Porównanie Cooper&Hunter Unitherm 4 Split CH-HP16SIRM4 15 kW vs Electrolux EMHP-16Y/N8+EHB-160/N8 16 kW

Największa moc cieplna generowana przez pompę ciepła – czyli ilość ciepła, którą jest w stanie „wypompować” na zewnątrz do systemu grzewczego i/lub CWU.

Moc cieplna jest najważniejszą cechą pompy ciepła - bezpośrednio decyduje o jej sprawności i zdolności do dostarczenia wymaganej ilości ciepła. Należy pamiętać, że wskaźnik ten jest wskazany dla optymalnych warunków pracy - w szczególności dość wysokiej temperatury zewnętrznej. W praktyce takie warunki są rzadkie, więc rzeczywista moc jest zwykle zauważalnie niższa od maksymalnej; należy to wziąć pod uwagę przy wyborze. Istnieją specjalne wzory do obliczania optymalnej wartości maksymalnej mocy cieplnej w zależności od konkretnej sytuacji.

Maksymalna moc cieplna dostarczana przez pompę w trybie chłodzenia.

Przy tej operacji pompa pracuje w odwrotnym cyklu - odprowadzając nadmiar ciepła z pomieszczenia do otoczenia, czyli w rzeczywistości pełni rolę klimatyzatora. Wymagana wydajność chłodnicza zależy od powierzchni budynku, właściwości jego izolacji termicznej i kilku innych czynników; sposoby jej obliczania można znaleźć w dedykowanych źródłach. W tym miejscu zauważamy, że konwencjonalne urządzenia grzewcze (grzejniki, ogrzewanie podłogowe) nie nadają się do chłodzenia, w tym celu należy użyć specjalnego sprzętu (na przykład klimakonwektorów).

Energia elektryczna pobierana przez pompę ciepła podczas pracy wyłącznie w celu pompowania ciepła, bez stosowania podgrzewacza wstępnego (jeśli jest dostępny, patrz poniżej). Stosunek mocy cieplnej do poboru mocy określa współczynnik cieplny COP (patrz poniżej), a tym samym ogólną sprawność urządzenia. Ponadto całkowite zużycie energii (i odpowiednio rachunki za energię elektryczną) zależy od tego wskaźnika, a także od niektórych wymagań dotyczących zasilania i podłączenia - na przykład modele zasilane napięciem 230 V i moc powyżej 5 kW nie mogą pracować z gniazdka i wymagają specjalnego formatu połączenia z siecią.

Więcej informacji na temat zużycia energii można znaleźć w powyższym punkcie. W tym miejscu zauważamy, że w tym punkcie pobór mocy jest wskazany podczas pracy w trybie chłodzenia.

Współczynnik chłodzenia EER to stosunek użytecznej mocy roboczej pompy ciepła w trybie chłodzenia do zużycia energii elektrycznej.

Im wyższy wskaźnik, tym bardziej ekonomiczne urządzenie i wyższa jego klasa efektywności energetycznej podczas chłodzenia. Właściwie każda klasa ma swoje własne jasne wymagania dotyczące EER.

Moc grzałki wstępnej zainstalowanej w urządzeniu (jeśli taka funkcja jest dostępna).

Elementem grzejnym jest grzałka elektryczna w postaci rurki z żarnikiem w środku. Taka grzałka pełni rolę pomocniczą, znajduje zastosowanie, gdy moc cieplna samej pompy jest niewystarczająca - na przykład, gdy temperatura zewnętrzna znacznie spada. Główną zaletą elementów grzejnych jest właśnie to, że ich wydajność nie zależy od warunków zewnętrznych. Główną wadą jest wysokie zużycie energii: jeśli pompa ciepła jest w stanie „pompować” znacznie więcej energii cieplnej niż zużywa energię elektryczną, wówczas moc cieplna elementu grzejnego jest w przybliżeniu równa zużytej. Dlatego charakterystyka wskazuje ogólnie moc elementu grzejnego, bez określenia, o co chodzi: wskazana liczba odpowiada zarówno mocy grzewczej, jak i zużyciu energii. Parametry te są zbliżone do parametrów samej pompy ciepła; więcej szczegółów patrz powyżej.

Najwyższa temperatura, do której pompa jest w stanie podgrzać czynnik grzewczy. Warto zauważyć, że takie wskaźniki można osiągnąć przy dość wysokiej temperaturze powietrza lub gruntu. A ponieważ pompy ciepła są używane w zimnych porach roku, rzeczywista maksymalna temperatura jest zwykle niższa niż teoretycznie osiągalna. Niemniej jednak parametr ten pozwala ocenić możliwości jednostki lub jej przydatność do określonych zadań.

Podobnie jak „normalny” COP (patrz wyżej), parametr ten opisuje ogólną sprawność pompy ciepła w trybie grzania i jest obliczany według formuły: moc cieplna (użyteczna) podzielona przez zużycie energii elektrycznej. Im wyższy współczynnik, tym odpowiednio wydajniejsze jest urządzenie. A różnica między COP i SCOP polega na tym, że COP mierzy się w ściśle standardowych warunkach (temperatura zewnętrzna +7 °C, pełne obciążenie), a SCOP uwzględnia sezonowe wahania temperatury (dla Europy), zmiany trybów pracy pompy, obecność falownika i kilka innych parametrów. Dzięki temu SCOP jest bliższy realnym wskaźnikom, a od 2013 roku współczynnik ten został przyjęty jako główny na terenie Unii Europejskiej. Parametr ten jest jednak stosowany również w przypadku urządzeń dostarczanych do innych krajów o podobnym klimacie. Wartość jest określona dla temperatury dopływu wody 35 °C.

Klasa energetyczna określa, jak ekonomicznie pompa ciepła zużywa energię elektryczną. W danym przypadku chodzi o ostateczny wynik przy temperaturze dopływu wody 35 °C. Najbardziej ekonomiczne modele mają klasę A z pewną liczbą plusów ( A+, A++, A +++, im więcej plusów - tym mniejsze zużycie energii), bardziej "żarłoczne" - A, B, C i tak dalej w miarę malenia efektywności energetycznej.