Porównanie Harley Benton RX-10 vs Jackson JS Series King V JS32T

Obecność w gitarze elektrycznej systemu przelotowego mocowania strun.

W klasycznym przez zapięcie rolę ogranicznika pełni sam korpus instrumentu - wykonane są w nim otwory, w których mocowane są struny (od strony mostka). Zaletą tej konstrukcji jest lepszy kontakt strun z ciałem, co pozwala na dobre podtrzymanie. Jednak w maszynach tremolo (patrz „Most”) istnieje inny rodzaj montażu przelotowego - gdy otwory znajdują się nie na korpusie, ale na moście; w szczególności ten wariant jest charakterystyczny dla maszyn Vintage Tremolo. W takich przypadkach samo mocowanie przelotowe jest jedynie cechą konstrukcyjną mostka, a kontakt strun z korpusem zależy od cech mocowania „maszyny” do korpusu i może być różny.

Progi to szczelina między nakrętką na podstrunnicy; każdy taki interwał odpowiada za własną nutę (interwał między progami to półton). W związku z tym im więcej progów, tym więcej nut można zagrać na jednej strunie. Należy jednak pamiętać, że szerokość szczelin między siodełkami zmniejsza się w miarę zbliżania się do mostka, a jeśli jest wiele progów, gra na wysokich progach może być trudna i wymaga bardzo dużej dokładności.

Najpopularniejszymi obecnie opcjami są 22 lub 24 progi, które można znaleźć w większości gitar elektrycznych wszystkich typów. W basie jest też mniej progów (20 progów i 21 progów), ponieważ odległość między siodłami na takich instrumentach jest większa, a szyjki, odpowiednio, z taką samą liczbą progów, są dłuższe niż w gitarach.

Ogólnie rzecz biorąc, warto zwrócić uwagę na parametr ten przede wszystkim dla profesjonalnych muzyków, którzy mają fundamentalne znaczenie dla ogromnego „pole manewru”.

Osobną kategorię reprezentują instrumenty bezprogowe, całkowicie pozbawione progów. Prawie wszystkie z nich to gitary basowe; są też gitary elektryczne bez progów, ale bardzo rzadko. W takich instrumentach palec muzyka pełni rolę nakrętki, dociskając strunę do szyi. Technika gry na gitarze bezprogowej jest zauważalnie bardziej skomplikowana: po pierwsze, do wydobycia...czystych dźwięków wymagane jest bardzo precyzyjne ułożenie palców; po drugie, ta konstrukcja zmniejsza głośność dźwięku i czas trwania wybrzmienia, a do uzyskania dźwięku o pożądanej głośności mogą być wymagane specjalne techniki gry (a w przypadku basu nawet cięższe struny). Z drugiej strony brak progów daje profesjonalnemu muzykowi szereg dodatkowych możliwości. Na przykład na podstrunnicy można wykonać bardzo płynne slajdy, bez stopniowego przejścia między nutami, a sam instrument nie jest przywiązany do standardowego 12-stopniowego strojenia, co może być bardzo przydatne w niektórych dziedzinach muzyki (eksperymentalne, orientalne itp.). Zwracamy również uwagę, że bezprogowa gitara basowa, zarówno w brzmieniu, jak i technice gry, jest bardzo zbliżona do klasycznego kontrabasu, co jest szczególnie cenione przez miłośników jazzu i innych pokrewnych stylów.

Profil gryfu gitary elektrycznej.

Profil szyi nazywa się jego przekrojem, a raczej kształtem karku. Parametr ten praktycznie nie wpływa na brzmienie gitary, ale bezpośrednio wpływa na wygodę grania. Idealnie pasek powinien „wypełnić” dłoń, ale nie być zbyt duży, w przeciwnym razie nie będzie możliwe uchwycenie go w wymaganym stopniu.

Profile są oznaczone literami C, D, V i U - w zależności od tego, jaką literę w przekroju przypomina szyjka. Profil D jest najbardziej płaski, C jest nieco bardziej wypukły, o krzywiźnie prawie jednolitej na całej długości, U jest bardziej wolumetryczny, z szerszym profilem w okolicy okładziny, a profil V w klasycznej formie wygląda jak kątownik z zaokrąglonym Top. Są też modyfikacje tych wariantów – np. „cienkie”, zapewniające zmniejszoną grubość profilu, czy „nowoczesne”, z nieco poprawioną (teoretycznie) ergonomią.

