Porównanie Gresso 650VA 650 VA vs Luxeon UPS-500A 500 VA

Czas wymagany do przełączenia obciążenia z zasilania sieciowego na zasilanie bateryjne. W zasilaczach awaryjnych i interaktywnych(patrz "Rodzaj") w tym momencie występuje krótkotrwały zanik napięcia - odpowiednio im krótszy czas transferu na baterię, tym bardziej równomierną moc zapewnia źródło w przypadku awarii zasilania. Idealnie, czas transferu dla konwencjonalnej częstotliwości 50 Hz AC nie powinien przekraczać 5 ms (ćwierć jednego cyklu sinusoidalnego). Zasilacze inwerterowe UPS mają z definicji zerowy czas transferu.

W danym przypadku chodzi o zakres napięcia wejściowego, w którym UPS jest w stanie dostarczyć do obciążenia stabilne napięcie tylko dzięki własnym regulatorom, bez przełączania się na baterię. W przypadku zasilaczy awaryjnych UPS (patrz "Rodzaj") ten zakres jest dość mały, od 190 do 260 V; w przypadku zasilaczy interaktywnych, a zwłaszcza inwerterowych - jest znacznie szerszy. Niektóre modele zasilaczy UPS umożliwiają ręczne ustawienie zakresu napięcia wejściowego.

Maksymalna moc wyjściowa dostarczana przez UPS, innymi słowy, maksymalna pozorna moc obciążenia, jaką model może obsłużyć.

Wskaźnik ten jest mierzony w woltoamperach (ogólne znaczenie tej jednostki jest takie samo jak wat, a różne nazwy są używane do wyszczególnienia). Całkowity pobór mocy obciążenia, implikowany w tym przypadku, jest sumą dwóch mocy – czynnej i biernej. Moc czynna jest w rzeczywistości mocą efektywną (w charakterystyce urządzeń elektrycznych jest ona określana w watach). Moc bierna nazywana jest mocą daremnie zużywaną przez cewki i kondensatory w urządzeniach prądu przemiennego; przy dużej liczbie cewek i/lub kondensatorów, moc ta może stanowić dość znaczną część całkowitego zużycia energii. Zwróć uwagę, że do prostych zadań można posługiwać się danymi o mocy efektywnej (często jest ona podawana dla UPS - patrz niżej); lecz dla dokładnych obliczeń elektrotechnicznych należy użyć mocy czynnej.

Najprostsza zasada wyboru w oparciu o wskaźnik ten jest następująca: maksymalna moc wyjściowa zasilacza UPS w woltoamperach musi być co najmniej 1,7 razy większa niż całkowita moc obciążenia w watach. Istnieją również bardziej szczegółowe wzory obliczeniowe, które uwzględniają specyfikę różnych rodzajów obciążenia; można je znaleźć w dedykowanych źródłach. Jeśli chodzi o konkretne wartości, najskromniejsze współczesne zasilacze UPS wytwarzają 700 - 1000 VA, a nawet mniej - to wystarc...za do zasilania komputera o średniej wydajności; a w najbardziej zaawansowanych modelach wskaźnik ten może wynosić 8–10 kVA i więcej.

Moc skuteczna UPS to w rzeczywistości maksymalna moc czynna obciążenia, które można podłączyć do urządzenia.

Moc czynna jest zużywana bezpośrednio na pracę urządzenia; jest określana w watach. Pomimo niej, większość urządzeń prądu przemiennego pobiera również moc bierną, która daremnie (relatywnie rzecz biorąc) jest zużywana przez cewki i kondensatory. Całkowita moc (wyrażona w woltoamperach) jest akurat sumą mocy czynnej oraz biernej; to właśnie tę cechę należy wykorzystywać do dokładnych obliczeń elektrotechnicznych. Zobacz „Maksymalna moc wyjściowa”, aby uzyskać szczegółowe informacje; tutaj zauważamy, że wybierając UPS do stosunkowo prostego zastosowania, całkiem możliwe jest posługiwanie się tylko samą mocą efektywną. Jest to co najmniej łatwiejsze niż przeliczanie watów, zadeklarowanych w charakterystyce podłączonych urządzeń na woltampery pełnej mocy.

