Porównanie DJI RS 4 vs DJI RS2

Maksymalna waga, dla której zaprojektowano steadicam.

W rzeczywistości jest to największa waga aparatu wraz ze wszystkimi akcesoriami dozwolonymi dla danego modelu.

Zakres kątów pochylenia do przodu i do tyłu w stosunku do pozycji pionowej podtrzymywanej przez steadicam.

Można nagrywać na wiele sposobów.

Najprostszą opcją jest wskazanie jednej wartości kąta w charakterystyce. Może to oznaczać, że kamera może odchylać się od pozycji neutralnej w obu kierunkach pod tym samym kątem, co stanowi połowę zakresu.

Inna opcja nagrywania jest używana, gdy kąty pochylenia do przodu i do tyłu nie są takie same. W takich przypadkach przyjmuje się, że poziome położenie kamery na steadicamie pionowym wynosi zero, znak „-” oznacza maksymalny kąt wychylenia kamery do tyłu, obiektyw do góry, znak „+” - do przodu, obiektyw do dołu.

Zakres kąta przechyłu (na bok) wspierany przez steadicam.

Można rejestrować na dwa sposoby (patrz punkt „Zakres kąta nachylenia”)

Model akumulatora zastosowanej w gimbalu. Ta informacja nie jest krytyczna przy wyborze: jeśli chcesz, znając model akumulatora, możesz znaleźć szczegółowe informacje na jego temat, jednak kluczowe cechy akumulatora są zwykle podane w ogólnych informacjach o gimbalu. Jednak informacje o modelu mogą być przydatne, jeśli planujesz zakup dodatkowej akumulatora lub jeśli gospodarstwo domowe ma już baterię i musi ocenić jej kompatybilność z urządzeniem.

Pojemność akumulatora zastosowanej w gimbalu.

W teorii większa pojemność pozwala na dłuższą pracę bez ładowania, ale w praktyce autonomia gimbala zależy również od jego poboru mocy. Tak więc tylko modele o podobnej wydajności można porównywać ze sobą według tego wskaźnika; a przy wyborze lepiej skupić się nie na pojemności, ale na bezpośrednio deklarowanym czasie pracy na ładowaniu.

Obecność wymiennej akumulatora w konstrukcji steadicamu pozwala w razie potrzeby zastąpić zużytą baterię zapasową, a tym samym strzelać dłużej bez przerwy.

— Timelapse. Nagrywanie wideo w trybie poklatkowym wiąże się z bardzo niską liczbą klatek (jedna klatka co kilka sekund, a nawet minut). W gotowym filmie uzyskuje się efekt szybkiego ruchu (na przykład dzień od wschodu do zachodu słońca mieści się w zaledwie kilka minut). Jest to jednak ogólna zasada Time Lapse; ale konkretne sposoby jego realizacji mogą się różnić w zależności od konkretnego modelu stabilizatora.

- Tryb selfie. Osobny tryb do robienia selfie (autoportretów). Funkcja ta może być realizowana na różne sposoby, w zależności od przeznaczenia urządzenia. Ma na celu sfilmowanie siebie i najbliższego otoczenia operatora.

- Tryb sportowy. Tryb jest przeznaczony do wysokiej jakości fotografowania dynamicznych scen w ruchu. W trybie sportowym stabilizator automatycznie kompensuje odchylenia kadru od punktu odniesienia, podczas gdy silnik pracuje z najwyższą możliwą prędkością.

- Autopanorama. W tym trybie fotografowania kamera podłączona do urządzenia automatycznie obraca się wokół własnej osi, wykonując serię ujęć, z których gotowy obraz panoramiczny jest następnie „sklejany”. Najczęściej funkcja ta polega na tworzeniu panoram poziomych, jednak można również zapewnić ruch kamery w płaszczyźnie pionowej.

— Tryb śledzenia. Automatyczne śledzenie okreś...lonego obiektu poprzez skierowanie aparatu tak, aby cel fotografowania znajdował się stale na środku obrazu lub przynajmniej w kadrze. Temat śledzenia ustala operator steadicamu.

— Tryb inwersji. Ten tryb pozwala na odwrócenie urządzenia do góry nogami, zachowując wszystkie jego funkcje i położenie kamery. Przyda się podczas strzelania z nietypowych kątów (na przykład z ziemi).

Składane steadicamy można zgrabnie złożyć do kompaktowych rozmiarów, co jest bardzo wygodne do przechowywania i bezpiecznego transportu. Zarówno uchwyt, jak i mocowanie stabilizatora można złożyć. Warto jednak zwrócić uwagę na fakt, że takie konstruktywne rozwiązanie sprawia, że steadicam jest bardziej podatny na naprężenia mechaniczne, ponieważ z czasem mechanizm teleskopowy i przeguby zawiasowe zaczną się zużywać.