Najpopularniejsze typy profili to C, U oraz ich „nowoczesne” modyfikacje. Profil C jest prawie półokrągły, profil U jest bardziej obszerny, przy podstrunnicy jego krawędzie są prawie równoległe i tylko ostro zaokrąglone w kierunku karku. Określenia modern C i modern U oznaczają różne ulepszone wersje tych profili, ich kształt może być inny.

W praktyce wybór profilu podstrunnicy zależy wyłącznie od osobistych preferencji gitarzysty, cech jego rąk i preferowanej...techniki gry. Nie ma więc „idealnego” kształtu profilu – w każdym przypadku optymalny wybór będzie inny. Idealną opcją jest wypróbowanie kilku rodzajów profili „na żywo”, zdecydować, który z nich będzie wygodniejszy i wybrać instrument z szyjką o takim samym lub podobnym kształcie profilu.

Szerokość gryfu gitary elektrycznej. Bliżej ciała szyja może się nieco rozszerzać, ale nie jest to konieczne, a kąt rozszerzenia może być inny. Dlatego za główny rozmiar uważa się szerokość w obszarze nakrętki.

Parametr ten ma podwójne znaczenie. Z jednej strony szeroka szyjka jest niewygodna dla muzyków o małych dłoniach i krótkich palcach – w takich przypadkach może być trudno dosięgnąć odległych strun. Z drugiej strony szersza szerokość oznacza większą odległość między poszczególnymi strunami, co zmniejsza prawdopodobieństwo uderzenia sąsiedniej struny w przypadku niedokładnego naciśnięcia i może ułatwić grę (zwłaszcza jeśli gitarzysta ma duże grube palce). Nie są to jednak momenty absolutne, a wygoda grania to sprawa bardzo subiektywna, zależna od wielu cech muzyka i techniki, którą posługuje się. Należy również pamiętać, że szyjki mogą mieć różne profile (patrz wyżej), a instrumenty o różnych profilach szyjki będą inaczej czuli w dłoniach, nawet przy tej samej szerokości nakrętek. Dlatego najbardziej niezawodną metodą z wyboru jest wypróbowanie prętów o różnych rozmiarach i profilach „na żywo”, aby określić najlepszą opcję i wybrać na jej podstawie.

Najmniejsza szerokość nakrętki we współczesnych gitarach elektrycznych wynosi około 39 mm. Ten rozmiar występuje głównie w gitarach basowych (patrz „Rodzaj”), które mają 4 struny i szyjkę, która wyraźnie rozszerza się w kierunku korpusu (dzięki czemu można ją zrobić dość wąską od góry, zwłaszcza że podczas...gry na basie nuty rzadko są zaciśnięty na samej szyi) ... Gitary elektryczne (w tym półakustyczne) są nieco szersze - od 41 mm, 43 - 48 mm uważa się za przeciętne, a w największych instrumentach szyjka może mieć szerokość do 55 mm (jednak takie wymiary są typowe głównie dla instrumentów z więcej niż 6 strun) ...

Promień krzywizny podstrunnicy zamontowanej na gitarze elektrycznej.

Nakładka znajduje się bezpośrednio pod strunami, do tego muzyk podczas gry naciska na struny. Jeśli spojrzysz na szyję w przekroju, jej górna część z podstrunnicą będzie miała kształt łuku; w tym przypadku zakłada się promień tego łuku. Im mniejszy promień, tym bardziej wypukły będzie ten łuk i odwrotnie, duży promień będzie odpowiadał prawie płaskiej powierzchni.

Ogólnie uważa się, że mniejszy promień podstrunnicy lepiej nadaje się do grania akordów, a gładsza, płaska powierzchnia ułatwia wykonywanie pasaży technicznych z dużą ilością specjalnych technik, takich jak klamry (paski). Średnia i, można powiedzieć, klasyczna wartość średnicy to 12", jest to najpopularniejsza opcja wśród nowoczesnych gitar elektrycznych. Najmniejsza liczba to nieco ponad 7", występuje w niektórych gitarach z korpusami Stratocaster (obie w oryginalne instrumenty firmy Fender oraz w kopiach ). A najbardziej płaskie klocki mają średnicę 20 cali lub więcej.

