Porównanie Liitokala Lii-M4 vs Liitokala Lii-ND4

Technologia baterii, z którą ładowarka jest kompatybilna. Nowoczesne akumulatory mogą być produkowane przy użyciu różnych technologii, z których każda ma swoją własną charakterystykę i wymagania dotyczące procedury ładowania; dlatego do konkretnego akumulatora warto wybrać ładowarkę, której zgodność z odpowiednią technologią jest wyraźnie określona.

- Ni-Cd. Akumulatory niklowo-kadmowe to jedne z najstarszych typów ładowalnych ogniw. Mimo to nadal są powszechnie stosowane – w szczególności akumulatory Ni-Cd są uważane za optymalne dla urządzeń o stosunkowo wysokich prądach poboru i podwyższonych wymaganiach dotyczących niezawodności. Akumulatory te są odporne na niskie temperatury, łatwe do przechowywania, niezawodne i bezpieczne. Jedną z głównych wad tej technologii jest „efekt pamięci”: pojemność akumulatora zmniejsza się po naładowaniu bez całkowitego rozładowania. Jednak ten punkt wiąże się bardziej z funkcjami kontrolerów ładowania, a nie z samą technologią, a zastosowanie zaawansowanych kontrolerów może zredukować go prawie do zera. Ale jednym z jednoznacznych niedociągnięć można wymienić „nieprzyjazność dla środowiska” zarówno samych akumulatorów, jak i ich produkcji.

- Ni-Mh. Ogniwa niklowo-metalowo-wodorkowe powstały w celu ulepszenia opisanego powyżej niklowo-kadmowego. Twórcom udało się osiągnąć wyższą pojemność (przy tym samym rozmiarze baterii), dodatkowo ogniwa Ni-Mh są przyjazne dla środowiska i całkowicie pozbawione efektu pamięci, nawet pr...zy zastosowaniu najprostszych kontrolerów ładowania. Wadami tej opcji, w porównaniu z Ni-Cd, są stosunkowo niska odporność na mróz, krótsza żywotność oraz trudniejsze warunki przechowywania, zwłaszcza długoterminowego.

- Ni-Zn. Technologia, która jest w tym samym wieku co Ni-Cd i również przetrwała do dziś. Ogniwa niklowo-cynkowe charakteryzują się większą pojemnością niż inne akumulatory „niklowe”, a także wyższym napięciem, które ponadto utrzymuje się na poziomie roboczym prawie do wyczerpania ładunku. Ta ostatnia jest szczególnie wygodna w przypadku aparatów cyfrowych - ta technika jest dość wymagająca pod względem napięcia. Niemniej jednak z wielu powodów technologia Ni-Zn nie zyskała dużej popularności. Głównym z tych powodów jest krótki okres użytkowania (około 300 - 400 cykli ładowania-rozładowania).

- Litowo-jonowy. Rodzaj baterii, powszechnie znany przede wszystkim z przenośnych urządzeń elektronicznych takich jak smartfony czy odtwarzacze muzyki, ale ostatnio z powodzeniem wykorzystywany w innych rodzajach technologii. Akumulatory litowo-jonowe łączą dobrą pojemność z kompaktowością, ładują się dość szybko i nie mają „efektu pamięci”. Ich główne wady to wysoki koszt, słaba przydatność do pracy w niskich temperaturach oraz pewne prawdopodobieństwo pożaru podczas przeciążeń i awarii.

- LiFePO4. Odmiana opisanych powyżej akumulatorów Li-Ion, tzw. „Fosforan litowo-żelazowy”. Przewagi takich ogniw nad klasycznymi litowo-jonowymi to przede wszystkim stabilne napięcie rozładowania (aż do wyczerpania energii), wysoka moc szczytowa, długa żywotność, odporność na niskie temperatury, stabilność i bezpieczeństwo. Ponadto, dzięki zastosowaniu żelaza zamiast kobaltu, takie akumulatory są również bezpieczniejsze w produkcji i łatwiejsze w utylizacji. Jednocześnie są zauważalnie gorsze od litowo-jonowych pod względem pojemności.

