Porównanie Cort X100 vs Ibanez AF75

- Gitara elektryczna. Ta kategoria obejmuje gitary elektryczne o klasycznym wykonaniu z co najmniej 6 strunami (jak w tradycyjnej gitarze akustycznej, czasem więcej), a także przetworniki do przesyłania dźwięku do urządzeń zewnętrznych. Kluczową różnicą między tymi modelami a gitarami półakustycznymi jest jednoczęściowy korpus (patrz poniżej) bez żadnych wycięć; innymi słowy, tylko struny są odpowiedzialne za tworzenie dźwięku, a dźwięk jest wzmacniany wyłącznie elektrycznie - poprzez przetwarzanie sygnału z przetworników. Zwracamy też uwagę, że takie instrumenty są rzadko używane do wydobycia czystego brzmienia gitary – częściej sygnał jest przetwarzany przez różne „gadżety”, które tworzą określone efekty dźwiękowe. Gitary elektryczne są używane w różnych gatunkach muzycznych, a w przypadku rocka i metalu są ogólnie uważane za rodzaj „wizytówki”.

- Semi- akustyczny. Różnorodność gitar elektrycznych, zaprojektowanych w celu zbliżenia brzmienia instrumentu do brzmienia gitary akustycznej, aby było jaśniejsze i bardziej nasycone (chociaż specyficzne odcienie dźwięku w różnych modelach mogą oczywiście być różne). „Półakustyczna” różni się od zwykłych gitar elektrycznych wydrążonym korpusem, w którym wykonane są otwory rezonatorowe – najczęściej w postaci dwóch kręconych wycięć w górnym pokładzie. Istnieją modele z jednym dekoltem. Gitary te są uważane za gitary „gatunkowe”, są popularne głównie w rock...and rollu, bluesie i jazzie. A obecność rezonatorów pozwala w razie potrzeby grać na takim instrumencie nawet bez podłączenia – dźwięk będzie stosunkowo cichy, ale nadal dość słyszalny. Nie należy jednak mylić gitar półakustycznych z elektroakustycznymi: te ostatnie to pełnowartościowe instrumenty akustyczne, uzupełnione przetwornikami zainstalowanymi wewnątrz korpusu (które zresztą różnią się zasadą działania).

- Gitara basowa. Gitary elektryczne, pierwotnie przeznaczone do użytku jako część sekcji rytmicznej, wraz z perkusją; teoretycznie można je wykorzystać jako instrument solowy, ale w praktyce jest to niezwykle rzadkie (a nadal w grupie jest drugi bas – klasyczny „rytmiczny”). Na takim instrumencie gra się tylko pojedynczymi nutami, akordy nie są używane. Tradycyjna gitara basowa ma 4 struny dostrojone do tych samych dźwięków, co dolne (od trzeciej do szóstej) struny konwencjonalnej gitary, ale o jedną oktawę niżej. Istnieją jednak również basy pięcio-, a nawet sześciostrunowe (więcej szczegółów w rozdziale „Liczba strun”). Ponadto basy mają zwykle dłuższą szyjkę niż tradycyjne gitary elektryczne.

Możliwość wyłączenia jednej z cewek w przetworniku humbucker.

Przetworniki z tą funkcją są w rzeczywistości wszechstronnymi modułami, które mogą działać zarówno w trybie humbucker, jak i single-coil. Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat obu, zobacz „Schemat odbioru”. A możliwość przełączania się między tymi trybami pozwala muzykowi zmieniać kolor dźwięku bez użycia zewnętrznych gadżetów lub zmiany instrumentów. Na przykład dla dynamicznej kompozycji z bogatym przesterem wygodniej jest użyć klasycznego humbuckera, a dla powolnej lirycznej melodii wystarczy przesunąć przełącznik – i można cieszyć się wszystkimi zaletami singla.

Liczba regulatorów głośności przewidzianych dla gitary elektrycznej.

