Porównanie Fujitsu fi-7140 vs Fujitsu SP-1130

- CIS, skrót od "Contact Image Sensor" - kontaktowy czujnik obrazu. Najprostszy rodzaj elementu optycznego: jest to linijka na całej szerokości przestrzeni roboczej skanera, na której w rzędzie znajdują się fotokomórki odczytujące obraz oraz diody LED zapewniające oświetlenie. Są niedrogie i zajmują niewiele miejsca, dzięki czemu skanery są tańsze i mniejsze. Z drugiej strony czujniki CIS mają płytką głębię ostrości i nawet drobne nieregularności w skanowanym obrazie mogą być nieostre. Ogólnie jednak nadają się zarówno do osobistych, jak i niezbyt skomplikowanych zadań zawodowych.

- CCD, skrót od "Charge-Coupled Device" - Charge-Coupled Device. O wiele bardziej wyrafinowany konstrukcja niż CIS zawiera świetlówkę, obiektyw i lustro. Skanery CCD są większe, cięższe i znacznie droższe niż ich odpowiedniki CIS. Z drugiej strony tego typu element optyczny zapewnia wysoką jakość odwzorowania kolorów i dobrą głębię ostrości, dobrze radząc sobie ze złożonymi mediami. Dlatego zaawansowane profesjonalne skanery są zwykle wyposażone w matryce CCD.

- CMOS. Skrót od „Complementary Metal-Oxide-Semiconductor” - komplementarna struktura półprzewodnika z tlenkiem metalu (w języku rosyjskim stosuje się również oznaczenie CMOS). Kluczową cechą czujników CMOS jest to, że przechwytują cały zeskanowany obraz, podobnie jak w przypadku fotografowania (a nie linia po linii, jak w inny...ch typach elementów optycznych). W trosce o uczciwość należy zauważyć, że „chwilowość” skanowania nie daje namacalnej przewagi szybkości, ponieważ przetwarzanie przechwyconego obrazu zajmuje dość dużo czasu. Cecha ta jest jednak niezwykle przydatna w przypadkach, gdy trudno jest zapewnić bezruch skanowanego materiału i/lub równomierny ruch elementu optycznego względem tego materiału. Takie sytuacje często pojawiają się podczas pracy ze skanerami książkowymi i ręcznymi (patrz „Typ”), dlatego właśnie w takich urządzeniach elementy CMOS są najbardziej popularne.

Maksymalny rozmiar obrazu, który skaner może przetworzyć jednocześnie, w poziomie i w pionie. Warto zwrócić uwagę na parametr ten, jeśli potrzebne są dokładne wymiary obszaru roboczego skanera, z dokładnością do milimetra: chociaż do oznaczania tych wymiarów stosuje się standardowe formaty (patrz „Format”), w praktyce wymiary mogą różnią się od nich.

Zewnętrzna głębia kolorów opisuje maksymalną możliwą liczbę odcieni kolorów w obrazie przesyłanym przez skaner do komputera. Głębokość 24 bitów jest uważana za wystarczającą do zadań nieprofesjonalnych, w bardziej zaawansowanych modelach parametr ten może osiągnąć 96 bitów. Aby uzyskać więcej informacji na temat głębi kolorów i ich relacji, zobacz „Głębia kolorów (wewn.)”.

Szybkość skanowania mono zapewniana przez urządzenie. Zwykle podaje się maksymalną szybkość przetwarzania kartki A4, tj. szybkość pracy w najniższej rozdzielczości. W praktyce szybkość jest zwykle mniejsza i zależy zarówno od rozdzielczości, jak i wymiarów oryginalnego materiału. Im wyższa szybkość skanowania, tym wygodniej jest pracować ze skanerem; zwróć szczególną uwagę na parametr ten jeśli planujesz pracować z dużą liczbą czarno-białych obrazów.

Szybkość skanowania w kolorze zapewniana przez urządzenie. W praktyce zależy ona od wybranej rozdzielczości, głębi kolorów i wymiarów oryginału; w specyfikacji najczęściej podaje się szybkość dla arkusza formatu A4 przy minimalnej rozdzielczości i głębi kolorów, tj. maksymalna możliwa szybkość. Jeśli potrzebujesz od czasu do czasu zeskanować tylko jeden lub kilka arkuszy, duża szybkość nie jest zbyt istotna, lecz przy dużej ilości materiałów warto wybierać szybkie modele.

Maksymalna liczba stron, które skaner może przetworzyć dziennie bez przeciążenia i związanych z tym negatywnych konsekwencji. Najczęściej jest podawany dla formatu A4. Nawet najskromniejsze modele współczesnych skanerów charakteryzują cykle robocze liczące kilkadziesiąt stron, co wystarcza do prostych codziennych zadań. Dlatego warto zwrócić uwagę na parametr ten, jeśli każdego dnia musisz skanować dużą ilość materiałów.

Maksymalna liczba arkuszy papieru o standardowej gramaturze (80 g/m2), które można za jednym razem załadować do podajnika ADF skanera. Systemy te są podobne do tych instalowanych w drukarkach: stos arkuszy jest umieszczany w specjalnej tacce, a każdy z nich jest kolejno podawany do skanowania. Warto zwrócić uwagę na model z tą funkcją, jeśli często musisz pracować z dużą liczbą dokumentów: nie będziesz musiał monitorować procesu i ręcznie podawać arkuszy - wystarczy załadować oryginały do automatycznego podajnika dokumentów i nacisnąć przycisk. Podajnik ADF jest obecny w wielu skanerach szczelinowych, niektórych skanerach płaskich i prawie wszystkich skanerach kombinowanych (patrz "Rodzaj"). Pracuje on jednak tylko z pojedynczymi arkuszami i nie radzi sobie z bardziej pojemnymi nośnikami.

Skaner posiada własny wyświetlacz. Takie wyświetlacze mogą mieć postać prostych wskaźników wyświetlających minimum informacji serwisowych (wybrany tryb, stan, pewne błędy itp.) lub pełnowartościowych ekranów dotykowych, które znacznie rozszerzają możliwości urządzenia. W każdym razie wyświetlacz sprawia, że korzystanie ze skanera jest wygodniejsze i bardziej intuicyjne.

Maksymalna moc pobierana przez skaner podczas pracy. Im wyższa moc, tym więcej energii pobiera skaner, lecz dotyczy to tylko samego procesu skanowania - pobór mocy w trybie czuwania jest znikomy. I nawet w szczytowym momencie w większości modeli moc jest tak niska, że w praktyce parametr ten praktycznie nie ma wpływu na rachunki za prąd i jest raczej wartością pomocniczą (np. służy do obliczania sumarycznej mocy urządzeń podłączonych do zasilacza awaryjnego).