- IMR. Skrót ten jest używany dla akumulatorów litowo-jonowo-manganowo-tlenkowych, innej odmiany technologii litowo-jonowej; znaleziono również oznaczenie LiMn. Udoskonalenia wprowadzone w tej wersji to między innymi stabilność temperaturowa (zmniejszone ryzyko zapłonu w przypadku awarii), trwałość i niskie współczynniki samorozładowania (to drugie upraszcza długoterminowe przechowywanie). Jednocześnie dla wielu akumulatorów IMR deklaruje się kompatybilność ze standardowymi „ładowarkami” do ogniw litowo-jonowych, jednak nadal najlepiej jest używać specjalistycznych urządzeń (zwłaszcza ze względu na niską rezystancję wewnętrzną i zwiększone ryzyko nadmiernego rozładowania).

Rozmiary akumulatorów, z którymi ładowarka jest kompatybilna. Przy tym adaptery dostarczane w zestawie (patrz poniżej) nie są brane pod uwagę w tym punkcie, chodzi tylko o ładowarce jako takiej.

Rozmiar opisuje kształt, wymiary, konstrukcję złączy i napięcie robocze akumulatora; tak więc, jest to jeden z najważniejszych parametrów określających kompatybilność z konkretną ładowarką.

Najpopularniejsze rozmiary, pod które wykonywane są współczesne ładowarki można umownie podzielić na 1.5-woltowe (oznaczane literami łacińskimi AA, AAA, C, D) oraz 3.7-woltowe (posiadają oznaczenia cyfrowe 14500, 17500, 18650, 22650, 26650, itp.). Więcej o nich:

— AAAA. Najbardziej miniaturowa wersja rozmiaru: baterie o tym samym cylindrycznym kształcie co dobrze znane AA i AAA, lecz o średnicy tylko około 8 mm i długości około 43 mm. Podobne w zastosowaniu do AAA, natomiast bardzo słabo rozpowszechnione.

— AAA. Rozmiar, potocznie określany jako "paluszki mini”: baterie cylindryczne o średnicy 10,5 mm i długości 44,5 mm. Stosowane są głównie w miniaturowych urządzeniach, do których baterie pastylkowe są niewystarczające, a większe ogniwa są zby...t nieporęczne.

— AA. Klasyczne baterie „paluszki” o średnicy 14 mm i długości 50 mm, jeden z najpopularniejszych rodzajów współczesnych rozmiarów (jak nie najpopularniejszy). Są stosowane w wielu różnych rodzajach i kategoriach cenowych urządzeń, w tym nawet w zewnętrznych pojemnikach bateryjnych do lustrzanek.

- C. Baterie w postaci charakterystycznej „beczułki”. Mają podobną wysokość do paluszków AA , lecz są prawie dwukrotnie grubsze – odpowiednio 50 mm i 26 mm – dzięki czemu mają większą pojemność.

- D. Największy rozmiar baterii 1,5-woltowych klasy konsumenckiej, 34 mm średnicy i 61 mm długości. Stosowany jest głównie w latarkach dużej mocy i urządzeniach o dużym zużyciu energii.

Baterie 3,7 V są oznaczane pięciocyfrową liczbą. Pierwsze dwie cyfry oznaczają średnicę (w milimetrach), pozostałe trzy wskazują długość (w dziesiątych częściach milimetra). Na przykład popularny rozmiar 18650 odpowiada baterii o średnicy 18 mm i długości 65,0 mm. Warto w tym miejscu zauważyć, że istnieją ogniwa 3,7 V, które mają takie same wymiary jak opisane powyżej 1,5 V (np. rozmiar 14500 jest podobny do "paluszków" AA), jednakże oba typy nie są wymienne ze względu na różnice w napięciu.

Osobną kategorię stanowią 9-woltowe baterie R22, są to prostokątne ogniwa, w których na jednym z końców znajduje się para styków.