Jeśli jest tylko jedna kontrolka, oznacza to, że muzyk może regulować tylko ogólną głośność instrumentu. Istnieją jednak modele, które mają kilka pokręteł regulacji głośności – zwykle jest ich nie mniej niż liczba przetworników (2 lub 3), co pozwala osobno regulować głośność każdego przetwornika. A ponieważ specyfika dźwięku zależy od rodzaju użytego przetwornika (patrz „Schemat przetwornika”), a nawet jego lokalizacji, to zmieniając wzajemną głośność poszczególnych przetworników można uzyskać różne barwy dźwięku. Jednocześnie w konstrukcji można również przewidzieć ogólną regulację głośności, która pozwala regulować ją w klasyczny sposób i nie bawić się ustawieniami każdego przetwornika.

Liczba regulatorów tonów przewidzianych do projektowania gitary elektrycznej.

Jeden regulator tonu odpowiada za ogólny dźwięk gitary elektrycznej; ale jeśli jest kilka takich długopisów, mogą mieć różne formaty pracy. Każde pokrętło może więc odpowiadać albo za własną przystawkę, albo za osobne pasmo częstotliwości. W drugim przypadku zestaw pokręteł pełni rolę korektora, który pozwala na regulację dźwięku poprzez zmianę głośności niskich i wysokich (czasem nawet oddzielnych średnich) częstotliwości.

W każdym razie obecność kilku regulatorów barwy rozszerza możliwości zmiany barwy dźwięku za pomocą samej gitary, bez użycia dodatkowego sprzętu.

Rodzaj korpusu zastosowany w gitarze elektrycznej.

- Solidne. Obudowy bez wycięć na rezonator; konstrukcja może przewidywać wycięcia do celów pomocniczych (np. na baterię aktywnego bloku barwowego lub przetwornika), ale nie biorą one udziału w tworzeniu dźwięku i nie wpływają na jego barwę. Ta konstrukcja jest stosowany w prawie wszystkich klasycznych, „nie-półakustycznych” gitarach elektrycznych (patrz „Rodzaj” powyżej), a także w prawie wszystkich basach. Jednocześnie, ponieważ ciało prawie nie uczestniczy w tworzeniu dźwięku, jego kształt może być prawie dowolny, dzięki czemu wśród brył występują zarówno klasyczne, jak i bardzo nietypowe kontury. Należy jednak pamiętać, że na takich instrumentach grubość jest zwykle niewielka, a granie na nich bez paska (trzymając się na kolanie) jest najczęściej uciążliwe, jeśli nie niemożliwe.

- Hollow. Obudowy z wnękami wewnątrz i charakterystycznymi kręconymi wycięciami na górnym pokładzie; korpus może być całkowicie pusty lub mieć pełny środek i oddzielne wycięcia. Gitary wyposażone w takie korpusy nazywane są półakustycznymi (patrz „Rodzaj” powyżej); są też basy o podobnej konstrukcji, ale bardzo rzadko. Obecność dodatkowych rezonatorów w korpusie może uczynić dźwięk pełniejszym i bardziej nasyconym, nadać mu przyjemne zabarwienie niedostępne dla instrumentu o solidnej bryle; ponadto na tym instrumencie można grać bez połączenia. Jednocześnie wspomniana barwa dźwięku nie zawsze jest właściwa: nadaje się do niektór...ych gatunków muzycznych, podczas gdy w innych będzie wręcz zbędna. A same obudowy okazują się dużo bardziej skomplikowane i droższe w wykonaniu niż solidne, a wybór kształtów ogranicza się do klasycznych konturów - przy niestandardowym kształcie niezwykle trudno (jeśli nie niemożliwe) jest uzyskanie wymaganej akustyki cechy. W konsekwencji ta opcja jest stosunkowo rzadka.

Ogólny kształt korpusu gitary elektrycznej.

Jednoczęściowy korpus gitary elektrycznej można ukształtować w prawie dowolny kształt; puste korpusy nie dają takiej swobody, jednak nawet wśród nich opcje kształtów mogą być bardzo różnorodne. Istnieją jednak pewne standardowe formularze. Często te kształty są nazywane po pewnym „legendarnym” modelu gitary - na przykład „Les Paul” lub „Stratocaster” (od instrumentów o tej samej nazwie, odpowiednio od Gibsona i Fendera). Nie ma sensu opisywać każdej standardowej formy - łatwiej znaleźć ilustrację w naszym katalogu lub w Internecie.

