Porównanie Canon imagePROGRAF iPF770 vs Canon imagePROGRAF iPF840

Rozmiar papieru, dla którego przeznaczony jest ploter. Większość modeli używa formatów zgodnych z ISO 216, oznaczonych literą A, po której następuje liczba. Popularny A4 również należy do takich formatów, ale plotery zwykle pracują z większym papierem:

• A0+. To oznaczenie oznacza, że ploter może obsługiwać arkusze większe niż A0 (patrz poniżej). Właściwie format A0+ przewiduje szerokość arkusza 914 mm, ale w tym przypadku obsługiwane są zazwyczaj szersze media - około 1100 mm (1050 - 1150 mm) w najskromniejszych modelach tego formatu ( A0 + 44 ") oraz 1500 mm i więcej w największych ( A0 + ≥ 60 ")
• A0. Papier tego formatu ma wymiary 1189x841 mm.
• A1. Papier o rozmiarze 841x594 mm - czyli połowa formatu A0.
• A2. Arkusz tego formatu jest mniej więcej wielkości rozkładówki - 420x594 mm, czyli o połowę mniejszy od A1. Jest uważany za stosunkowo mały jak na standardy ploterów.
• A3. Najmniejszy format spotykany we współczesnych ploterach: 297x420 mm, czyli tylko dwa razy większy od standardowego A4 (innymi słowy z rozkładem magazynka). Jest stosowany w niektórych modelach formatu stacjonarnego (patrz „Instalacja”) - w szczególności w urządzeniach tekstylnych (patrz „Typ”) do drukowania na koszulkach i innych ubraniach o podobnym rozmiarze.

Warto również zauważyć, że wiele modeli jest w sta...nie współpracować z innymi formatami. Co więcej, mówimy nie tylko o zmniejszonych, ale także o większych opcjach: maksymalna szerokość nośnika (patrz niżej) często przekracza wskaźniki standardowego formatu papieru.

Przybliżony czas, jaki zajmuje ploterowi wydrukowanie jednego arkusza.

Parametr ten jest podawany dla rozmiaru, dla którego urządzenie zostało pierwotnie zaprojektowane (patrz „Rozmiar papieru”). I jest przybliżony, ponieważ zwykle podaje się go dla optymalnych lub prawie optymalnych warunków drukowania: niska jakość i rozdzielczość, stosunkowo proste obrazy itp. Tak więc rzeczywisty czas drukowania arkusza może różnić się od podanego w jednym lub drugim kierunku, w zależności od parametry pracy - począwszy od wspomnianej jakości i rozdzielczości, a skończywszy na rodzaju mediów Jednak według liczb wskazanych w charakterystyce całkiem możliwe jest ocenianie różnych modeli i porównywanie ich ze sobą: różnica w deklarowanym czasie, z reguły proporcjonalnie odpowiada różnicy rzeczywistej prędkości roboczej.

Warto też mieć na uwadze, że na ten czas zazwyczaj wskazuje czas trwania samego procesu drukowania – od uchwycenia arkusza przez podajnik do wyjścia gotowego wydruku z urządzenia. Pomiędzy drukowaniem poszczególnych arkuszy nieuchronnie występują przerwy, tak że łączny czas drukowania jest dłuższy niż czas drukowania arkusza pomnożony przez liczbę arkuszy. Np. urządzenie z czasochłonnością 36 s na arkusz teoretycznie musiałoby drukować około 100 arkuszy na godzinę (1 h = 3600 s, 3600/36 = 100), ale w praktyce taki ploter zwykle produkuje około 70 - 75 arkuszy.

Największa szerokość papieru lub innego nośnika, jaką może obsłużyć ploter. Im większy parametr ten, tym większe materiały, które można wydrukować na urządzeniu; jednak rozmiar, waga i koszt plotera również są z tego powodu znacznie zwiększone.

Najlżejszy papier, na którym ploter może normalnie drukować. Gęstość jest wyrażona w gramach na metr kwadratowy; odpowiednio im grubszy papier, tym grubszy, a im większa różnica między minimalną i maksymalną gramaturą papieru, tym większy zakres materiałów, z którymi może pracować ploter.

Używanie zbyt cienkich materiałów może prowadzić do wielu problemów: zatarcia kilku arkuszy, marszczenia, „żucia” itp. Dlatego jeśli planujesz używać lekkiego papieru, warto zwrócić szczególną uwagę na tę cechę.

Najcięższa gramatura papieru, jaką ploter może normalnie obsługiwać. Aby uzyskać ogólne informacje na temat gęstości, patrz „Gramatura papieru (min)”; i warto zwrócić uwagę na jego maksymalną wartość, jeśli planujesz używać grubych materiałów. Nie należy próbować drukować na grubszych nośnikach niż podano w specyfikacji urządzenia: nawet jeśli ploter normalnie radzi sobie z takim papierem, może to spowodować poważne uszkodzenia.

