Porównanie Samsung UE-32M5002 32 " vs LG 32LH530V 32 "

 

Nominalna moc dźwięku systemu głośników telewizora.

Im większy ekran i im większa szacowana odległość od widza, tym silniejsza musi być akustyka, aby być normalnie słyszanym. Producenci biorą to pod uwagę, co więcej, coraz częściej zapewniają też solidny zapas. Jeśli więc kupisz telewizor do oglądania w domu w cichym, spokojnym otoczeniu, możesz zignorować moc dźwięku: z pewnością wystarczy do takiego zastosowania. Sensowne jest szukanie modeli z głośnikami o dużej mocy do hałaśliwego otoczenia - na przykład kawiarni lub innej instytucji publicznej. Szczegółowe zalecenia w tej sprawie można znaleźć w specjalnych źródłach, ale tutaj zwracamy uwagę, że nawet w takich przypadkach podłączenie zewnętrznych głośników może być dobrą alternatywą.

Rodzaje tunerów cyfrowych (odbiorników) przewidzianych w konstrukcji telewizora.

Takie tunery są niezbędne do odbioru telewizji cyfrowej przez TV; jednocześnie do normalnej pracy standard transmisji musi odpowiadać typowi tunera (z osobnymi wyjątkami, patrz poniżej). Należy pamiętać, że odbiorniki są również dostępne jako oddzielne urządzenia; jednak łatwiej (i często taniej) jest od razu kupić telewizor z tunerem wbudowanym o wymaganym formacie. W telewizji nowoczesnej można znaleźć tunery naziemne DVB-T2, kablowe DVB-C oraz satelitarne DVB-S i DVB-S2, głównymi cechami których są:

- DVB-T2 (naziemne). Główny nowoczesny standard nadawania cyfrowego. Takie nadawanie ma wiele zalet w porównaniu z tradycyjnym analogiem: pozwala na przesyłanie wyższej rozdzielczości i wielokanałowego dźwięku, z lepszą jakością dźwięku i obrazu, a jakość ta jest w pełni zachowana, dopóki sygnał nie zostanie osłabiony do poziomu krytycznego. Jednak w niektórych krajach naziemne nadawanie cyfrowe jest dopiero uruchamiane, więc dostępność zasięgu DVB-T2 w twoim regionie należy wyjaśnić osobno.

- DVB-C (kablowe). Podstawowy nowoczesny standard cyfrowej transmisji naziemnej. Pomimo pojawienia się bardziej zaawansowanego DVB-C2 jest nadal szeroko stosowany i najprawdopodobniej sytuacja ta długo się nie zmieni.

- DVB-S (satelitar...ne). Pierwsza generacja standardu cyfrowego DVB dla nadawania satelitarnego. Obecnie jest to stosunkowo rzadkie ze względu na pojawienie się bardziej zaawansowanego DVB-S2, który jest również wstecznie kompatybilny z oryginalnym DVB-S.

- DVB-S2 (satelitarne). Najbardziej zaawansowany i popularny obecnie standard cyfrowej transmisji satelitarnej. Będąc spadkobiercą DVB-S, zachował z nim kompatybilność; dlatego producenci często ograniczają się do zainstalowania w swoich telewizorach tylko tunera DVB-S2 - pozwala on na odbiór obu głównych formatów transmisji satelitarnej.

Możliwość wyświetlania na ekranie telewizora obrazów z kilku źródeł jednocześnie. Zwykle w trybie „obraz w obrazie” na tle obrazu głównego wyświetlane jest małe okienko pokazywane ma pełnym ekranie, w którym można zobaczyć dodatkowy obraz (lub kilka takich okienek). Jednym z najpopularniejszych sposobów wykorzystania tej „wielozadaniowości” jest pomijanie przerw reklamowych w programach telewizyjnych: w tym czasie można przełączyć obraz główny na bardziej interesujący kanał i pozostawić reklamę w oknie pomocniczym, aby nie przegapić koniec i później kontynuować oglądanie. Należy jednak pamiętać, że obraz dla każdego okna musi pochodzić z różnych źródeł - innymi słowy, nie da się włączyć dwa kanały jednocześnie z jednego tunera. A ostatnio wyjście obrazu ze smartfona jako drugiego obrazu stało się nie mniej istotne - w szczególności komunikator, aby siedząc przy telewizorze nie przegapić żadnej ważnej informacji.

