Porównanie Ippon Smart Winner 1500 1500 VA vs APC Smart-UPS 1000VA SUA1000I 1000 VA

— Zwykły (Tower). Zasilacze UPS, przeznaczone do ustawienia na podłodze lub na dowolnej odpowiedniej poziomej powierzchni. Instalacja jest niezwykle prosta, a jednocześnie nadaje się nawet dla najmocniejszych i najcięższych urządzeń, dlatego większość współczesnych zasilaczy UPS (wszystkich rodzajów) jest wykonywana w zwykłej obudowie typu Tower. Domyślnie zakładają pionowy sposób ustawienia.

— Rack (w szafę). Modele do montażu w szafach Rack. Większość podobnych zasilaczy UPS odnosi się do urządzeń klasy profesjonalnej, przeznaczonych do zasilania serwerów i innej podobnej elektroniki (która również często montowana jest w podobny sposób). Najpopularniejszy rozmiar szaf RACK to 19", aczkolwiek istnieją inne rozmiary, dlatego dobrze byłoby z góry sprawdzić kompatybilność UPS-a z konkretną szafą. Zwracamy również uwagę, że modele tego typu często wyposażone są w nóżki, które umożliwiają ustawienie urządzenia na podłodze „bokiem” lub w pozycji pionowej. Dla ułatwienia odczytu parametrów w obu pozycjach wyświetlacz (jeżeli jest obecny) w takich modelach może mieć obrotową konstrukcję.

— Ścienny. Zasilacze UPS, przeznaczone głównie do montażu na ścianie. Powieszenie na ścianie może być najlepszą opcją w ciasnych przestrzeniach. Jednak taki montaż to nie jedyna możliwość – wiele urządzeń dopuszczają ustawienie na podłodze. Należy również pamiętać, że ścienne z...asilacze UPS często wykorzystuje się w parze z kotłami grzewczymi. Główna wada ściennych zasilaczy UPS to konieczność wiercenia otworów w ścianach.

— Płaski. Zasilacze UPS, osadzone w niskiej, płaskiej obudowie. Dana konstrukcja pozwala na różne sposoby ustawienia urządzenia: UPS można postawić poziomo lub pionowo. Dominuje jednak poziomy sposób ustawienia. Tak naprawdę wszystko zależy od miejsca rozmieszczenia UPS i jego wymiarów — nie zaszkodzi ustalić to przed zakupem.

— Przedłużacz. Zasilacze UPS, przypominające wyglądem przedłużacz. Konstrukcyjnie takie UPS-y składają się z zestawu gniazdek w jednej obudowie, przy czym gniazdka znajdują się na górnym panelu UPS. Często obudowa takich urządzeń wyposażona jest w otwory lub elementy mocujące do montażu na ścianie.

Czas ciągłej pracy UPS z całkowicie naładowanej baterii, gdy podłączone jest do niego obciążenie o mocy równej mocy wyjściowej UPS (maksymalna lub efektywna w zależności od rodzaju obciążenia, więcej szczegółów w odpowiednich punktach). W przypadku zasilaczy UPS zaprojektowanych do pracy z komputerem domowym lub biurowym, czas około 10-15 minut jest uważany za wystarczający, wystarczy do zapisania danych i wyłączenia. Do zasilania serwerów warto wykorzystywać urządzenia o czasie pracy 20 minut lub więcej.

Czas ciągłej pracy UPS z całkowicie naładowanej baterii, gdy podłączone jest do niego obciążenie o mocy równej mocy wyjściowej UPS (maksymalna lub efektywna w zależności od rodzaju obciążenia, więcej szczegółów w odpowiednich paragrafach). Czas pracy przy takim obciążeniu jest znacznie dłuższy niż przy pełnym, a nawet w najprostszych modelach może sięgać 20-30 minut.

W danym przypadku chodzi o zakres napięcia wejściowego, w którym UPS jest w stanie dostarczyć do obciążenia stabilne napięcie tylko dzięki własnym regulatorom, bez przełączania się na baterię. W przypadku zasilaczy awaryjnych UPS (patrz "Rodzaj") ten zakres jest dość mały, od 190 do 260 V; w przypadku zasilaczy interaktywnych, a zwłaszcza inwerterowych - jest znacznie szerszy. Niektóre modele zasilaczy UPS umożliwiają ręczne ustawienie zakresu napięcia wejściowego.

Maksymalny prąd pobierany przez UPS. W praktyce maksymalne natężenie prądu osiągane jest tylko wtedy, gdy UPS pracuje na zasilaniu sieciowym z maksymalną obciążalnością i całkowicie rozładowaną baterią. Nie mniej jednak, przy obliczaniu obciążenia sieci elektrycznej należy wziąć pod uwagę parametr ten.

