Porównanie Cata UC UC-10 STD vs Soler&Palau SILENT SILENT-100 CZ

Parametr ten opisuje ilość powietrza, jaką wentylator jest w stanie przepuścić w ciągu godziny podczas pracy w trybie wywiewu (patrz „Typ”). Jest to jedna z kluczowych cech każdego wentylatora wyciągowego - charakteryzuje ogólną wydajność i przydatność urządzenia do konkretnego pomieszczenia.

Wybierając wentylator dla maksymalnej wydajności, należy wziąć pod uwagę dwa główne wskaźniki - objętość pomieszczenia i częstotliwość wymiany powietrza. Objętość można znaleźć, mnożąc powierzchnię pomieszczenia przez wysokość sufitów: na przykład dla pokoju o powierzchni 12 m2 w mieszkaniu o standardowych sufitach 2,5 m wskaźnik ten wyniesie 12x2,5=30 m3. Współczynnik wymiany powietrza określa, ile razy na godzinę powietrze w zamkniętej przestrzeni musi być całkowicie wymienione, aby wentylacja była wystarczająco skuteczna. Ta wielość jest różna dla różnych typów pomieszczeń: w szczególności dla kuchni 6 - 8, dla łazienki - 8 - 10 itd. Bardziej szczegółowe wartości można znaleźć w specjalistycznych źródłach, w szczególności w normach sanitarnych. Minimalną wymaganą wydajność wentylatora oblicza się, mnożąc objętość powietrza przez jego współczynnik wymiany. Na przykład, jeśli mamy łazienkę o powierzchni 4 m2 z tym samym sufitem 2,5 m, wówczas objętość powietrza w niej wyniesie 4x2=10 m2; Biorąc pod uwagę, że minimalny współczynnik wymiany powietrza dla łazienek to 7, do tego pomieszczenia potrzebujemy wentylatora o wydajności co najmniej 70 m3/h.

Nominalna prędkość wentylatora podczas pracy.

RPM to jeden z czynników wpływających na wydajność, a tym samym na ogólną sprawność wentylatora. Jednocześnie nie jest to jedyny czynnik, ponieważ wiele zależy również od konstrukcji łopatek, ich liczby, średnicy wirnika itp. Dlatego wentylatory o tej samej prędkości mogą znacznie różnić się możliwościami, a warto zwrócić uwagę przede wszystkim na wydajność.

Jednocześnie prędkość obrotowa nadal ma pewną praktyczną wartość. Z jednej strony szybsze wentylatory wytwarzają więcej hałasu; tę wadę można w pewnym stopniu zrekompensować konstruktywnymi sztuczkami, ale one z kolei mają zauważalny wpływ na cenę. Z drugiej strony, aby zapewnić wymagany poziom wydajności, wolniejsze wentylatory muszą albo mieć większe wirniki (co odpowiednio wpływa na wymiary, a w większości przypadków na rozmiar instalacji), albo ponownie zastosować poprawki konstrukcyjne, które wpływają na cenę. ...

Poziom hałasu, generowany przez wentylator podczas normalnej pracy.

Im niższy poziom hałasu, tym wygodniejsze korzystanie z wentylatora, tym lepiej sprawdza się on w pomieszczeniach, w których pożądane jest zachowanie ciszy. Ponadto istnieją pewne wymagania zapisane w normach sanitarnych (na przykład w przypadku pomieszczeń mieszkalnych dopuszczalny jest stały poziom hałasu do 40 dB w ciągu dnia i do 30 dB w nocy).

Wybierając według określonych wartości, zapisanych w specyfikacji, należy pamiętać, że decybel używany do pomiaru poziomu hałasu nie jest wielkością liniową: np. 2-krotny wzrost mocy dźwięku odpowiada zwiększeniu o 3 dB, 10 razy — o 10 dB, 100 razy — o 20 dB. Dlatego do oceny poziomu hałasu najprościej jest odwołać się do tabel porównawczych, w których rejestrowana jest zgodność określonych wartości w decybelach z różnymi rzeczywistymi źródłami dźwięku. W większości współczesnych wentylatorów poziom hałasu wynosi od 20 do 60 dB, oto najprostsza tabela z wyjaśnieniami:

20 — 25 dB - słaby słyszalny dźwięk porównywalny z szeptem w odległości 1 – 2 m;
25 — 30 dB — zrozumiały szept z niewielkiej odległości, tykanie zegara ściennego;
35 dB - przytłumiona rozmowa;
40 — 45 dB — normalna ludzka mowa;
50 — 55 dB — rozmowa podniesionym głosem, hałas w przestrzeni biurowej;
60 dB — głośna rozmowa w odległości kilku metrów.