Łączność telewizora opiera się nie tylko na technologiach bezprzewodowych (opisanych powyżej), ale także na połączeniu przewodowym. W szczególności transmisja wideo może odbywać się przez złącza VGA, AV. Część z nich zapewnia również transmisję dźwięku, oprócz tego może być mini-Jack (3,5 mm). Oraz inne do komunikacji z urządzeniami zewnętrznymi. Więcej o nich:

- USB. Złącze do podłączenia zewnętrznych urządzeń peryferyjnych. Obecność USB oznacza przynajmniej, że telewizor może odtwarzać treści z dysków flash i innych zewnętrznych urządzeń pamięci masowej USB. Ponadto można przewidzieć inne sposoby wykorzystania tego wejścia: nagrywanie programów telewizyjnych na nośniku zewnętrznym, podłączenie kamery internetowej (patrz ibid.), Klawiatura i mysz do korzystania z wbudowanej przeglądarki i innego oprogramowania itp. zestaw opcji zależy od funkcjonalności telewizora, należy go każdorazowo określić osobno.

- Czytnik kart. Urządzenie do pracy z kartami pamięci, najczęściej w formacie SD. Głównym zastosowaniem czytnika kart jest odtwarzanie treści z takich kart na telewizorze; funkcja ta jest szczególnie wygodna przy przeglądaniu materiałów z aparatów fotograficznych i wideo - w takich urządzeniach karty pamięci są szeroko stosowane. Można przewidzieć inne sposob...y wykorzystania tej funkcji, na przykład nagrywanie transmisji, a nawet wymianę plików między kartą a pamięcią telewizora. Należy pamiętać, że karty SD mają kilka podgatunków - oryginalne SD, SD HC i SD XC i nie wszystkie z nich mogą być obsługiwane przez czytnik kart.

- LAN. Standardowe złącze do połączenia przewodowego z sieciami komputerowymi (zarówno LAN jak i Internet). Występuje głównie w modelach obsługujących Smart TV (w tym urządzenia Android TV; zobacz odpowiednie punkty). Połączenie przewodowe jest mniej wygodne niż Wi-Fi, nie jest tak estetyczne, więc producenci skupiają się bardziej na połączeniu bezprzewodowym, w wyniku czego wskaźniki prędkości złącza LAN nie są wskazane, a w niektórych przypadkach mogą być niedopuszczalne transmisje 4K.

- VGA. Analogowe wejście wideo, znane również jako D-sub 15 pin. Początkowo interfejs VGA został opracowany dla komputerów, ale ze względu na pojawienie się bardziej zaawansowanych standardów, takich jak HDMI (patrz poniżej) i ograniczenia techniczne (maksymalna rozdzielczość to tylko 1280x1024, brak możliwości przesyłania dźwięku) jest uważany za przestarzały i jest używany coraz mniej. Dlatego sensowne jest poszukiwanie telewizora z takim złączem głównie w przypadkach, gdy planowane jest użycie go jako monitora przestarzałego komputera lub laptopa.

- AV. Kombinowany analogowy interfejs audio/wideo, jest to złącze zazwyczaj określane jako wejście A/V. W rzeczywistości w interfejsie kompozytowym są zwykle trzy złącza - osobno dla wideo i lewego/prawego kanału dźwięku stereo (w telewizorach z jednym głośnikiem, który nie obsługuje stereo, brakuje jednego ze złączy audio). Jakość obrazu podczas pracy z tym wejściem jest niska, a formaty HD nie są w ogóle obsługiwane; z drugiej strony interfejs kompozytowy jest niezwykle rozpowszechniony nie tylko w nowoczesnym, ale i wcześniejszym sprzęcie, takim jak magnetowidy VHS.

- Port COM (RS-232). Złącze początkowo zaprojektowane dla technologii komputerowej. W telewizorach służy jako kontroler: podłączając urządzenie do komputera, można sterować parametrami telewizora i różnymi ustawieniami, czasami dość specyficznymi i niedostępnymi przy użyciu zwykłego pilota.

- Koncentryczne (S/P-DIF). Interfejs do transmisji dźwięku w formacie cyfrowym, umożliwiający przesyłanie dźwięku wielokanałowego za pomocą jednego kabla ze złączem RCA ("cinch"). Pod względem odporności na zakłócenia ten standard jest nieco gorszy od optycznego (patrz poniżej) - wynika to z fundamentalnych różnic między tymi interfejsami. Z drugiej strony, kabel elektryczny jest bardziej niezawodny niż światłowód i jest mniej wrażliwy na naciski lub załamania.