Częstotliwość robocza prądu zmiennego dostarczanego na wejście UPS - a dokładniej zakres częstotliwości tego prądu, w którym urządzenie może dostarczać wymaganą moc do obciążenia dzięki własnym regulatorom, bez użycia baterii. Poza tym zakresem UPS przełącza się w tryb bateryjny. Najmniejszy zakres napięć wejściowych mają zasilacze awaryjne UPS (patrz „Rodzaj”), największy - zasilacze inwerterowe.

Maksymalna moc wyjściowa dostarczana przez UPS, innymi słowy, maksymalna pozorna moc obciążenia, jaką model może obsłużyć.

Wskaźnik ten jest mierzony w woltoamperach (ogólne znaczenie tej jednostki jest takie samo jak wat, a różne nazwy są używane do wyszczególnienia). Całkowity pobór mocy obciążenia, implikowany w tym przypadku, jest sumą dwóch mocy – czynnej i biernej. Moc czynna jest w rzeczywistości mocą efektywną (w charakterystyce urządzeń elektrycznych jest ona określana w watach). Moc bierna nazywana jest mocą daremnie zużywaną przez cewki i kondensatory w urządzeniach prądu przemiennego; przy dużej liczbie cewek i/lub kondensatorów, moc ta może stanowić dość znaczną część całkowitego zużycia energii. Zwróć uwagę, że do prostych zadań można posługiwać się danymi o mocy efektywnej (często jest ona podawana dla UPS - patrz niżej); lecz dla dokładnych obliczeń elektrotechnicznych należy użyć mocy czynnej.

Najprostsza zasada wyboru w oparciu o wskaźnik ten jest następująca: maksymalna moc wyjściowa zasilacza UPS w woltoamperach musi być co najmniej 1,7 razy większa niż całkowita moc obciążenia w watach. Istnieją również bardziej szczegółowe wzory obliczeniowe, które uwzględniają specyfikę różnych rodzajów obciążenia; można je znaleźć w dedykowanych źródłach. Jeśli chodzi o konkretne wartości, najskromniejsze współczesne zasilacze UPS wytwarzają 700 - 1000 VA, a nawet mniej - to wystarc...za do zasilania komputera o średniej wydajności; a w najbardziej zaawansowanych modelach wskaźnik ten może wynosić 8–10 kVA i więcej.

Moc skuteczna UPS to w rzeczywistości maksymalna moc czynna obciążenia, które można podłączyć do urządzenia.

Moc czynna jest zużywana bezpośrednio na pracę urządzenia; jest określana w watach. Pomimo niej, większość urządzeń prądu przemiennego pobiera również moc bierną, która daremnie (relatywnie rzecz biorąc) jest zużywana przez cewki i kondensatory. Całkowita moc (wyrażona w woltoamperach) jest akurat sumą mocy czynnej oraz biernej; to właśnie tę cechę należy wykorzystywać do dokładnych obliczeń elektrotechnicznych. Zobacz „Maksymalna moc wyjściowa”, aby uzyskać szczegółowe informacje; tutaj zauważamy, że wybierając UPS do stosunkowo prostego zastosowania, całkiem możliwe jest posługiwanie się tylko samą mocą efektywną. Jest to co najmniej łatwiejsze niż przeliczanie watów, zadeklarowanych w charakterystyce podłączonych urządzeń na woltampery pełnej mocy.

Najskromniejsze współczesne zasilacze UPS wytwarzają nie więcej niż 500 W. 501 - 1000 W można uznać za wartość średnią, 1,1 - 2 kW -powyżej średniej, a w najmocniejszych modelach wskaźnik ten przekracza 2 kW i może osiągać bardzo imponujące wartości (do 1000 kW lub więcej w poszczególnych UPS klasy przemysłowej).

Parametr ten charakteryzuje stopień różnicy między napięciem przemiennym na wyjściu UPS a napięciem idealnym, którego wykres ma postać prawidłowej sinusoidy. Idealne napięcie jest tak nazywane, ponieważ jest najbardziej równomierne i powoduje najmniej niepotrzebnego obciążenia podłączonych urządzeń. Zniekształcenie napięcia wyjściowego jest więc jednym z najważniejszych parametrów określających jakość odbieranego przez obciążenie zasilania. Poziom zniekształceń 0% oznacza, że UPS dostarcza idealną sinusoidę, do 5% - niewielkie zniekształcenia sinusoidy, do 18% - silne zniekształcenia, od 18% do 40% - sygnał trapezopodobny, ponad 40% - sygnał prostokątny.