Należy zauważyć, że modele o poziomie hałasu większym...niż 50 dB są rzadko spotykane; z reguły są to urządzenia klasy „przemysłowej” z zasilaniem 400 V i dużą średnicą montażową (patrz wyżej), nieprzeznaczone do pomieszczeń mieszkalnych.

Poziom ochrony obudowy wentylatora (a dokładniej wrażliwych części znajdujących się w obudowie) przed kurzem i wilgocią, mierzony zgodnie ze standardem IP. Norma ta zakłada dwucyfrowe oznaczenie po literach IP - na przykład IP54. W tym przypadku pierwsza liczba opisuje poziom ochrony przed kurzem i ciałami obcymi, a druga - przed wilgocią.

Pod względem odporności na przenikanie ciał obcych w wentylatorach można znaleźć następujące wartości:

2 - ochrona przed przedmiotami większymi niż 12,5 mm (wystarczająca do ochrony przed palcami osoby dorosłej);
3 - od obiektów powyżej 2,5 mm;
4 - od obiektów większych niż 1 mm (nie każdy drut może dostać się do środka);
5 - pełna ochrona przed ciałami obcymi; możliwe jest, że do środka dostanie się pewna ilość kurzu, co nie ma zauważalnego wpływu na wydajność pracy.

Pod względem odporności na wilgoć dostępne są następujące opcje:

4 - odporność na zachlapanie wodą z dowolnego kierunku;
5 - odporność na strumienie wody z dowolnego kierunku;
7 - możliwość przeniesienia krótkotrwałego zanurzenia w wodzie na głębokość 1 m bez konsekwencji.

Są też wyższe wskaźniki ochrony przed wilgocią, jednak zazwyczaj nie ma sensu zapewniać ich w wentylatorach. Wspomniane „4” i „5” w zupełności wystarczą do montażu w łazienkach, prysznicach i większości innych miejsc, gdzie istnieje m...ożliwość wnikania wilgoci na urządzenia, wyższe stopnie ochrony komplikują i zwiększają koszt konstrukcji, a są rzadko potrzebne w praktyce.

W niektórych modelach zamiast jednej cyfry (najczęściej pierwszej) może pojawić się litera X. Nie oznacza to braku odpowiedniej ochrony – najczęściej występuje, a czasami jej stopień może być dość wysoki; po prostu nie było żadnych formalnych testów IP. Na przykład wentylator z oznaczeniem IPX4 można zamknąć nawet z cienkiego drutu, ale jeśli przeszedł oficjalne testy tylko pod kątem odporności na wilgoć, producent ma prawo wskazać tylko jedną liczbę.

Warto również zauważyć, że całkowity brak oznakowania IP nie oznacza braku ochrony. Jeśli jednak odporność na kurz i wilgoć ma dla Ciebie decydujące znaczenie, warto mimo wszystko wybierać wśród modeli, w których ta cecha jest oficjalnie deklarowana przez producenta.

Wielkość ozdobnego panelu wentylatora na wysokość.

Więcej informacji na temat cech takich paneli w różnych typach wentylatorów można znaleźć w rozdziale „Średnica panelu dekoracyjnego”. Ten sam rozmiar jest wskazany w przypadkach, gdy panele mają kształt kwadratu lub prostokąta (patrz „Kształt części zewnętrznej”).

Rozmiar ozdobnego panelu wentylatora na szerokość.

Więcej informacji na temat cech takich paneli w różnych typach wentylatorów można znaleźć w rozdziale „Średnica panelu dekoracyjnego”. Ten sam rozmiar jest wskazany w przypadkach, gdy panele mają kształt kwadratu lub prostokąta (patrz „Kształt części zewnętrznej”).

Rozmiar ozdobnego panelu wentylatora o grubości.