Głównym, a często jedynym momentem, na który ma wpływ kształt korpusu, jest wygląd gitary. Również wygoda dla muzyka w pewnym stopniu zależy od tego parametru - na przykład niektóre modele pozwalają grać na siedząco, opierając instrument na nodze, dla innych ta metoda jest słabo dopasowana lub w ogóle nieodpowiednia. Ale to, czy kształt korpusu wpływa na brzmienie gitary elektrycznej, jest kwestią sporną. Zależność jednoznaczna występuje tylko w modelach semiakustycznych, ale dla ciał stałych nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie: niektórzy muzycy twierdzą, że jedne formy mają wyższość nad innymi, ale to w dużej mierze kwestia subiektywna. Ponadto inne parametry (rodzaje i liczba przetworników, konstrukcja mostka itp.) mają duży wpływ na jakość dźwięku.

Obecnie na rynku dostępne są gitary o takim kształcie korpusu: Les Paul, Superstrat, Stratocaster, Jazz Bass, Precision Bass, Telecaster, PRS Santana, Flying V, SG, jednak są też opcje całkowicie niestandardowe .

Rodzaj wycięcia przewidzianego w konstrukcji korpusu gitary.

Krój znajduje się w miejscu połączenia szyi z ciałem i może być pojedynczy lub podwójny. Pojedyncze wycięcie znajduje się na dole, pod gryfem, do standardowego trzymania gitary. Został zaprojektowany tak, aby muzyk mógł wygodnie korzystać z wyższych (bliżej mostka) progów, tak aby ciało nie przeszkadzało lewą ręką (lub prawą, w instrumencie leworęcznym). W modelach z podwójnym krojem nad szyją znajduje się wycięcie, może być mniejsze niż dół. Górny krój przewidziany jest głównie ze względów estetycznych, aby nadać instrumentowi charakterystyczny wygląd, ale może się również przydać w praktyce - np. gdy muzyk używa kciuka do zaciskania progów.

Zwróć uwagę, że niektóre opcje kształtu obudowy w ogóle nie przewidują wycięć - po prostu nie jest to wymagane. Przykładem są latające gitary B.

Obecność płytki ochronnej (pickguard) na korpusie gitary.

Taka nakładka znajduje się na górnym pokładzie, najczęściej jest wykonana z wytrzymałego tworzywa i wyraźnie różni się kolorem, dzięki czemu jest dobrze widoczna. Jego głównym zadaniem jest ochrona powierzchni decku przed kostkami (np. podczas gry dynamicznym uderzeniem), które mogłyby uszkodzić lakierowaną powierzchnię drewnianą. Specyficzny kształt i rozmiar podstrunnicy może się różnić, ale w każdym przypadku pokrywa ona przynajmniej powierzchnię pod strunami (patrząc na gitarę w pozycji roboczej), a czasami - pod strunami, a nawet nad nimi.

Materiał, z którego wykonany jest korpus gitary elektrycznej. W przypadku modeli z wycięciami (półakustyczne, patrz „Typ”), w tym przypadku można wziąć pod uwagę tylko materiał dolnego pokładu i powierzchni bocznych, a dane dla górnego pokładu można podać osobno (więcej szczegółów , patrz "Materiał pokrycia pokładu").

Obecnie na rynku pojawiają się kadłuby wykonane z takich drzew: czerwony, klon, agat, jesion, olcha.

Nie ma sensu rozwodzić się w szczegółach na temat każdego z materiałów występujących we współczesnych gitarach elektrycznych. Ich różnorodność jest bardzo duża, jednak w przeciwieństwie do gitar akustycznych korpus w tym przypadku nie odgrywa tak istotnej roli w kształtowaniu brzmienia, a jego materiał ma stosunkowo słaby wpływ na właściwości akustyczne instrumentu (choć co w konkretnym stopniu takiego wpływu jest kwestią kontrowersyjną). Jeśli chcesz, możesz znaleźć szczegółowe dane na temat konkretnego materiału w dedykowanych źródłach, ale w praktyce warto przyjrzeć się przede wszystkim wyglądowi instrumentu i jego półki cenowej.