność i efektywność chłodzenia cieczą. Z drugiej strony systemy hybrydowe są dość drogie, dlatego są stosowane znacznie rzadziej niż tradycyjne bloki wodne do podłączenia do LSS i tylko w rozwiązaniach z najwyższej półki.

Liczba pojedynczych wentylatorów przewidzianych w układzie chłodzenia karty graficznej (jeśli występują - patrz „Chłodzenie”).

Ogólnie rzecz biorąc, im mocniejsza karta graficzna, tym bardziej wydajne chłodzenie jest wymagane. Tak więc jeden wentylator jest typowy głównie dla podstawowych i niedrogich urządzeń klasy średniej, dwa - od średnio zaawansowanej do zaawansowanej, a trzy lub więcej to niemal jednoznaczne oznaki rozwiązania premium. Jednocześnie nie ma tutaj ścisłej zależności, a modele o podobnej charakterystyce mogą mieć różną liczbę wentylatorów (zwłaszcza, że o wydajności chłodzenia decyduje nie tylko liczba wentylatorów, ale także ich średnica). Ale parametr ten wpływa jednoznacznie na długość karty graficznej i odpowiednio ilość miejsca wymaganą do jej zainstalowania.

Karta graficzna posiada system podświetlenia. Funkcja ta nadaje płytce oryginalny wygląd, co szczególnie docenią gracze i miłośnicy zewnętrznych modów na PC. Podświetlenie może mieć różny kolor, w niektórych modelach ten kolor może się nawet zmienić. Jednocześnie należy pamiętać, że funkcja ta nie wpływa na funkcjonalność karty graficznej, ale znacząco wpływa na koszty. Warto więc szukać specjalnie podświetlanej karty graficznej tylko w przypadkach, gdy nietypowy design jest dla Ciebie nie mniej ważny niż wydajność. Warto również pamiętać, że takie karty graficzne muszą być instalowane w odpowiednich obudowach— otwartych lub z oknem obserwacyjnym, w przeciwnym razie podświetlenie po prostu nie będzie widoczne.

Technologia synchronizacji podświetlenia przewidziana na karcie graficznej o odpowiedniej konstrukcji.

Sama synchronizacja pozwala na „dopasowanie” podświetlenia karty graficznej do podświetlenia innych elementów systemu - płyty głównej, obudowy, klawiatury, myszy itp. Dzięki tej koordynacji wszystkie komponenty mogą zmieniać kolor synchronicznie, jednocześnie włączać / wyłączać się itp. Specyfika działania takiego podświetlenia zależy od zastosowanej technologii synchronizacji i z reguły każdy producent ma swoją własną (Mystic Light Sync firmy MSI, RGB Fusion firmy Gigabyte itp.). Od tego zależy również kompatybilność komponentów: wszystkie muszą obsługiwać tę samą technologię. Dlatego najłatwiejszym sposobem osiągnięcia zgodności podświetlenia jest montaż komponentów jednego producenta.

Maksymalny pobór mocy praz kartę graficzną podczas pracy. Parametr ten jest ważny przy obliczaniu całkowitej mocy zużywanej przez cały system i wyborze zasilacza, który zapewnia odpowiednią moc.