Najskromniejsze współczesne zasilacze UPS wytwarzają nie więcej niż 500 W. 501 - 1000 W można uznać za wartość średnią, 1,1 - 2 kW -powyżej średniej, a w najmocniejszych modelach wskaźnik ten przekracza 2 kW i może osiągać bardzo imponujące wartości (do 1000 kW lub więcej w poszczególnych UPS klasy przemysłowej).

Liczba gniazd podłączonych do zasilania rezerwowego (baterii), przewidziana w konstrukcji UPS. Aby zasilacz UPS działał zgodnie ze swoim przeznaczeniem (zapewniał zasilanie rezerwowe w przypadku przerw w dostawie prądu), odpowiednie urządzenia elektryczne muszą być podłączone do tych gniazd. Gniazda mają standardowy kształt i są kompatybilne z większością popularnych wtyczek na 230 V.

Minimum przewidziany w UPS to 1 lub 2 gniazda, a w bardziej zaawansowanych 3 lub więcej.

Liczba złączy C13/C14 z zasilaniem rezerwowym przewidziana w konstrukcji UPS.

Urządzenia elektryczne podłączone do złączy z rezerwą są zabezpieczone od zaniku napięcia w sieci - w tym przypadku przełączają się na baterię. Samo złącze C13/C14 jest również znane jako „gniazdo komputerowe”; wytwarza takie samo napięcie 230 V jak zwykła sieć, jednak nie jest kompatybilne z wtyczkami do tradycyjnych gniazd, gdyż wykorzystuje trzy płaskie piny. Jednakże, istnieją adaptery pomiędzy tymi standardami.

Minimalnie dla jednego stanowiska roboczego w zasilaczu UPS przewidziano 1, 2 lub 3 złącza C13/C14. W bardziej zaawansowanych modelach typu "biurowego" liczba złączy C13/C14 może być większa - 4 porty, 6 złączy, 8 i nawet więcej.

Pojemność baterii zainstalowanej w UPS. W przypadku modeli z kilkoma akumulatorami jest to zarówno całkowita pojemność użyteczna, jak i pojemność każdego pojedynczego akumulatora: akumulatory w takich urządzeniach są zwykle połączone szeregowo, tak aby ich łączna pojemność odpowiadała pojemności każdego pojedynczego ogniwa.

W teorii większa pojemność baterii oznacza możliwość dłuższego zasilania obciążenia o określonej mocy. Jednak w praktyce parametr ten ma raczej charakter referencyjny niż praktyczny. Faktem jest, że rzeczywista ilość energii zgromadzonej przez baterię zależy nie tylko od pojemności w amperogodzinach, lecz także od napięcia w woltach; napięcie to często nie jest określone w charakterystyce, a jego znajomość jest niezbędna do dokładnych obliczeń. Dlatego przy wyborze należy skupić się na bardziej realistycznych cechach – przede wszystkim na deklarowanym bezpośrednio czasie pracy w różnych trybach (patrz wyżej).

Czas potrzebny do pełnego naładowania baterii UPS. Należy pamiętać, że w danym przypadku czas ten jest liczony według specjalnych zasad: nie od 0 do 100%, lecz od stanu, w którym nie można podtrzymywać połowicznego obciążenia, do 90% ładunku. Oczywiście pełne naładowanie zajmie trochę więcej czasu. Jednak te dane są bliższe praktyce niż liczenie „od 0 do 100%”: brak możliwości pracy z połowicznym obciążeniem sprawia, że UPS jest prawie bezużyteczne, a stan ten można przyjąć jako zero, a 90% akumulatora jest już w stanie zapewnić gwarancję w przypadku awarii zasilania.

Możliwość włączenia zasilacza awaryjnego w trybie „zimny start”.

Zimny start nazywany jest trybem włączania, w którym nie ma zewnętrznego źródła zasilania, a obciążenie podłączone do UPS jest zasilane natychmiast z baterii zasilacza (którą oczywiście należy naładować). Ten tryb jest szczególnie przydatny w sytuacjach awaryjnych – na przykład, gdy potrzebujesz pilnie wydrukować dokument, ale nie ma światła.