- Optyczne. Wyjście do przesyłania cyfrowego sygnału audio za pomocą kabla światłowodowego; umożliwia transmisję dźwięku wielokanałowego. Charakteryzuje się pełną odpornością na zakłócenia elektromagnetyczne. Z drugiej strony światłowód jest dość delikatny i należy go chronić przed załamaniami i silnymi naciskami.

- Mini-Jack (3,5 mm) na słuchawki. Standardowe gniazdo dla słuchawek 3,5 mm. Słuchawki mogą się przydać, jeśli musisz zachować ciszę i nie możesz korzystać się z głośników telewizora - na przykład pod koniec dnia; lub odwrotnie, jeśli wokół jest głośno, a dźwięk z telewizora jest słabo słyszalny. Większość dzisiejszych słuchawek wykorzystuje wtyczki mini-Jack, więc jest to standardowe wyjście słuchawkowe w telewizorach. W niektórych modelach takie wyjście może być również używane jako liniowe — na przykład do podłączenia poszczególnych głośników, rejestratora dźwięku itp.

-...Do subwoofera. Osobne wyjście do podłączenia subwoofera do telewizora - głośnika do odtwarzania niskich i bardzo niskich częstotliwości. Sprzęt audio bez subwooferów zwykle słabo odtwarza te częstotliwości. Zastosowanie tego głośnika pozwala na uzyskanie najgłębszego i najbardziej nasyconego dźwięku, jest to szczególnie istotne przy oglądaniu filmów z dużą ilością efektów specjalnych lub nagrań z koncertów wysokiej jakości. Jednocześnie warto zwrócić uwagę, że takie wyjścia w telewizorach są dość rzadkie: zakłada się, że wymagający słuchacz chętniej skorzysta z pełnoformatowego zewnętrznego systemu audio niż z osobnego subwoofera.

- Liniowe. Standardowy analogowy interfejs audio; zwykle zapewnia dwukanałową transmisję stereo. Służy przede wszystkim do podłączania aktywnych głośników i innego sprzętu audio (na przykład odbiorników audio lub wzmacniaczy mocy) do telewizorów. Może wykorzystywać różne typy złączy, ale najczęściej są to albo mini-Jack 3,5 mm, albo para gniazd RCA dla kabli "cinchów". Należy pamiętać, że oznacza to osobne wyjście liniowe; w niektórych modelach gniazdo słuchawkowe 3,5 mm (patrz wyżej) może wykonywać tę funkcję, ale nie jest wskazane dla nich istnienie wyjścia liniowego.

Lwia część telewizorów posiada uchwyt ścienny VESA, który może różnić się rozmiarem. Podstawą dla takiego mocowania jest prostokątna płytka z czterema otworami pod śruby w rogach. Główną cechą takiego uchwytu jest odległość między otworami — jest mierzona po bokach prostokąta i wyrażona dwiema cyframi. Oryginalny format VESA jest 100x100, taki uchwyt stosuje się do większości telewizorów LCD średniej wielkości. Dla małych ekranów dostępne są uchwyty 75x75, dla dużych — 200x200 i więcej (aż do 800x400).

Istnieją jednak modele wyposażone w standardowe (markowe) mocowanie od producenta. Głównie to są albo cienkie telewizory, albo modele wzornicze. W każdym razie w zestawie obecny jest uchwyt na ścianę, który pasuje tylko do wybranego modelu.

Zużycie energii telewizorem. Parametr ten zależy w wysokim stopniu od przekątnej ekranu i mocy dźwiękowej (patrz powyżej), ale można go określić innymi parametrami, przede wszystkim dodatkowymi funkcjami i technologiami zaimplementowanymi w konstrukcji. Warto zauważyć, że większość nowoczesnych telewizorów LCD jest dość ekonomiczna i najczęściej parametr ten nie odgrywa znaczącej roli - w większości przypadków pobór mocy wynosi około kilkudziesięciu Wat. Nawet duże modele o przekątnej 70 - 90" zużywają 200 - 300 W - można to porównać z jednostką systemową komputera stacjonarnego o niskim poborze mocy.