Najmniejszy prąd, jaki urządzenie może zapewnić w trybie ładowania. Jeśli parametr ten jest wskazany w charakterystyce, oznacza to, że ten model ma możliwość regulacji prądu ładowania (w przeciwnym razie wskazany jest tylko prąd maksymalny).

Prąd ładowania jest jednym z najważniejszych parametrów każdej ładowarki: więcej szczegółów w „Max. Prąd ładowania ". Od tego wskaźnika zależy ogólny zakres regulacji prądu: im niższa wartość minimalna (przy tym samym maksimum), tym szersze możliwości dostosowania „ładowarki” do specyfiki pracy.

Liczba indywidualnych ustawień prądu ładowania (patrz wyżej) przewidzianych w konstrukcji ładowarki. Na przykład urządzenie z 4 ustawieniami może oferować opcje 200, 400, 800 i 1000 mAh. Ogólnie rzecz biorąc, im większa jest ta liczba, tym dokładniej można dobrać prąd ładowania do konkretnej sytuacji.

Możliwość pracy urządzenia w trybie ładowania podtrzymującego.

Ładowanie podtrzymujące nazywane jest ładowaniem akumulatora małymi prądami - rzędu kilkudziesięciu miliamperów - stosowanym do kompensacji samorozładowania ("ulatniania" zgromadzonej energii z biegiem czasu). Funkcja ta dotyczy głównie akumulatorów Ni-Cd i Ni-Mh, które mają dość znaczne współczynniki samorozładowania: pozwala na ciągłe utrzymywanie ich w stanie pełnego naładowania. Jest to szczególnie przydatne w przypadkach, gdy akumulator może być potrzebny w dowolnym momencie (ale nie wiadomo dokładnie kiedy).

Najmniejszy prąd, jaki urządzenie może dostarczyć w trybie rozładowania akumulatora.

Niektóre specyficzne funkcje opierają się na rozładowaniu akumulatora zainstalowanego w pamięci (szczegóły poniżej); w takim przypadku często konieczne staje się ustawienie określonej wartości natężenia prądu, która jest optymalna dla danej akumulatora. Im niższy minimalny prąd rozładowania (przy tym samym maksimum), tym szerszy zakres regulacji i większe prawdopodobieństwo, że urządzenie będzie w stanie zapewnić optymalny tryb rozładowania.

Najwyższy prąd, jaki urządzenie może zapewnić w trybie rozładowania akumulatora.

Niektóre specyficzne funkcje opierają się na rozładowaniu akumulatora zainstalowanego w ładowarce (szczegóły poniżej). Im wyższa maksymalna wartość prądu rozładowania, tym mniej czasu zajmuje „pobranie” energii z akumulatora. Z drugiej strony, dla niektórych typów akumulatorów i trybów rozładowania można podać specyficzne zalecenia dotyczące natężenia prądu, a ich przekroczenie może być obarczone przeciążeniem, przegrzaniem, a nawet pożarem. Dlatego konieczne jest szczególne dążenie do wysokich wartości prądu rozładowania tylko wtedy, gdy jest to uzasadnione z technicznego punktu widzenia.

Rozładowanie wstępne jest przydatne w przypadku baterii podatnych na efekt pamięci – należy je ładować dopiero po całkowitym rozładowaniu. Zgodnie z nazwą, ładowarka z tą funkcją jest w stanie w razie potrzeby rozładować zainstalowany akumulator „do zera” przed rozpoczęciem ładowania. Jednocześnie niektóre modele są w stanie automatycznie wykryć obecność energii resztkowej i włączyć wstępne rozładowanie, w innych należy je włączyć ręcznie.

Kolejna funkcja przydatna w przypadku akumulatorów z efektem pamięci – tym razem takich, których pojemność już się zmniejszyła. W tym trybie ładowarka w specjalny sposób kilkakrotnie rozładowuje i ładuje akumulator, co eliminuje efekt pamięci i przywraca akumulator, jeśli nie do oryginalnego, to przynajmniej do pojemności zbliżonej do tej wartości.