Porównanie Powercom BNT-1000AP Schuko 1000 VA vs Powercom BNT-1000AP 1000 VA

Czas ciągłej pracy UPS z całkowicie naładowanej baterii, gdy podłączone jest do niego obciążenie o mocy równej mocy wyjściowej UPS (maksymalna lub efektywna w zależności od rodzaju obciążenia, więcej szczegółów w odpowiednich punktach). W przypadku zasilaczy UPS zaprojektowanych do pracy z komputerem domowym lub biurowym, czas około 10-15 minut jest uważany za wystarczający, wystarczy do zapisania danych i wyłączenia. Do zasilania serwerów warto wykorzystywać urządzenia o czasie pracy 20 minut lub więcej.

W danym przypadku chodzi o zakres napięcia wejściowego, w którym UPS jest w stanie dostarczyć do obciążenia stabilne napięcie tylko dzięki własnym regulatorom, bez przełączania się na baterię. W przypadku zasilaczy awaryjnych UPS (patrz "Rodzaj") ten zakres jest dość mały, od 190 do 260 V; w przypadku zasilaczy interaktywnych, a zwłaszcza inwerterowych - jest znacznie szerszy. Niektóre modele zasilaczy UPS umożliwiają ręczne ustawienie zakresu napięcia wejściowego.

Częstotliwość (zakres częstotliwości) napięcia AC dostarczanego przez UPS na wyjście. W przypadku sprzętu komputerowego zakres częstotliwości 47-53 Hz jest uważany za normalny, chociaż im mniejsze odchylenie od standardu 50 Hz, tym lepiej. Z drugiej strony, w niektórych modelach UPS częstotliwość ta może automatycznie synchronizować się z częstotliwością sieci, dzięki czemu moc dostarczana do obciążenia nie będzie się różnić, niezależnie od tego, czy obciążenie jest zasilane z sieci, czy z baterii. W tym przypadku bardziej pożądany jest szerszy zakres częstotliwości.

Liczba gniazd podłączonych do zasilania rezerwowego (baterii), przewidziana w konstrukcji UPS. Aby zasilacz UPS działał zgodnie ze swoim przeznaczeniem (zapewniał zasilanie rezerwowe w przypadku przerw w dostawie prądu), odpowiednie urządzenia elektryczne muszą być podłączone do tych gniazd. Gniazda mają standardowy kształt i są kompatybilne z większością popularnych wtyczek na 230 V.

Minimum przewidziany w UPS to 1 lub 2 gniazda, a w bardziej zaawansowanych 3 lub więcej.

Gniazdko pod określony rodzaj wtyczki w konstrukcji zasilacza UPS.

— Typ F (Schuko). Tradycyjne europejskie gniazdko z dwoma okrągłymi otworami w środku i stykami uziemiającymi w postaci dwóch metalowych wsporników (góra i dół gniazda). Termin Schuko przylgnął do tego typu gniazdka dzięki skrótowi od niemieckiego Schutzkontakt - styk ochronny.

— Typ E (francuski). Gniazdko w stylu francuskim ma dwa okrągłe otwory i wystający kołek uziemiający tuż nad nimi pośrodku. Standard rozpowszechnił się we Francji, Polsce i Belgii (wraz z tradycyjnym gniazdkiem typu F).

— Typ G (brytyjski). Wtyczka do takich gniazdek składa się z dwóch płaskich kołków poziomych i jednego płaskiego kołka pionowego do uziemienia. Standard występuje głównie w krajach Wielkiej Brytanii, Malty, Cypru, Singapuru i Hongkongu.

— Typ B (amerykański). Gniazda typu amerykańskiego przeznaczone do wtyczek z dwoma płaskimi bolcami i półokrągłym stykiem uziemiającym. Typ B jest szeroko stosowany w krajach o napięciu 110 — 127 V — USA, Japonii, Arabii Saudyjskiej itp.

Liczba złączy C13/C14 z zasilaniem rezerwowym przewidziana w konstrukcji UPS.

Urządzenia elektryczne podłączone do złączy z rezerwą są zabezpieczone od zaniku napięcia w sieci - w tym przypadku przełączają się na baterię. Samo złącze C13/C14 jest również znane jako „gniazdo komputerowe”; wytwarza takie samo napięcie 230 V jak zwykła sieć, jednak nie jest kompatybilne z wtyczkami do tradycyjnych gniazd, gdyż wykorzystuje trzy płaskie piny. Jednakże, istnieją adaptery pomiędzy tymi standardami.

Minimalnie dla jednego stanowiska roboczego w zasilaczu UPS przewidziano 1, 2 lub 3 złącza C13/C14. W bardziej zaawansowanych modelach typu "biurowego" liczba złączy C13/C14 może być większa - 4 porty, 6 złączy, 8 i nawet więcej.

Liczba gniazd C13/C14 bez podłączenia do zasilania rezerwowego, przewidzianych w konstrukcji UPS.

W przeciwieństwie do gniazd z rezerwą, takie gniazda nie chronią przed zanikiem napięcia w sieci - dla podłączonych do nich urządzeń UPS działa jedynie jako zabezpieczenie przeciwprzepięciowe, niwelując przepięcia. Pozwala to na podłączenie do UPS urządzeń, które nie wymagają ciągłego zasilania i nie boją się przestojów – na przykład głośników czy drukarek. W przypadku awarii zasilania, takie urządzenia nie będą zużywać baterii, a UPS będzie w stanie dłużej zasilać urządzenia, dla których wręcz przeciwnie, nieprzerwane zasilanie jest niezbędne.

Złącze C13/C14 potocznie nazywane jest „gniazdem komputerowym”; wytwarza takie samo napięcie 230 V jak zwykła sieć domowa, jednak nie jest kompatybilne z wtyczkami do tradycyjnych gniazd, gdyż wykorzystuje trzy płaskie piny. Jednakże istnieją adaptery pomiędzy tymi standardami.

Możliwość włączenia zasilacza awaryjnego w trybie „zimny start”.

Zimny start nazywany jest trybem włączania, w którym nie ma zewnętrznego źródła zasilania, a obciążenie podłączone do UPS jest zasilane natychmiast z baterii zasilacza (którą oczywiście należy naładować). Ten tryb jest szczególnie przydatny w sytuacjach awaryjnych – na przykład, gdy potrzebujesz pilnie wydrukować dokument, ale nie ma światła.

Bezpieczniki służą do ochrony UPS przed krytycznym wzrostem natężenia prądu: we właściwym czasie otwierają obwód, zapobiegając nieprzyjemnym konsekwencjom. Obecnie są używane następujące typy bezpieczników:

- Topliwy. Przy krytycznym natężeniu prądu element przewodzący w takim bezpieczniku topi się i otwiera obwód. Zabezpieczenie topliwe jest jednorazowe, po zadziałaniu taki bezpiecznik należy wymienić.

- Automatyczny. Taki bezpiecznik ma czujnik, który monitoruje natężenie prądu i otwiera styki we właściwym czasie. Jego główną różnicą w stosunku do bezpiecznika topliwego jest możliwość ponownego użycia: po uruchomieniu obwód można ponownie zamknąć dosłownie jednym naciśnięciem przycisku na bezpieczniku.