Wskaźnik ten opisuje, jak bardzo taki panel wystaje ponad powierzchnię ściany lub sufitu, na którym zainstalowany jest wentylator. Więcej informacji na temat ogólnych cech paneli dekoracyjnych w różnych typach wentylatorów można znaleźć w rozdziale „Średnica panelu dekoracyjnego”.

- Plastikowy. Panele plastikowe są łatwe w obróbce na etapie produkcji i niedrogie. Jednocześnie plastik jest dość trwały i praktyczny. Takim powierzchniom można nadać niemal dowolny odcień i kolorystykę, dzięki czemu istnieje duża różnorodność wentylatorów wyciągowych z plastikowym panelem przednim. Wady tego materiału to być może stosunkowo niska wytrzymałość i wrażliwość na zarysowania. Jednak w praktyce takie problemy są rzadko spotykane ze względu na specyfikę rozmieszczenia wentylatorów wyciągowych - rzadko mają z nimi bezpośredni kontakt.

- Stal nierdzewna. Stal nierdzewna to materiał o wysokiej wytrzymałości, który jest odporny na zarysowania i wygląda stylowo i bogato. Panel ze stali nierdzewnej zwiększa niezawodność obudowy wentylatora wyciągowego i pozwala harmonijnie wpasować się w nowoczesne wnętrze. Istnieją opcje projektowe, takie jak pełna blacha ze stali nierdzewnej i panele z ozdobnymi perforacjami. Panele metalowe są zwykle drogie, więc w naszych czasach jest stosunkowo niewiele takich produktów. Zdecydowana większość z nich należy do klasy premium i przeznaczona jest do wnętrz o odpowiednim poziomie.

- Szkło. Szklane panele są wyróżniającym się elementem konstrukcyjnym wentylatorów wyciągowych. Materiał ten jest łatwy w czyszczeniu i nie ulega zarysowaniom, posiada błyszczący połysk lub dyskretną matową strukturę. Szklane panele w wentylatorach wywiewnych można malować na różne kolory, co pozwala na dobranie odpowiedniego modelu do konc...epcji aranżacji pomieszczenia. Okulary na przedni panel są często hartowane - nie ma co się martwić o kruchość tego materiału.

- Drzewo. Dość rzadki materiał do celów wyłącznie dekoracyjnych. Takie panele harmonijnie łączą się z wnętrzami utrzymanymi w określonym stylu – na przykład z drewnianymi ścianami, pokojami w stylu „eko”, łazienkami czy saunami. Jednak z praktycznego punktu widzenia nie mają one przewagi nad tymi samymi plastikowymi, ale są zauważalnie droższe. Drewniane panele frontowe to dziś raczej egzotyka, przeznaczona dla pryncypialnych zwolenników naturalnych materiałów.

- Pleksiglas. Bardziej zaawansowany i trwały analog plastiku. Pleksiglas ma zwykle półprzezroczyste błyszczące wykończenie z charakterystycznym połyskiem w świetle. Z reguły takie panele są monofoniczne, bez żadnych specjalnych „ozdobników” w projekcie. Najlepiej komponują się z minimalistycznymi wnętrzami lokali. Tę opcję można znaleźć w modelach mocnego poziomu średniego i najwyższej klasy.

— Aluminium. Materiał ten można przypisać pewnej klasie średniej: aluminium jest lekkie, ma wysoką wytrzymałość, charakteryzuje się trwałością i odpornością na korozję. Ponadto aluminium można łatwo polerować na etapie produkcji, co upraszcza proces wytwarzania paneli aluminiowych. Wentylatory wyciągowe z takim panelem przednim wyglądają stylowo i drogo.

Głębokość montażu wentylatora przy standardowym sposobie montażu.

Parametr ten opisuje, jak głęboko wewnątrz kanału znajduje się urządzenie podczas instalacji (lub jego poszczególne części w przypadku modeli napowietrznych, patrz „Typ”). Znając głębokość montażu, można ocenić przydatność wybranego modelu do konkretnego miejsca montażu: płaski odcinek na samym początku kanału nie może mieć mniejszej długości niż głębokość montażu wybranego wentylatora.

Najmniejsza wartość tego parametru jest typowa dla niektórych modeli wentylatorów sufitowych: w nich główna część konstrukcji znajduje się na zewnątrz, a instalacja wymaga zwykle tylko 2 - 3 centymetrów. A przede wszystkim miejsca zajmują jednostki ukryte (patrz "Typ").