Porównanie Apple iMac 21.5" 2017 MMQA2 vs Apple iMac 21.5" 4K 2015 MK452

Rozdzielczość ekranu zainstalowanego w komputerze All-In-One (patrz „Rodzaj”).

Im wyższa rozdzielczość, tym wyraźniejszy i bardziej szczegółowy obraz jest w stanie wyświetlić ekran, ale tym drożej on kosztuje. Ponadto wysokie rozdzielczości wymagają odpowiednio wydajnej grafiki, co dodatkowo wpływa na cenę całego komputera. Minimalny wskaźnik dla nowoczesnych komputerów All-In-One to tak naprawdę 1366x768 - ta rozdzielczość pozwala w szczególności odtwarzać wideo HD 720p w odpowiedniej jakości. Jednak w naszych czasach najbardziej rozpowszechniony jest bardziej zaawansowany format - Full HD, zakładający rozdzielczość 1920x1080. A w high-endowych komputerach All-In-One o dużej przekątnej i mocnej części graficznej są też solidniejsze rozdzielczości - Quad HD (2560x1440, 3440x1440), Ultra HD 4K (3840x2160, 4096x2304), a nawet 5K (5120x2880).

Konkretny model procesora zainstalowanego w komputerze, a raczej jego oznaczenie w serii (patrz „Procesor”). Pełna nazwa modelu składa się z nazwy serii i tego oznaczenia - na przykład Intel Core i3 3220; znając tę nazwę, możesz znaleźć szczegółowe informacje o procesorze (specyfikacja, recenzje, opinie itp.) i określić, w jaki sposób odpowiada on Twoim celom.

Liczba rdzeni w procesorze dostarczanym w zestawie z komputerem stacjonarnym.

Rdzeń jest częścią procesora przeznaczoną do przetwarzania jednego wątka poleceń (a czasami więcej, w takich przypadkach patrz „Liczba wątków”). W związku z tym obecność kilku rdzeni pozwala procesorowi pracować jednocześnie z kilkoma takimi wątkami, co ma pozytywny wpływ na wydajność. Co prawda, należy pamiętać, że większa liczba rdzeni nie zawsze oznacza wyższą moc obliczeniową - wiele zależy od tego, jak zorganizowana jest interakcja między wątkami instrukcji, jakie specjalne technologie są zaimplementowane w procesorze itp. Można więc porównywać tylko liczbę układów z rdzeniami o tym samym przeznaczeniu (desktopowe, mobilne) i podobnych seriach (patrz „Procesor”).

Ogólnie rzecz biorąc, procesory jednordzeniowe praktycznie nie występują we współczesnych komputerach stacjonarnych. Dwurdzeniowe procesory są używane głównie w układach desktopowych poziomu podstawowego i średniego. Cztery rdzenie znajdują się zarówno w średnich, jak i zaawansowanych procesorach do komputerów stacjonarnych, jak i rozwiązaniach mobilnych. Sześciordzeniowe i ośmiordzeniowe procesory są typowe dla wysokowydajnych desktopowych procesorów używanych w stacjach roboczych i systemach do gier.

Liczba wątków obsługiwanych przez procesor z zestawu komputera.

Wątek w tym przypadku to sekwencja poleceń wykonywanych przez rdzeń. Początkowo każdy pojedynczy rdzeń może pracować tylko z jedną taką sekwencją. Jednak wśród nowoczesnych procesorów pojawia się coraz więcej modeli, w których liczba wątków jest dwukrotnie większa niż liczba rdzeni. Oznacza to, że procesor korzysta z technologii wielowątkowości, a każdy rdzeń pracuje z dwiema sekwencjami poleceń: gdy w jednym wątku występują przerwy, rdzeń przełącza się na inny i odwrotnie. Pozwala to znacznie zwiększyć wydajność bez zwiększania częstotliwości taktowania i rozpraszania ciepła, jednak takie procesory są droższe niż jednowątkowe odpowiedniki.

Szybkość zegara procesora zamontowanego w PC.