Liczba pojedynczych wkładów potrzebnych do działania plotera.

Każdy kartridż odpowiada za własny kolor bazowy używany do drukowania. Plotery monochromatyczne (patrz "Kolor"), z definicji używają tylko jednego wkładu, do czerni - więc dla takich urządzeń parametr ten zwykle nie jest w ogóle określony. Natomiast w druku kolorowym, gdzie wszystkie dostępne odcienie uzyskuje się poprzez zmieszanie podstawowych kolorów, ilość takich kolorów (i odpowiednio wkładów) może być inna.

Najskromniejsze z nowoczesnych ploterów kolorowych są przystosowane do pracy z 4 lub 5 kartridżami. Pierwsza opcja odpowiada kolorystyce CMYK dla 4 kolorów bazowych - jest to minimum wymagane do druku w pełnym kolorze. Z kolei 5 wkładów oznacza zwykle kolorystykę CMYK, uzupełnioną o osobny podajnik atramentu dla obrazów czarno-białych - pozwala to nie marnować materiałów eksploatacyjnych na takie obrazy, które mogą być potrzebne do wydruków kolorowych, a także wykonywać druk monochromatyczny nawet z pustymi wkładami kolorowymi i na odwrót.

Na ogół takie zestawy podstawowych kolorów są niedrogie, a jednocześnie są w stanie zapewnić dość dobrą jakość wydruków; więc plotery na 4 - 5 kartridży są obecnie bardzo popularne. Jednak zastosowanie dodatkowych kolorów podstawowych może znacząco podnieść jakość obrazu, zwłaszcza dokładność odwzorowania kolorów. W związku z tym w zaawansowanych ploterach można zaopatrzyć się w znacznie większą ilość wkładó...w – 6 – 10, a czasem więcej. Takie urządzenia są dość drogie i trudne w obsłudze, ale są niezbędne do drukowania materiałów o wysokich wymaganiach dotyczących jakości kolorów.

Modele wkładów stosowane w ploterze. Mając te dane, możesz łatwo znaleźć „natywne” materiały eksploatacyjne dla urządzenia.

Ilość pamięci wbudowanej, przewidzianej w konstrukcji plotera.

Taka pamięć jest używana do przechowywania różnych danych serwisowych: zadań wysłanych do druku, profili ustawień itp. Dzięki temu ploter staje się bardziej „samodzielny”: na przykład wiele modeli pozwala na kontynuowanie druku nawet przy wyłączonym komputerze sterującym.

Należy zaznaczyć, że w tym przypadku chodzi o półprzewodnikową pamięć flash, używanej głównie do „operacyjnej” informacji serwisowej. Pojemność takiej pamięci jest stosunkowo niska, mierzona jest w megabajtach; jednak oprócz tego w konstrukcji może być przewidziane większe urządzenie pamięci masowej - zwykle tradycyjny dysk twardy. Aby uzyskać szczegółowe informacje, patrz „Pojemność dysku”.

Pojemność wbudowanego magazynu zainstalowanego w ploterze.

Przede wszystkim zauważamy, że tego dysku nie należy mylić z pamięcią wbudowaną (patrz wyżej): w tym przypadku mówimy o nośniku przeznaczonym do długotrwałego przechowywania dużych ilości danych. W związku z tym taka pamięć różni się od wspomnianej pamięci większą pojemnością - jej objętość jest już liczona w gigabajtach. Ponadto wbudowaną pamięcią masową jest zwykle dysk twardy – ten rodzaj nośnika lepiej nadaje się do opisywanej aplikacji. Taki dysk przeznaczony jest głównie do przechowywania różnych materiałów graficznych - rysunków początkowych, układów do druku, danych ze skanera (jeśli jest dostępny - patrz wyżej) itp. Im większa jest jego objętość, tym więcej takich materiałów może być jednocześnie przechowywanych w pamięci plotera ...

Często wygodniej jest „wypełnić” materiały w pamięci urządzenia i wysłać je do druku bezpośrednio z panelu sterowania, niż za każdym razem włączać komputer sterujący – zwłaszcza jeśli trzeba drukować często i w dużych ilościach, a czasem komputery są niedostępne (na przykład z powodu niedopasowania harmonogramów pracy od drukarzy i projektantów). Z drugiej strony taka funkcjonalność jest istotna głównie dla wydajnych ploterów wydajnych, a obecność wbudowanego magazynu zauważalnie wpływa na koszty. Dlatego funkcja ta występuje głównie w dość zaawansowanych modelach.