Zwróć uwagę, że często występują instrumenty o zmiennym promieniu podstrunnicy - mniejszym na główce (gdzie akordy grane są częściej) i większym na korpusie (gdzie nuty grane są solo). W takich przypadkach wskazany jest promień nakrętki.

Rodzaj kratownicy umieszczonej na gryfie gitary elektrycznej.

Pręt kratownicy wygląda jak sprężysty metalowy pręt, zainstalowany wzdłuż szyi i schowany w środku. Wzmacnia konstrukcję i zapobiega deformacji szyjki pod wpływem napięcia strun. Kotwicę można regulować, aby dostosować się do charakterystyki strun i skompensować odkształcenia, które nieuchronnie pojawiają się z czasem. Rodzaje tej części mogą być następujące:

- Pojedynczy. Kotwica składająca się z jednego pręta. Klasyczna wersja stosowana w większości nowoczesnych gitar elektrycznych, niezależnie od półki cenowej. Z reguły wytrzymałość i sztywność nawet jednego pręta jest wystarczająca w normalnych warunkach użytkowania i użytkowania.

- Podwójny. Kotwica składająca się, jak sama nazwa wskazuje, z dwóch prętów. Różni się większą wytrzymałością i niezawodnością w porównaniu z pojedynczym, w szczególności zapewnia dodatkową odporność na odkształcenia boczne. Z drugiej strony podwójna konstrukcja jest znacznie droższa.

Skala długości gitary elektrycznej.

Menzura to odległość od orzecha do mostka; innymi słowy, jest to długość robocza otwartego (nie naciskanego palcem) struny. Im większa jest ta odległość, tym mocniej trzeba naciągnąć struny, aby uzyskać pożądany skok i tym większą siłę trzeba przyłożyć, aby docisnąć je do szyi. Jednak niektórzy gitarzyści twierdzą, że nawet niewielka różnica w długości - mniej niż cal - już zapewnia znaczną różnicę w wyczuciu podczas gry.

Dodatkowo parametr ten wpływa również na barwę dźwięku. Dłuższe długości dają jaśniejszy, bardziej dźwięczny i ekspresyjny dźwięk, podczas gdy krótsze dają gęstszy, cieplejszy i gładszy dźwięk. Tak więc, jeśli przy pozostałych warunkach równych, stosunkowo krótka skala lepiej nadaje się do grania akordów, a do uzyskania pożądanego brzmienia w solówce może być potrzebny dłuższy instrument.

Najpopularniejsze opcje długości skali dla gitar elektrycznych (nie basów) to 23,75" (Gibson) i 25,5" (Fender). Wskaźniki poniżej 22” są niezwykle rzadkie, głównie w instrumentach z miniaturowymi korpusami 3/4” (patrz „Rozmiar”), a maksymalna wartość to około 28”, dłuższe instrumenty są praktycznie niedostępne. Ale basy są zauważalnie dłuższe ( w przeciwnym razie struny musiałyby być zbyt grube lub zbyt luźne): najkrótsze modele mają skalę 30", najdłuższe - około 35".

Zwróć uwagę, że konstrukcja mostka często pozwala na zmianę rzeczywistej długości skali (w tym dla każdej struny osobno); ma to na ce...lu zapewnienie dokładnego dostrojenia instrumentu do progów. Dlatego zwyczajowo wskazuje się w charakterystyce domyślną długość skali, bez dodatkowych korekt.

Materiał, z którego wykonany jest gryf gitary elektrycznej.

Podstrunnica mieści się pod strunami, gdzie struny są dociskane podczas gry. Konieczność stosowania nakładek wynika z faktu, że gatunki drewna, z których wykonana jest sama szyjka, często nie są wystarczająco twarde, a na ich powierzchni mogą pojawiać się wgniecenia spowodowane ciągłym kontaktem ze strunami. W związku z tym ochraniacze wykonane są z twardszego materiału, który zachowuje kształt powierzchni nawet po wielokrotnym naciskaniu strun. Jako taki materiał można stosować zarówno specjalne gatunki drewna ( heban, palisander), jak i wysokiej jakości polimery fenolowe.

Ogólnie jakość podstrunnicy jest zwykle dość zgodna z kategorią cenową instrumentu, ale nie ma sensu rozwodzić się nad szczegółową charakterystyką każdego materiału (nie są one tak istotne dla normalnego użytkowania gitary elektrycznej). Zaznaczamy tylko, że materiał nakładki wpływa również bezpośrednio na wygląd instrumentu.