Teoretycznie wyższa częstotliwość taktowania ma pozytywny wpływ na wydajność, ponieważ pozwala procesorowi wykonywać więcej operacji w jednostce czasu. Wartość ta jest jednak dość słabo powiązana z realną wydajnością. Faktem jest, że rzeczywiste możliwości procesora silnie zależą od wielu innych czynników — architektury, pojemności pamięci podręcznej, liczby rdzeni, obsługi specjalnych instrukcji itp. Podsumowując, porównywać według tej wartości można tylko układy z tej samej lub podobnej serii (patrz „Procesor”), a najlepiej — z tej samej generacji.

Wielkość pamięci podręcznej drugiego poziomu (L2) w procesorze z zestawu komputera.

Pamięć podręczna to pośredni bufor pamięci, do którego podczas pracy procesora zapisywane są najczęściej używane dane z pamięci RAM. Ma to pozytywny wpływ na wydajność systemu. Im większa pojemność pamięci podręcznej, tym więcej danych można w niej przechowywać w celu szybkiego dostępu i wyższa wydajność (przy pozostałych warunkach równych). Jeśli chodzi o poziom, im wyższy, tym większa i wolniejsza pamięć podręczna. W ten sposób pamięć podręczna drugiego poziomu zajmuje pozycję pośrednią między małą i szybką pamięcią podręczną pierwszego poziomu L1 a dużą, ale stosunkowo wolną pamięcią L3. Minimalny rozmiar tego bufora we współczesnych procesorach do komputerów wynosi 512 KB, w większości modeli wskaźnik ten nie przekracza 8 MB, ale są układy z pamięcią podręczną L2 o wielkości 16 MB, a nawet więcej.

Wynik pokazany przez procesor komputera w teście (benchmarku) Passmark CPU.

Passmark CPU Mark to kompleksowy test porównawczy, który pozwala ocenić wydajność procesora w różnych trybach i przy różnej liczbie przetwarzanych wątków. Wyniki są wyświetlane w punktach; im wyższy wynik, tym wyższa ogólna wydajność procesora. Dla porównania: w 2020 roku w rozwiązaniach niedrogich wyniki mierzone są w setkach punktów, w modelach ze średniej półki wahają się od 800 – 900 do ponad 6 000 punktów, a niektóre topowe układy są w stanie pokazać 40 000 punktów lub więcej.

Wynik pokazany przez procesor komputera w teście Geekbench 4.

Geekbench 4 to kompleksowy cross-platformowy benchmark, który pozwala między innymi określić wydajność procesora w różnych trybach. Jednocześnie, według twórców, tryby weryfikacji są jak najbardziej zbliżone do różnych rzeczywistych zadań, które procesor musi rozwiązać. Wynik jest wskazywany w punktach: im więcej punktów - tym mocniejszy procesor, podczas gdy różnica liczb odpowiada rzeczywistej różnicy w wydajności („dwukrotny wynik - dwukrotna moc”).

Zauważ, że benchmark w Geekbench 4 to procesor Intel Core i7-6600U o częstotliwości taktowania 2,6 GHz. Jego moc szacowana jest na 4 000 punktów, a wydajność innych testowanych procesorów jest już z nim porównywana.

Wynik pokazany przez procesor komputera w teście Cinebench R15.

Cinebench to test porównawczy przeznaczony do testowania możliwości procesora i karty graficznej. Twórca tego benchmarku, firma Maxon, jest również znana jako twórca edytora 3D Cinema 4D; to określiło cechy testowania. Tak więc, oprócz zadań czysto matematycznych, podczas korzystania z Cinebench R15 procesor jest obciążony przetwarzaniem wysokiej jakości grafiki 3D. Inną ciekawą funkcją jest rozbudowana obsługa wielowątkowości - test pozwala w pełni sprawdzić moc układów przetwarzających do 256 wątków jednocześnie.

Tradycyjnie w testach porównawczych procesorów wyniki testów są wskazywane w punktach (a dokładniej - PTS). Im więcej punktów uzyskał procesor, tym wyższa jego wydajność.